'Layla, zou je me kunnen helpen met Potions? Jij bent er zo goed in.'
Ananda kijkt op van haar cauldron waarin ze A cure for Boils aan het oefenen is. Het was een paar maanden later, kerstvakantie, maar Neville bleef op Hogwarts, dus deden Layla en Ananda dat ook, dus hadden ze nu alle tijd om al hun vakken te oefenen, wat voor Ananda heel vaak Potions betekende, iets wat Layla, die tegenover haar staat, niet erg vond. Zelf brouwt ze aan een Potion zonder boek. Ze kijkt op en dan weer naar de Cauldron.
'Wacht heel even Ananda. Nog een ding.'
Ze snijdt de phoenix feathers en gooit die in haar Cauldron, daarna roert ze een paar keer door haar cauldron en legt ze alles neer. Ze loopt om de tafel heen naar Ananda's cauldron. Die vreemd borrelt.
'Oh, dat ziet er minder goed uit.'
Ze glimlacht naar haar vriendin.
'Maar dat maakt niet uit, kom.'
Ze pakt nieuwe ingredienten en samen met Ananda gaat ze aan de gang met een nieuwe Cure for Boils. Ze volgt precies het recept, al was ze het er niet altijd mee eens, maar voor Ananda moest ze wel.
'Zie, je moet heel precies zijn in het toevoegen van ingredienten. Precies de goede hoeveelheid op precies de goede momenten, let daarop, oke?'
Ananda knikt begrijpend op het moment dat ze de goede Potion in vials doen en hun spullen daarna opruimen. Samen lopen ze het Potions oefenlokaal in de kerker uit en door naar boven. Ananda kijkt haar vriendin aan.
'Gaat het allemaal goed, ik hoor zoveel gemene dingen die tegen je gezegd worden?'
Layla kijkt op en glimlacht daarbij meteen, geen spier in haar hele lichaam mag verraden hoe ze zich werkelijk voelt tegenover Ananda. Tegenover Albus en Scorpius mocht ze net zo min breken, maar voor Ananda deed ze toch net iets meer haar best.
'Het gaat allemaal goed Ananda, ik maak me er gewoon niet teveel zorgen over.'
Ananda knikt begrijpend, samen lopen ze naar boven, als Ananda zich plotseling iets bedenkt.
'Layla, jij moet toch naar beneden voor je Common Room?'
Layla knikt glimlachend.
'Ja, maar ik ga nog even naar de binliotheek om te lezen.'
Ananda knikt begrijpend, zonder verder een woord te zeggen lopen ze verder, totdat Ananda bij de trap naar de Ravenclaw toren staat. Daar omhelzen de meiden elkaar.
'Ik zie je morgen weer, voor je verjaardag!'
Layla laat haar vriendin los en knikt dan glimlachend. Morgen was ze jarig, en gelukkig vierde ze die zonder Hannah. Maar helaas was ook Lizzy er niet bij. Als Ananda uit het zicht is verdwenen, draait ze zich om en loopt ze naar de bibliotheek, waar ze een boek van de plank afpakt over Ancient Runes en ze gaat op een grote stoel bij het raam zitten. Ze leest een lange tijd door, maar dan valt ze langzaam in de stoel in slaap, met het boek nog in haar handen. Ze had niet gemerkt dat Scorpius nog in de bibliotheek aan het leren was. Ook hij was dit jaar op Hogwarts gebleven, zijn vader had het hem verplicht. Hoe graag hij ook bij zijn moeder wilde zijn, hij mocht het niet. Albus was ook naar huis, dus hij en Layla trokken heel veel met elkaar op, waardoor ze heel close waren geworden. Morgen was haar verjaardag, en hij had besloten er een leuke dag van te maken. Maar hij wilde haar nu niet wakker maken nu hij haar in die stoel zag liggen, ze lag er juist zo vredig, tussen de door haar en hem zo geliefde boeken.
Layla wordt wakker, kijkt uit het raam en ziet nu de rede waarom ze wakker werd, Scorpius staat onderaan de toren en gooit steentjes tegen het raam.
Het raam, onze common room ligt toch onder water?
