Chapter 33

137 4 0
                                    

Chapter 33: Great News

My breathing hitched.

Hiniwalay ko ang titig sa kaniya at mabilisang tumungo pababa. As much as I want to pull my friends, I can't. He's infront of them and I can't act rashly.

That's very unacceptable.

Kanina ko ramdam ang pagtitig sa akin ngunit hindi ko man lang inasahan na siya 'yon.

Agad akong tumalikod at dumiretso sa baba kung saan malilito siya sa mga tao. Siguro naman ay magugulohan siya kung nasaan ako dahil maraming tao dito.

Bakit siya naririto?!

Isang malaking katanungan ang lumalangoy sa utak ko. Para bang naghihintay na masagot at hindi ko lamang iyon masasagot kung hindi ko siya kakausapin!

Pero bakit ko naman siya lalapitan?

It's best if I stay away. The more you get nearer, the more danger you'll experience.

Naghanap ako ng pwesto kung saan malayo sa dancefloor, hindi matutunton ng spotlight at malayo sa second floor. Kumbaga, isolated na dahil wala namang may gusto malayo sa katuwaan. Lalo na't palalim na ng palalim ang gabi.

Umupo ako sa isang pastel colored couch na panglimahan. Base sa linis ng glass table sa harap, alam kong hindi pa nauupuan ang couch na ito.

Huminga ako ng malalim at sinandal ang likod sa couch. I heaved a deep breath and shut my eyes, thinking of ways on how to get away on my situation right now.

Call me coward or what but after I turned 20, I snipped my connection to them. The Monte Casa. More importantly, I decided to cut it for our own safety. It's better if I have no knowledge of them all!

Lahat ng balitang may kaakibat ng pangalan nila, iniignora ko. Ayaw ko namang makakuha pa ng impormasyon mula sa kanila dahil ayaw ko rin naman.

May galit pa rin ako kahit alam kong walang lugar ang ito dahil kasalanan rin naman ni Mama.

Pero kasi...

I opened my eyes and digest everything.

Zeus is here. The youngest heir of their clan. I don't know how and why he's with my friend's manager's friend, but one thing for sure. He will raise havoc in my entire system again. And I should not let it.

My life is not perfect but it's peaceful. Yes, I still wonder about the well-being of my mother but we're calling each other. She's reflecting on her actions and it actually pains me to see her struggle inside that devastating place.

I opened my eyes and meet Ruella. She's frantically biting her nails while looking at me impatiently.

"I should get going." I said. Straightening my back, I smile but I know it is a nervous smile.

I showed my set of teeth in front of her to assure my friend that I'm okay.

Okay lang ako. Maayos ang kalagayan. Malapit lang naman magcollapse. Pero, kaya pa naman.

"Hindi talaga namin alam na nandito siya ah!" She made a defensive stance by raising both his arms.

"Alam ko naman..." Mahina kong sabi habang natingala sa kaniya.

"Don't worry." Naupo siya sa gilid ko, "Patricia's distracting them. Even him. Kaya, pwede ka ng umalis! Mamaya, susunod kami after kumanta n'on."

Mabilis akong tumango at tumayo, hindi na makapaghintay na makaalis sa lugar na ito. "Ano, sorry at uuwi na ako ah? Sa susunod na lang ulit..." Wika ko at binigyan siya ng nanlulumong ekspresyon.

Sweet Escape (Monte Casa Series 1)Where stories live. Discover now