"Finding the Suspect"
ALEXIS
She's unsure on what to say or how to react. Is he using some kind of power that made her feel so defenseless? Wala siyang nagawa kundi tumango na at tumalikod kasama ang matanda.
"Anong gagawin natin, saan tayo maghahanap?"
"Just come back here and I'll help you," his voice echoes on her ear. She hate this feeling. She know she shouldn't feel this. She's sure that she'll not, or she'll never get any in return from him. This feeling is a one sided. She hate herself!
Ilang araw pa lang ba silang magkakilala? How can she fall in love with a person she just met in less than a month? Maybe she's just overwhelmed. Matagal na rin kasing may lalaking nakalapit sa kanya or dahil kamukha niya siya?
"Ineng, tinatanong kita? Kanina pa ako nagsasalita dito pero parang hindi ka naman nakikinig?"
"Ah... sorry po, may iniisip lang ako."
"Sigurado ka bang kaya mo ang trabaho na'to?"
"Oo naman po!" medyo napasigaw siya. What she hate most is to being questioned. But she can't blame the old lady, she knows that she's spacing out.
"Sinisigawan mo ba ako?"
"Hindi po sinabi ko naman po kasi may naisip na akong gagawin natin," mabuti na lang ay mabilis siyang nakaisip ng palusot.
The old lady expression softened "Talaga? Ano naman iyon?"
"Ganito po umuwi ho muna tayo sa bahay n'yo to check if you're grandson is already home---" payo niya na agad na tinutulan ng matanda.
" 'Yan din ang sinabi ni Inspector! Hindi ko kayang maghintay lang!"
"Makinig po muna kasi kayo, uiwi muna tayo. Malay n'yo nagkasalisi kayo then pag wala pa siya roon tsaka ako lalakad mag-isa."
"Hindi sasama ako paghahanap sa kanya."
"Hindi po pwede, delikado na ho sa inyo---" again her sentence was cut off by the old lady.
"Sinabi mo bang matanda na ako?!"
"Kayo po nagsa---" she didn't finish her sentence when the old lady glared at her, she flashed a sweet smile. "Ang ibig ko pong sabihin, mas makakabwelo ako kapag ako lang mag-isa. May cellphone ho ba kayo, itetext ko po kayo pag may balita na sa kanya."
"Wala akong cellphone, pero 'yong apo kong babae meron."
"Nasaan po 'yong isa n'yong apo?"
"Nasa baha---"
"Kaya nga po umuwi na tayo," this time she cut the old lady at inakbayan ito. Isang tricycle lang ay narating na nila ang bahay ng matanda. Isang barong-barong ang pinasukan nila.
"Lola..." Sumalubong ang batang nasa tingin niya ay nasa anim na taong gulang sa matanda.
"Raezyl apo!" Niyakap ito ng matanda. "Umuwi na ba si Kuya?"
"Ay naku Lola, tumawag ka agad ng tulong? Sinabi ko naman sa'yong baka nakipag-date lang 'yon si Troy," says a girl who she thinks is in her teenage years. Like most young girls, she wears short shorts and sleeveless clothes, holds a cellphone and is busy with whatever she is doing online.
"Tumahimik ka d'yan Frances, anong number mo? Ibigay mo kay...anong pangalan mo iha?"
"Alexis po."
"Tama Alexis, ibigay mo kay Alexis ang numero ng telepono mo."
"Ang OA ni Lola!" bulong ni Frances at lumapit sa kanya. " Eto po 'yong number ko," Frances said showing her the number flashed on the screen.
"Yong number din ng kuya mo,"
"Teka lang po." Frances scrolls her phone at mayamaya ay pinakita sa kanya ang numero. "Eto po."
"Manang aalis na ho ako. Tatawag ako kay Frances kapag may balita na ako sa apo n'yo."
"Aasahan 'kong mahahanap mo siya."
She was about to leave when she felt someone grabbed her shirt. She looked back and saw the little girl named Raezyl looking at her with and puppy eyed. "Hanapin n'yo po ang kuya ko."