Snel draait Layla haar hoofd van links naar rechts, ze lacht als ze de boeken van de bibliotheek om zich heen ziet.
Als ze weer naar buiten kijkt, is Scorpius verdwenen, teleurgesteld loopt ze weer om de stoel heen en pakt het boek wat op de grond was gevallen in haar slaap. Ze loopt ermee naar de boekenkast en zet het boek weer terug, haar ogen worden steeds donkerder.
Plotseling hoort ze de deur achter zich dichtslaan, maar voor ze zich kan omdraaien komen er plotseling 2 handen voor haar ogen te zitten.
Layla glimlacht breed en trekt de handen weg, daar staat Scorpius Malfoy, op dit moment de beste vriend die ze zich kon wensen.
'Gefeliciteerd Layla!'
De roep galmt een beetje door de stille en verlaten ruimte, maar klinkt nog altijd heel vrolijk.
Dan pakt Scorpius een pakje onder zijn met bont afgezette mantel vandaan en geeft het aan Layla, wiens ogen weer langzaam blauwer kleuren.
Die pakt het aan en trekt het papier eraf, er zit een normale schudbol in, de draak in het midden ervan is blauwpaars gekleurd en eromheen vallen kleine vlammetjes naar beneden. Layla kijkt ernaar, hij was prachtig, maar wel wat gewoontjes voor de jongen die zo goed was in Charms.
'Schudt er eens mee.'
Scorpius kijkt vol verwachting naar Layla, die de bol onzeker door elkaar schudt, dan begint de draak rond te vliegen in zijn bol en om de zoveel seconde veranderd hij van kleur, net als de vlammen die naar beneden dwarrelen.
Layla kijkt Scorpius aan en glimlacht breed.
'Dank je wel.'
Nu kijkt Scorpius verbaasd.
'Wacht eens, toen ik hier binnenkwam waren je ogen zwart, nu zijn ze helderblauw.'
Layla kijkt verbaasd en schudt haar hoofd.
'Nee Scorpius, dat kan niet, je kunt geen 2 oogkleuren hebben.'
Scorpius kijkt een beetje teleurgesteld naar beneden.
'Nee dat klopt, ik zal het me wel verbeeld hebben.'
Layla legt een hand op zijn schouder.
'Maakt niet uit Scorpius, kom, dan gaan we in de common room een kleine verjaardag vieren.'
Samen lopen ze naar de gang, daar komen ze weinig mensen tegen, iedereen is naar huis voor de kerstvakantie, zeker alle Slytherins, dus waren ze met zijn tweeen, wat heerlijk rustig was
Ze trokken elke dag met elkaar op, vanaf het moment dat ze de common room inkwamen op kerstochtend, de enige momenten dat ze niet bij elkaar waren, was als Layla naar Ananda ging. Ananda en Scorpius kenden elkaar nog niet en Layla wilde dat nog even zo houden omdat ze niet wist hoeveel Ananda wist van de vooroordelen over haar vriend en hoe zij hem zou veroordelen.
Dan komt Neville naar hen toegelopen, hij blijft even staan, maar dan komt hij voor hen staan.
'Zo, de jarige job en de enige andere slytherin in heel Hogwarts.'
Hij kijkt afkeurend naar Scorpius, hij mag hem echt niet, dat zag Layla aan alles wat haar vader deed.
'Papa, wat komt u doen?'
Scorpius kijkt van vader naar dochter, Neville kijkt met een zachte glimlach naar zijn dochter, maar achter die oogopslag school een donkere, harde blik. Layla kijkt hem schaapachtig aan, maar hij wist heel goed wat Layla nu aan het doen was. Neville kijkt Layla aan en glimlacht.
'Ik wilde je feliciteren met je verjaardag schat.'
Hij geeft Layla een klein pakje, ze maakt het open en ziet dat het een kleine bloem is, een fluweelroze roos.
'Dat is een prachtige bloem die je hebt geplukt toen je 4 jaar oud was, je vond hem toen al prachtig. Je hebt hem toen aan mij gegeven, maar ik wil dat jij hem hebt.'
Hij lacht en legt een hand op Layla's schouder, die kijkt er even naar en trekt dan weg.
'Sorry pap, maar ik wil vandaag even met Scorpius een feestje vieren, oké?.'
