JASPER, The Demon Slayer

KABANATA 60

Jasper's P.O.V.

"Sir Jasper!" Salubong sa akin ng foreman habang papababa ako ng aking sasakyan. Humahangos ito, kabuntot ang dalawang construction worker

"O bakit?" isinusuot ko na ang protective head gear na bitbit ko.

"Sir may problema po tayo." Humihingal itong huminto sa aking harapan.

"Bakit, anong nangyari?"

"Mahigit sa kalahati po ng mga construction workers ang umalis. 'Yung iba, hindi na pumasok."

"H-ha?!" Naglalakad na ako ngayon papunta sa construction site. Sinundan naman ako ng mga sumalubong sa akin.

"Nag-away po kasi si Engineer Diego at Mr. Lazaro." Ang tinutukoy nila ay si Engineer Diego Fajardo ang Construction Manager—ange immediate superior ko, at si Mr. Lazaro, ang mismong may-ari ng Construction Company na pinapasukan ko. "Sinisante po ni Mr. Lazaro si Engineer Diego kahapon ng hapon."

"Ang problema..." Pagsingit ng isa sa nakabuntot na construction worker, "...sumama po ang mahigit sa kalahati ng ng laborers sa kanya."

"Dahil do'n, kulang na kulang tayo sa mga tauhan." Pagsingit muli ng Foreman. "Lalo nating hindi makakayanang abutin ang deadline."

Pumapasok na kami sa itinatayo naming gusali, nang sinalubong ako ni Mr. Lazaro. Kabuntot nito ang sekretarya nito at arkitekto.

"Engineer Toledo..." Nakapamaywang ito. Mukhang problemado.

"Po?"

"Can you find at least 42 skilled laborers within the next forty eight hours?" Nagkatinginan kami ng Foreman. Ibubuka ko na sana ang bibig ko to ask him a question, pero hindi ko na nagawang humirit nang dirediretso n'yang sinabing, "You're temporarily in charge for now. Find me forty two skilled men na maayos at mabilis magtrabaho to help us complete this project within the deadline, and I will give you the position permanently, otherwise...you're free to go as well!" Sinenyasan na nito ang kanyang mga kasamahan

"Sir," Hirit ko, "Hindi po ba masyadong maikli ang forty eight hours para makahanap ng ganung karaming trabahador? Saan naman po tayo kukuh—"

"Guess what Mr. Toledo—" Nakapamaywang na tiningala ako ni Mr. Lazaro, "at this point, we don't have enough time to spare. It's either we make it to finish this construction within the deadline or the loss is all on me. Dalawang malalaking kliyente ko na ang nadidismaya because we couldn't make it on original deadlines under Mr. Fajardo. Dahil do'n, lalong lumalabo na kukuhanin pa nila tayong muli. Don't get me wrong, I don't really have anything against your predecessor, except for the fact na sobrang linient n'ya sa mga tauhan n'ya kaya mas madalas na hindi tayo nakakaabot sa deadlines. I was initially willing to take it until he retires, but our clients doesn't really care. Para sa kanila, ang deadline ay deadline. I hope you understand the pressure I am going through. Kung hindi natin matatapos 'to on time. We're all done. This client will never ever get us again. Ano sa palagay mong mangyayari sa kumpanyang ito kung wala nang gustong kumuha sa atin?"

Copyright ⓒ 2014, DyslexicParanoia (Angela Atienza), All rights reserved.

"I totally understand pero—"

"Take it or leave it, Engineer Toledo. Sabihin mo na ngayon kung hindi mo kaya so I could look for a replacement as soon as possible. At this point I am even willing to give higher wages to each and everyone who is working on this project. But please... please... please. Help me save this client."

Natahimik ako. Napapatingin sa Foreman at Arkitekto na tila worried din na makahanap ako ng ganung karaming tao sa ganung kaikling panahon.

"Can you do it or not?" Pagbasag ni Mr. Lazaro sa aking katahimikan.