Dreamer

•Aster•

Ik bleef Daisy doordringend aankijken. Ik voelde een energie door mijn aderen stormen in plaats van bloed. Mijn hart klopte met de seconde langzamer. Kortom, ik voelde me als een soort zombie. Zo zag ik er waarschijnlijk ook uit, afgezien van een groene huid. Één van de dingen waar ik dat aan merkte was Logans gezichtsuitdrukking.

Zijn ongelovige staande ogen scanden mijn hele lichaam. Hij kon niet geloven dat dit is wat ik ben geworden. En dat wilde hij ook niet. Hij was bang voor mij. Wie had ooit gedacht dat de altijd zo zelfverzekerde toekomstige Alfa Logan bang voor iemand zou zijn. Ik niet in ieder geval.

Ik draaide met een ruk mijn hoofd om en keek diep in de ogen van de bewakers die mij vast hielden. Ze lieten me direct los. En dat niet alleen. Een diamantblauwe gloed verspreidde zich over hun irissen. Ik had ze in mijn macht. Hetzelfde deed ik bij de bewakers die Daisy vast hielden. Ook zij kregen een diamantblauwe gloed in hun ogen. Ze lieten Daisy los.

'Jullie komen met ons mee. Ik heb jullie in mijn macht. Jullie doen alles wat ik zeg.' Siste ik langzaam. Ze gingen alle vier in een rijtje voor mij staan.

'Ja meesteres, wij gehoorzamen.' Zeiden ze schor in koor. Ik hoorde een paar verbaasde kreten achter mij. Ik draaide me met een ruk om en zag de andere bewakers plus Logan verstijven van schrik. Iris was inmiddels al in paniek naar het kantoor van Alfa Castor gestromd.

'Jullie daar kan ik ook wel gebruiken. Daisy?' Grijnsde ik. Daisy deed een stap naar voren en keek de bewakers recht in hun ogen aan. Het ging er bij hen net zo aan toe als bij de andere bewakers.

'A-aster-'

'Zwijg!' Gilde ik naar Logan. 'Mannen, neem hem mee en sluit hem op in de kerkers'

'Ja meesteres.' Zeiden de bewakers. Ik grijnsde. Ik had eindelijk een keer controle over iets. Helaas was dat nog steeds niet over mijn leven, maar nou en.

De bewakers probeerden Logan vast te pakken, maar hij veranderde naar zijn wolf en vocht terug. Ik zuchtte gefrustreerd. De bewakers veranderden nog altijd niet. Natuurlijk zouden ze dat niet doen. Ze doen alleen wat ik of Daisy ze opdragen.

'Verander dan, sukkels.' Siste ik gefrustreerd. Ze deden gelukkig wat ik zei. Helaas was Logan een beetje te sterk voor ze. Ze veranderden daarom na een aantal flinke klappen en beten weer terug naar hun mensenvormen. Alfa Castor, Luna Nicci en Iris aaren inmiddels ook al aan komen rennen. Ze zagen als eerst de bebloede bewakers, daarna hun zoon en toen Daisy en mij. Ik gromde.

'Kom mee, Daisy. Deze hier zijn toch nutteloos.' Gromde ik. Ik knipte in mijn vingers. De blauwe gloed over de ogen van de bewakers verdween. Nu waren ze mijn slaven niet meer.

Ik veranderde vlug naar mijn wolvenvorm en Daisy sprong op mijn rug. Ik wierp nog een laatste dodelijke blik naar een angstig starende en gewonde Logan met zijn gezin en rende toen het packhuis uit. Ik hoorde nog een schreeuw die een soort "pak hen" vormden, maar ik was al snel genoeg verdwenen.

Ik rende het dorp in. Ik hoopte maar dat ze me niet zouden vinden, en als ze dat wel zouden doen zou ik een kleine verrassing voor ze hebben.

Ik probeerde met mijn kop naar beneden te kijken en te rennen zodat mensen mijn ogen niet zouden zien. Daisy had haar ogen gewoon dicht gedaan, wat ook een erg slimme zet is.

Niet veel later kwam ik aan in het centrum. Hier waren veel mensen die niet erg opkeken van onze verschijning. Dat zou zeker gaan veranderen. Ik deed mijn ogen dicht, haalde diep adem en deed ze toen weer open. Ik keek recht voor mij uit. Daisy deed hetzelfde. Het was alsof we elkaars bewegingen gewoon voelden.