Ze draait zich om en loopt weg, Scorpius kijkt Neville aan, haalt zijn schouders op en loopt achter zijn vriendin aan. Al snel haalt hij haar in.
'L!'
Layla kijkt om.
'Waarom doe je zo tegen je vader?'
Layla kijkt Scorpius aan, hij wist nog niets van haar voorgevoelens, die had ze hem nog niet toevertrouwd, maar misschien was het daar nu het goede moment voor.
'Ik denk dat mijn vader tegen me liegt.'
Scorpius kijkt Layla verbaasd aan.
'Hoezo dat?'
Layla staat stil, kijkt om om te zien of haar vader weg is en trekt dan Scorpius naar een bankje, waar ze op gaan zitten.
'Wat ik je nu ga vertellen is iets wat ik alleen maar vertel tegen mensen die ik echt vertrouw Scorpius, dus het is heel belangrijk dat je dit niet doorverteld.'
Scorpius kijkt haar stomverbaasd aan, maar knikt dan. Layla haalt een keer diep adem en begint dan te vertellen.
'Ik geloof dat mijn vader, Neville Longbottom, tegen me liegt over mijn echte moeder.'
Scorpius wil iets zeggen en opent zijn mond, maar Layla legt hem het zwijgen op.
'Ik geloof namelijk niet dat Hannah Longbottom-Abbott mijn echte moeder is. We lijken in helemaal niets op elkaar en ik heb haar een paar keer horen zeggen dat ze me moeten delen met iemand, maar ik heb die persoon nog nooit gezien.'
Scorpius opent opnieuw zijn mond, en nu wordt hij niet tegengehouden.
'Maar, waarom denk je dan zoiets? Ik bedoel, hoe kom je daarop?'
Layla haalt haar schouders op.
'Het was iets waar ik al heel lang mee zit. Mijn kleine zusje Lizzy lijkt heel veel op Hannah, en op mijn vader, maar zij wordt behandeld als oud vuil. Ik daarentegen wordt behandeld als een prinses en een wonder, terwijl Lizzy het wonder is, omdat Hannah helemaal geen kinderen meer zou kunnen krijgen, ik heb ooit een paar papieren gezien die ik denk ik niet had mogen zien.'
Ze glimlacht en kijkt dan weer naar Scorpius.
'Dus, daarom doe je zo? Omdat je denkt dat hij tegen je liegt?'
Layla schudt haar hoofd.
'Nee, ik wil gewoon dat hij me minder als een prinsesje behandeld, zodat hij Lizzy misschien ooit een keer zal zien staan.'
Scorpius knikt begrijpend.
'En dat doe je door zo chagrijnig tegen hem te doen, ik denk dat ik het snap.'
Hij komt overeind en steekt zijn hand uit om Layla ook overeind te helpen. Samen lopen ze richting de Common Room. Onderweg ziet Layla Scorpius diep denkend kijken, en dan lijkt hij een idee te krijgen. Hij staat stil en kijkt Layla aan.
'Jij wil zeker je moeder gaan zoeken hier op Hogwarts.'
Layla begint breed te glimlachen.
'Ja, dat wil ik zeker!'
Scorpius begint ook te glimlachen.
'Wil je dat ik help?'
Layla's begint te stralen en knikt enthousiast.
'Ja als je dat zou willen doen.'
Scorpius volgt Layla's voorbeeld.
'Ja, natuurlijk.'
Layla vliegt Scorpius om zijn hals en omhelst hem stevig.
'Dank je Scorpius, je hebt mijn verjaardag nu al de beste verjaardag ooit gemaakt.'
Scorpius duwt Layla langzaam weg en grijnst.
'Zal ik hem nog beter maken?'
Layla kijkt hem verbaasd aan en knikt langzaam. Scorpius steekt zijn hand uit.
'Volg je mij dan?'
Layla kijkt even naar de hand, en dan pakt ze hem voorzichtig. Zodra ze elkaar vasthebben, pakken ze elkaar stevig vast en trekt Scorpius Layla mee, naar de Astronomy Tower, waar hij de spullen voor een uitgebreide ontbijtpicknick al klaar had staan.