The Only Bottom At Section Top | BxB (ONGOING)

Chapter 09: Chocolate

Trescious Dela Victoria's POV

It was after that dodgeball incident na naging matahimikin ng sobra si Adrian. Well hindi rin naman siya palasalita in the first place but I'm sure what happened that time create a big impact on him.

Nandito kami ngayon dalawa sa Goodie Convenience store. He said he was not feeling well going into class this time kaya diritso kaming pumunta rito to have our early shift.

And me? I just came together with him because he might be slacking off at work. Ang tamlay pa naman niya ngayon, baka magkaroon siya ng mga mali habang inientertain ang mga customers namin.

Hinahayaan ko lang siyang magpunch dun sa cashier station while I am just here arranging our stocks in place.

Sa totoo lang, I feel kind of pity towards Adrian. By how our classmates treat him like trash and bullying him continuously. Kakabago niya sa Section 'T' at mararanasan niya ng ganun ang lupit ng mga loko kong kaklase.

But they are very nice though. Kailangan mo lang talaga malaman kung paano makisama sa mga trip ng mga mokong na yun. At kung magustuhan ka rin nilang pakisamahan. It depends.

I never got the chance to talk with Adrian inside our classroom. Nakakausap ko lang siya everytime nasa labas kami ng classroom o di kaya'y nandito kami sa Convenience store. I don't know why he doesn't talk to me though.

Pero may mali rin ako. Nagawa ko pa ngang makipagtawanan sa mga kaklase namin sa tuwing binubully nila siya. I guess kaya dun ayaw niya akong pinapansin. Even though, it was unintentional of me to laugh. Tsk. I am such an idiot.

"Thanks for buying, Ma'am. Come again!" Pilit na ngiti pang binigay ni Adrian yung paper bag sa isa sa mga costumer namin. I look at him with such a worry. Hindi kami ganun ka close but I can notice that he is not himself right now.

Agad ko naman siyang nilapitan nang mapansin kong wala pang ibang customers ang nagpapacheck sa mga binili nila. Sinalubong ko siya ng isang matamis na ngiti at ginulo pa ang kanyang buhok. "Hey, wanna switch with me?"

Huminga lang siya ng malalim at nilingon ang kanyang ulo. Andun pa rin yung pilit na ngiti niyang ngayon ay di pa rin mawawala. How dumb of me to asked such question. But how can I even cheer this guy up?

Geez, I am totally slow in things kagaya nito. Yung magbigay ng kahit kaunting lakas ng loob sa tao. I don't know how.

Lumipas ang end ng shift namin at ganun pa rin ang tamlay ni Adrian. It was a good thing din na natapos ang shift namin sa oras na lunchbreak din ng Goodsman.

Dali-dali pang kinuha ni Adrian ang kanyang backpack at madaling lumabas ng Convenience store matapos niyang magpaalam sakin. Hahabulin ko pa sana siya when an idea pops out in my head.

Of all the people I knew who is having a hard day, I just hope that this will also cheer that guy up.

Adrian Evans' POV

Wala ako sa mood para makipagpansinan ng kahit sinong tao ngayon. Lalong lalo na sa mga kaklase ko. That darn idiot kagwang na Section 'T'. How dare them.

Ilang araw na din akong walang pakialam sa Section namin. Kung gusto pa nila akong ibully hahayaan ko nalang sila. Tutal, ganun pa rin naman kapag papatulan ko pa silang lahat. They will still treat me like someone who doesn't have any feelings.

Tsk. I am scholar student pero ilang beses na akong nag-iskip ng classes these past few days. I just can't take it when I am inside that stupid classroom.

Gusto ko lang ng tahimik na environment. Malayo sa gulo. Yung malayo sa abuso. Ayaw kong maramdaman kung ano ang naramdaman ko noon sa bahay namin.

I know na itong ginagawa ko ngayon ay makakaapekto talaga ito sa studies ko lalong-lalo na sa scholarship ko. But I am just taking my time. I just want to forget right now ang mga ginawa nila sakin during P.E. Class.