The Bad Boy

Κεφαλαιο 10ο

(Ο Harry ο κολλητος του Αλεξ💜)

Μερια Αλεξ(yeahhh)

Δεν επρεπε να την αφησω μονη της να παει με τους μπασταρδους. Ναι μπασταρδους λεω τους αναρχικους. "Αρα εισαι και εσυ" οχι δεν ειμαι. Βασικα ημουν. Εχει διαφορα. Πριν απο 2 χρονια αποφασισα να γινω και εγω αναρχικος και πολλους λογους. 1) ηθελα να ξεσκασω απο το σπιτι μου διοτι αμα εισαι αναρχικος μενεις μαζι τους λογικα σε καμια αποθηκη. 2) Μισουσα αυτο το ηλιθιο συστημα για τα Λυκεια και τετοια και ηθελα να αλλαξει. Και 3) Ημουν κατα τις εξουσιας και ηθελα να δειρω τοσο πολυ τους φασιστες.

Εκει γνωρισα το αφεντικο, τον David. Ηταν ο πιο ψηλος, γεροδεμενος και ηταν το πω ο καλυτερος αναρχικος και ετσι εγινε αρχηγος. Ηταν πολυ αυστηρος και βιαιος. Μια φορα οταν ληστευαμε μια τραπεζα πατησα καταλαθος με τον αγκωνα μου τκ συναγερμο και για κακη μου τυχη με ειδε. Τρεχαμε πριν ερθουν οι μπατσοι. Οταν φτασαμε στο στεκι μας μια απονωμενη αποθηκη αρχισε να με δερνει. Απο τοτε αρχισα να τον αντιπαθω. Ηταν ο χειροτερος.

Μια μερα οι γονεις μου με πηραν τηλεφωνο. Τους ειχα πει οτι πηγα διακοπες. Με τιποτα δεν θα τους ελεγα οτι ειμαι αναρχικος. Μπορει και να με εδιωχναν οπως εκαναν και στους αλλους. Στο τηλεφωνο ηταν η μαμα μου και εκλαιγε. Μου ειπε οτι ο μπαμπας ειχε ενα αυτοκινηστικο ατυχημα. Εμεινα. Δεν ηθελα να χασω τον μπαμπα μου. Με υποστηριζε οταν τον χρειαζομουν. Παντα με εκανε να χαμογελαω μεχρι το γαμημενο ατυχημα.

Επρεπε να εγκαταλειψω τους αναρχικους και να παω στο νοσοκομειο. Πλαι στους γονεις μου. Αυτο εξοργισε πολυ τον David που ειπε θα εκδικηθει και με ειχε βαλει στο ματι. Πρωτα δεν με αφηνε να φυγω αλλα το εσκασα μονος μου με την βοηθεια του καλου μου φιλου Harry. Του το χρωσταω. Και τοτε ηταν που φουντωσε κυριολεκτικα το "αφεντικο".

Πρεπει να την βρω επειγοντως. Ανησυχω. Δεν ξερω τι εχω παθει. Ειναι σαν να με υπνοτιζει αυτο το κοριτσι. Το χαμογελο της, τα χειλη της, η φωνη της, το καλιγραμμο σωμα της μα φυσικα χανεσαι στα καταγαλανα και λαμπερα ματια της. Τοτε ειναι που πεφτεις απο τα συννεφα. Μπορει να μην ειχα με και τοσο καλη αρχη αλλα το ξεπερασαμε νομιζω.

Τωρα φοβαμαι αρκετα. Φοβαμαι μηπως την παρει ο David και δεν ουτε εγω δεν ξερω τι θα την κανει. Δεν μπορω να στεκομαι με σταυρωμενα χερια. Πρεπει να την βρω. "Φιλε μου σκασε και τρεχα" για μια φορα στη ζωη σου εχεις δικιο bro. "Παντα εχω αλλα δεν στο λεω" ναι οτι πεις και τωρα σκασε. "Τι ευγενικος βρε παιδια" γρρρρρρ. Τελος παντων.

Πηρα το δερματινο μαυρο σακακι μου και το φορεσα. Πηρα κινητκ κλειδια και εφυγα στο μερος που γινονταν η συγκρουση αναμεσα μπατσων και αναρχικων. Οταν πηγα εκει ειδα 2-3 μπατσους και κανεναν αναρχικο.

"Τι εγινε εδω?? Μηπως ειδατε ενα κοριτσι με γαλαζια ματια και καστανοξανθα μαλλια?" ρωτησε με μια ελπιδα.

"Συγγνωμη φιλε, την πηραν" ειπε ενας και ενιωσα να ραγιζει η καρδια μου. Οχι ρε γαμωτο. Οχι . Γιατι ρε Βανα δεν καθισες στα αυγα σου?? Γιατιι?? Σκεψου Αλεξ που πανε τα θυματα. Ειπα και χτυπουσα το κεφαλι μου. "Στο παρατημενο δωματιο το οποιο ειναι στο στεκι σας" Μπινγκοοο. Μια φορα εκανες και κατι σωστο ρε φιλε.

Αρχισα να τρεχω πολυ γρηγορα προς την αποθηκη. Δεν με ενοιαζε το αμαξι ή αν κουραστω. Αυτη την στιγμη με νοιαζει η Βανα. Με πολυ ιδρωτα και τρεξιμο εφτασα στην αποθηκη.

Μερια Βανας 💜

Ξυπνησα αποο εναν ενοχλητικο ηχο. Ντουκ ντουκ ντουκ. Τι σκατα ειναι αυτο και κανει ντουκ?? Αχχ τα νευρα μου. Ανοιγω σιγα σιγα τα ματια μου και...... Τι βλεπουν τα ματακια μου??? Τι ειναι αυτο?? Γιατι ειμαι εδω?? Αυτο που βλεπω ομως στο διπλανο κρεβατι με σοκαρει ακομα περισσοτερο.....

Γεια σαας νουτελεεςς. Τελικα ανεβασα και αλλο. Ειχα πολλη ορεξη. Λογικα θα ανεβασω αλλο ενα. Εχω εμπνευση βραδιατικα λολ. Ελπιζω να σας αρεσει αυτο το παρτ.
ΨΗΦΙΣΤΕ.....ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ...για περισσοτερα κεφαλαια.