She bent a little to level their heights. "I will, okay? don't cry I promise hahanapin ko si Kuya." Napaatras siya nang yakapin siya ng bata.
"Thank you po!"
"Ang da-drama n'yo naman sabing nakipag-date lang 'yon!" ani Frances at nakalabing pumasok sa loob.
"Bastos talaga 'tong batang to!" ani ng matanda at sinundan ng tingin ang pumasok na apo. "Pasensya ka na iha."
"Okay lang po. Sige po una na ako."
Kumaway pa siya sa batang si Raezyl bago tumalikod. Ngayon dalawa na ang dahilan niya para gawin ng maayos ang trabaho; Una ang masigurong ligtas ang hinahanap, pangalawa ang binitiwang pangako.
She didn't waste her time and decided to go to the school where the victim was last seen. But she remembered that she had not asked which school Troy was attending. She texted Frances but she didn't get any reply from the bratty teenager. Malalim na ang gabi, marahil ay natutulog na ito.
"Hay naku Alexis, simula palang katangahan agad?!"
Hindi na bale dalawa lang naman ang malapit na highchools dito, isang public at private school kaya huhulaan niya nalang. Medyo masasayang lang ang oras kapag maling school ang una niyang napuntahan. Inuna niya ang public school. Dahil malalim na ang gabi ay sarado na ito. Aside from the security guard who's roaming around ay wala ng ibang tao roon.
"Magandang gabi po."
"Magandang gabi rin naman."
"May tao pa ho ba sa loob?"
"Ano ba namang klaseng tanong 'yan iha? Hindi mo ba nakikitang gabi na?"
"Antaray ni Manong!" she thought and prevent herself from rolling her eyes. "Ahm, may hinahanap po kasi ako."
"Sino, classmate mo?"
She was even mistaken for a student of the guard. Does she look that young or because she is short in height? "Ahm hindi po, detective po ako." Pinakita niya ang ID dito. This time ay ang totoong ID niya ang pinakita, not the fake one that she use every time she disguise as a cop. "A while ago there was an old lady reported this missing case to our office and I'm here to look for her grandson."
The guard looked at her in disbelief, just like the old lady, the security guard did not believe him either. "Anong pangalan ng hinahanap mo?"
Another katangahan! Hindi niya pala natanong sa matanda.
"Ahm ano po---"
"Ano?"
"Ahm."
"Ay naku Lola, Tumawag ka agad ng tulong? Sinabi ko naman sa'yong baka nakipag-date lang 'yon si Troy."
"Troy!" a bright light flashed to her mind. Buti na lang natandaan niya ang sinabi ni Frances kanina.
"Anong apelyido?"
But it doesn't mean that she's already safe. Alam lang niya ang pangalan pero ang apelyido—hindi!
"Ahm..." ano kaya kung manghula na lang siya.
"Hindi mo alam?" The man frowned and looked at her doubtfully."Baka naman magnanakaw ka at ito na naman ang bagong modus n'yo?"
"Hindi po!"
"Halika dito at dadalhin kita sa pulis."
"Wag po..." she protested but the guard don't listen.
"Halika na!"
Now he's holding her two hands, left and right. She's trying to escape, but with the size of the guard's arms she can't get past. He could do nothing but bite the hand that was holding her arm.
She run as fast as she could. She still feel the security guard on her back running after her. But because it was quite fat it was not able to catch up with her. She paused and turned around. The guard was holding his fat stomach, seemingly exhausted. She took the chance and ran again twice as fast as she could.
She decided to go back to aling Maring's house. Pabalik na siya sa pinanggalingan, when someone grabbed her by the hands, to her surprise it was the security guard. She blame herself, kung hindi siya tumigil hindi sana siya nito nahabol.
"Huli ka!" the security guard still gasping for his breath. "Ngayon lagot ka sa mga pulis!"
Hindi siya natatakot kung mahuli siya ng mga pulis. Hindi siya natatakot kundi nahihiya, nahihiya siya dahil siguradong pagtatawanan siya ng mga pulis lalong-lalo na si Alejandro.
