CHAPTER FORTY THREE
XEINA
FLASHBACK
"Love, kailangan kong umuwi mamaya. Pinapauwi ako ni Papa," sabi ko kay Vhax habang nakayakap sa kaniya. We just finished making love so we were both naked under the sheets.
Wala siyang sinabi na kung ano. He planted a kiss on my forehead and let out a heavy sigh. I know he didn't really wanted me to leave. Ayoko rin naman. Mas gusto kong manatili na lang sa tabi niya. But I need to. Hindi pwedeng malaman ni Daddy na may relasyon kami ng mortal niyang kaaway.
"I'll be back as soon as I can," I whipered pero wala siyang naririnig.
"You know I'll follow you wherever you go," he said. Hinampas ko ang dibdib niya.
"Alam mong hindi pwede. I don't want to risk your life," I said. Sa oras na makita siya ni Daddy paniguradong papatayin siya nito. I don't want that to happen. As much as possible, I want to stop the war between them.
Our relationship was really complicated. He is a vampire while I am a human. We were not compatible, We were not for each other. But, we are still inside our dream, that we could be together despite of our difference with each other. We could be together as long as we love each other.
I am a very hopeless romantic. I believe in true love. I'd been dreaming to have my own prince since I was young. Indeed, I fell in love with a prince. Prince of vampires, my father's mortal enemy.
My Dad is the head of the vampire hunters. He wanted to take his revenge because my mom got killed by a vampire. But it was his fault! My mom shouldn't died if he had been a good father and husband! He doesn't treat me as his daughter. I was like one of his pet to him.
I don't want to be with him kaya umalis ako. After highschool, I went to my lola-in my mother side-and stayed with him. That's where I met him. My very own prince.
"Xe! Dalian mo! Magsisimula na ang laro!" sigaw ni Anna mula sa labas. Anna Quizon is my bestfriend. Anak siya ng isa sa mga tauhan ng tatay ko. But like me, he doesn't want to be part of that group. That's why kasama ko siya ngayon.
May laro raw ngayon ng basketball ngayon sa may eskwelahan. Sabi ay ang magkapatid daw na Belzer ang maglalaro. Since I'm new here, I don't know them pero mukhang sikat sila at inaabangan dito.
Pumunta kami ni Anna sa may court para manood. We are both curious as hell. Nasa baba ang court pero wala nang upuan sa baba dahil sa sobrang daming tao. Kaya nandito lang kami sa itaas pumwesto kahit na ginigitgit din kami dahil sa dami ng tao.
Puno ng sigawan ang lugar.
"Go, Vhax! We love you!"
"Magnus! Magnus!"
Halos mabingi kaming dalawa ni Anna sa tilian. Knowing her, ayaw niya ng maiingay at magugulo. Inis na tiningnan ang nasa likod namin na kung makasigaw ay parang nakalunok ng microphone.
"Look who's here," biglang sabi ng lalaking tumabi kay Anna. I knew him. Classmats namin siya ni Anna. What is his name again? Martin?
Biglang naghiyawan ang mga tao. Mas malakas pa kanina. May lumabas kasi mula sa kanan na mga lalaki. Naagaw ang atensyon ko ng lalaking nakaitim. He had this dark brown eyes. Pinaningkit ko ang mata ko. He's familiar. I think I saw him somewhere.
"Magnusss!" Hiyawan ng lahat. Lalo na nang maghubad ito nang pang-itaas na parang walang nagtitilian at nagkakakita sa kaniya.
"Belzer brothers. Sikat sila sa bayang ito dahil sa obvious naman na kagwapuhan nila. Matulungin din sila rito. Halos lahat ng kabataan dito ay sila ang nagpapaaral, binigyan nila ng scholarship, lalo na iyong mga walang-wala sa buhay, binibiyan din nila ng negosiyo, ang iba ay nagtra-trabaho sa hacienda at mga mansion nila." Pagkwe-kwento ni Martin.
