Class Code: ERROR

Chapter 17.3: Triple Switch Technique

"Sino naman?"

Sumakto namang lumapit si Zoiren sa amin habang iniinda ang kaniyang natamong sugat. We glanced at him and it looks like he's acting that he didn't get any sort of wounds from Tigmour. He stretched his arms and sighed deeply.

Sana man lang hindi niya narinig ang usapan namin ni Tigmour at talagang yari na rin ako kapag nalaman niya.

"Grabe! Hindi ko inaasahang ganoon pala kalakas ang Tigmour na 'yon," mahinang saad ni Zoiren.

"Ayos ka lang ba talaga Zoiren?" nag-aalalang tanong ko.

"Oo naman commander. Huwag ka nang mag-aalala sa'kin."

"You should be more careful next time."

Naningkit naman bigla ang mga mata ni Jairus kay Zoiren. "She's right. You might get clumsy again just like from the previous."

Zoiren looked at me and clicked his tongue. Naningkit pa ang kaniyang mga mata at nakangisi pa siya.

"Kapag ako hindi makapagpigil sa mokong na'to talagang ipapalapa ko siya sa Tigmour na 'to," nakangising saad ni Zoiren sa mababang tono.

"May sinasabi ka?" Jairus darted his glare on Zoiren.

"Wala."

"Parang meron talaga eh. Don't tell me that you get mad from telling you that you're clumsy since it's true."

"Sabi nang wala! Bingi ka ba? Kailangan ko ba maging sirang plaka para ulitin 'yon sa'yo?" Zoiren hissed and stared at Jairus furiously.

Habang nagkatinginan, tila napapansin kong may mala-electric current na lumalabas sa pagitan ng kanilang mga mata at nagkaroon ng spark sa gitna. They were growling like wolves while gritting their teeth. May problema ba ang dalawang 'to sa isa't isa?

Ewan ko lang pero matagal ko nang napansin 'to noong nagkaroon kami ng munting reunion sa dug out. Hindi rin naman sila matagal na magkakilala, pero sa totoo lang gusto ko nang pag-untugin ang dalawang ito kapag hindi sila tumigil.

I shook my head and sighed exasperately. Kapag hindi ako makapagpigil sa dalawang 'to... ewan ko na lang talaga.

"Pardon," I pretend to clear my throat to distract them. "Kapag hindi kayo tumigil d'yan talagang pupugutan ko kayo pareho sa mismong kinatatayuan niyo. Baka nakakalimutan niyong may nilalabanan pa tayong Terbaeus Boss."

Natigilan na rin sila sa kanilang munting asaran at tumingin sa akin. Their faces seems like they saw a vengeful ghost and froze. Minsan talaga nakakaistress na rin ang maging referee sa dalawang sisiw na nagtatalo sa isang walang kabuluhang bagay. Baka nakakalimutan nilang may labanan pa kaming dapat pagtuonan ng pansin.

"P-Pasensya na Zenrie/Zenrie-chan," they said in unison.

Hay! Bakit ba minsan napapalibutan pa ako ng mga taong mas weirdo pa sa'kin? Kung tutuosin sa barkada ako ang laging ginagawang referee o tagaawat. Kasi nga nakakatakot akong magalit gaya ng mga sinabi ko noon. Pero ewan ko ba! Hindi naman ako nangangagat ng tao at approachable naman ako, but I love to break someone's face every time when he / she wants to piss me.

"Can't you just focus yourselves in the battle right now? Baka hindi niyo lang namamalayang nakatayo na pala ulit si Tigmour at inatake na tayo sa likod. Huwag niyong hayaang bukas ang weak point niyo kung ayaw niyong mabuhay pa nang matagal sa virtual world," sermon ko sa kanila. Pakiramdam ko tuloy para akong nanay sa mga makukulit na'to.