ALEJANDRO
It was getting darker and the clock ticked and struck twelve but it just the start of his day. Habang ang iba ay nautulog na, sila ay narito pa rin sa pulisya. He's busy facing his laptop when he heard a baffling outside. To his amazement, it was Alexis caught by the school security guard.
"Anong problema Sir?" he asked preventing the laughter spilling out from his mouth.
"Magnanakaw po kasi Inspector," sagot nito. "May bago pa silang modus," paliwanag pa nito.
On the other hand, Alexis was closing her eyes all the time. Of all people ang binata pa ang naabutan nila? How she wish the floor will swung open and swallow her right away.
"Hindi po siya magnanakaw,"
Nagulat naman ang security guard sa sagot ng binata. "Po? Ibig sabihin totoong Detective siya? "
"Yes, sir Just leave her to me. Ako ng bahala sa kanya."
"Sige po, pasensya na rin po sa gulo."
"Wala ho 'yon." Lumabas ang lalaki at naiwan silang dalawa. Alejandro can't help but to smile. Buti na lang nakapikit si Alexis at hindi siya nito nakita.
"Wala na siya, you can open your eyes," he said. "Bakit ka ba nakapikit?"
ALEXIS
She slowly opened her eyes and sigh in relief when she saw that Alejandro's not making fun of her. He has a straight face and his usual emotionless reactions.
"Bakit ka ba nakapikit?"
"Wala, bad breath si Manong grabe I kennat!" she know she's convincing or she just trying to convince herself?
"Do you find him?
"Hindi pa nga eh! Dahil nga nahuli ako." She pouted.
"Bakit ka ba nahuli?"
He's throwing question to her which she find it unusual cause he's talking to much. She choose not to answer him. Alangan naman sabihin niya dito kung bakit siya nahuli baka pagtawanan siya nito.
He looked around at mayamaya ay tumayo at pumasok sa loob. Lumabas ito kasama ang isa ring binatang inspektor.
"Sandoval, ikaw munang bahala dito?"
"Pero Garcia paano kung---"
"Kaya nga n'andito ka 'di ba? To cover me up."
"Alejandro!" mahinahon ngunit madiing anito. Tinawag na siya nito sa kanyang pangalan. Ibig sabihin ay seryoso na ito at pinapangaralan siya bilang isang kaibigan at hindi bilang isang pulis.
"Matt...?" Alejandro said copying Matt's voice.
"Okay I give up!"Matt surrendered. "Pero bilisan mo lang and please make sure na nandito ka na bago pa dumating si Chief," paniniguro pa nito.
"Yes, just call me if something came up."
The next thing she knew, he grabbed her by the hand and together they go outside.
"Teka..."
"Sakay na!"
"Baka pagalitan ka ng Chi---" why does he loves to cut her off?
"I'm used to it! "
Yeah! He's used to it, cause he's a trouble maker or in other words matigas ang ulo!
"Saan 'yong bahay ng matanda?"
"Sa may Sta. Cla---"
"Okay."
Confirmed! He loves to cut someone's sentence. Narating nila ang ba'y ng matanda at naabutan ang mag-lola na hindi pa rin natutulog. Kahit naman siguro sino hindi makakatulog.
"Ano pong pangalan ng apo n'yo? Because my acquaintance forgot to ask."
"How did he know---?" malapit nang maniwala ang dalaga na hindi pulis ang binata kundi sang manghuhula.
"Inspector, ikaw ang pag-asa ko buti ho nakarating kayo!" instead of answering him, iyan ang sagot ng matanda. Wala talaga itong tiwala sa kanya at pinamukha pa sa kanya na ang binata ang pag-asa nila.
"Opo, ano pong pangalan ng apo n'yo, saan s'ya nag-aaral? Anong grade niya? Sino ang mga kaibigan niya? Sino ang madalas niyang kasama? Sino ang huling kasama niya?"
Those are the questions she forgot to asks. dahil sa sobrang excited nakalimutan na niya.
