Dinsdagavond- Viënna pov.
Vijftien paar ogen kijken toe hoe Aiden en ik de ruimte binnenlopen. Ik besteed er echter geen aandacht aan en loop rechtstreeks naar de banken toe waar iedereen op zit. Ik neem plaats naast Brianna en zie dat Aiden bij zijn eigen vrienden gaat zitten. De gesprekken starten langzaam weer op en ik laat mijn blik door de ruimte glijden.
Het is een middelgrote ruimte op de bovenste verdieping van het internaat, haast een soort zolder. Het licht is gedempt, maar je kan elkaar nog wel herkennen. Er staan vier lange banken in het midden, enkele pool- en tafelvoetbaltafels en ik zie zelfs een kleine keuken in de hoek staan. Het lijkt wel alsof de leraren helemaal niet weten dat deze plek bestaat.
'Wat was dat net?' vraagt Brianna naast me. Ze buigt wat mijn kant op en kijkt me nieuwsgierig aan. De andere meiden die aan haar andere kant zitten, luisteren overduidelijk mee.
Ik haal verveeld mijn schouders op. 'Hij wist duidelijk dat ik zijn sigaretten had gestolen. Dus hij wilde quite staan,' leg ik uit.
De meiden knikken, maar Zuna neemt duidelijk geen genoegen met mijn simpele antwoord. Ze kijkt me met een brede grijns aan. Haar donkere ogen twinkelen ondeugend.
'Hebben jullie gebekt. Voor de tweede keer?'
Ik kijk haar verbaasd aan en schud dan mijn hoofd. Ik voel dat mijn hart een tikje sneller gaat bonken als ik denk aan Aiden die me zoent. Ik moet zeggen dat de eerste keer kort was, maar dat ik daar wel uit kon opmaken dat hij een goede kusser is.
'Nee, Zuna, we hebben niet gebekt,' verzeker ik haar. Ze kijkt me nog even met vernauwde ogen aan, maar gelooft me uiteindelijk wel en kijkt weer naar voren.
De gesprekken in de groep gaan op gedempte toon verder en ik betrap mezelf erop dat ik Aiden af en toe blikken werp. Het gaat haast automatisch, maar mijn ogen kijken continu naar zijn bank. Hij is diep in gesprek met Seb.
'Laten we een spel gaan doen!' stelt Nathan ineens grijzend voor. De groep valt stil en kijkt hem nieuwsgierig aan. Nathan houdt zijn handen in de lucht voor een spannend effect.
'Wat had je in gedachten?' vraagt een jongen met knalblauwe haren. Hij kijkt Nathan verveeld aan. Ik herken hem als een van Luciëns vrienden, wat apart is, aangezien Luciën zelf hier niet is. Maar ik heb al gemerkt dat Aiden, Nathan, Seb en Justus het net goed kunnen vinden met Luciën.
Nathan grijnst. 'Doen of waarheid,' legt hij uit. 'En als je een opdracht niet wil doen, moet je een beker drank opdrinken'.
'Ik pak de drank wel,' hoor ik een hoge meidenstem zeggen. Een blondine -geverfd, natuurlijk- staat op en loopt richting de kleine koelkast in de hoek van de ruimte. Als ze voorover buigt, kan ik haast haar kont onder het korte rokje vandaan zien komen. Ik rol mijn ogen en wend mijn blik af.
De blauwharige jongen mompelt goedkeurend. Ik buig me naar Brianna toe en fluister zacht.
'Wie is die jongen? Met die blauwe haren?'
Ze grinnikt en buigt ook naar mij toe. Haar stem is gedempt.
'Zijn naam is Dustin, een van Luciëns vrienden, maar ook een vroegere jeugdvriend van Nathan. Ondanks dat de twee groepen elkaar niet mogen, blijven Nathan en Dustin vrienden,' legt ze uit. Het wordt hier allemaal veel te ingewikkeld op het internaat.
Het meisje met het korte rokje komt weer teruglopen en zet de fles drank met wat grote bekers op tafel.
'En zij?' vraag ik, doelend op het meisje met het korte rokje.
'Celeste, de bitch van het internaat,' antwoord ze en ik hoor de afgunst in haar stem. 'Ze heeft al met redelijk wat jongens het bed gedeeld hier'.
Ik kan het niet laten om me af te vragen of ze ook met Aiden naar bed is geweest. Mijn maag keert om bij het idee alleen al. Deels omdat ik naast Aidans bed gestaan heb.
'Laten we beginnen,' zegt Nathan en hij slaat zijn armen tevreden over de leuning. 'Celeste, doen of waarheid?'
Celeste is ondertussen weer gaan zitten en leunt met haar ellebogen op haar knieën, waardoor iedereen goed uitzicht heeft op haar lage decolleté. Ze knippert onschuldig met haar lange wimpers.
'Doen,' zegt ze zelfverzekerd.
Nathan denkt even na en tuit zijn lippen. Als hij een idee krijgt, beginnen ze ogen ondeugend te stralen. 'Geef een dansshow hier op de salontafel'.
Ik rol mijn ogen als ik door heb wat voor een avond dit gaat worden. Alle jongens gaan alleen maar seksistische opdrachten geven en voor de meeste meiden die hier zijn geldt hetzelfde. Ik kan dit alleen met veel drank.
Celeste is ondertussen al op de tafel gestapt en wacht op de muziek. Als een van haar roodharige vriendinnen vriendinnen die aan heeft gezet, begint ze te dansen. Ze begint met haar heupen te swingen en danst erotisch op de tafel. Ik zucht geïrriteerd en werp een blik op Aiden, die net zoals alle andere jongens naar haar kijkt. Sommige zitten zelf aanmoedigend te joelen.