Itinuro niya ang lalaki na naghubad kanina na ngayon ay nakahubad baro na. I admit he has a nice body.
"That was Magnus Belzer. Illegitimate son ni Mr. Belzer. Anak sa labas kaya hindi masyadong binibigyang pansin ng ama. He's a little bit snobbish and arrogant. Marami ring issue sa kaniya tungkol sa mga babae. Babaero. Araw-araw iba-iba ang babae pero kahit ganoon ay marami pa rin ang may gusto sa kaniya."
Biglang may lumabas na grupo naman ng mga lalaki mula sa kaliwa. Dumako ang tingin ko sa lalaking hubad-baro at nakikipagtawanan sa isang lalaki. Mas matangkad siya at mas malaki ang katawan. Dumako ang mata ko mula sa gwapo niyang mukha, pababa sa may konting balahibo niyang dibdib hanggang sa abs niya.
He's hot.
Agad akong pinamulahan sa naisip. Gosh. Don't tell me, kasali na ako sa mga fans niya? Hindi hamak na mas marami ang tumitili sa kaniya.
"And that one is Vhaxenus Belzer. Tagapagmana. Kumpara kay Magnus, masasabi kong mas mabait siya. Siya ang nakaisip na magbigay ng scholarship. Halos lahat naman ng tulong nila ay siya ang may gawa at nag-aayos. Wala ring issue sa babae. Pangmatagalan. Magalang rin at madaling i-approach. Kaya mas gusto siya ng lahat."
Tinitigan ko si Vhax habang nagkwe-kwento si Martin. Hindi ko maiwasang hindi mamangha sa kaniya. I just can't take my eyes off him!
Nagsimula ang laro. Todo-kaba ang lahat dahil hindi nalalayo ang agwat ng laban. Ang intense lalo na kapag nagkakaharap ang magkapatid. Palaging pikon si Magnus sa tuwing nakakapuntos si Vhax. Sa huling mimuto ng laro ay na kay Vhax ang bola habang nakaharang sa kaniya si Magnus.
Pantay ang puntos kaya kung sino ang makaka-shoot ay siya ang panalo pero kung wala ay pantay ang laban. Lumapit si Vhax kay Magnus at umikot pero nakuha ni Magnus ang bola. Wtf?
Bakit niya ginawa iyon?
I knew what he did! Sinadya niyang ibigay ang bola kay Magnus! Sa huli ay ang team nila Magnus ang nanalo.
Ilang araw ang lumipas ay nag-try naman namin na magkabayo. Mayroon ditong naamay-ari ng kabayuhan at pwedeng mag-arkela. Pagkarating namin doon ay nakita ko agad ang kabayo na pinapaliguan ng kung sino.
Madilim ang paningin ko dahil nakasuot ako ng shades. Mainit kasi at nakakasilaw ang araw. Pero hindi ako pwedeng magkamali kung sino ang nakikita ko ngayon! Si Vhax!
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad, nakasunod kay Anna. Hindi niya rin napansin si Vhax. Pero ako ay titig na titig dito. Dahilan para madapa ako. Shit! Bakit ngayon pa?
Tumayo si Vhax at lumapit sa akin.
"Need help?"
Inilahad niya ang kamay niya sa harapan ko. Nanginginig naman ang kamay naninabot ko iyon. God! May kung anong tumambol sa dibdib ko nang maglapat ang balat namin. Tinulungan niya akong makatayo.
"S-salamat," usal ko. Wala siyang sinabi sa akin at bumalik na sa ginagawa.
Ilang araw kong hindi makalimutan ang pakiramdam ng magaspang niyang kamay sa kamay ko. Hindi ko alam kung bakit pero hindi siya mawala sa isip ko!
"Hi," nawala ako sa iniisip ko nang may sumulpot na lalaki sa harapan ko.
Si Magnus!
Anong ginagawa niya dito sa bahay namin at bakit niya ako kinakausap?
"I'm Magnus," pacool na pakilala niya. "You are?"
