Sweet Escape (Monte Casa Series 1)

Chapter 14

Chapter 14: Pads

"Then kiss me again."

Gulat akong napatingin sa kaniya. Napakawalang hiya niya naman? Sala anong again?! Siya iyong nanghalik sa akin, di'ba?

Tinulak ko siya at binigyan ng nakamamatay na tingin.

"Bakit kita hahalikan?!" Naghuhumirentado na ang dibdib ko dahil sa irita sa kaniya?

Saka ano daw?! Nagseselos siya? Pakialam ko kung nagseselos siya?! Nakakainis!

"Because I'm envious he got a date with you. That motherfucker is lucky huh." He said.

Mas lalo lang ako sa kaniyang nairita! Bakit parang siya pa ang mas bata sa amin?

"'Wag mo ngang tawagin nang ganyan si Pao-pao! 'Wag kang magmura sa harap ko!" Sigaw ko.

Iniaangat niya ang kaniyang ulo, "I just want a kiss." He pouted.

Bakit ba 'to nagpapacute sa akin?

Nagdikit ang mga kilay ko. Ayaw ko ng ganyan siya baka mahalikan ko talaga siya.

"Tsk." Inirapan ko siya at tumingin ulit sa bintana, "hindi mo pa ba ipaaandar ang kotse? Baka naghahanap na sa'kin si Mama." Pagiiba ko sa usapan.

"I won't until I get my kiss." He childishly whispered on my ear.

It gave me goosebumps.

Kaya itinulak ko ang ulo niya. "Gusto ko ng umuwi."

Lumayo siya sa akin at tiningnan ang mukha ko. "Are...are you mad, baby?" He asked.

I glared at him, "oo! Obvious ba?" Sarkastiko kong tanong sa kaniya.

At sa gulat ko, tumawa siya ng malakas!

"Baby your voice is so sweet, that's why I don't know you're mad." He smiled cheekily at me.

Uminit ang pisngi ko. Oo at malambing talaga ang boses ko kaya hindi talaga naiirita sa'kin sina Pat sa halip tumatawa pa. Hindi ko makontrol ang tono ng boses ko kaya hindi halata kung galit ako o hindi.

"Psh, wag mo nga akong tawaging 'baby'. Hindi naman ako sanggol." Kalmado kong komento ngunit mababakas pa rin ang inis sa ekspresyon ko.

"No." He leaned and kiss my cheeks. Nanigas ako sa upuan. "You're a baby. He looked at me tenderly as if I'm his precious thing. "My baby." He kissed my cheeks again. Kalaunan, lumayo siya. "But then you dated other guy. Without telling me."

Mas lalo siyang lumayo at iritang napatingin sa unahan.

Nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon.

"B-bahala ka sa buhay mo." I stuttered. I can't help it! Why did he need to lean on me and kiss my cheeks twice? What's going on in his head?!

I rolled my eyes and just looked at him using my side eye. He's still mad because he's gripping the steering wheel so tight.

I gulped and turned my head on him. Nahalata niya ata kasi tumingin siya sa akin, pouting and inconsolable.

I furrowed my eyes brows and sought. "Kawawa ka naman." I slight teased.

"Tsk." He started the engine and drove away. The journey was uncontrollably silent.

Napailing-iling na lang ako sa isipan na nagtatampo ang taong ito. I can't imagine Zeus being so downhearted. I tsked at the thought and just look at the windows.

"Paano mo pala nalaman na narito ako? May pinasunod ka ba sa'kin?" Nagtataka kong tanong.

Hindi niya ako pinansin, hindi rin nga niya ako binigyan ng tingin eh. Ano bang nangyayari sa taong ito?