Third Person's POV:
Mistulang nahinto ng panandalian ang lahat pero maslalo pang naramdaman ng demon king na hinahamon siya ng mga ito. Kaagad na kumilos ang mga leader ng knights at sabay-sabay na umatake sa hari, yong iba naman ay pinupuksa yung mga shadow demons, samantalang hindi makagalaw sa kaniyang pwesto si Azcar kasi limang knight ang pumipigil sa kaniya, pero mukhang kampante pa rin sya kasi alam niyang 'di titigil ang demon king hangga't 'di sya nananalo. He might as well sit back and wait habang naka aim pa rin kay Grei ang kaniyang matatalas na paningin.
Dahil sa sabay-sabay na pag-atake ng mga knights sa demon king utay-utay na nagbabagsakan ang kisame ng kweba at para bang pumapaitaas ang kanilang tinutungtungan. Denver uses his shield to protect his troops kasama din don sina Axelle.
"Ayos ka lang?" tanog ni Grei nang makalapit kay Axelle at siya na mismo ang bumuhat kay Jiena.
"Sa ngayon, buhay pa naman." sagot naman ni Axelle.
"Hold on to me. Iaalis ko kayo dito." utos sa kaniya ni Grei.
Nang walang kahit ano pang tanong ay sumunod si Axelle. Sino ba namang gusto pang manatili sa gitna ng isang war zone? Ano? Nagpapakamatay lang?
Ginamit ni Grei ang kaniyang kapangyarihan para mai-teleport sina Axelle sa isang ligtas na lugar at malayo sa kanilang labanan. Sa pinaka taas at huling silid ng isang walong palapag na gusali niya sila dinala.
Axelle's POV:
Pagkarating namin sa parang isang hotel, o hotel nga talaga. Binaba ni Grey Head si Jiena sa isang malaking kama sabay inumpisahang saraduhan at i-lock ang bawat bintana at pinto.
"Dito lang kayo. Wag kayong lalabas at sasama kung kani-kanino kung may dumating man. Hindi sila tao, kundi mga demons." utos niya. Teka? Ano na nga ba ang nangayyari dito sa reality ngayon? Ilang araw na ba akong nawawala?
"Pano mo nasabing di sila tao?" tanong ko.
"Dahil ang oras sa mundo nyo ay huminto–" °_° ??? Aaannnooo ddaaww? Hindi kaya nagloloko lang sya? Ano 'to science fiction? "–maniwala ka man o sa hindi, totoo yong sinabi ko. Lahat ng mga mortal at kahit na mga bagay o hayop dito ay huminto sa paggalaw " dugsong pa niya na parang nabasa bigla ang iniisip ko.
"Teka, eh bakit ako hindi man lang huminto?" nagtatakang tanong ko.
"Dahil nasa loob ka ng barrier nong mga panahon na nagsimulang huminto ang lahat kaya di ka naapektuhan." paliwanag rin nya. Ilang saglit pa ay parang may naalala siya sabay may kinuha mula sa tagiliran niyang bulsa sabay naglakad pabalik at patungo sa direksyon ni Jiena na wala pa ring malay na nakahiga. He bent down at nakita ko kung ano yung kinuha niya kanina. Isang silver cross necklace na may pinkish na gem sa gitna. Madahan niya itong itinakid sa may leeg ni Jiena habang ako naman ay nakatayo at tanging pinagmamasdan lang sila.
Parang nasa isang romantic movie...
Huh? Ano ba 'tong iniisip ko?! Scratch! Scratch!
"Alam mo ba kung pano sya magigising?" tanong ko. At bigla nalang pumasok sa isipan ko yung disney movie na "Sleeping Beauty"?! Ano toh? Fairytale? Wag lang talaga nilang subukan sa harapan ko ha! Naku! Kundi baka may masapok pa ako. Pero this scenario just reminds me of that, teka? So... Ano ako? Isa don sa mga matatabang fairies? No way! Si Maleficent? Teka? Kontrbida yon ah???
"Hoy."
"H-ha?" agaran kong sagot nang magising sa reality.
"Bakit parang may kalokohan kang iniisip?" tanong nya na mukhang nagsususpetsa. Teka? Nakakabasa na ba sya ng iniisip ng ibang tao ngayon?
"Psh! W-wala ah! Grabe ka naman." He narrowed his eyes na parang nagsususpetsa pa rin ang tingin. "Ano gusto mo? Suntok?"
"What? After all the troubles I did to rescue you, ang magiging reward ko ay bugbog?" then he put up some 'cute puppy face' thing.