"Xeina," sagot ko. Ipinagpatuloy ko ang pagwawalis sa harapan ng bahay ni Lola. Ang dami kasing tuyong dahon. Si Anna ay hindi pa rin nagigising sa Siesta niya.
"Bago ka rito? Ngayon lang kita nakita," he started talking.
"Kakalipat lang namin," sabi ko.
"You're pretty." Wow! He's fast!
"I have a party later in our house. You could bring your friends."
"And why would I come?" tanong ko. Binitawan ko ang walis at humarap sa kaniya. Sinalubong ko ang tingin niyang nakakapasok.
"Because where friends," he answered. Kung makapagsalita ay parang close na close talaga kami.
"Since when we became friends?"
"Since I talk to you," sabi niya at tumalikod na. "I'll expect you later."
Then, he left. Buong hapon akong nag-isip kung pupunta ako o hindi. Kung pupunta ba ako, makikita ko si Vhax? There's a possibility that I will see him. Pero bakit ba siya ang iniisip ko gayong si Magnus ang nagyaya sa akin?
At the end, pumunta rin kami ni Anna. Excited ang bruha. Actually, siya talaga
ang pumilit sa akin na sumama. Konti lang rin ang mga kaibigan na imbitado. Puro pa mga lalaki, isa lang ang babae at kaming dalawa ni Anna.
Magnus keep me entertained. Bagsak na kasi si Anna sa kalasingan kaya natutulog na ngayon ito sa kwarto. Magnus is a good talker, kahit na may pagkahambog, he could make me laugh on his silly jokes.
Kanina rin paikot-ikot ang mata ko sa mansyon. Bakit hindi ko yata nakikita si Vhax? Bakit parang wala siya? Nagpaalam si Magnus na icheck niya lang ang mga kaibigan niya. Sakto pag-alis niya ay may nag-doorbell. Since walang tao, ako na lang ang tumayo at nagbukas ng pinto.
Nagulat ako ng makita kung sino iyon. Si Vhax! Nakatayo siya mismo sa harapan ko at tinitigan ako. He's brooding eyes stared at me. Parang may kung anong dumaan sa katawan ko dahil sa mga titig niya.
"Hi!" I tried to sound normal. Like his presence doesn't affect me.
I thought he would say 'hello!' pero nilagpasan niya lang ako at hindi pinansin! Agad akong napasimangot. Snobber!
Magnus and I became close. We became close friends. Sa tingin ko ay mabait naman siya at hindi katulad ng mga naririnig ko sa kaniya. But sometimes, he felt weird. Basta-basta na lang kasi siyang sumusulpot tapos nawawala.
"So, ano? Jowa mo na si Magnus?" pang-uusisa ni Anna. I rolled my eyes.
"Hindi 'no!"
"Bakit naman? Alam mo bang kinaiinggitan ka ng mga kababaihan dahil close mo ang fafa nila? Hindi mo ba siya gusto?"
"He's just a friend, Anna."
"O baka naman si Vhax ang gusto mo?" biglang tanong niya at nakapamaywang pa.
Umiwas ako ng tingin at hindi siya sumagot. I don't know the answer! Do I like him? No? Yes?
Snobbero ang lalaking 'yon! Ni hindi ako tinatapunan ng tingin kapag nasa kanila ako! Kahit anong gawin ko, bale wala! Pero dahil sa ginagawa niya, maslalo akong naeexcite at nacha-challenge sa kaniya. Balang araw mapapansin niya rin ako! I don't know what's with him na gustong-gusto kong kunin ang atensyon niya.
Palagi akong sumasama kay Magnus para makita si Vhax. But one night became a mess! I thought what Magnus and I had was pure friendship! I thought he was just nice to me dahil napansin kong ganoon siya sa lahat ng babae.
But he just confessed to me that he like me as a woman.
I only like him as a friend. I'm sure of that. He got mad with Vhax because he knows that I like him. Napansin niya siguro ang palagi kong paghahanap kay Vhax sa tuwing nasa bahay nila ako. He was fuming mad! He thought I used him.
