Against All Odds (Playboy Series #2)

Chapter 60

Chapter 60
Official

Mabilis na lumipas ang mga araw. Like what Travis said, we proceeded on preparing for our wedding. He wanted it to happen as soon as possible and I have no problem with that. Ewan ko ba. Alam naming hindi pa maayos ang paligid namin pero gusto na naming magpakasal agad-agad. Maybe it's because we only want to be true to ourselves.

He hired a coordinator for our wedding so there is really no reason to be stressed but I still quite am. Syempre. Naging abala kami sa pag-aayos ng aming mga dokumento para sa kasal. He's very hands on while I'm torn between designing my own wedding gown or asking for famous designers of their portfolios. Pakiramdam ko kasi, kung ako lang ay hindi magiging maganda. The hell? I'm this pressured!

"You should just design your own!" Sadie adviced me.

Problemado akong tumingin sa kanya, ang dalawang kamay ay nasa magkabilang sentido. She found out about my engagement the day after that night. Siya ang unang nakaalam sa opisina na engaged na ako na agad kumalat dahil sa excitement niya.
So basically, everyone here already knows about it. At madadagdagan pa ang mga makakaalam nito dahil gusto ni Travis na highly publicized ang aming magiging kasal. Ayos lang din iyon sa akin kaso ang pinoproblema ko ay ang magiging reaksyon ng kanyang Mama.

"Paano kapag hindi maganda?" bigo kong sabi.

Hindi makapaniwala niya akong tiningnan. "Wow. Coming from you, huh?"

Ngumuso ako at tumingin sa aking mga disenyo.

Lumapit siya sa akin. Hindi ko alam kung bakit nandito na naman siya sa opisina ko gayong sa pagkakaalam ko'y ang daming ginagawa ngayon. Mukhang mas excited pa siya kaysa sa akin! Halos siya na ang magplano ng honeymoon namin! While I can't even think about it without my cheeks heating. Damn. I think I need some mind-cleaning stuff.

"Ayos lang naman kung lumapit ka sa mga international designers. Vera Wang, Reem Acra, name it. Barya lang kay Travis iyon, 'no!"

Tinaliman ko siya ng titig. Ngayong sinabi niya iyan, parang mas gusto ko na tuloy na sariling disenyo na lang ang isuot. I don't want us to spend hundreds of thousands or even millions just for a gown na minsan lang naman sa tanang buhay ko isusuot. Though, pwede naman siguro akong maghanap ng mga local designers para mas affordable. Pero kung ganoon lang din naman pala, mas mabuting sariling disenyo ko na lang.

Wala tuloy akong nagawa buong umaga dahil sa pakikipagdiskusyon kay Sadie. In the end, I decided to just design for my own. At least that way, I will have the free will to design the gown that I really want. Kung may gusto akong baguhin ay malaya ko iyong magagawa. Saka, ibang tao nga dinidisenyuhan ko, ako pa kaya? I just need to double time because the wedding will be in a month.

Pagdating ng hapon ay hindi ko na hinayaang may umabala pa sa akin. I need to finish my workload today because I won't go to work tomorrow. Sa umaga ay may interview kami ni Travis sa isang kilalang magazine at sa hapon ay maglalakad ulit kami ng mga dokumento.

Alas kwatro ng hapon nang katukin ako ng aking ka-trabaho.

"May naghahanap daw sa'yo sa lobby,"

Kumalabog ang puso ko sa kaba. That line is familiar and traumatizing.

"S-Sino raw?"

"Louell Velez daw e,"

Napakurap-kurap ako at gulat na tumayo. Did I hear it right?

"Sino ulit?"

"Louell Velez," mas sigurado niyang ulit.

Mas lalong kumalabog ang puso ko. Kabado ako sa pag-aakalang si Mrs. Zendejas na naman iyon pero ang malamang si Louell, mas lalo akong kinabahan.