Romantik Komedi [TAMAMLANDI]

24 | Öp Beni

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM ♥

ÖPTÜM XOXO

▬▬▬

BÖLÜM 24│ÖP BENİ

Güneş, aheste aheste dağların ardından yükselirken... Başlarım edebiyatına be! Ne ahestesi, bas baya yükseliyordu işte! Sinirlerim bozuk iken neden bu kadar çekilmez birine dönüşüyordum, inanın ben de bilmiyordum. Biri bana da açıklayabilir mi bunu?

Yatağımdan kalkıp aşağıya indim. Mutfağa doğru gittiğim sırada çalışma odasının ışığının yandığını gördüm. Yavaşça oraya yöneldim. Çıplak ayaklarımla bastığım parkenin gıcırdaması ve kütleyen ayağım sayesinde annem bir anda arkasını döndü.

"Ne yapıyorsun bu saatte ayakta sen Ilgın?" dedi. Bakışlarımı karşısındaki pencereden dışarıya çevirdim. Dağların olduğu manzaraya bir süre bakıp, henüz doğmakta olan güneşten dolayı annemin sorduğu soruda ne kadar haklı olduğunu düşündüm. Ardından anneme döndüm.

"Sen neden uyumuyorsun anne?" diye sordum. Genelde sorusuna soruyla karşılık vermekten nefret ederdi ama bu sefer bir şey söylemedi. "Yetiştirmemiz gereken bir proje var iş yerinde, o yüzden sabahlara kadar çalışmak zorunda kalıyorum."

Bunu bizim için yaptığını biliyordum. Gecesini gündüzüne katıp, sırf bizim için çalıştığını biliyordum. Ablamla benim üniversite masraflarımız için para biriktiriyordu. Çünkü onların ailelerinden kalma koca mirasları yoktu. Neye sahipseler, hepsi kendi emekleriydi.

"Biraz dinlen anne." dedikten sonra kollarımı boynuna doladım. O kadar bitkin görünüyordu ki, kollarıma düşüp kalacakmış gibi hissettim. "Kesinlikle uyumalısın, anne." dedim bu sefer daha keskin bir ses tonuyla. Beni başıyla onaylayıp bana sarıldıktan sonra alnıma da güzel öpücüğünden bırakıp içimi en sevdiğim anne güveni ile kapladı.

"Birkaç saat dinleneceğim, sen de yatağına dön. Saatini kurmayı unutma ve sakın okula geç kalma. Oklavamı elime alabilecek olduğumu zannetmiyorum!" Anneme hayretle baktım. O da bana gülümseyip çalışma odasından çıktı. Kadın yorgunluktan ölürken bile oklavasını düşünebiliyordu ya, pes! Bu nasıl bir oklava aşkıdır Allah'ım?