Karamella | Barış Alper Yılmaz

11

Annemin aramasından sonra hızlıca arabayı eve doğru sürmeye başladım. Savaş bu kadar kibar yaklaşım sergilerken aramızda bir şey olduğunu söylemezdi, değil mi?

Bu konuyu kime anlatmalıydım? Tabii Rüya'ya.

Rüya'yı aradığımda hemen açmıştı, bunu bekliyor gibiydi. "Evet Hazirancığım, Barış Alper ile ilk gün yemeğini ne zaman yiyeceksiniz-"

"Ekildim Rüya." diyerek sözünü kestim. O da şaşırmış olacak ki birkaç saniye ses vermedi.

"Nasıl ya?" dedi sadece.

"Sen onu bunu bırak. Biraz daha kötü bir olay oldu," diye söylendim. Benim konuşmamı bekledi, cevap vermedi. Ben de derin bir iç çekerek lafıma devam ettim. "Savaş anneme aramızda bir şeylerin olduğunu söylemiş."

Rüya ise bağırmıştı. "Ne?" telefon da bağırınca bile kulağım çınlıyordu.

Ben de saçlarımı geriye attım ve ne söyleyeceğimi düşünüyordum. Fikir almak için Rüya'ya sordum. "Ne yapacağım Rüya?"

O da fikir sunmadan önce bana soru sordu. "Size gelmemi ister misin? Belki anneni beraber idare ederiz sonra da Savaş ile yüzleşiriz."

Eğer o gelirse annem benimle başka bir gün yeniden baş başa konuşur kafamı ütülerdi. Ne olacaksa bugün olsun.

"Yok şimdi anneme ne dedi bilmiyoruz. Eğer lazım olursan arayacağım." dedim.

"Kanka eğer aşk konusu falan açarsa bana at suçu. Rüya ile aralarında bir şey var de." diye söyledi bana Rüya ve lafına devam etti. "Sonuçta senin karşılıklı aşk yaşadığın biri var, yakında sevgili olacaksınız. Aranız bozulmasın."

Konu yine Barış ile bana gelmişti. Benim içimde kalan son umudum yok olmak üzereydi. Eğer bana hisleri olsaydı o 45 dakika içinde beni illa arar bilgilendirirdi.

"Rüya," diye mırıldandım. "Barış'ın bana duyguları olduğundan ben emin değilim artık." bunu benden duyduğuna şaşırmış olacak ki ilk başta ne diyeceğini bilemedi.

"Nasıl?"

"Ne nasıl? Öyle düşünmeye başladım."

Rüya ise ikna edici bir ses ile konuşmaya başladı. "Hazo'm benim. Bak onlar influencer değil, onlar futbolcu. Antremanı vardır, uzamıştır. Hocası ile konuşacaktır ya da ailesi gelmiştir yani bir sürü neden var aslında. Niye hemen böyle yapıyorsun ki sen?"

Ben eve yaklaştığım için telefonu kapatacaktım. "Rüya ben şimdi eve geldim. Söz bu iki olayı seninle detaylı bir şekilde konuşacağım."

O da, "Tamam haber ver." diyerek telefonu kapattı.

Ben de arabayı otoparka sürdüm.

Haydi bakalım. Siteyi aleve vermeyiz umarım.

-

Evimin kapısının önündeyken derin bir nefes alıp, verdim. Sonra kapıyı çaldım. Ardından kapı annem tarafından açıldı.

Annem bana gözleri ile içeri geç işareti yapınca zaten anladım ki baya şey öğrenmiş.

Salona geçtikten sonra bir koltukta Savaş'ın oturduğunu görünce daha çok şaşırmıştım.

Benim evimde niye benim haberim olmadan misafir geliyor ki?

Bozuntuya vermedim, hiçbir şey demeden tekli koltuklardan birine oturdum.