Class Code: ERROR

Chapter 19: SAU Intramurals Opening Ceremony

Hindi ko alam kung dahil ba sa panaginip ko kanina ay bigla na lang akong nakaramdam ng unti-uting pag-init ng aking mga mata. Mas malala pa'y nakaramdam ako ng muting kirot sa ulo na hanggang ngayo'y binalewala ko lang.

Para yatang mas malala pa sa morning sickness ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to. My eyes started to have a burning sensation. I guess this is just quite normal.

"Mukhang kailangan mo na ring maghanda sa panghuling proseso ng Navillerian Metamorphosis, Zenrie. Kahit anong oras mula ngayon ay lalabas na ang isa sa mga sintomas na minsan nang nakita ng iilan. Hope those windows won't burn from inside and outside," paliwanag niya at agad na lumipad sa aking harapan.

"Burning windows? Huling proseso?" mahinang tanong ko.

Ano bang pinagsasabi ng paruparong 'to? Minsan talaga gumagamit na rin siya ng iilang metaphor kapag nag-uusap kami tungkol sa bagay na 'to. Sometimes she's weird and vague.

Naningkit ang aking mga mata nang tumingin ako sa kaniya. Gusto kong malinawan sa lahat ng bagay na pinagsasasabi niya. At the same time, I also want to know her interpretation about the dream I have recently. How that mysterious lady could pass her hand from the mirror and touched my eyes? Naaalala ko tuloy ang proseso sa pagkakaroon ng sharinggan sa Naruto.

"Alam ko kung anong gusto mong itanong sa'kin kaya sasabihin ko na sa'yo ngayon," tugon niya.

"Please, tell me everything about the final process," pagsusumamo ko sa kaniya't napabuntong hininga.

"Ok. Ganito ang mangyayari sa proseso sa huling parte ng Navillerian Metamorphosis---"

Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lang uminit ang kanang mata ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Agad akong napahawak dito at talagang masasabi kong isa ito sa mga weirdong bagay na nararanasan ko sa metamorphosis na 'to.

My right eye stings. It's just like being pierced by a knife on the right eye and it's disturbing to imagine it. Mas malala pa 'to sa natatamo kong ocular migraine sa tunay na mundo.

I can feel the burn. Darn! Anong nangyayari sa'kin? Akala ko ba'y may pain absorber dito.

"A-Anong nangyayari sa'kin Blaurei?" nauutal kong tanong habang dinadaing ang sakit.

Blaurei gasped and went closer to me.

"Iyan ang sinasabi kong isa sa mga panghuling proseso ng Navillerian Metamorphosis, Zenrie. Hindi masasakop ng pain absorber ang prosesong 'yan at sigurado akong mas masakit pa 'yan kesa sa maturukan ng injection," kalmadong saad niya.

"Maturukan ng injection? Eh, mas malala pa nga 'to kesa sa mga inaasahan ko. Parang luluwa na ang kanang mata ko sa init at sakit. Ack!"

Maya-maya pa'y sumunod naman ang kaliwang mata ko. Napatakip na ako nang tuluyan sa mata gamit ang aking dalawang kamay. Napailing ako sa sakit at pilit na kinakaya ang kakaibang proseso na 'to. May pagdadaanan pa pala akong mga ganito tapos hindi man lang sinabi ni Blaurei.

Siguro nga'y gusto niyang ako ang makakaalam.

Pero grabe! Ang sakit ng mga mata ko! Parng mas lalo pa itong umiinit at kumikirot na parang sinaksak na ako ng sibat.

"Masakit nga ang huling proseso, pero kayanin mo. Ito ang isa sa mga bagay na pagdadaanan ng isang Black Navillerian Angelus. Huwag kang mag-aalala, magiging maganda rin naman ang kinalabasan matapos nito. Isipin mo na lang na para kang nakalabas sa iyong chrysalis sa loob ng 21 days. You have to endure that kind of pain Zenrie," payo naman ni Blaurei.