"Troy Manalo, d'yan siya nag aaral St. Clara highschool gr. Ten. Pero ang mga kaibigan niya...hindi ko kasi matandaan," tila nag-isip pa ang matanda.
"Ikaw Raezyl, kilala mo ba ang mga friends ni Kuya? Nakikita mo ba sila sa school?" aniya sa bata na kinagigiliwan na rin niya.
"Si ate Cecille po tsaka si Ate Bona."
"Okay very good!" She mess her hair and gently pinched her cheek.
"Hindi mo alam apiliyido nila? Walang amor na tanong ni Alejandro sa bata. "'Di bale hulaan na lang," ito na rin ang sumagot sa sariling tanong.
"Mauna na ho kami, 'wag kayong mag-alala at matulog na kayo,"
Muli silang umalis at nagtungo sa school ni Troy. Si Manong guard pa rin ang naabutan nila doon. Alexis smiled may tama rin pala siyang ginawa kanina. Tama ang school na pinuntahan niya.
"Sir, pwede ho magtanong?"
"Inspector sige ho, kahit ano ho."
"May estudyante ba dito na ang pangalan ay Bona at Cecille?"
"Sir, hindi ko sigurado. marami kasing estudyante rito pero pwede n'yo naman pong i-check ang record."
"Pwede ho ba?"
"Opo, tara ho!" Sinamahan sila nito sa registrar office. Wala ng tao doon kaya malaya silang makapasok at nakapa-imbestiga. Isa pa, may pahintulot naman sila mula sa school guard.
"Sir maiwan ko ho muna kayo," paalam sa kanila ng guwardya, kailangan pa siguro nitong magronda.
Naghiwalay sila ng shelf. Si Alejandro sa section 1-5 at siya naman pataas. Hindi naman nagtagal ay mahanap nila ang record nina Cecile at Bona.
"Cecille Joyce Reyes at Bonna Rose Paroja," binasa niya ang record ng mga ito.
"Si Cecille?" May picture na naka-attached sa mga record doon na tulad sa bio-data o resume kaya namukhaan niya ang bata.
"Do you know her?"
Tumango siya. "Siya 'yong apo ng matanda na napagtanungan natin tungkol sa kaso ni Almira, remember?"
He nodded in respond. "Tara na!"
"Hindi ba gabi na baka makaistorbo--"
"Then don't come with me!"
Here he goes again—cutting her lines.
Medyo malapit naman ang Capitol sa Sta Clara pero dahil sa bagal magmaneho ni Alejandro ay inabot na sila ng alas dos ng madaling araw. Alejandro knocked on the gate dahil wala namang doorbell doon. Pinagbuksan sila ng matanda na bagong gising palang or maybe she just woke up by hearing the sounds of Alejandro's knock.
"Manang pasensya na po kung nakaabala kami pero nandyan po ba ang apo n'yo?
"Bakit ho Sir, may ginawa bang katarantaduhan ang apo ko? Alam ko naman na medyo pasaway na bata 'yang si Ceccile pero alam ko rin na hindi siya gagawa ng kalokohan na mai-involve ang pulis," kinakabahan at walang preno na ani ng matanda.
"Nawawala ho kasi ang kaibigan niyang si Troy may itatanong lang ho kami sa kanya."
Akala ko naman kung ano na! The old lady sigh in relief. "Pero ano kamo? Nawawala si Troy?"
"Opo, kaya kung pwede po sana makausap namin si Cecille?"
"Pumasok muna kayo, sandali lang at gisingin ko s'ya."
Dahil isa lang ang sofa ay napilitan magtabi sina Alexis ay Alejandro.
With her sleepy eyes and half senses bumaba si Cecille at humarap sa kanila.
"Nawawala daw po si Troy?" Cecille asked, with tears running down to her face. Ibang Cecille ang humarap sa kanila. Kung noon ay kikay at palasigaw, ngayon ay tahimik at umiiyak.
"Cecille apo, maupo ka muna dito," ani ng matanda sa apo na naglabas ng dalawang monobloc at naupo sa isa roon.
