𝑴𝒀 𝑺𝑻𝑼𝑷𝑰𝑫 𝑪𝑯𝑰𝑳𝑫𝑰𝑺𝑯 𝑾𝑰𝑭𝑬

CHAPTER 57

- CHAPTER 57 -

» AIMEE'S POV «

Kasalukuyang naglalakad na ako ngayon papunta sa coffee shop namin ng biglang may mabangga ako na kung sino.

*BOGSSSSHHHHHHH*

"Ouchhhhh! Ang sakit ah."

Agad na napayuko naman ako ng ulo dito upang magsorry.

"N-Naku s-sorry p-po.. hindi ko po sinasadya."

Narinig ko naman ang mahinang pagtawa nito na tila ba pamilyar sa akin kaya naman napa angat ako ng ulo.

"F-FELIX?"

"Yeah hahaha. You miss me?"

*he chuckled*

"Wahhhhhhh! B-Bumalik k-kana."

Hindi ko alam ang gagawin ko sa mga oras na ito, basta naramdaman ko na lamang na mabilis na gumalaw ang mga kamay ko upang yakapin siya ng mahigpit.

"Woaaahhhh! Hahaha grabe pagka miss mo sa'kin ah."

Bigla naman akong natauhan sa sinabi niya at mabilis na umalis sa mga bisig niya.

"S-Sorry."

I was shocked when he suddenly hugged me tightly again.

"Can we stay at least five minutes like this? Sobrang namiss kita, Aimee." seryosong sabi niya.

Nagulat man ako ay hindi ko mapagkakailang sobrang saya ko ngayon dahil bumalik na siya. B-Bumalik n-na y-yung taong mahal ko.

Damn! I missed him so much.

I missed his smell.

I missed his smile.

I really miss this man.

The man who makes my heart beat faster.

The man who was always by my side to teach me to improve myself even more.

The man who makes my day complete.

The man who makes me happy thru his smile.

I really miss him so bad.

Marahan naman siyang umalis sa pagkakayakap sa akin at tiningnan ako ng seryoso.

I felt his face slowly closer to me and then suddenly, l feel his soft lips.

He kissed me as if there was no tomorrow.

Hindi na namin pansin ang mga taong dumadaan na nakatingin sa amin na para bang kami lang ang natitirang tao sa mundo at walang pakialam sa iba.

I respond with his warm kiss.

I kissed him torridly.

Hanggang sa parehas kaming kinapos ng hininga bago maghiwalay ang mga labi namin dalawa.

Parehas naman kaming tumingin sa isa't isa at marahan na napatawa.

Hanggang sa mapagpasyahan na namin maglakad patungo sa coffee shop namin.

Nalaman ko din sa kanya na balak pala niya akong puntahan sa school dahil nalaman niya kay Mama na wala pa ako sa coffee shop kaya naman napagpasyahan niyang sunduin na lamang ako ngunit nakasalubong ko naman siya sa daan.

At nalaman ko din na kaya siya bumalik dito ay dahil gusto niyang dito na lamang magtapos ng pag aaral at para na din makasama niya ako.

Oh diba napaka swerte ko na sa lalaking ito hahahaha.

» AMBER'S POV «

Dinala naman ako ng mga paa ko sa Restobar nila Mr. Han.

Sobrang tagal na din simula ng bumisita kami dito nila Aimee. Sa pagkakatanda ko ay last year pa ang huling punta namin dito upang magpaalam dahil umalis na kami sa pag tra-trabaho kay Mr. Han.