Kabanata 37

999 28 3
                                    

Kabanata 37

I am still looking at Jayson, having my mind filled with questions. Gusto kong ngitian at kamustahin siya pero patuloy na lamang akong nakatingin sa kanya. Hindi ko mawari kung bakit nandirito siya ngayon sa Costa Estrella, sa mansyon pa ng lalakeng dahilan kung bakit hindi ko magawang suklian ang pagmamahal na ibinigay niya sa akin.

"You might be Thalia's friend," Jayson said when he went nearer to me with his eyes looking at Nathan, having a grin that is curved on his lips.

Nathan hand tightens his grip on mine which made me look at him. His face became dark, contrary to the playful face Jayson has.

"I am her boyfriend," may diing wika ni Nathan.

Nawala ang ngisi sa labi ni Jayson pansamantala pero agad din naman iyong nanumbalik at ibinaling sa akin ang atensyon.

"I plan on staying here on this place for a while."

"But why?"

He shrugged his shoulders off. "Because I wanted to spend a few days with someone." His eyes are looking directly into me. Agad akong nag-iwas ng tingin at mariing ipinikit ang aking mga mata.

Ano bang iniisip niya at talagang dinayo pa niya ako rito?

"Kung ganoon nga ay dito ka na muna maglagi hijo," sipi ni señora na siyang naririto na rin pala sa caida.

"Hindi po ba't nakakahiya naman? Mag-i-stay na lang muna po ako sa resort."

"Kaibigan ka ni Lia kaya welcome ka rito sa mansyon namin," nakangiting wikang muli ni señora.

"Thank you for your hospitality madam, but I don't think that your son will like your suggestion."

Dahil sa sinabing iyon ni Jayson ay napatingin kami kay Nathan na siyang walang imik pa rin hanggang ngayon. Kung pwede ko lang mabasa kung anuman ang iniisip niya ay ginawa ko na.

"Nathan?" ani señora.

Nathan looked at me.

I would understand if he'll disapprove of his mom's suggestion. He knows that Jayson see me more than a friend, and he might be doubtful of him for he doesn't have enough knowledge on him.

I know that Jayson would understand if Nathan refuses. Wala rin naman siyang balak na rito maglagi muna kaya hindi naman big deal 'to. We can still spend some time with each other kahit na sa resort siya tumuloy.

"Sure," Nathan responded.

A smile crept into my lips because I know that he'd only said yes because of me. He always puts me first. He always think of me and I am grateful for that but sometimes, it feels like there's still something missing. Hindi niya kayang sabihin ang mga gusto niyang sabihin sa akin. Lagi niya lang sinasarili ang lahat.

I hope that one day he'll realize that we are partners. We are bound to compromise for each other. We need to have a give-and-take relationship for us to work. Hindi naman pwedeng ako na lang palagi ang pinagbibigyan. Sabagay, we are still new to this. We still have more time to make our relationship stronger. 'Yon ang wala sa amin dati kaya kahit mutual pa ang feelings namin ay nagkahiwalay pa rin. We lack trust. We became selfish that we only think of ourselves before.

I know that just like me, he is also afraid.  But we have decided to take this leap. This was never easy yet it is all worth it.

"Ang papable naman ng kaibigan mo, Lia," Precy said dreamily. Napailing na lamang ako dahil ganyan na ganyan din siya noon kay Nathan. She admired him so much.

"Baka naman siya na ang itinadhana para sa akin."

"Huwag ka ngang managinip diyan, gaga. Sa gwapo ba naman ng Jayson na yo'n, luging-lugi siya sa'yo."

Where the Wind BlowsWhere stories live. Discover now