She took a deep sigh bago sumagot. "Ganoon na nga--"
"That's why we're here to ask you few things."
She glared at him. Next time bibilangin na niya kung ilang beses nito puputulin ang sasabihin niya.
"Magkaibigan kayo 'di ba? Lagi kayo magkasama at sabay na umu---" he continued but this time Cecille cut his sentence. Serves him right.
"Teka lang po don't tell me ako 'yong suspect sa pagkawala niya?"
"No it's not like that!" But yeah it is. Pero hindi naman ibig sabihin na suspicious ka ay kriminal ka na agad. It's their standard procedure; to interview all the possible suspects. Dahil siya ang madalas na kasama ng biktima she needs to be interrogate.
"Yes," she want to punch Alejandro from being straightforward.
She gave her a "hey will you please be considerate!" look, pero hindi nagbago ang eksperesyon nito.
"Hindi naman sa gan'on. Dahil ikaw ang lagi niyang kasama may itatanong lang kami sa'yo. It's standard procedure," siya na ang nagpaliwanag sa dalagita. Mahirap nang magkaroon pa into ng trauma dahil kay Alejandro.
"A--no po 'yon?" sagot ng dalagita sa pagitan ng pag-hikbi.
"Magkasama ba kayo kahapon? Sabay ba kayong umuwi?"
"Noong nasa Sta. Clara pa kami sabay talaga kami lagi ni Troy umuwi, actually tatlo kami nila Bona," sandaling tumigil ito "Pero simula n'ong lumipat kami dito sa Capitol hindi ko na sila kasabay umuwi naghihiwalay agad kami dahil naglalakad na lang sila habang ako sumasakay pa ng jeep." She wipe her tears after explaining.
"So, 'yong Bona ang kasama niya kahapong umuwi?" tanong ni Alexis kahit alam naman niya ang sagot.
"Opo."
"Saan ang bahay niya?" si Alejandro naman ang nagtanong. Naguguluhan si Cecille kung sino ang sasagutin sa kanilang dalawa.
"Doon din po malapit kila Troy, mga ilang bahay lang ang pagitan."
"Anong pangalan ng Tatay niya?"
"Protacio po, but people call him Mang Tasyo."
"Sige alis na kami, babalitaan namin kayo namin kapag nahanap na si Troy."
Nagpaalam pa ang dalaga habang ang binata ay nagmamadali ng lumabas.
"Hurry up!" he even complained that he could not get on the motor right away. He almost make the motor fly at high speed. Due to the extreme speed they reached the place less than an hour.
Wala pang tao dahil madaling araw pa lang aside from the street sweeper who's sweeping the street in the creek of dawn.
"Kilala n'yo po ba si Mang Tasyo?" tanong niya nang makababa sa motor. Alejandro followed after he parked his motorcycle.
"A-ko si Ta-syo" the old man answered hesitantly. Natakot yata ito nang makitang may kasama siyang pulis.
"Tatanong ho lang sana namin kung anak n'yo si Bona, Bona Rose Paroja?"
"Oo anak ko siya." The old man knotted his forehead. "May ginawa ba ang anak ko?"
"She's involve with---" she cut him before he show his rudeness again.
"May itatanong ho lang sana kami sa kanya. May nawawala ho kasing classmate niya, kaibigan niya po kaya tatanong lang namin kung may alam siya kung saan nagpunta 'yong kaibigan niya."
"Sige sumunod kayo sa akin," the man's face lit up and the apprehension seemed to disappear
They followed Mang Tasyo, they reached his house shortly after. Because it was four -thirty in the morning, Bona was awake and getting ready to go to school.
"Bona anak?"
Humarap ito sa kanila. She's current combing her hair in front of mirror.
"Bakit po Pa---" her eyes grew wider when her gaze landed on them.
"Nawawala ang kaibigan mo at ikaw ang huling kasama niya kagabi."
Alam niyang kanina pa naiinip ang binata kaya hinayaan na niya ito.
