My Miracle

Chapter 11: His way of saying sorry

Nung nakalabas na kami ng Mirror House ay lumuwag na ang hawak ni Clyde sa kamay ko. Mukhang malamig na ang ulo niya sa mga nangyari. Gusto ko sanang magsalita ng opinion ko kaso baka mag-ala Godzilla na naman tong lalaking to at kung ano na naman ang gawin sa akin.

Pabalik balik ang tingin ko sa likod ni Clyde at  semento ng school namin. Ano bang gagawin ko?

Ay nako bahala na nga. Hindi naman ako yung tipong babaeng itatago na lang ang nararamdaman ko no.

"Clyde" mahina kong tawag sa kanya.

Lumingon sa akin si Clyde at binitawan ang kamay ko.

"Oh?"

Wala namang senyales sa mukha niya na aburido siya pero hindi ko naman alam kung ilan ba na-ooff yung danger button niya o kung may off switch ba talaga yun. Naisip ko munang huminga ng malalim bago ako nagsalita.

"Asset? Hindi naman talaga yung papel ko sayo diba? Bakit ka nagsinungaling?"

"Nagsinungaling? Hindi ako nagsisinungaling nung sinabi ko yun Hannah. Asset kita kaya kailangan kitang protektahan"

"Anong pinagsasabi mo?!" parang bumilis yung paghinga ko dahil sa inaasta niya "Isa pa yan ha? Anong protekta protekta? Hindi maganda na sinasabi mo sa buong school na wag nila ako gawan ng gulo dahil makakalaban ka nila. Ano yun? Parang lalo mo lang silang iniimbita na awayin ako"

"Edi maganda. Yun ang papel mo, ang malaman ko kung sino ang mga kumakalaban sa akin"

Napakunot ako ng noo sa sinabi ni Clyde. "So ginagawa mo akong patibong?"

"Bakit hindi? O diba isa kang mahalagang asset sa akin"

Napapikit ako saglit kasi hindi ko alam kung paano ididigest ang mga sinabi ni Clyde. Napaka-isip bata at lalo na walang malasakit sa akin.

This brat!

"Teka nga. Hindi ba gusto mo akong paalisin dito?"

"Nagbago na ang isip ko. Hindi na kita papaalisin sa school na to."

Para akong nabingi sa sinabi ni Clyde. Pinapayagan na niya akong magstay dito?

"Gagamitin mo akong patibong sa mga kumakalaban sayo. Yun ang plano mo sa kanila. Eh anong plano mo sa akin?"

"Yun nga eh. Wala akong plano sayo. Hindi ko alam kung bakit pagdating sayo wala akong magawa. Sa tapang mo. Sa angas mo. Kaya mo na ang magisa pero ayoko yun. Ayoko na hindi ka man lang natatakot sa akin."

Napaiwas ako ng tingin kay Clyde. Parang may kumirot sa puso ko. Nararamdaman ko na naman yung naramdaman ko nung nakita ko siyang nakatayo sa may pinto at inis na inis siya na hinahanap ako.

Parang gusto kong umiyak.

"Hindi mo ba ramdam? Takot na takot ako sayo. Takot na takot ako sa mga kaya mong gawin. Gusto ko lang naman maka-graduate ng maayos kaso sa maling pangiinsulto ko sayo nagkaganito ang buhay ko sa school. Sinasabi mo na kaya ko ang magisa pero sa tingin mo ba gusto ko na kayanin ang magisa? Hindi ko to ginagawa kasi gusto ko. Ginagawa ko to kasi kailangan."