He's cute.
Wait what?
Did I just mentally said na 'cute' sya?! Nnnnoooo!!! Feels like I've commited a moral crime against the truth!
Hindi sya cute.
Not cute.
Not cute.
Not cute.
Not cute.
Hindi sya cute kasi forever and ever sya ay–
"Hoy... Axelle???"
"Handsome!" what? °_° *covers the mouth*
He let out a chuckle. Nanlaki naman ang mga mata ko sa biglaan kong nasabi! This stupid darn mouth!!! Argh!!!
He stopped laughing at tumingin sa 'kin. I raised an eyebrow. Wala lang yon. Wala lang talaga.
"I know very well that is true." he then said proudly.
"True to be Untrue. At di ko naman sinasadyang masabi ang pawang kasinungalingang 'yon noh!"
"Kasinungalingan?" he took a single step closer. I nodded and mouthed 'Yes', proudly deffending my answer. He took another step closer. "What about now?"
"Kahit anong gawin mo, 'yon pa rin ang sagot ko."
He stepped closer. "What about now?"
I backed away, one step behind. "Hindi nga sabi."
He stepped closer, again and I backed away, again. "Now?"
"Nope."
"Now?"
"Isang hakbang mo pa baka lumipad 'tong kamao ko sa mukha mo!" medyo naiinis kong sabi sabay pinakita sa kaniya yong kamao ko.
He took another step closer sabay hahakbang pa sana ako ng isa patalikod nang mabangga na ng likod ko yung pader. At nilapit pa nya sa mukha ko yung mukha nya.
Talk about good looks.
Argh!!! Parang masnaiinis pa ako sa utak ko ngayon. Kung ano-ano ang pinag-iiisip!
"Then hit me now." utos nya na may mukhang naghahamon.
Gladly. I smirked. Makakaganti rin sa wakas. I balled my right fist again at sabay pinalipad ko 'yon papunta sa kaniyang mukha. Pero nasalo nya ito bago palang makadampi sa balat nya and using his strenght he pinned my right hand on the wall close to my head. He then smirked. Hindi ako magpapatalo. I balled my left fist at masmabilis kong pinalipad 'yon papunta sa kaniya.
Unfortunately...
He caught it, again! Sabay he also pinned it a little higher above my head using his strenght.
"Now what sweet cake?"
A-anong tinawag nya sakin?!!!
"'Now what?' I'll tell you 'Now what?'!, I'll kick your 'sunshine' kapag di mo ko binitawan!" I warned him.
He moved closer. Freakin' clooossseerr!!!
"Then do it."
Ha???
Di man lang sya natakot?
Naiinis ako na di ko maipaliwanag! I want to but I can't! Pero bakit nga ba may can't?! Argh! Why is he making it so dificult?! Siguradong nang-aasar lang sya... Kaya using my own strenght, I pushed him away and walked away. Sa distansyang malayo-layo sa kaniya.
Nakaka-iniiissss!!!
He chuckles. "Haaayyyy... Just like the old days. Pikunin ka pa rin."
"Shut up. Bakit imbis na tumambay ka dito bakit kaya di ka nalang tumulong sa pagpuksa ng mga laman-lupang mga demons? Ano ba plano mo?"
"Well..." naglakad sya malapit sa isang bintana sabay hinawi ang kortina bago dumungaw. "First I need to defeat Azcar para makuha 'yong kwintas ko, then I will join in the fun."
"Ano bang meron don sa mga kwintas na 'yon? Bakit parang lahat kayong spirits meron non? Ano 'yon, anting-anting? Agimat?"
"'Yong cross necklace na iyon ay ang tagapag sustain at tagapag balanse ng aming kapangyarihan kapagka nasa isang unstable place kami, like the Mortal World, this world... At 'yon din ang dahilan kung bakit kaya naming mga spirits tumagal at manatili ng mahabang panahon dito sa mundo nyo." he explained.
"So kung wala yon???"
"You don't need to know, sweet cake."
"Tawagin mo pa akong–"
"–Sweet cake?–"
"–malilintikan ka ulit sakin!"
He smiled. "OK! Then I guess kita kits nalang tayo ulit mamaya. Remember don't let anyone in and don't talk to strangers." bilin nya.
"Heeelllooo??? Ano 'ko, bata?"
"Just making sure that you'll be safe. I'll be back." sabay nagteleport na siya paalis.
Naupo ako sa isang silyang kahoy malapit sa may lamesa sabay huminga ng malalim.
Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko?
Hindi naman ako kinakabahan?
Huh? Weird...