Prios 2: Helderiet Woods

iii. The Last Helderiet

"Mr. Phillips, 7:30 na. Anong plano? Itong steak mo, uubusin ko talaga lahat ng stock mo rito sa Cabin kapag di ka pa bumangon."

Sinabi naman na ni Eul na hindi magigising si Mr. Phillips hangga't hindi siya pinakakawalan ng pamilya niya, pero sobrang naninibago talaga ako kasi ganitong oras, kumakain na dapat siya ng hapunan.

"Mr. Phillips, masarap pala 'tong steak mo kapag nilutong maigi." Nginuya kong mabuti yung steak na lagi niyang kinakain pero tinimplahan ko ng seasonings saka niluto ko nang matagal para luto hanggang loob. Di ko maiwasang malungkot. Kaharap ko kasi si Mr. Phillips sa kama kung saan siya nakahiga. Sanay akong kumakain siya habang nanonood lang ako. Pero ngayon, ako na lang yung kumakaing mag-isa.

"Alam mo, Mr. Phillips, di pa 'ko nakakatikim ng ganitong karne. Noong bata ako, lagi naming kinakain yung hinuhuli namin ng mama ko na mga kuneho sa gubat. Masarap naman kahit medyo malansa kaysa sa rito sa karne ng baka. Pero at least, libre naman."

Sinulyapan ko siya habang tulog pa rin. Hindi talaga siya umiimik kahit kaunting kibot lang. Napahinto tuloy ako sa pagnguya habang nakatitig sa kanya.

"Mr. Phillips, kasalanan ko ba kaya binu-bully ka ng family mo? Gusto mo, resbakan natin?" Dinuro ko siya ng tinidor kong di ko naman halos ginagamit kasi kinakamay ko rin yung karne gaya ng ginagawa niya. "Kukuha ako ng maraming holy water sa simbahan bukas, tapos papaligo ko sa kanila kapag dumaan ulit sila rito."

Pinagpatuloy ko agad ang pagkain. Babalik pa ako sa taas para maligo. Di ko pa nahuhubad yung damit niyang sinuot sa akin kanina paggising ko.

"Mr. Phillips, sana di ka magalit, ha. Kasi lalabas ako mamayang gabi. Sabi ni Eul, kailangan kong bantayan yung Cabin habang di ka pa okay. Wala ka rin namang magagawa kasi kung di ka lupaypay diyan sa kama, e di sana ikaw yung lalabas mamayang gabi, di ba?"

Inubos ko na ang pagkain ko saka tumayo at harap-harapan kong dinilaan ang mga daliri ko. "Uhm! Favorite part of the meal mo 'to, di ba? Kapag di ka gumising, aaraw-arawin ko talagang inggitin ka hanggang gumising ka. Bahala ka diyan."

Lumabas na rin ako ng kuwarto at dumiretso sa kusina.

Naka-ready na sa blank room sa taas yung bow and arrow kong ayaw na ipagamit ni Mr. Phillips. At kung gusto niya akong pigilan, bumangon siya. Kaso sabi ni Eul, di na raw siya makakapasok sa taas unless welcome siya. Grabe, para pala siyang pinalayas sa sarili niyang bahay.

Sino naman kaya ang bagong may-ari? Walang nabanggit si Eul e. Baka sila?

OMG, baka si Mrs. Serena?! ACK! NOOOOO!

Kailangan ko talagang siguruhin kung sino ang bagong owner ng Cabin. Kapag kami ni Mr. Phillips, pinalayas. Talagang sa kalsada kami pupulutin, wala rin akong matitirhan!

Ang malas ko naman, oo. Buti sana kung di takot sa araw itong bampirang kasama ko. Ibalot ko kaya si Mr. Phillips sa garbage bag para di siya masayaran ng araw? Tutal black din naman 'yon e.

Binalikan ko agad si Mr. Phillips pagkatapos kong linisin ang kusina at pagkatapos kong maligo. Gusto ko sanang magpantulog kaso lalaban ako sa mga monster. Nag-jogging pants na lang ako saka pullover na green.

"Mr. Phillips, di ko maaayos yung table mo ngayong gabi, ha? Bukas ng umaga, kapag hindi ako pinalayas ni Mrs. Serena, ibababa ko lahat ng folders dito sa kuwarto mo ngayon. Dito ko na lang gagawin habang binabantayan ka."

Kinumutan ko siya nang maigi saka sinuklay nang kaunti yung buhok niyang bumabagsak sa noo.

"Kapag bigla kang nagising, puntahan mo agad ako sa taas, ha? O kapag di ka makaakyat, diretso ka na lang sa labas. Gawin mo yung lagi mong ginagawa. Tapos pag-pray mo na rin na sana di ako makain ng monster." Tumayo na ako. "Nagpe-pray ka ba? Di ka masusunog kapag nag-pray ka? Di ba half-human ka? Paano 'yon? Kalahati sa 'yo, masusunog; kalahati, hindi?"