•Logan•

609 38 4
                                    

Ik grijns zelfvoldaan als we terug lopen naar het packhuis.

Oké, het was misschien niet helemaal eerlijk van me geweest om meteen een hele groep aan helpers in te schakelen, maar hé. We hadden geen regels afgesproken. In principe heb ik dus niet vals gespeeld.

Aster- nee ik bedoel mijn Sterretje lijkt nogal gesloten sinds ze die foto weer zag. Ze loopt met haar schouders opgetrokken en haar armen over elkaar naast mij. Het doet pijn om haar zo te zien.

'Hé, is alles oké?' Vraag ik haar bezorgd. Ze schenkt me één van haar prachtige glimlachjes.

'Ja hoor. Gewoon weer wat binnenverdriet vanwege mijn moeder, maar verder niks.' Ze aarzelde even. 'Of nou ja, misschien vind ik dat hele markgebeuren ook wel wat spannend.'

'Het komt allemaal goed. Dat beloof ik.' Beloof ik haar, en dat meen ik ook. Ik bedoel, wat kan er fout gaan? Oké, misschien een paar kleine dingetjes, maar verder niks.

'Bedankt.'

'Sterretje!'

Daisy sprint op Aster af en springt haar bijna omver. Haar lach is weer te horen, wat me een fijn gevoel geeft.

'Jij bent echt een wilde, ongetemde draak zeg.' Grapt ze tegen Daisy. Of misschien is het zelfs wel serieus. Daisy lijkt haar boos aan.

'Voor de laatste keer, ik ben geen draak!' Gilt ze luid. Aster had het al zien aankomen, want ze liet Daisy precies op tijd los en bedekte haar oren.

'Ja ja, Daisy. Dat is wel weer genoeg protest voor vandaag.' Zucht ze en ze streelt Daisy's haar. Daisy knuffelt haar.

Ik heb nooit echt zo'n goede band gehad met Iris. Misschien ben ik ook wel een beetje de badguy in haar ogen. Dat zou natuurlijk vrij goed mogelijk kunnen zijn. Ik was bijna nooit thuis en als ik dat wel was zat ik op mijn kamer met mijn eten en wat te drinken. Misschien moet ik eens wat meer tijd met haar gaan doorbrengen.

Nu is het me pas duidelijk hoeveel invloed Sterretje heeft (gehad) op mijn gedrag. Ik ben gestopt met pesten, heb Renay gedumpt, ben vriendelijker geworden tegen iedereen, heb belangrijke levenslessen geleerd en dat komt allemaal dankzij haar.

Ik ben echt heel trots op haar.

We lopen het packhuis weer binnen en Aster zet Daisy op de grond.

'Ga jij anders weer naar de gamekamer en met Iris spelen.' Stelde ze aan haar voor. Daisy grijnst.

'Dat is echt een makkie. Ik win alles!' Zegt ze trots en ze slaat zichzelf op haar borst.

'Behalve goede manieren.' Zei Aster droog. Ik gniffelde even. 'Ga maar naar Iris. Ik ben er zo weer.'

'Maar....' protesteert ze.

'Geen gemaar. Hup hup, naar boven!' Zegt ze streng. Mokkend loopt Daisy de trap op en verdwijnt uit het zicht. Aster zucht. 'Sommige mensen kunnen toch wel echt heel vermoeiend zijn. Vooral Daisy.'

'Dat kan ik merken inderdaad. Maar kom nu mee. Ik wacht op mijn beloning.' Grijns ik. Ze port me ongeamuseerd in mijn zij. Ik haal heel luchtig mijn schouders op en pak haar hand.

'Daisy is blijkbaar niet het enige stuk ongeduld hier.' Zucht ze en ze laat zich door mij naar boven leiden.

Als we bij mijn kamer zijn aangekomen duw ik de deur open en zet ik galant een stap opzij.

'Na u.'

'Dankuwel meneer.' Grijnst ze en ze knijpt speels in mijn wang. Ze gaat op haar buik op het bed liggen en legt haar hoofd op haar armen. Ik ga er gezellig naast liggen.

