Woensdagochtend- Viënna pov.
Het schelle geluid van de wekker galmt door de kamer heen en ik kreun vermoeid. Sabya zet de wekker weer uit en ik hoor dat ze uit bed stapt, samen met Brianna. Kazuna en ik gaan meestal pas uit bed bij de tweede wekker, dus ik draai me weer om en probeer te genieten van de laatste minuten rust.
Als de tweede wekker ook afgaat, zucht ik diep, maar kom dan toch met tegenzin uit bed. Vroeger had ik gewoon thuisgebleven als ik geen zin had in school, maar hier kan dat niet zomaar.
We zeggen niet veel en allevier trekken we een blauw uniform aan. Ik moet eerlijk toegeven dat de kleding best comfortabel zit, behalve dat het een rokje is. De stof is zacht en ik ben er zo onderhand wel gewend aan geraakt.
'Is iedereen klaar? Dan kunnen we naar de kantine,' zegt Brianna met een ochtendstem. Als antwoord klinkt er wat gemompel en we struinen alledrie naar de kantine voor het ontbijt.
We lopen de kantine in en meteen valt mijn blik op de jongens, die aan een tafel in de hoek zitten. Ik kijk naar Aiden, en voel een warm gevoel in mijn onderbuik. Zijn haar zit warrig, maar op zo'n manier dat het er ongelofelijk goed uitziet.
Ik ruk mijn blik van hem los en kijk weer voor me uit. Ik wil achter de meiden aanlopen naar een lege tafel, als ineens de jongens zich omdraaien en ons recht aankijken. Als Aiden me ziet, begint hij licht te grijnzen en wuift ons om te komen.
'Hey,' brom ik vermoeid als we bij hun tafel aankomen.
Aiden grinnikt en kijkt me schuin aan. 'Is hier iemand met het verkeerde been uit bed gestapt?' plaagt hij me.
Ik kijk hem dodelijk aan, maar besluit dan om hem terug te plagen.
'Nee, ik ben met de verkeerde persoon uit bed gestapt,' antwoord ik grijnzend.
Zodra Aiden mijn woorden hoort, gromt hij geïrriteerd en trekt hij me in één beweging op zijn schoot. Hij drukt zijn lippen in mijn nek en maakt een spoor richting mijn oor.
'Je liegt,' gromt hij met een schorre stem.
Ik lach zachtjes en kijk hem over mijn schouder aan. 'Misschien niet'.
'Geen openbare seks, alsjeblieft,' lacht Justus vanaf de andere kant van de tafel. Hij heeft zijn arm losjes om Sabya's schouders liggen en kijkt ons lachend aan.
Ik rol glimlachend mijn ogen en kijk weer voor me uit. We hebben ondertussen allemaal plaatsgenomen aan de ronde tafel.
'Gaan we eten halen?' stelt Brianna voor. Ik kreun vermoeid en leun tegen Aidens borstkas aan. Ik heb geen zin om weer helemaal op te staan en naar de andere kant van de kantine te lopen, maar aan de andere kant heb ik honger als een beer.
Net op het moment dat ik van Aidens schoot wil kruipen, houdt hij me tegen.
'Wij halen wel eten voor jullie,' zegt hij en hij kijkt de jongens aan. Ze knikken grijnzend en staan op.
Ik zend de jongens een waarschuwende blik. 'Wel normaal ontbijt, anders komen we nooit meer bij jullie zitten'.
Ze knikken braaf en lopen naar de tafels waar al het eten op staat. Ik volg ze even met mijn blik, maar kijk de meiden tegenover me dan lachend aan.
'Zitten er toch nog voordelen aan,' lacht Brianna.
Ik grinnik en knik instemmend. 'Hoe zit het nou tussen jou en Dustin?' vraag ik nieuwsgierig. Na gisteravond heb ik niet meer de kans gehad om haar erover te vragen.
Ze haalt haar schouders op en probeert nonchalant te zijn, maar ik zie dat een lieve glimlach rond haar lippen trekt.
'Ik denk wel goed. Het is nog pril, maar ik denk dat er wel wat bloeit tussen ons,' reageert ze.
'Ja, of bloeit bij hem,' plaag ik haar met wiebelende wenkbrauwen.
We schieten allevier in de lach, en als de jongens terugkeren met vier volle borden, proberen we snel ons mond te houden.
'Is er iets?' vraagt Seb als hij onze ingehouden lachen ziet.
Ik schud onschuldig mijn hoofd en kijk naar Aiden, die ook een vol bord in zijn handen heeft staan. Ik wil wanhopig weten wat er op ligt en wacht ongeduldig tot hij het voor me neerzet, maar dat doet hij niet.
'Sta op,' zegt hij. Ik frons even, maar als ik doorheb wat hij wil, sta ik op van mijn plek.
