Προχωρησα Και στάθηκα απέναντι του και μας χώριζε ο πάγκος.
"Άκου και βγάλε τον εγωισμό σου για λίγο. Θέλω να καταλάβεις την σοβαρότητα του θέματος. Πρόκειται γι'αυτήν. Εφόσον ξερει περισσότερα από μενα και θέλει να με βοηθήσει γιατί να αρνηθώ; είπα αλλα με διέκοψε
"Από ποτε ΕΣΎ ενδιαφέρεσαι ΓΙΑΥΤΗΝ;" ειπε τονίζοντας αυτές τις δύο λέξεις.
"Αν με αφήσεις να ολοκληρώσω δν θα έχεις απορίες" είπα και στριφογυρισε τα μάτια του. "Συνεχίζω, ο μπαμπάς μου έχει πεθάνει, ήταν το μονο άτομο που ειχα δίπλα μου από τότε ππυ γεννήθηκα. Ηταν πάντα δίπλα μου και θα με προστάτευε με καθε τρόπο. Τον αγαπουσα τον αγαπω και θα τον αγαπω για όλη μου την ζωή άσχετα που δν είναι δίπλα μου. Ειναι στην καρδιά. Που Θέλω να καταλήξω θα σκέφτεσαι. Οπως καταλαβαίνεις έχω μείνει κυριολεκτικά χωρίς γονείς. Όχι οτι θελω να γυρίσω σε αυτήν απλά τοσα χρόνια είναι αδιαφορη και νομίζει ότι είναι νικητρια με αυτά που κατόρθωσε. Ο Σωτηρης ηταν μια εμμεση βοήθεια που θα μου δώσει πληροφορίες Έτσι ωστε να μαθω περισσότερα Και θα δείξει τι θα γίνει στο μέλλον." Ειπα Και είχα λαχάνιασει. Ολοκληρη ιστορία είπα. Ειχα αφυδατωσει να πούμε.
Αφού τελείωσα περίμενα με ανθπομονησια την απάντηση του ευχοντας να μην νευριάσει. Αυτό που έκανε με ξαφνιασε αρκετά μπορώ να πω.
Σηκώθηκε, κατευθύνθηκε προς το μέρος μου και με φίλησε τρυφερά στο στόμα. "Εντάξει, μικρη" είπε Και με φίλησε αυτή την φορά στο μαγουλο.
"Όντως τώρα;" είπα αρκετά παραξενεμη. Ε λογικό είναι βρε παιδιά για τον Άλεξ μιλάμε που πριν κατι ωρες θα με ειχε σκοτώσει.
"Μην με κάνεις να αλλάξω γνώμη" ειπε κάνοντας τον σοβαρό Και πήγε στο σαλόνι για να δει τηλεόραση. Κατι αλλο μπορεί να κάνει σε αυτή την ζωη του;;; ολο τηλεοραδη αμαν πια.
Εσύ τι ζόρι τραβάς κοπέλα μου;
Τέτοιο ζόρι που τραβάς εσύ αυτή την στιγμή
Ασχολίαστο
Αυτές οι πετυχημένες συζητήσεις που κανω με το υποσυνείδητο μου Πολύ γαματες εε;; οχι;;
Οκευυυ
Καθώς πηγαινα στο δωμάτιο με σταμάτησε η φωνη του.
"Και πότε θα πας στον μαλακα;"ειπε αφοσιωμένος στην τηλεοραση χωρίς να με κοιτάξει καν. Σκέφτηκα λίγο Γιατί είχα ξεχάσει κιολας.
"Μιλα όμορφα ρε Αλεξ" είπα αγανακτισμένη από την χιλιοστή βρισιά του.
"Δεν νομιζω να είναι αυτή η σωστή απάντηση"είπε. Θα τον βαρέσω ρε. Θελετε; δημοψήφισμα Ναι ή ναι;
"Εεε νομιζω αύριο στις 7" νομιζω 7 είπε. Αν θυμάμαι καλά. Νταξ από Αλτσχάιμερ πρώτη Είμαι.
"Που;" συνέχισε ασταμάτητος τις βαρετές ερωτήσεις του.
"Σκοπευεις να μας κάνεις παρεα;" ειπα Και σήκωσα το φρύδι μου. Καλά αυτό το βλέμμα τα σπάει.
"Γιατί οχι;" χαμογέλασε κάνοντας ορατά τα υπέροχα λακακια του.
