Dreamer

•Aster•

Belangrijke info! Soms staat er in de media⬆️ een plaatje van iets uit het hoofdstuk! Blijf de media dus checken!

Ik word wakker gemaakt door het geluid van mijn wekker. Dit is de eerste keer dat ik mijn wekker niet irritant vind. Ik heb oprecht zin in school voor het eerst!

Ik gaap nog een keer en sta dan op. Ik doe een vintage roze trui met een lichtblauw/grijze broek aan en mijn witte nikes eronder. Zo ben ik weer klaar voor deze dag. Ik borstel mijn haren, poets mijn tanden en neem beneden wat ontbijt. Daisy komt ook al gapend beneden.

'Tot vanmiddag, Aster.' Gaapte ze.

'Tot vanmiddag.' Glimlachte ik en ik deed de deur achter mij dicht.

Ik pakte mijn fiets. Ik zou Willow anders ophalen, maar zij is ziek. Het heerst hier de laatste tijd een beetje. Daarom fiets ik op mijn eigen houtje naar school toe en parkeer ik daar mijn fiets.

Net toen ik de school in liep werd ik tegen de muur aangedrukt door Renay. Ze was woest, maar ze grijnsde alsnog. Erica en Maud stonden al giechelend achter haar naar mij te kijken.

'Je wijst hem maar af. Ik hoor zijn mate te zijn. Niet jij, stuk vuil.' Siste ze. Ik bleef glimlachend voor me uit staren.

'Nee.' Antwoorde ik glimlachend. 'Ik weet geen goede reden waarom ik dat zou doen.' Ik ontving een klap in mijn gezicht. Deze keer was harder dan alle andere keren. Het brandde als een gek op mijn wang.

Logan, help. mindlinkte ik vlug.

Vrijwel een paar seconden nadat ik hem had gemindlinkt drukte Renay haar hand tegen mijn hals. Ik slikte vermoeid. Ze drukte haar hand steeds harder tegen mijn hals. Ik kreeg moeite met ademhalen. Mijn beeld werd weer vlekkerig, maar verbazingwekkend genoeg viel ik op de grond.

Ik knipperde de vlekken weg en zag dat Logan Renay van mij weg had geduwd. Hij keek haar woedend aan. Ze keek zelf verveeld terug.

'Hoe durf je haar bijna te laten stikken?!' Siste hij woest.

'O gewoon, de vorige keer vond je het toch ook goed?' Vroeg ze treiterend.

Ze knipperde flirterig met haar lange nepwimpers en draaide met een lok van haar blondgeverfde haar om haar vinger. Logan drukte haar hard tegen de muur aan. Lloyd en Wesley keken grijnzend toe hoe haar gezicht langzaam vertrok in angst.

'Je denkt dat dit grappig is hè? Ik zal je leren om met je handen van mijn mate af te blijven.' Siste hij dreigend.

'Van dat daar?' Vroeg ze treiterend, terwijl ze doelde op mij.

'Spreek mijn mate niet aan als een object, trut.'

'Nou ja zeg! Kom mee meiden. We gaan. Jongens ook met hun ongemanierde gedrag.' Siste Renay achterlijk.

Ze duwde Logan van zich af en liep al roddelend weg met Maud en Erica. Ik zat nog steeds met mijn knieën hopeloos op de grond, terwijl ik probeerde om op te staan, maar telkens werd mijn zicht verblind door zwarte vlekken die voor mijn ogen verschenen. Logan schoot me bezorgd te hulp.

'O god, gaat het? Laat me je helpen.'

Hij stak zijn hand naar me uit die ik vlug aanpakte. Ik duwde mezelf naar boven en wankelde even, maar ik bleef staan. Een tijdje later was mijn beeld weer helder en liet ik Logans hand los.

'Jeminee. Dat zag ik even niet aankomen.' Mompelde ik. 'Misschien moeten we trouwens naar het lokaal? Over 2 minuten gaat de bel.'