Aiden gaat op mijn plek zitten, zet het bord voor hem neer en trekt mij weer op zijn schoot. Tintelingen trekken door mijn lichaam als ik besef dat hij graag wil dat ik op zijn schoot zit. Ik glimlach en leun tegen zijn borstkas aan. Hij zet zijn kin vrijwel meteen op mijn schouder en zijn handen hangen losjes rond mijn middel.
'Dank je,' glimlach ik. Als antwoord drukt hij een kusje op mijn schouder.
Ik focus me op mijn bord en kijkt verbaasd naar alles wat Aiden erop heeft gelegd. Een heel leger zou hiervan kunnen eten, maar het ziet er overheerlijk uit. Ik zie onder anderen warme broodjes, croissantjes, fruit, koffie en een klein taartje. Misschien moet ik Aiden vaker vragen om het eten voor me te halen. Zelf pak ik meestal gewoon een boterham met beleg en een glas water.
Ik zie dat de andere meiden ook blij-verrast zijn en samen beginnen we aan het ontbijt. De jongens hebben hun ontbijt blijkbaar al op, want ik zie ze niet eten. Als ik een hap neem van her kleine taartje, sluit ik genietend mijn ogen.
'Vind je het lekker?' vraagt een stem in mijn oor. Hij klinkt haast alsof hij onzeker is, en ik glimlach.
'Dit is hemels,' kreun ik als antwoord en ik neem snel nog een hap. 'Ik snap niet hoe ze eten zo lekker kunnen maken'.
Aiden grinnikt en haalt zijn kin van mijn schouder af. Ik wil me fronsend naar hem omdraaien, maar dan voel ik zijn lippen zacht in mijn hals. Hij maakt een spoor van kusjes over mijn huid, en zuigt af en toe zacht op een plekje. Zijn haar kietelt in mijn nek en kippenvel ontstaat op mijn armen. Als hij zacht bijt op een gevoelige plek, moet ik een kreun binnenhouden.
'Niet doen,' zeg ik en ik slik hoorbaar. Het warme gevoel in mijn onderbuik neemt toe. 'Niet hier'.
Hij grijnst tegen mijn huid aan en gaat onverstoorbaar verder. Zijn vingers kruipen onder mijn shirt en ik huiver als zijn koude handen in contact komen met mijn huid. Hij wrijft zacht over mijn huid heen met zijn vingers en de aanrakingen laten me zo goed voelen. Het liefste zou ik nu gewoon al mijn kleding uittrekken en me volledig aan hem overgeven.
Maar ik denk terug aan de woorden van Justus, en besef dat ik geen openbare seks wil. Iedereen kan zien wat we doen en mijn wangen kleuren langzaam roze. Snel leg ik mijn handen over de zijne.
'Ik zei: niet doen, Aiden,' herhaal ik, nu iets zelfverzekerder. Ik kijk hem over mijn schouders aan en zie de ondeugende blik in zijn ogen. Alleen al die blik doet zoveel met me. 'Anders doe ik het terug'.
Hij trekt verbaasd zijn wenkbrauw op en grijnst. Hij leunt verder naar mijn oor toe en laat expres zijn lippen mijn huid raken. Een rilling trekt door mijn rug heen.
'En hoe zou je dat willen doen, dan?' vraagt hij uitdagend. Hij denkt blijkbaar dat ik hem niet terug kan plagen, maar dan moet hij maar eens opletten.
'Let maar op'. Ik kijk weer naar voren en zie dat de anderen druk bezig zijn in hun eigen gesprekken. Niemand let op ons, en daar ben ik eigenlijk wel blij mee.
Ik wacht even, maar begin dan over Aidens schoot te schuren. Ik druk mijn achterste tegen zijn heupen aan en beweeg zachtjes heen en weer. Als er iets is waarmee ik Aiden kan plagen, dan is het dit wel. Een gesmoorde kreun klinkt van Aiden als hij zijn gezicht in mijn hals drukt. Zijn handen grijpen mijn middel hard vast.
'Niet doen,' kreunt hij met een schorre stem en ik grijns duivels. Net zoals hij zojuist, ben ik niet van plan om nu al te stoppen. Ik beweeg door tegen zijn heupen aan en probeer er verder voor te zorgen dat niemand het ziet.
'Viënna, stop,' mompelt hij nogmaals. Als hij merkt dat ik nog steeds niet stopt, zet hij me van zijn schoot af. Ik lach zachtjes en sta naast de tafel. Onschuldig kijk ik hem aan.
Aiden gaat ook staan en nu pas kijkt de rest vragend op. Je ziet aan hun blikken dat ze niet begrijpen waarom we opstaan.
'Viënna en ik moet even praten. We zijn zo weer terug,' deelt Aiden mee. Ik frons en wil zeggen dat er helemaal niets te bespreken valt, maar Aiden pakt mijn pols al vast en trekt me mee de kantine uit.
-
Ongemakkelijjjkk, haha. Ik moet nog steeds wennen aan het schrijven van dit soort dingen. Ik hoop maar dat jullie het niet al te erg vinden ;).
Liefs,
nachtgedaante