Ik hoorde een vrouw voor mij gillen. Daisy keek haar recht in haar ogen aan. De vrouw stopte met gillen en verslapte. Een blauwe gloed trok over haar irissen. Ze was in onze macht vanaf nu.

Uit nieuwsgierigheid keken nu ook andere mensen onze kant op. Er werd veel gegild en geschreeuwd, maar ze stopten snel genoeg. Al snel was iedereen in de winkelstraat in onze macht. Ik veranderde terug naar mijn mensenvorm en sprak grijnzend.

'Vanaf nu doen jullie alles wat ik jullie opdraag. Ook luisteren jullie naar mijn zusje Daisy.' Grijnsde ik.

'Ja meesteres. Wij gehoorzamen.' Klonk het over de hele winkelstraat.

'Nu we het toch over opdragen hebben; grijp de bewakers!' Gilde ik grijnzend. 'Alle mogelijke middelen zijn toegestaan!'

Ik had huis wel gemerkt dat er bewakers sneaky achter ons aan liepen. Nu zouden ze er echter achter komen wat er gebeurde als je ons zou achtervolgen. Daisy liet een grijnzende lach horen.

'Je bent de beste, Sterretje.' Grijnsde ze. 'Kom mee, wij moeten vluchten. We gaan naar het bos, waar we ons eigen pack zullen beginnen. We hebben genoeg handlangers. Mochten we te weinig hebben, dan komen we gewoon weer terug voor een paar nieuwe.'

'Je bent een gluiperig genie, Bloempje.' Grijnsde ik. 'Kom mee.'

Ik veranderde naar mijn wolvenvorm en Daisy sprong op mijn rug. Ik wilde wegrennen, maar iets hield mij tegen. Of beter gezegd, iemand. Of nog beter gezegd, een paar iemanden.

'Aster!' Riep iemand achter mij. Ik draaide mij om om vervolgens Logan, Wesley en Willow het strijdveld in te zien lopen. Logan was degene die had geroepen.

Bloempje, schreeuw jij even naar iemand die de leiding hier neemt? Mindlinkte ik vlug naar Daisy.

'Hé, jij daar! Gilde Daisy naar een nogal gespierde man die het dichtst bij stond. Hij draaide zich om. 'Jij hebt hier de leiding. Neem iedereen die niet bij ons hoort te grazen en kom pas terug als jullie genoeg schade hebben aangericht.'

'Ja meesteres.' Zei de man schor.

Zeg ook even tegen mijn "geliefde" mate en vrienden dat ze me maar beter niet achterna moeten komen. Tenzij ze hun dood tegemoet willen zien komen natuurlijk. Grijnsde ik over de mindlink.

'En wat betreft jullie, kom ons niet achterna. Anders zijn we genoodzaakt in te grijpen.' Grijnsde Daisy naar Logan, Wesley en Willow. 'En ik dacht dat dit voor jullie al wel erg genoeg was. We zullen terug komen voor meer.'

'Ik beloof niks. Dit zijn ongetrainde burgers. Onze bewakers kunnen ze met gemak aan.' Grijnsde Logan arrogant. Wesley gaf hem kwaad een flinke stomp in zijn zij.

'Oh, dacht je dat?' Grijnsde Daisy gemeen. 'Het ziet er nu anders niet erg best uit voor jullie bewakers. Ik had toch gezegd dat ze alle middelen mochten gebruiken?'

Logan draaide zich met een ruk om. Hij verstarde helemaal toen hij zag dat er al veel te veel bewakers uitgeschakeld waren. Er kwamen steeds meer bewakers, maar hulp zal hen op dit moment toch niet helpen.

'En als je ons nu excuseerd, wij gaan ervandoor. Als je dood wilt, kom ons dan maar opzoeken.' Grijnsde Daisy.

Met die woorden sprintte ik zo hard als ik kon weg het bos in. Ik had bezit van mezelf genomen, maar het voelde fijn om een heel leger aan wolven onder mijn hoede te hebben. Misschien omdat ik nu Luna ben en sowieso al zou worden, maar misschien ook om de lust naar wraak. Wraak verhelpt bijna niks, alleen het gevoel van voldoening. En dat is precies wat ik nodig heb.