"Άλλη μια βλακεία να πετάξεις δεν την γλυτώνεις την σφαλιάρα"
"Ρωτησα κατι" ειπε και σηκώθηκε πάνω. Λες να τον προκαλέσω;; ουυυ αυτό θα εχει πλακαααα.
"Και εγώ απάντησα" συνέχισα Και πλησίασε Ακόμα πιο κοντά μου κάνοντας με να κάνω βήματα πίσω.
"Φοβάσαι μικρη;" λέει με μια αλαζονεία μεσα του. Θα στην κοψω εγω. Νομίζεις
Σκάσε εσύ
"Καθολου" λεω και σταματάω χωρίς να πηγαίνω προς τα πισω Έτσι ωστε να του δείξω ότι δν φοβαμαι. Πανέξυπνο ξέρω.
Πλησιάζει και πλησιάζει και πλησιάζει μέχρι που έρχεται σε αποσταση αναπνοης. Ήρθε τόσο κοντά μου που ανατρίχιασα. Πάντα μου συμβαινρι αυτό όταν είμαι υπερβολικά κοντά του. Έσκυψε στο αυτί μου και ψυθιρισε με την καυτή χοντρή φωνή του.
"Που θα συναντηθείτε; μου ειπε τόσο αισθησιακά που πήγα να πεσω ξερη.
Λες να το συνεχίσω; αντε λίγο ακόμα βρε παιδιά.
"Με έπιασε μια προσωρινή αμνησια δυστυχώς " λεω και το μετάνιωσα. Πιο μεγάλη κοτσάνα δν γινόταν να πετάξω. Αλλα Υγεία.
Ελα που το μετανιωσα Ακόμα περισσότερο οταν δαγκωσε το κατω μέρος του αυτιού μου. Πολύ με ερεθίζει αυτό με αποτέλεσμα να αναστέναξω.
"Ρωτησα κατι μωρο μου" ειπε ξανα και κατευθυνθηκε στο λαιμό μου φιλώντας το. Ντάξει δεν άντεχα άλλο. Έχει τον τρόπο του πάντα να με ελέγχει. Που κάνεις άλλος δν μπορεί να το κάνει.
"Στ...στο μπεργκαμο"είπα νιώθοντας ολο το σωμα μου να καταρεει. Φανταστείτε τι θα έκανε το σώμα μου αν μπυ έκανε άλλα.😉
Θα ξερασω
Ρε μην πετάγεσαι σαν πορδη
"Έτσι μπράβο" μου λεει και χαστουκιζει τον πισινό μου. (Είμαι Και ευγενική). "Παμε για υπνο είναι αργά" μου λεει και κλείνει την τηλεόραση. Εγώ έκατσα να τον χαζεύω. Αφαιρεθηκα λίγο πολύ λίγο.
"Θες καο ειδική πρόσκληση Μήπως;" με ειρωνεύεται και στριφογυρισα τα μάτια μου. Και Έτσι επανήλθε ο αληθινός Άλεξ.
"Βρε αντε απο δω" λέω και ανεβαίνω τις σκάλες. Κατευθύνομαι προς την τουαλέτα για να κάνω τα απαραίτητα πριν τον ύπνο. Έκανα πιπί μου. Έπειτα επλυνα έπλυνα τα δόντια μου και το πρόσωπο μου και Αφού έβαλα τις κρέμες μου πηγα στο δωματιάκι μου.
Έβαλα τις αγαπημένες μου κόκκινες πυτζαμες και έκανα έναν κότσο τα μαλλιά μου. Άκουσα τη πορτα του δωμστιου του να κλείνει οπότε υπεθεσα ότι πηγε καο αυτός. Πηρα το κινητο μου και ειδα 1:35. Πωωω Πότε πήγε τόσο αργα; Δεν μ'αρέσει να κοιμάμαι τόσο αργά Γιατί δν απολαμβάνω τον ύπνο μετά. Τέλοοοος πάντων.
Εκλεισα το κινητό και ξάπλωσα στην αγαπημένη μου κρεβαταρα. Το αλλο μου μισό. Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να κοιμηθώ.
...
