Safe In Your Arms

Chapter 38

Love

I covered my face dahil sa sobrang hiya. Nang mahimasmasan sa ginawa ko nang 'di nag iisip, ang tanging nasa isip ko lang ay tumakbo paalis doon. Paalis sa harap niya. My heart was beating so fast habang hinahabol ang sariling hininga. The kiss was intense and I never knew I could kiss someone like that.

"Isabella..." Hinawakan niya ang kamay ko kaya napatingin ako sa kaniya. We were already inside the car, I guess this is his and the door was already closed. Parehas kaming nasa backseat at hinahabol ang hininga namin.

"So, what's your answer?" Tanong niya.

"Huh?" Nawala nanaman ako sa sarili. Hindi mawala sa isip ko ang ginawa namin.

"Pwede ba kitang ligawan?" He asked, forcing himself not to smile.

"Bakit mo naman gagawin 'yun?" I wanted to smack myself for that stupid question but he didn't even say anything about liking me. Gusto niya ba ako? Gusto kong sabihin niya ng diretso!

"I love you," he said softly.

"Rafael..." Parang may humaplos sa puso ko nang marinig 'yon. Hindi pa tuluyang nag s-sink in sa'kin ang lahat but It felt good hearing that he loves me. Pero paano? At kailan nag simula? Wala ba siyang girlfriend? There's a lot of questions in my head.

.

"Wala akong girlfriend. Single since birth, remember?" Nag salita ulit siya na para bang nababasa niya ang laman ng utak ko. I blushed when I remember our conversation about him having a relationship with someone.

"What about Niña? Niligawan mo siya noon 'di ba?" Tanong ko. Napailing siya at pinisil ang kamay ko.

"May anak na si Niña and she's like a sister to me. Hindi ko alam kung saan mo nakuha ang balitang 'yan but I never courted her," paglilinaw niya. Napasimangot ako nang maalala ang sinabi ni Niña noon. She lied!

"Bakit hindi ka pa nagkakaron ng girlfriend? After all these years? Wala kang nagustuhan?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Meron naman," he smiled playfully.

"Oh, bakit hindi nalang 'yun ang niligawan mo?" Nakaramdam ako ng inis. Ginagawa niya pa akong option, huh? Ang kapal naman ng mukha niya.

"She wasn't ready, she's been through a lot and courting her would be a ridiculous idea for her lalo pa't she's going through something," he said. Bumaba ang tingin niya sa labi ko at agad ring bumalik sa mata ko.

"You can think about it, Isabella. Sorry, masyado yata kitang binigla," he smiled.

"Hindi mo kailangang sumagot ngayon," dagdag niya.

"Pero, can I hug you?" Tanong niya nang hindi ako mag salita. Namumula ang mukhang tinignan ko siya, hindi alam ang sasabihin.

"What the hell, Rafael." 'Yun ang lumabas sa bibig ko.

"Can I?" Tanong niya ulit.

"Bakit ka ba nag tatanong?!" Galit kong sabi at niyakap siya. Nanigas siya saglit dahil sa pagka-gulat sa biglaan kong pag yakap ngunit nang matauhan ay naramdaman kong niyakap niya ako nang mahigpit. I felt my cheeks burned even more.

"You really like hugs, huh?" I asked, trying to tease him pero agad ring nawala ang angas ko nang ibaon niya ang mukha sa leeg ko at amuyin 'yon.