Karamella | Barış Alper Yılmaz

20

Karşımda ağlayan Rüya'ya şok içinde bakmıştım o haberi duyunca.

"Rüya bak bunun şakası olmaz." dedim ilk ona. İnanmıyordum, kaza bu kadar büyük değildi.

Rüya da gözlerini sildi, "Şaka yapıyor gibi bir halim mi var acaba?" dedi hıçkırıklarının arasında.

İşte şimdi daha kötü bir vicdan azabı yaşayacaktım.

Elim ile ağzımı kapatıp dengemi kaybettim ve yatağa oturdum. Dolu gözler ile Rüya'ya döndüm. "Sana bunu kim söyledi?"

Rüya da benim yanıma oturdu, "Babam." dedi kekeleyerek.

İkimiz d ebirkaç dakika bir şey demedik. Sadece o vicdan azabı ile başbaşa kaldık.

Rüya'nın sesi odadaki sessizliği bozdu. "Babam, ben, annem yurt dışına gideceğiz bu olay yüzünden," dedi. Bunu dediğinde gözlerimi ona çevirdim. O da benim ellerimi tuttu. "Sen de gel Haziran."

Bunu duyduğumda ilk ne yapacağımı bilemedim. Ama ben gidemezdim, benim her şeyim buradaydı. Burayı kolay kolay bırakamazdım.

Eğer Rüya giderse benim her şeyim de giderdi.

"Bunu düşüneceğim." diye mırıldandım sadece.

Yine ben bi' yere dalmıştım, düşünüyordum. Rüya tek kolu ile bana sarılırken ayılmıştım.

Ben de onun sarılması ile ona sarıldım.

Bu ikimiz için d eçok iyi gelmişti, hissetmiştim.

-

Gece saat kaçtı onu bile bilmiyordum. Barış'a uyuma numarası yapmıştım o da kanıp koltuğa uzandı ve orada uyuya kaldı.

Ben ise gözlerim açık, odanın içine bakıyordum.

Barış bunu öğrense anında beni terk ederdi.

Kafamı ona doğru çevireyim derken koltuğu yanıma çekip beni izleyen Barış'ı görmem ile ödüm bokuma karışmıştı.

"Ay Allah seni! Korktum Barış ya napıyorsun öyle sessiz sedasız." dediğimde Barış'ın gülmesini bekledim ama o ciddi suratı ile bana bakıyordu.

"Haziran senin kafana ne takıldı bu kadar?" dedi direkt.

Ah be sevgilim, anlatabilsem anlatacağım sana.

"Sıkılıyorum artık burada. Evime gitmek istiyorum." diye geçiştirmek için böyle şey söyledim.

"Sabah hastaneden çıkacağız zaten yavrum. Sabret biraz."

Benim aklım şu an acaba yurt dışına gitsem mi, Rüya ile birlikte başka Bir ülke de sil baştan mı yapsam mı diye düşünüyordu.

Eğer ben başka bir ülkeye gitsem Barış benden ayrılır mıydı?

"Barış," diyerek seslendim ona. "Eğer ben başka bir ülkeye gidip orada yaşasam benimle ilişkini devam ettirir miydin?"

Barış ise kaşlarını kaldırdı, anlamamış gibiydi. "Ne alaka şu an?"

"Soruyorum işte. Hadi cevap ver, benimle ilişkini devam ettirir miydin?" diye tekrar ettiğimde o yine geçiştirmeye çalıştı.

"Öyle bir şey olursa görürsün Haziran," bunu dedikten sonra esnedi. "Hadi uyu artık." dediğinde sanki ben esnemişim gibi bana bunu söylemesi garibime gelmişti.

Ama şu an bu sarı ile inatlaşacak sabrı kendimde bulamadığım için gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Ne kadar uyuyabilirsem tabii.