Καθώς περπατούσα προς το μπεργκαμο έβαλα τα ακουστικά μου για να ακούσω μουσική. Έβαλα το see me fall. (Τραγουδαρααααα). Μετά απο 8 λεπτά έφτασα και τα έβγαλα. Μπήκα μέσα αλλα δν τον είδα πουθενά. Έτσι έκατσα σε ρνα τραπέζι και παράγγειλα έναν καφε.
Λογικα ειναι στην τουαλετα. Πέρασαν 20 λεπτά και αποφάσισα να πάω στις αντρικες τουαλέτες Μήπως επαθε κατι διότι δεν εμφανίζοταν. Καθώς μπήκα μέσα ένα χερι με τράβηξε με δύναμη προς αυτόν.
"Σε περιμενα" άκουσα μια φωνη και ειδα τον Σωτήρη.
"Τ-τι κανεις;;;"ειπα τρομοκρατημένη και με κόλλησε στον τοίχο.
"Ας το δοκιμάσουμε ξανα" ειπε με ενα πονηρό χαμογελο στο πρόσωπο του.
Όχι. Οχι παλι. Γιατι; Γιατί δν άκουσα τον Αλεξ; Δεν το πιστεύω.
Έκλαιγα τσιριζα ήμουν υπερβολικά τρομοκρατημένη. Άρχισε να μου βγαζει τα ρουχα και με φιλούσε στο σωμα.
" ΟΧΙΙ ΑΣΕ ΜΕ. ΑΛΕΕΕΕΕΞΞΞΞΞ ΑΛΕΕΞΞΞΞΞ"
Alex'$ POV
Καθως κοιμόμουν ωραία Και ρόδινα. Άκουσα φωνές. Τσιριδες. Δυνατές τσιριδες. Τι στο διαολο βραδιατικα; Έκανα τουλάχιστον 3 λεπτά να συνελθω και να συνειδητοποιήσω οτι ηταν αληθινο. Άκουγα την Βανα να φωνάζει το όνομα μου με όλη της την δύναμη.
Πετάγομαι σαν ελατήριο Και έτρεξα σφαίρα στο δωματιο της. Την ειδα να τσιρίζει και να κλαίει με κλειστά μάτια. Ανακουφιστηκα καταλαβαίνοντας οτι απλα έβλεπε εφιαλτη. Πηγα απο δίπλα της και την εσπρωξα ελαφρα για να ξυπνήσει.
"Βανα ξυπνα. Βλέπεις εφιάλτη. Βανα " το έλεγα επανειλημμένες φορές μέχρι που άνοιξε τα ματια της.
"Α-αλεξ.." ειπε αδύναμα και της σκουπισα τα δάκρυα. Δεν ειχα σκοπό να την ρωτησω τι έβλεπε αν καο ειχα περιέργεια αλλα δν ηταν σίγουρα η κατάλληλη στιγμή. Ξαπλωσα δίπλα της Και έβαλα το χέρι μου γύρω από τον λαιμό της. Αυτή ξαπλωσε στο στέρνο μου και εκλεισε τα μάτια της.
"Εδω ειμαι, μικρη" είπα και της χάιδευα τα μαλλιά μέχρι να κοιμηθεί. Μετά από λίγο αφου ήμουν φουλ κουρασμένος έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα.
...
Vana'$ POV
Τον υπνο μου διεκοψαν οι υπερβολικά λαμπερές ακτίνες του ήλιου. Λογικά ειχα ξεχάσει να κλείσω τα παντζούρια. Αφού ετριψα τα μάτια μου ένιωσα ένα μια ανάσα στην ακρη του προσώπου μου. Εγειρα ελαφρά προς τα δεξιά και μου κόπηκε η ανάσα. Αντίκρισα εναν Άλεξ να κοιμάται με τα όμορφα ανακατεμένα μαλλιά του καθώς αναπνεε τόσο ήρεμα. Το στόμα του το ειχε ελαφρά ανοιχτό και οι ακτίνες του ήλιου έκαναν να λάμπει το προσωπο του.
Τοτε σκέφτηκα. Ειμαι τόσο τυχερή. Ειναι τόσο τυχερή που έχω εναν άνθρωπο που πραγματικά να νοιάζεται για μενα. Και ωω θεε μου. Τον ήθελα πολύ. Τον θελω όσο δεν πάει άλλο. Μου ειχε κλέψει την καρδιά καο τα συναισθήματα μου ηταν τόσο έντονα και αληθινά γιαυτον. Ελπίζω να ισχύουν αυτα και για αυτόν.
