Karamella | Barış Alper Yılmaz

34

bastan uyariyorum bu bolum de baya zaman atlamasi olacak, iyi okumalar 🤍

-

1 hafta sonra...

Sabah Rüya ile güzelce kahvaltı edip, vlog için birkaç aktivite yapıp koltuklara attık kendimizi. Ve bunları bir saat içinde yaptık.

"Saat geçmiyor amına koyayım, geçmiyor ya!" diye oturduğum yerde kıvrandım. Yapacak bir şey de bulamıyorduk.

Rüya da telefonundan birkaç saniye gözlerini ayırıp, bana baktı ama bir şey demedi.

Sonra benim de anlık aklıma gelen şey ile Rüya'ya döndüm. "Rüya kalk!" diyerek bağırdığımda yerinden sıçramıştı, beklemiyordu bağırmamı.

Telefonu yanına koydu ve bana odaklandı. "Bu sefer ne yapacağız?" diye sordu.

Ben de kıkırdadım. "Falcıya gideceğiz." aslında birkaç günden beri düşünüyorduk ikimizde gitmeyi çünkü Barış Bey'in geri dönüş havası yoktu.

Rüya da bi' düşündü sonra kafasını salladı. "Kanka sonra gidelim bugün hiç havamda değilim." dedi.

Ben de ona somurtarak cevap verdim. "E ben şimdi nereden öğreneceğim Barış'ın dönüp dönmeyeceğini?"

Rüya ise bana salakmışım gibi baktı, "Çocuğa sen dedin ara verelim diye. Senden bekliyordur adım." dedi. Ama onun dediklerini de unutmamak lazım.

"O da bana demişti ki eğer bu arayı verirsek bir süre daha düşünürüm fakat bir dönüş yapamazsak birbirimize benim için biter." oturduğum yerde düzgünce doğruldum ve halının desenlerine odaklanıp, Barış'ın bu dediğini düşündüm.

Geri dönmedi, ben de dönmedim. Bitti mi şimdi noldu? Bunu anlamadım ki ben.

"Hazo madem böyle hep merak edecektin niye ara verelim dedin?" diyerek sordu bana sorusunu Rüya. Ah Rüyacığım, o sinirle ayrılalım demediğime şükredelim.

Ayrıca dediklerimden pişman değilim çünkü o gün ben ara verelim demeseydim eminim ki Barış ayrılalım diyecekti. Ben süreyi kısalttım işte.

"Merak etmem çok normal bence. Ayrıca her şeyi sana yüz kere anlattım ne düşündüğümü de biliyorsun." diye söyledim ona.

Rüya ise oturduğu yerden kalktı, bir şeyler düşündü ve sonra bana döndü. "Biz bu Naz'ın yurt dışına çıktığına emin miyiz?" birden konu bu yelloza yeniden gelmişti.

Ben de olumluca kafamı salladım. "Evet eminiz. Annesi ve babası ile de iletişime geçmiştim, Naz da kendisi bana kanıt attı hatta numara falan da değiştirmiş, telefonunu da değiştirmiş." dedim. Bu sefer inanabiliriz, Naz'dan da kurtulduk.

"İnşallah birden karşı boş dairene geçip kapını çalmaz-" diyecekti ki kapı çaldı.

Ben heyecanla yerimden kalkıp saçlarımı falan düzelttim. "Barış geldi, kesin Barış!" diye yerimde zıpladım birkaç kere. "Nasılım güzel miyim?"

Rüya da koluma bir tane geçirdi.

"Acıdı!"

"Yürü kapıya bak kızım." dediğinde kapıya doğru ilerledim. Aynadan da kendime baktım. Maşallah çıtır gibiyim he.