I suddenly felt guilty because it was somehow true. I really used him just to be close with his brother na hindi naman nangyari. But I really appreciate him as a friend. I hope he would appreciate that too.
I was hurt. I thought what I felt with Vhax was just a simple infatuation. I thought it would fade away but I was wrong. I missed him! I want to see him. How is this possible? We doesn't even interact with each other but why I can't get him off my mind?
He doesn't like me! Ugh! I know that from the very start! I want to forget him but I just can't!
I felt my tears fell from my eyes. Why foes it hurts so much?
"It hurts so much. Please, just give it a try. Just try to love me."
That was the last memory I remembered when I woke up in an unfamiliar room. God! Did really beg him to love me? Did really did that?
Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Vhax na bagong shower! Nakatapis lang siya ng tuwalya! He saw me that I'm awake. Kumalabog ang puso ko nang ngumiti siya sa akin. Is he real?
"Hi, Love. Good morning." He went closer to me and kiss me on my lips.
Oh my god. What the hell just happened on earth?
He just called me Love and kissed me!
"Hey. Are you okay?" tanong niya nang matulala ako.
"I think I'm still dreaming," parang hangin na lumabas iyon sa bibig ko.
"No, Love. I'm real." Bigla na lang niya ako niyakap. "I'm sorry. I didn't mean to hurt you. Ayoko lang na nakikiagaw sa kapatid ko dahil hindi kami magkasundo. I need to stay away from you. I'm feeling something strange whenever you're near me. It's really hard. And right now, I can't stop myself. I want to be selfish and make you mine."
"Then be selfish because I'm all yours."
Wala na akong inisip kun'di siya. Si Vhax lang. I'm really happy that he loves me too! Sobrang saya ko. Siguro kakausapin ko nalang si Magnus. Ayokong mas lalong magkagulo ang magkapatid. Ayoko ring masira ang pagkakaibigan namin.
Nagulat ako nang makita si Anna. Nakauwi na pala siya. Bumalik kasi siya sa syudad dahil pinatawag siya ng ama niya. Kakarating ko lang galing sa gate ni Vhax. Syempre nakita ng bruha kaya nakichismis sa akin. Kwinento ko naman sa kaniya ang buong nangyari. Si Magnus naman ay ilang araw ko nang hindi nakikita.
"Pinapauwi ka nga pala ng Papa mo."
Natigilan ako sa sinabi niya. Alam ko kailangan kong umuwi pero ayaw ko. Mas gusto ko dito. I'm free. Wala akong dapat sundin. But I still went home. Dahil kung hindu ay ipapasundo ako ni Papa sa mga tauhan niya.
"How are you doing?" tanong sa akin ni Papa.
"I'm fine." Hindi na niya ako pinansin pagkatapos.
Wala naman talaga siyang pakialam sa akin. Alam ko kung bakit niya ako pinauwi, iyon ay para magbigay impormasyon tungkol sa mga bampira. Ang probinsya kasi ni Lola ang may mga bampira. Malapit din sa kagubatan.
May nakita ako na folder sa ibabaw ng lamesa ni Papa. Kinuha ko ito at binuklat. Nagulat ako nang makita ang picture ni Vhax! Pati kay Magnus ay naroon!
"Papa? Who are they?" tanong ko. Hindi nagpahalatang kilala sila.
"Vhax and Magnus Belzer. Sila ang mga anak ng pinuno ng mga bampira."
Nagulat ako sa sinabi niya. Wala akong alam! Hindi ko alam na bampira siya! Bigla akong nanlumo. Ngayon ko lang narealize ang lahat. Lahat ng strange feeling nanararamdaman ko tuwing nandiyan siya. Dahil isa siyang bampira!
"Magtapat ka nga sa akin." seryosong sabi ko nang magkita kaming muli ni Vhax.
"What is it, Love?" tanong niya.