"Sino pong kaibigan?"
"Sino bang huli mong kasa---"
"S-i Troy...?" sagot ng dalaga sa tonong patanong.
Kung hahayaan niya si Alejandro ang makipagusap sa mga witness baka makakuha ng sagot ay kaaway ang makuha nila.
"Maupo muna kaya kayo," aya ni Mang Tasyo sa kanila. Naupo naman sila sa upuaang kawayan doon.
"Magkasama nga ho kami pero naghiwalay kami dahil sabi niya dadaan pa siya sa computer shop kaya nauna na po akong---"
"Saang computer shop?" she didn't count how many times Alejandro cut someone's sentence. Marahil ay ganito ang ugali ng binata kapag naiinip nang makarinig ng sagot.
"D'yan lang po sa kanto."
"Pwede mo ba kaming samahan?"
"Ah... sige po! Kunin ko lang sa taas 'yong bag ko para diretso na ko sa school."
"Sure," she answered.
"Matagal pa ba 'yan?" Alejandro asked looks so irritated.
"Sandali lang po." Then Bona hurriedly went upstairs.
In less than five minutes, Bona went downstairs and said goodbye to her father before joining them. Pinagkasya nila ang mga sarili sa motor, ilang metro lang naman ang layo ng bahay ng mga ito sa computer shop na sinasabi nito.
"Ernest, nasaan si Troy, 'di ba n'andito siya kahapon?"
Lumapit si Bona sa isang batang lalaki na sa tingin niya ay kasing edad lang din nito at nagtanong.
"Kahapon? kanina lang 'yon."
"Kanina lang?" Nakahinga naman ng maluwag si Bona.
"You haven't slept yet so you thought that just now," Alejandro and his deduction again. The lite boy that Bona called Ernest was so engrossed with computer games so maybe Alejandro was right that he hasn't slept yet. Dumako ang tingin nito kay Alejandro at napakamot ng ulo.
"Oo nga siguro Sir, a-y nataya ako!" Tumayo ang binatilyo at humarap sa kanila."Teka Bona, Bakit? Anong nangyari kay Troy?" bakas rin ang pag-aalala sa mukha nito.
"Ernest, nawawala siya kahapon pa!" Bona answered. Panic was written all over her face.
"May CCTV ba dito?"
"Meron 'di ba Kuya Mon?" Ernest asked the man he called Kuya Mon, who he thought was the owner of the computer shop.
Lumapit naman ang lalaki sa kanila."Bakit Sir may problema ho ba?"
"May nawawalang estudyante kahapon na dito huling nakita sa computer shop mo. Ngayon meron ka bang CCTV maari ba nating i-review?" Alejandro is getting tired and sick on explaining things over and over again.
"Sige po Sir."
The owner of the store guided them toward the CCTV monitor pero si Alejandro na ang pumuwesto sa harap nito, he checked the footage on his own.
"Anong oras umalis ang biktima?"
"Ernest, anong oras daw?" bulong na tanong ni Bona sa katabi.
Nag-isip naman ito bago sumagot.
"Ahm mga alas nuwebe yata, dumating ako dito ng alas nuwebe, n'andito na siya no'n tapos mayamaya lang umalis na rin siya."
Alejandro kept on fast forwarding the footage then stopped at 9:00pm. Nagpatuloy ito pero mahina na lang. Mayamaya ay tumigil ito at humarap kay Bona.
"Ito ba siya?"
"Opo... Siya yan!"
Pinagpatuloy nito ang pag-play ng video hanggang makalabas ang biktima at kitang-kita sa footage na may sumalubong ditong lalaki probably same age as him and also wearing the same uniform. Alejandro zoomed in and paused the video.
"Kilala n'yo ba siya?"
Nagkatinginan si Ernest at Bona.
"Si Bryan..." panabay na sagot ng dalawa, tumingin si Ernest kay Bona at hinayaan na ito na ang magpaliwanag.
"Bryan Rodrigo ang president ng student council at rank 1 sa buong batch namin."
👮👮