'Heb ik je weleens verteld dat jij het mooiste meisje bent die ik ooit ontmoet heb?' Vraag ik grijnzend. Er verschijnen een paar kleine blosjes op haar wangen.

'Je zegt zoveel. Ik houd het niet meer bij hoor.' Mompelt ze tegen haar armen aan.

'Dan zal dat vast wel, maar dan zeg ik dat nu nog een keer.'

'Dankjewel dan maar.'

Ik draai gemeen met mijn vingers op de plek waar haar mark moet komen. Ik weet dat het niet helemaal hoort, maar ik wil het gewoon zo graag. Ik wil dat iedereen weet dat ze van mij is en van niemand anders.

'Je kan ook echt niet van mij afblijven hè?' Murmelt ze. Ik schud mijn hoofd.

'Ik heb je net de reden gegeven.'

'Ik heb nog niet gezegd dat ik het een goede reden vind.'

'Daar kijken we maar even helemaal omheen.' Grap ik grijnzend.

Het blijft even stil. Niemand weet wat hij moet zeggen. Althans, ik weet het wel, maar ik wil Aster ook niet opjagen en haar al helemaal geen opgejaagd gevoel geven.

Opeens spert ze haar ogen wijd open en duwt ze zich van het bed af.

'Shit, ik had Daisy beloofd om om 3 uur een burger bij Ollie's te gaan halen!' Roept ze opeens gefrustreerd uit en ze kijkt op de klok. Het is al 5 voor 3. Ze springt op van het bed en baant zich een weg naar buiten. Ik grom gefrustreerd.

'Ho ho ho, waar gaat dat naartoe?' Roep ik naar haar. Ze komt vlug weer terug.

'Naar Daisy natuurlijk!'

'Daisy kan wel even wachten. Ik wil eerst mijn beloning innen.' Beslis ik voor haar. Ze kijkt me kwaad aan, en dan op die manier dat ik weet dat ik mijn mond moet houden.

'Hoor eens, jij kent Daisy misschien nu net een paar weken, maar ik ken haar al sinds ze geboren is. Ik ken haar goed genoeg om te weten dat het slecht met me gaat aflopen als ik mijn beloftes niet nakom. Ze vorige keer had ze als wraak de muren van mijn kamer beklad met permanentie stift. Jij wacht maar even met die "beloning" van je. Of je het nu wilt of niet. Ik kan mezelf moeilijk opdelen in tweeën.' Zegt ze enorm snel achter elkaar aan. Ik kijk haar verbaasd aan. Deels om hetgene wat ze nu net heeft gezegd, maar ook omdat ze geen enkele spreekfout maakte.

'Maar-'

'Geen gemaar. Ik ga met Daisy naar Ollie's.' Zegt ze kwaad. 'En ik hoef jou voor de komende paar uren even niet te zien.'

Ik knik met tegenzin. Ik hoor haar voetstappen in een rap tempo naar beneden gaan.

Zodra ik haar niet meer kan horen klem ik kwaad mijn kaken op elkaar en smijt ik de spuuglelijke vaas van mijn tante kapot tegen de muur.

Is het al gelukt maat? Mindlinkt Wesley mij.

Houd je mond, Wes. Sneer ik over de mindlink. Ik hoor hem zelfs zachtjes lachen.

Niet dus. Ik zou haar met alle liedfde voor je zoeken, maar-

Blijf met je tengels van mijn mate. grom ik voordat hij zijn zin kan afmaken.

Oké. Nou, Willow is ook bij mij thuis. Als je wilt kun je wel met ons komen chillen. Stelt Welsey voor.

Hij heeft zojuist de triggerbutton keihard ingedrukt.

Nee dankje. Veel plezier met Willow.

Ik sluit de mindlink af en druk met mijn beide handen een kussen tegen mijn gezicht aan.

Waarom ben ik ook zo'n loser?

A/N

Sorry voor de late update! Ik begin nu meteen aan het volgende hoofdstuk zodat hij (hopelijk) vannacht nog online komt te staan!

XPageotte :)

DreamerWhere stories live. Discover now