Karamella | Barış Alper Yılmaz

15

"Haziran?" diyerek bana baktı. Ben de anında arkamı döndüm ve tüm kötü düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım.

"Pardon çok yanlış bir zamana denk geldim." dedim, evin önünden ilerlemeye çalıştım ama kolumdan tutmuştu.

"Haziran ne saçmalıyorsun?" dedi bana kolumu tutarken.

Ben mi saçmalıyorum sizce yoksa lise arkadaşının evinde böyle durması normal mi?

"Barış yalandan hiç hoşlanmam."

Bunu dediğimde tek kaşını kaldırıp bana baktı, "Ne alaka?" diye söylendi.

Kim anlatmak ister?

"Senin çarşı da işlerin yok muydu? Niye şu an bir kızın evinde böyle bir şekildesin," gözlerimi ondan birkaç saniye kaçırdım sonra yeniden ona odaklandım. "Ayrıca bugün evden beraber çıktınız..." bunu söylerken sesim gitgide bir fısıltı olarak çıkıyordu.

"Haziran-"

"Barış yalandan hoşlanmam." diye tekrar ettim. Beni tutan eli gevşeyince ondan uzaklaşıp eve doğru ilerledim.

Arkamdan bakıyor mu acaba diye düşünüyordum ama baksa da hiçbir şey gerçeği değiştirmiyordu.

Kapıyı yarım bir şekilde açık bırakmıştım o yüzden hiç çalmadan girdim içeri.

Mutfakta suyu koymuş Rüya bana bakınca, "Domatesler nerede?" diye sordu.

"Domatesini sikerim şimdi dur bi'." dedim sinirle ve bir sandalyeye oturdum.

"Ay bir şey olmuş," diyerek meraklı bir şekilde yanımdaki sandalyeye oturdu. "Anlat bana, ne oldu?"

Sinirden salladığım dizime Rüya elini koydu sakinleşmem için. Ona baktığımda benim anlatmamı bekliyor gibiydi.

"Barış açtı bana kapıyı," diye anlatmaya başladım. "Ama bornozlu bir şekilde." bunu dediğimde de ağzı açık bir şekilde kalmıştı.

"Oha lan," dedi sadece. Geldi saçımı kulağımın arkasına attı ve bana sordu. "Sahile inip yürüyüş yapalım mı?"

Bunun bana iyi geleceğini biliyordu. Ben de kafamı salladım.

"Ama makarnaya ne olacak?" dedim. O kadar suyunu koyduk.

O da omzunu silkti. "Suyu dökeriz dışarıdan yeriz." dedi.

Ben de tamam anlamında kafamı salladım.

En azından sahil iyidir orada onları görmem.

-

Barış Alper'den...

Berkan ile konuşuyorduk ve tüm olayları ona anlatmaya başladım.

"Ben duştan çıkmıştım bi' baktım kapı çalıyor. Hemen bornoz geçirdim, müzik açıktı müziği kapattım gittim kapıyı açtım karşımda Haziran."

"Göt oldun de mi?" dedi Berkan. Şaşırmış gibi konuşuyordu. Vallahi ben de şaşırdım.

"Cıvıma bi' amına koyayım, dinle." diye söylendim, o da tamam dedi ve kaldığım yerden anlatmaya başladım.

"Bu da evde Naz ile Su var sandı galiba-" sözümü bölen şey Berkan'ın anırmasıydı. Bi bağıracağım şimdi buna tüm Antalya inleyecek.

"Berko kapatıyorum ben siktir git." dediğimde ciddileşti ve, "Tamam kapama, anlat." dedi.

Derin bir iç çektim, anlatmaya devam ettim. "İşte bu evde Naz ile Su var sandı başka bir şey anladı. Anlatamadım da dinlemedi. Yani biz yine barışamadık."