Η ΚΑΤΆΣΚΟΠΟΣ!

2. Η συνάντηση!

Νάντια!

Αυτό το πρωινό είχε φτάσει πολύ πιο γρήγορα από όσο περίμενα. Σαν ο χρόνος να προσπαθούσε να ξεφύγει από το χθες. Και να ζήσει αυτή την μέρα...

Μόλις έφτασα έξω από τον όμιλο Τζαστις, πήρα μία βαθιά αναπνοή και κοίταξα το κτήριο μονάχα για μία στιγμή. Ήξερα πως μόλις περνούσα από αυτήν την πόρτα, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο. Η πρώτη μέρα της αποστολής μου θα ξεκινούσε και δεν θα υπήρχε άλλη επιστροφή. Όμως ήμουν αποφασισμένη. Αποφασισμένη να φτάσω ως το τέρμα. Να μην τα παρατήσω.... να μην λυγίσω και να μην εμπιστευτώ ξανά!

Ανακάτεψα τα μαλλιά μου ελάχιστα για να δείχνουν πιο μοιραία και κατέβηκα από το αυτοκίνητό μου. Άρχισα να περπατάω με σιγουριά και αυτοπεποίθηση πάνω στις ψηλοτάκουνες μαύρες γόβες μου. Το βλέμμα μου μοιραίο και γεμάτο ενέργεια για δουλειά. Ο μάνατζερ βρισκόταν δίπλα μου για να μου δώσει κάποιες πρώτες συμβουλές, όμως εγώ κοιτούσα μόνο τον στόχο μου. Ο Αντριαν Τζαστις βρισκόταν εκεί για να με υποδεχτεί και να με γνωρίσει. Εγώ τον θυμόμουν από τον φάκελο με τα στοιχεία και τις φωτογραφίες τους. Αυτόν που μου παρέδωσε ο αρχηγός για να προετοιμαστώ κατάλληλα πριν συναντήσω αυτή την οικογένεια. Έβγαλα τα γυαλιά ηλίου μου με μία αργή κίνηση και του έτεινα το χέρι μου για να συστηθώ.

"Είμαι η Αλισια Σμιθ!" Είπα χωρίς το βλέμμα μου να υποχωρεί από το δικό του.

"Αντριαν Τζαστις! Μα για σένα Αντριαν..." είπε και αμέσως έδωσε το χέρι του και στον μάνατζέρ μου. "Πιστεύω πως θα έχουμε ένα ευχάριστο αποτέλεσμα." Έλεγε εστιάζοντας περισσότερο στα χείλη μου.

"Και εγώ πιστεύω το ίδιο. " είπα και έκανα μία μικρή παύση. " ο μάνατζέρ μου με ενημέρωσε για ένα μικρό διαφημιστικό που σχεδιάζετε και την δεξίωση της εταιρείας σας..." στράφηκα στον άντρα δίπλα μου.

"Σωστά Αλισια! Είδα ένα μικρό δείγμα της δουλειάς σου και ξέρω πως είναι πολλά υποσχόμενο. Όπως καταλαβαίνεις θα πρέπει να κάνουμε κάποια δοκιμαστικά για να δούμε αν ταιριάζεις με το πρόσωπο που εκπροσωπεί τον όμιλό μας." Μου εξηγούσε εκείνος χωρίς να σταματήσει να με κοιτάζει και να με επεξεργάζεται με τα μάτια του.

"Μπορούμε να ξεκινήσουμε και αυτή την στιγμή αν το θέλετε ... Είμαι στην διάθεσή σας!" Είπα παίζοντας ελάχιστα με την άκρη του μαλλιού μου και χωρίς να σβήνω το ψεύτικο χαμόγελο από τα χείλη μου.

"Μ' αρέσει η ενέργειά σου. " έλεγε εκείνος κοιτώντας με εντυπωσιασμένος.

"Όπως λέω πάντα, η καριέρα έρχεται πρώτη... Και ειδικά τώρα στο ξεκίνημά μου. Το να δουλέψω για τον όμιλό σας είναι μεγάλη τιμή για εμένα." Του απάντησα εγώ και άρχισα να κοιτάζω το κτήριο. " θα μπορούσα να δω τον χώρο και το σκηνικό πριν ξεκινήσουμε;" τον ρώτησα εγώ και εκείνος άρχισε να με ξεναγεί στην εταιρεία του. Μόλις φτάσαμε στην οροφή του κτιρίου, όπου θα γινόταν η φωτογράφιση ,άρχισα να περπατάω ελάχιστα προς το σκηνικό. Να προσπερνάω προσεχτικά τα καλώδια από τις κάμερες και να γνωρίζω τους συντελεστές.