Als ze klaar is met haar opdracht, neemt ze weer plaats op de bank. Het spel gaat weer verder en meerdere mensen worden uitgedaagd om belachelijke dingen te doen. Zo moet een meisje iemand een lapdans geven en een jongen drie bekers drank drinken. Ik schrik op als ik mijn naam hoor.
'Viënna,' zegt Dustin luid. Hij kijkt me afwachtend aan, benieuwd wat ik ga zeggen. Het verbaasd me dat hij überhaupt mijn naam weet.
'Doen,' antwoord ik vrijwel meteen. Ik ben niet bang om een opdracht te moeten doen. Waarheid vind ik veel lastiger om te beantwoorden.
Hij grijnst en zijn blik glijdt kort over mijn lichaam naar beneden.
'Doe je shirt uit en houdt hem uit voor drie hele rondes,' zegt hij uitdagend. Ik trek mijn wenkbrauwen verbaasd op, maar knik dan. Ik sta op van de bank en probeer mijn ongemakkelijkheid te verbergen. Met lichttrillende handen pak ik de zoom van mijn pyjama shirt vast en in een soepele beweging trek ik die over mijn hoofd.
Ik merk dat iedereen me aanstaart en mijn lichaam bekijkt. Enkele jongens joelen speels als ik daar zonder shirt sta. Snel neem ik weer plaats op de bank en sla mijn armen in een reflex over elkaar voor mijn borstkas. Toch blijven de ogen staren en ik besluit het te negeren. Dit is deel van het spel, dus ik moet er gewoon aan wennen.
Ik kijk naar Aiden en zie dat hij me met donkere ogen aankijkt. Zijn kaken zijn gespannen op elkaar geklemd en zijn blik is zo intens, dat is snel wegkijk.
'Sabya, doen of waarheid,' zeg ik dan, deels om de aandacht bij mij weg te halen. Ze kijkt geschrokken op en weet even niet wat ze moet zeggen.
'W-waaheid,' zegt ze stamelend.
Ik tuit nadenkend mijn lippen. 'Met wie zou je hier het liefste een relatie hebben?' vraag ik haar. Ik weet dat mijn vraag nog meevalt, aangezien sommige anderen haar iets totaal anders gevraagd zouden hebben.
'Ik uh...,' mompelt ze nerveus. Ze vouwt haar handen samen en kijkt blozend naar de grond. Misschien had ik toch een andere vraag voor haar moeten kiezen. 'Justus'.
Verbaasd door haar eerlijke antwoord, kijk ik zijn kant op en zie dat hij haar met stralende ogen aankijkt. Hij staat op en ploft naast Sabya neer en slaat zijn arm om haar heen. Hij buigt naar haar toe en fluistert wat in haar oor, iets wat ik vanaf hier niet kan horen. Maar het zal iets positiefs zijn, want ze begint verlegen te lachen.
Na enkele rondes ben ik weer aan de beurt. Ik kies natuurlijk weer voor 'doen', en wacht benieuwd op mijn opdracht. Ondertussen heb ik mijn grote shirt alweer aangetrokken.
'Ga op Aidens schoot zitten, trek zijn shirt uit en geef hem kusjes op zijn borstkas,' zegt het meisje. Het voelt alsof mijn hart stopt met kloppen als ik mijn opdracht hoor.
Ik kijk Aiden aan. Hij heeft een jongensachtige grijns rond zijn volle lippen en zijn ogen twinkelen speels. Hij houdt zijn hoofd even plagend schuin, en dat is voor mij een teken om het gewoon te doen.
Ik sta op van mijn plek en voel vijftien paar ogen me afwachtend aankijken. Als ik voor hem sta, twijfel ik even, maar dan zet ik mijn gedachten op nul en neem plaats op zijn schoot, aan beide kanten één been.
Zijn handen schieten meteen naar mijn heupen en hij trekt me dichter naar hem toe. Met een bonkend hart kijk ik hem aan. Zijn ogen staan wild en verlangend.
Ik haal diep adem en probeer mijn trillende handen te onderdrukken. Normaal gesproken ben ik altijd ontspannen rond jongens, maar Aiden heeft een bepaald effect op mijn lichaam wat ik niet kan plaatsen.
Ik pak de onderkant van zijn shirt vast en trek die over zijn hoofd. Hij steekt gewillig zijn armen in de lucht, zodat het kledingstuk makkelijker uit gaat. Daarna vinden zijn handen mijn heupen weer. Hij kijkt me afwachtend aan.
Zonder na te denken buig ik naar voren en begin een spoor van kusjes over zijn harde borstkas te geven. Zijn spieren spannen zich aan en zijn vingers grijpen harder in mijn heupen. Ik kan aan alles zien dat hij zich in moet houden.
Ik ga verder naar boven, tot ik bij zijn schouder aankom. Ik druk nog een laatste kus op zijn huid en trekt dan terug. Ik hoor de rest van de groep joelen en lachen.
Aiden heeft nogsteeds dezelfde wilde blik in zijn ogen, maar nu voel ik ook zijn onregelmatige ademhaling. Hij leunt naar me toe en brengt zijn lippen naar mijn oor.
'Je weet niet wat je met me doet,' fluistert hij met schorre stem.
Ik draai me om en wil van zijn schoot afschuiven, maar twee sterke armen om mijn middel houden me tegen. Ik kijk verward over mijn schouders, om te zien dat Aiden me glimlachend aankijkt.
'Jij mag vanaf nu hier blijven zitten'.