Romantik Komedi [TAMAMLANDI]

30 | Onun Eseri

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM ♥

ÖPTÜM XOXO

▬▬▬

BÖLÜM 30│ONUN ESERİ

Her şeye eyvallah çekip defolup gidesim vardı bu şehirden. Elime aldığım sondan ikinci karneme baktım. Bundan sonra alacağım karne, son karnem olacaktı. YGS sınavına yalnızca bir ay kalmıştı ve stres seviyem tavan yapmıştı. Ailemin emeklerini boşa çıkarmaktan ve bir halt yapamamaktan oldukça korkuyordum. Stresimin sebebi tam olarak buydu. Yani kendi açımdan olan bir şey yoktu, ailem açısından düşünüyordum. Annem bizi okutmak için etini dişine takmış, gece gündüz çalışıyordu. Babam yurtdışına gidip geliyordu sürekli. İşi uluslararası ticaret olduğundan, Türkiye'de çok sık kalmıyordu. Birkaç ayda bir gelir, bir ay kadar kalır ve geri giderdi. Bedevi hayatı yaşıyordu anlayacağınız. Öyle çok emeği vardı ki üzerimde, öz babamın yapmadığını yapmış, bana babalık etmişti. Ağabey gibi yaklaşmıştı belki fakat onu babamın yerine koyabilmemi sağlamıştı. Annemin bu kadar iyi bir adamla evli oluşu, gerçekten beni çok mutlu ediyordu.

"Annecim günaydın," diye şakıyarak girdim mutfağa. Hazırladığı sofraya şöyle bir göz attıktan sonra dilimi alt dudağımın üzerinden geçirip, güzel kokuları içime çektim. "Yine hamaratlığın konuşuyor annecim." dedikten sonra yanağından makas alıp masaya oturdum. Annem ise bir sabır çekip, işine devam etti. Ardından masaya geldi ve kahvaltımızı yapmaya başladık. Ablamın uyuduğuna kalıbımı basabilirdim. Bizim ise hâlâ on gün vardı karne almamıza...

"Sınavlarınız bitti değil mi?" diye sordu annem bana keskin bir bakış atarken. "Şurada okulun tatile girmesine on gün kalmış anne, sence bitmemiş midir? Gerçi sınav değil de biz bitmiş gibiyiz daha çok ama neyse konumuz bu değil."

"Zaten hiç açma bu konuyu yavrum. Bu sene dişini sıkacaksın, bundan sonra bir ömür rahat edeceksin. Okumayan insanlara bak, çoğu bir günlük tatile muhtaç, kimi bir dakikalık dinlenmeye. Ki sen bir kızsın. Gün gelip bir gün evlenirsen, koca eline mi bakmak istersin? Çocukların olur, sırf çocukların için gerektiği yerde boşayamazsın kocanı. Ekonomik özgürlük olmadan hiçbir şey olmaz, unutma bunu!"

Anneme belerttiğim gözlerim ile baktım. "Pes!" dedim ardından. "Gerçekten pes! Tüm ömrümü yazdın, evlendirdin anne ettin birde üstüne üstlük boşattın ya, helal olsun gerçekten! Senin gibisi zor bu dünyada anne."

"Ne zoru, tüm anneler benim gibi düşünüyorlar. Hele kızları varsa, aynen benim ettiğim nasihatleri ediyorlar. Çoğu evlat annesinden terlik yemiştir! Bunu unutma!" Reçelli ekmeğimi ağzıma tıkarken mırıldandım. "Terlik tamam da oklavana ne demeli?"

Kıstığı gözleri ile bana döndüğünü ona bakmazken görebilmiştim. "Oklava bana has! Aysun Kaya olmadan önce Aysun Merdane'ydim ben. Yoksa unuttun mu annesin kızlı soyadını?"