"A-are you a vampire?" tanong ko kahit na alam ko na ang sagot.
"Sumagot ka! Bampira ka ba?" sigaw ko nang hindi siya sumagot.
"Please, don't be scared. Love---"
"I'm not scared. Oh, god. I'm not scared! Pero hindi tayo pwede. Hinding-hindi dahil anak ako ng mortal niyong kaaway. You're a vampire, Vhax! Mapapatay ka ng Papa ko."
Nagsimula na akong umiyak. The thought of we can't be together hurts me a lot.
"I love you, Xeina. I don't care if your Dad will kill me. I love you and I will fight for you." Bigla niya akong hinila para sa halik. Wala na. Wala na talaga akong kawala.
Dumating na nga ang araw na kinatatakutan ko. Amg malaman ni Papa ang tungkol sa amin ni Vhax. Nagulat ako nang bigla akong sinampal ni Papa. Napatumba ako sa sahig at natikman ko ang dugo mula sa labi ko. Ngayon niya lang ako pinagbuhatan ng kamay.
"Walang hiya ka! How could you do this to me? Sa lahat ng lalaki sa mundo, sa isang bampira pa!" galit na galit si Papa. I couldn't understand him. Anong ibig niyang sabihin?
"Akala ko ba hindi ko malalaman na may relasyon kayo ng Vhax Belzer na 'yon? Sa prinsipe pa talaga ng mga bampira!"
"Dad! No! Don't do this to me, please!" Pagmamakaawa ko nang ikulong niya ako sa selda.
Iyak ako ng iyak. How could he do this to me? I am his daughter? Pero kahit minsan hindi ko naramdaman! Iniisip ko si Vhax. Paano na siya? Ano nang mangyayari?
Nagulat ako nang biglang bumulagta ang mga nagbabantay sa akin. Nakita ko si Vhax! Anong ginagawa niya rito?
"I had a feeling that something bad would happen. Let's go, Love."
Tumakas kami. Itinakas ako ni Vhax at dinala sa kanila. I was so glad na tanggap nila ako kahit mortal ako. Malayo sila sa kwinekwento ni Papa na mga halimaw at walang puso. Mas may puso pa sila sa ama ko.
I felt welcomed and appreciated.
Nagpakasal din kami ni Vhax kahit na mortal ako. He didn't wanted me to be one of them. Fifty-fifty ang chance. Pwedeng maging bampira ako katulad nila o mamatay. Vhax didn't want to take risk kahit na alam kong kaya ko.
I thought everything was fine. Pero gumagawa na ng kilos si Papa. Marami nang namatay sa angkan nila. And I felt so guilty! Kasalanan ko ang lahat! Lalo na ng mamatay rin ang Papa ni Vhax. I don't know how my father did that pero may hinala akong hindi siya nag-iisa.
Pumalit si Vhax sa Papa niya kahit hindi pa siya handa. He had no choice. Sumabay rin ang pagbubuntis ko. I know he's having a hard time pero hindi siya sumuko. I contacted Anna. Siya ang may alam sa lahat ng ginagawa ng Papa ko.
Hanggang sa nanganak ako. I felt so weak. My body hurts like hell. Until I couldn't take it anymore. I thought I was dead pero nagising ako sa silid. Nanghihina ako but I know may nagbago sa akin. Magulo ang lahat, puno ng dugo ang paligid at patay na nilalang. Unti-unti kong inalala ang nangyari.
"V-vhax."
May naramdaman ako sa tiyan ko na masakit. Hell. I am giving birth. Natagpuan ako ni Anna. I am expecting her. Ibinigay ko sa kaniya ang anak ko kahit na ayaw ko. I want them to be safe. Pangako kong babalikan ko sila kapag okay na ang lahat.
Umalis na sila habang naiwan akong umiiyak. May mga lalaking pumasok. Masyado akong mahina para lumaban. May itinurok sila sa akon bago ako nawalan ng malay.
END OF FLASHBACK
• • •