Against All Odds (Playboy Series #2)

Chapter 54

Chapter 54
Moments

Nagpakawala ako ng malalim na buntong-hininga. Beside me is Travis, threading my hair slowly. Ang braso niya ang naging unan ko habang ang kanyang kamay at isang paa ay nakapulupot sa buo kong katawan.

I dozed off seconds after that. Ngunit nagising din kalaunan at hindi na nakatulog ulit. Madilim pa sa labas ngunit nasisigurado kong madaling araw na.

Nag-angat ako ng tingin kay Travis at nakitang mapupungay ang mga mata niyang nakatitig sa akin kanina pa. Tulad ko ay hindi rin siya makatulog. Baka nga wala pa siyang tulog dahil paggising ko kanina ay nakatunghay na siya sa akin.

He sighed and kissed my forehead longingly. Napapikit ako sa ginhawang dulot ng malambot niyang halik. We are covered with his white sheets. He's topless with only his black boxers on. Sinilip ko kanina ang aking katawan at nakitang may suot akong itim na panty. I don't remember wearing it so maybe, he wore it on me. Halos hindi ko na pagtuonan ng pansin kung saan niya kinuha iyon dahil sa kahihiyang siya pa talaga ang nagsuot sa akin non!

"Can't sleep yet?" malambing niyang sabi.

Kinagat ko ang labi ko at umiling. Pagkatapos ng lahat ng nangyari sa amin ngayong gabi, kahit pagod ako, tingin ko ay hindi na talaga ako makakatulog ulit.

"Hmmm... but you should sleep now," he buried his face on my hair and hugged me tighter like the embrace wasn't tight enough.

Ngumuso ako at pinaglandas ang aking mga daliri sa malapad niyang dibdib. His hard and hairy chest feels so hot right now. Just looking at it makes me feel aroused. What the hell, Yani? Ni hindi ka pa nga nakakabawi sa sakit, iyan na naman ang iniisip mo?

"Giuliani..." he murmurred.

"Hmm?"

"You told me you love me for a long while now... When is that?"

Shit!

Dinungaw niya ako nang hindi ako sumagot. Ngumuso ako. My promises were not just only to make ammends. When I said I'll be braver and open to him, I mean it for a lifetime.

"Since... college," amin ko pero hindi makatingin sa kanya.

Ako naman ang nag-angat ng tingin sa kanya nang hindi siya umimik. I pouted more when I saw his shocked expression. Awang ang labi at hindi makapaniwala ang mga mata.

He licked his lower lip. "You're kidding me."

Sumimangot ako. This is what I get for being a closed book since then.

"It's true," I said in the sincerest way I can.

Minsan pa'y umawang ang kanyang labi. "Then w-why didn't you... Damn it, Giuliani!"

I chuckled.

"If I had only known..."

I bit my lip. Kahit hindi niya tinapos ang sasabihin ay tingin ko alam ko na kung ano iyon. Dumapo ang aking palad sa kanyang panga. I caressed his hard jaw with my soft palm. Nagkatinginan kami. Madilim na naman ang kanyang mga mata samantalang ang akin ay namumungay.

"Tama lang ang lahat, Travis... Everything happened for a reason. We learned. We grew. That's the essence of it," I smiled.

Umigting ang kanyang panga. He intensely stared at me and I remained softly looking at him. Sa huli ay bumuntong-hininga siya at hinalikan ang tungki ng aking ilong. Then he buried his face on my neck. I smiled and caressed his hair.

"I love you... Let's not part ways again,"

Ilang sandali pa'y hinila na ako ng antok. Maybe being in his arms made me at peace that's why. All his tender words and promises assured me. Naalala ko, ganito naman siya simula pa lang noon, e. He's been my comfort ever since. And now, my home. Oh how I'd love to just stay here, like this, forever.