𝑴𝒀 𝑺𝑻𝑼𝑷𝑰𝑫 𝑪𝑯𝑰𝑳𝑫𝑰𝑺𝑯 𝑾𝑰𝑭𝑬

CHAPTER 9

— CHAPTER 9 —

» AMBER'S POV «

Katatapos lang ng klase at napadaan naman kaming dalawa ni Audrey sa studio room.

Bakit ko nalaman na studio room?

Simple lang, dahil nakalagay sa itaas ng pintuan hehehe.

Aminadong bobo ako pero marunong naman ako magbasa kahit papaano hahaha.

"Anong meron? Bakit ata halos lahat ng studyante ay pumupunta dito?" Tanong naman sa akin ni Audrey na hindi ko din alam ang sagot.

"Hindi ko din alam e, ang mabuti pa magtanong tayo sa ibang studyante." Suhestiyon ko naman.

Maya-maya lamang ay may isang studyante naman ang dumaan sa harapan namin at mukhang papasok din ito sa studio room.

"Uhmm miss, pwede mag tanong?" ani ko dito.

"Ano po yun?" Magalang na tanong nito.

"Anong meron sa loob ng studio room?" Tanong naman ni Audrey sa kanya.

"Ah bu-buo po kasi ng banda ang school para ipanlaban sa ibang school at sila Kuya Colton po ulit ang napiling banda at naghahanap sila ng dalawang babae na may talento sa pag gitara at pagkanta." Sagot naman nito.

"Ahh ganon ba. Sige, maraming salamat." sambit ni Audrey.

"Sige po mga Ate papasok na ako sa loob para mag perform." ani nito.

"Sige. Goodluck!"

"Sige po. Maraming salamat." sambit nito at pumasok na sa loob.

» AUDREY'S POV «

Pagka uwi ko ng bahay ay agad na dumiretso ako sa loob ng kwarto ko at kinuha ang gitara na matagal ng nakatago sa lalagyan nito.

Ilang taon na din pala simula ng tumugtog ako ng gitara.

Maliit pa lang ako ay passion ko na talaga ang pag gigitara, pero natigil din ito simula ng pumunta ako ng France at mas pinagtuunan ko ang pag mo-model kay sa tumugtog.

Sinimulan ko ng i-strum ang gitara.

[MEMORIES BY: MAROON 5]

Here's to the ones that we got

Cheers to the wish you were here, but you're not

'Cause the drinks bring back all the memories

Of everything we've been through.

Naalala ko yung mga araw na magkasama kaming dalawa habang naglalaro sa bakuran ng bahay namin noon.

Toast to the ones here today

Toast to the ones that we lost on the way

'Cause the drinks bring back all the memories

And the memories bring back, memories bring back you.

Siya yung taong palaging nandyan sa tabi ko sa tuwing kailangan ko siya.

There's a time that I remember, when I did not know no pain

When I believed in forever, and everything would stay the same.

Now my heart feel like December when somebody say your name.

'Cause I can't reach out to call you, but I know I will one day, yeah!

Siya yung naging sandalan ko noon sa tuwing nalulungkot ako.

Everybody hurts sometimes

Everybody hurts someday, aye aye

But everything gon' be alright