Prios 2: Helderiet Woods

xxxiv. Firstborn

Aminado akong natatakot pa rin ako sa mga monster na hindi ko kilala sa Helderiet at kahit sa Prios, pero hindi sila ang ine-expect kong monsters na pang-horror movie na nangunguha ng tao.

Si Edric, nangunguha naman talaga ng tao, pero hindi naman siya mukhang character sa horror movie. Mas mukha siyang character sa mga medieval movie na sana hindi na nakatapak pa sa ganitong panahon kasi hindi siya nakakatuwa, as in.

Lumaki ako sa gubat. Tao at hayop lang ang kinikilala ng mata ko. The rest ng weird-looking entity, sa TV ko lang nakikita. Malay ko bang may existing palang mga gaya nina Mr. Phillips na kasama pa naming nagtatrabaho sa isang kompanya.

Masama ang loob ko kay Mr. Phillips. Hindi naman super masama, pero nakakainis kasi siya. Laging ikakatwiran na pinoprotektahan ako sa pamilya niya pero lagi ring sinasabing desisyon ng pamilya ang ginagawa niya. Parang tanga kasi.

"O, nandito na sina Mrs. Serena," paalala ko mula sa tinatambayan kong entrance ng Cabin. Nag-stay siya sa living room kasi umaangat na ang araw, hindi siya makakatapak sa puwesto ko sa verandah. Sunog ang aabutin niya kapag tinangka niyang lumapit sa 'kin.

Sina Lance, maiintindihan ko pa kung nagsisilbi sa pamilya nila. Kung pamilya ang nagpapasahod sa kanila, kahit din naman ako, maninikluhod din kahit ayoko, magkapera lang. Pero ibang kaso na kasi ngayon. Pagkatapos ng desisyon nitong pamilya na 'tong pakialamero na masyado sa buhay ko, wala na rin akong trabaho.

So, ano'ng gagawin ko sa buhay ko? Balik sa umpisa? Sila ba ang nahihirapan sa posisyon ko? Palibhasa, mayayaman sila, hindi nila problema ang pagkain at matitirhan. Uupo lang sila sa conference room para sabihing kailangang patayin ang gusto nilang ipapatay kasi unidentified pa para sa kanila. Sila ngang unidentified din naman para sa 'kin at alam kong hindi mga tao, nag-suggest ba 'kong mamatay na rin sila? Sila naman yung mga monsters in the first place, hindi naman ako.

Sina Lance, Mrs. Serena, at Eul, alam kong nasa iisang pamilya lang sila ng mga imortal. Pero iba-iba sila ng bloodlines.

Anak ng imortal at anak din ng ada si Eul, pero iba nga raw kasi ang teritoryo ni Helene. At may sariling kakayahan si Eul na iba sa mga ada kaya gaya ko, nahirapan din siyang hanapan ng classification. Ang kaibahan lang namin, alam ng pamilyang anak siya ng imortal. Ako, maliban sa anak ng ada, hindi pa sila sigurado kung anak nga ba ako ng tao.

"Miss Chancey, anong ginagawa mo rito?" bungad na tanong sa 'kin ni Eul at inalok ang kamay niya para akayin ako patayo sa dulo ng mababang hagdan ng verandah.

"Kakausapin ka raw ni Mr. Phillips," sagot ko na lang na malayo sa tanong niya. Siguro naman, may karapatan akong sumagot nang hindi nila tinatanong kasi ganoon din naman sila at madalas pa.

"Sabi nga niya." Sinabayan ko na sila papasok sa loob.

Kumalat na naman sa bungad ng loob ng Cabin ang mga maid. Napapansin kong araw-araw, walang nauulit na mukha sa kanila. At hindi sila nagsasalita, puro sila blangko ang tingin. Mag-a-assume na ako na kinokontrol din sila para hindi mag-usisa at ang gagawin lang ay sumagot nang sumagot kapag tinanong ni Mrs. Serena.

Nagtipon-tipon sila sa living room, at pumuwesto ako pasandal sa may dingding para makinig.

Napansin kong tiningnan ako ng gintong mata ni Mr. Phillips kaya hindi siya agad nakapagsalita.

"Chancey . . ."

"Sabihin mo na kung ano'ng kailangan mong sabihin," seryoso kong utos sa kanya.

"But this is—"

"Mamili ka: makikinig ako o lalabas ako ngayon ng Cabin at doon ako maglalaro sa gubat."

"Miss Chancey," magkasabay pang pag-awat nina Lance at Eul.