Καθώς τον χαζεύα άνοιξε ελαφρά τα ματάκια του κάνοντας το πράσινο χρώμα να γυαλισει. Τα βλέμματα μας συναντηθηκαν και χαμογέλασα ελαφρά με την θέα που ειχα μπροστα μου.
"Καλημέρα μικρή" λεει με την αγουροξυπνημενη χοντρή φωνή του και άρχισε να τεντώνεται. Ηταν τόσο καυτός.
"Καλημέρα" είπα και δεν μπορούσα να κρύψω το χαμογελο μου. "Γιατί ήρθες εδω;" απόρησα.
"Αα ναι. Σχετικα με αυτό. Τι σκατα έβλεπες στο όνειρο σου;" ειπε και γουρλωσα τα μάτια μου. Σκηνές ήρθαν στο μυαλό μου από το όνειρο που είδα. Ό Σωτηρης πήγε να με βιάσει πάλι. Θεε μου. Γιατί τα βλέπω αυτα; ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ ΑΥΤΟ ΛΊΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ; Ελεος
"Εμμ δ-δν θυμάμαι, γιατι; είπα ψέματα αλλα αν του το έλεγα δεν θα με άφηνε με τι-πο-τα να πάω σήμερα σε αυτόν.
"Διότι τσιριζες, έκλαιγες και φωνάζες το όνομα μου" ειπε και γουρλωσα για 2η φορά τα μάτια μου." Θα σου βγουν τα μάτια ρξω σταματά να το κάνεις αυτο" συνεχισε με μια ειρωνεία.
"Σκάσε ρε. Δεν ξέρω. Δεν θυμάμαι" είπα γρήγορα για να μην συνεχιστεί η συζήτηση
"Ότι πεις" ειπε και σηκώθηκε.
"Που πας;"
"Να φαω λογικα" ξανά ειρωνευτηκε. Αν σου στραψω ενα σκαμπιλι και φύγεις απεναντι δν θα φταίω.
Εσύ δύναμη να κλάσεις δν εχεις
Σκάσε εσύ ρε
Τον κοίταξα με δολοφονικό βλέμμα και χαζογέλασε Αφού έφυγε από το δωματιο μου.
Βαριόμουν υπερβολικά να σηκωθώ και πηρα το κινητό. Ηταν 11:08. Και ηταν Παρασκευή που σημαινει 7 είναι η συναντηση. Αν αναρωτιέστε δν έχουμε σχολείο Γιατί αρχίζουν οι εξετασεις από εβδομάδα.
●6 ώρες μετά●
Ειναι 17:00 η ώρα και έχω ακόμα 2 ώρες. Δν θα κρύψω το άγχος διότι έχω υπερβολικά πολύ. Την συγκεκριμένη στιγμή πλένω τα πιάτα και ο Άλεξ έχει βγει έξω με τα παιδιά για μπασκετ νομιζω. Αφου καθάρισα ολόκληρη την κουζίνα ξεσκονισα για λιγο τα έπιπλα και συμμάζεμα τα πάντα.
18:00. Πάω να κάνω ένα μπανάκι. Καθώς το καυτό νερό ελουζε ολο μου το σωμα περιτριγυριζαν στο μυαλό μου τόσες πολλές σκεψεις που αγχωθηκα Ακόμα πιο πολύ. Αφου τελείωσα βγήκα απο το μπάνιο καο πήγα στο δωματιο για να ντυθώ. Έβαλα ένα μαύρο τζιν με μια κόκκινη κοντομανικη μπλούζα. Σιγα μην ντυθώ και ωραία για μια τέτοια συνάντηση.
Στέγνωμα τα μαλλιά μου και τα ισιωσα. Εβαλα απλα Μια μάσκαρα και κολωνια. Πηρα τα κλειδια μου το κινητο και κατευθυνηθηκα στην εξώπορτα.
Στάθηκα όρθια και σταμάτησα.
"Είμαι ετοιμη" ειπα στον εαυτό μου και άνοιξα την πόρτα.
Γεια σας νουτελεςςς ♡
Ένα τεραστιο Κεφάλαιο για εσάς. Ελπιζω να σας αρέσειιι.♡
Μείνετε συντονισμένες για το επομενο.
Για περισσότερα κεφάλαια σχολιαστε και μην ξεχνάτε να ψηφίζετε.
Τα λεμε σύντομα!