'Goed plan.'

Ik liep rustig voor ze uit naar het lokaal. Ik voelde gewoon dat Logans blik op mij brandde. Ik vond opzich de aandacht die ik kreeg wel leuk, maar ik moest er natuurlijk niet teveel van gaan genieten.

'Moet ik naast je komen zitten?' Vroeg Logan.

'Nee joh. Ga gewoon naast Wesley zitten. Ik red me wel.' Glimlachte ik.

Ik ging op mijn vertrouwde plekje zitten en pakte mijn boeken uit toen er een nieuwe jongen het lokaal in liep. Hij zag er best schattig uit met zijn bruine haar en sproeten. Ik had natuurlijk Logan al maar ik zou wel graag bevriend met hem willen worden.

'Dames en heren, dit is Oliver. Hij is naar dit pack toe verhuisd en deelt dus sommige lessen met jullie.' Zei de teamleider, die ook binnen was gekomen. 'Ga maar een plek in het lokaal zoeken.' Oliver kwam mijn kant op lopen.

'Mag ik hier zitten?' Vroeg hij glimlachend.

'Natuurlijk.' Glimlachte ik terug. 'Ik ben Aster trouwens, maar je mag me Ster of Sterretje noemen. Dat doet iedereen zowat.'

'Oké, ik zal het proberen te onthouden. Ik ben Oliver.'

'Dat hoorde ik. Waarom ben je eigenlijk naar dit pack toe verhuisd?' Vroeg ik nieuwsgierig.

'De meeste van mijn familieleden wonen hier. Het leek ons daarom wel handig.' Zei hij schoudersophalend.

We hadden de hele les een gesprek over van alles en nog wat. Ik ben erachter gekomen dat hij van tekenen en van muziek maken houd, net als ik. Ik heb hem zelfs al zo erg in vertrouwens genomen dat ik hem van thuis heb verteld. Hij zei dat hij het heel erg vond voor mij en Daisy, maar dat ik wel van de tijd moest genieten die ik nu had. Het was oprecht een lieve en zorgzame jongen.

Iemand die wat minder blij was met Oliver was Logan. Zijn blik had hij de hele les op ons gericht en werd met de minuut kouder. Ik besloot om na de les even naar hem toe te gaan om het uit te leggen. De bel ging dit keer eerder dan verwacht.

'Heb jij na de pauze ook handvaardigheid?' Vroeg ik vlug aan Oliver.

'Ja, zie ik je dan weer?' Vroeg hij.

'Tuurlijk. Tot zo.' Glimlachte ik en ik liep naar buiten.

Ik werd vrijwel meteen tegen de muur aangedrukt door een nogal boze Logan. Ik zuchtte verveeld. Jongens ook met hun jaloerse gedrag.

'Je vindt hem leuk hè?' Siste hij.

'Ja, maar als vrienden. Hij valt niet eens op meisjes, idioot.' Siste ik terug.

Het was wel waar wat ik zei. Hij heeft me zelf verteld dat hij niet op meisjes viel. We vertrouwden elkaar al zo goed dat we bijna geheimen met elkaar deelden. En dat in de eerste les al!

'Dan nog. Ik-'

'Laat me alsjeblieft gewoon los. Doe niet zo jaloers en laat het achter je.' Siste ik. 'Gun mij ook vriendschap met een jongen, ookal vind jij het minder leuk. Laat hem hierbuiten ja?'

'Ik beloof helemaal niks.' Siste hij.

'Dat doe je wel. Anders wijs ik je bij dezen af.' Siste ik dreigend. Hij moest hard op zijn lip bijten.

'Oké, ik beloof het.' Zei hij met op elkaar geklemde kaken.

'Meen het.' Zei ik streng.

'Oké, ik beloof dat ik hem niks aan zal doen.' Zuchtte hij.

'Dat lijkt er meer op. Kom, we gaan pauze vieren.'