Chapter 26: Emperial Family

1.5K 75 2
                                    

"SO HOW are you feeling?" Napatingin ako kay Duke Poviuor na naka-upo sa aking harapan

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"SO HOW are you feeling?" Napatingin ako kay Duke Poviuor na naka-upo sa aking harapan. Wala namang pinagbago sa kaniyang kasuotan at itsura, ngunit parang mas lalong kumikislap siya sa aking paningin.

"Stop asking," I answered before shifting my gaze back outside of the window. The way started to look clean and regal, endicating we are almost at the palace.

"Why are you so distant?" he asked.

"Because we're not close," sagot ko sa ng hindi tumitingin sa kaniya. Hindi ko alam kung ano ang kailangan ng lalaking ito sa akin at nagpapapansin. Mayroon ba itong ginawang kasalanan sa akin? Ay ewan.

"We are engage," saad siya. Ibinaling ko na ang aking paningin sa kaniya at pinagkrus ang mga kamay.

"Being engage doesn't mean we have to be close to each other. Especially when there is no love between us," seryosong lintaya ko sa kaniya.

Kumunot naman ang kaniyang noo at inilapit ang sarili sa akin. Tiningnan niya ako ng seryoso bago tumingin sa labas, malalim ang iniisip. Hindi nagtagal ay tumingin ito muli sa akin at binigyan ako ng isang maliit na ngiti.

"Then we'll be close if there is love between us?" he asked, innocently. I almost burst into laughter because of his words and expression. I looked away, avoiding his gaze and calm my inner self down.

'My mask has so many cracks now. It won't be too long before it broke. I must stop this, and focus solely on my mission,'

I shake my head slowly before looking back at him, straight into his eyes.

"Where here, let's go," lintaya ko sa kaniya bago binuksan ang pintuan ng karwahe ng tumigil ito at lumabas. We arrive at the palace right on time. I don't want to answer his question, it's making me uncomfortable just thinking about what my answer is gonna be.

"It's beautiful," namamanghang bulong ko sa aking sarili habang tinitingnan ang napakalaki at napakagandang palasyo na na sa aking harapan.

Napatingin naman ako sa aking gilid ng lumapit at tumabi sa akin si Buns. Katulad ko ay namamangha rin ito sa kasalukuyan niyang tiningnan, ang palasyo.

"Talagang napakaganda pala ng palasyo," namamanghang bulong niya, ngunit rinig na rinig ko.

"Ito ba ang kauna-unahan mo sa palasyo?" tanong ko sa kaniya. Napa-igtad naman ito sa kaniyang kinatatayuan at gulat na tumingin sa akin bago tumingin-tingin sa paligid.

"Ginulat mo naman ako, My Lady," kinakabahang lintaya niya habang nakalagay pa ang kaniyang kanang kamay sa kaniyang kaliwang dibdib.

'Psh. Ikaw nga itong gumulat sa akin sa biglaan mong paglapit eh,'

Hindi ko siya sinagot at tumingin muli sa malaking palasyo. Sa loob ng palasyong ito, makikita mo ang malalakas na mga nilalang sa buong emperyo. Nakaka-inis mang aminin, pero isa sa mga makapangyarihang nilalang ang pumatay sa totoong Despina, at ang paboritong aramas pa ni Despina ang kaniyang ginamit sa pagpatay nito.

The Young Lady of SwertuanfelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu