Dedicated this chapter to kylierouselette jhoyfajiculaydorothy_ganda raChelle_wallbyPrincessWithDarkSide TwentyNineAlandra BlesBasergo EinafitArenasMayAnnSimeros rexellyn47 JannineCayabyab Love lots! 😍😙😚
//
~ Maimai
One week. Isang linggo na ang nakalipas simula ng umalis sila stacy.
Maraming nagtatanong lalo na sakin kung bakit bigla nalang silang umalis nung araw na yun. Pero kahit na anong tanong nila, hindi ko pwedeng sabihin. Yun lang ang pinanghahawakan ko sa ngayon. Sa loob ng maraming taon, ngayon lang ako nagkaroon ng mga tunay na kaibigan. Ngayon ko lang naramdaman ang tunay at tapat na kaibigan.
At sa kanila yun.
Miss ko na sila.
T____T
Medyo matagal pa bago ko sila makita. Hihintayin ko pa ang bakasyon at pupuntahan ko agad sila. Kahit malayo wala akong pakealam.
Yung araw na na tumawag si stacy sakin, yun ang araw na sinabi nya sakin ang mga dahilan ng biglaang pag alis nila. Yun din ang araw na binigay nila ang address nila sa korea.
Sobra ang tiwalang binigay nila sakin. At nangako ako sa kanila at sa sarili ko na hinding hindi ko yun sisirain.
Gusto ko na silang puntahan...
"Hey! Tara?" Nagulat ako sa biglang pag sulpot ni macky sa likod ko.
"Sabay ako" si engel naman.
Silang dalawa na ni macky ang nakakasabay ko mag lunch simula ng mawala sila stacy at lyca. Pero madalas si macky lang.
"Oh? Si shirley? Hindi mo yata kasabay ngayon?" Tanong ko kay engel. Sya kasi minsan ang kasabay nun mag lunch dahil nung araw na nawala si stacy, yun din ang araw na nag break si shirley at Ian.
Yes. Nag break ulit. Hays ewan.
Ang gulo nila.
"Umuwi na sya. Nahihilo" malungkot na sabi ni engel.
"Nanaman???! Tsk." -macky.
"Napapadalas yata ang pag absent ni shirley lately? Bumabalik ba yung sakit nya??" Tanong ko sa kanila habang naglalakad kami.
"I don't know. Mamaya pupunta ako sa kanila." Sabi ni engel.
"Ahh.. sige samahan kita" nakangiting sabi naman ni macky.
Pagpasok namin ng cafeteria, as usual... pinag titinginan nanaman kami ng mga inggitera. Pano ba naman, kasabay kong naglalakad ang dalawa sa heartrobs ng EU.
Wala silang pake! Maglaway sila!!
Ayan na naman yang babaeng yan oh!
Oo nga! Kasama nanaman nya si papa macky!
Oo nga! Malandi talaga!
Mana talaga sa mga kaibigan nya!
Sinabi mo pa!
Pati si papa engel nilalandi nya!
"Don't mind them." Nakangiting bulong sakin ni macky. Ang sama na kasi ng tingin ko sa mga babaeng kung bumulong, wagas! Kulang nalang isigaw.. mga pesteng bulate chicks to! >__<
"Ako na ang oorder" sabi ni engel.
"Okay." -macky
"Thanks" sabi ko naman tapos naupo nako sa hinilang chair ni macky sakin. Ang sweet nya talaga! Kaya nga love na love ko sya! ^__^
Naupo na din sya sa tabi ko.
Baka nagtataka kayo, at nag iisip sa mga oras nato. Yes. Tama ang iniisip nyo. Nakaupo ako ngayon sa sagradong upuan, este pwesto pala ng apat na heartrobs dito sa EU kung saan sila lang ang may ari. Naiiba at walang nakakaupo kundi sila lang.
Alam na din namin ang kwento kung bakit. Well masasabi kong napaka valuable ni Ian pagdating sa mga ganitong bagay. Isipin mo yun? Ayaw nyang pinauupuan ang chair ng kapatid nyang dito mismo namatay.
At masasabi ko ding napaka swerte ko dahil bukod sa kanilang apat, ako, si lyca at stacy palanh ang nakakaupo dito sa pwesto nila. ^__^
How lucky I am knowing na ang daming nakatingin sakin at kulang nalang mamatay sila inggit!
"Here. Pero hindi nako makakasabay. Tinawagan ako ng mom ni shirley. Nasa hospital sya ngayon. Alis nako" sabi ni engel pagkalapag nya ng pagkain sa lamesa.
Nagulat din ako syempre. Ano bang nangyayari sa babaeng yun?? Ang maldita nya pero may sakit naman pala...
"Ganun ba? Gusto mo samahan kita?" Tanong ni macky na napatayo sa sinabi ni engel.
"Oo nga samahan ka na namin" sabi ko naman.
"No. It's okay. Hindi naman sya malala. Pwede naman kayong sumunod mamaya after class nalang siguro." Sabi ni engel kaya hindi na din kami nagpumilit pa. Naupo na ulit si macky.
Ang bilis umalis ni engel. Halatang nagmamadali sya. Makikita mo din sa kanya ang sobrang pag aalala sa bestfriend nya.
Minsan nga nagtataka ako eh. Pano ba sila naging mag bestfriend ng babaeng yun. --__'-
"Ano na namang iniisip mo dyan??" Tanong ni macky sakin.
"Ha?.. Ano lang kasi.... ahm iniisip ko lang, paano ba naging mag bestfriend si shirley at engel? I-ii mean, alam ko naman na simula bata palang, pero paano nagkasundo ang ganung opposite na ugali? Isang maldita at mabait?" Deretsahang tanong ko. Ewan. Umiiral na naman kasi ang pagiging chismosa side ko. ^__^
"Ahh.. no. Hindi talaga maldita si shirley. She's a very kind and beautiful woman inside, and in out. Yeah, ang nakikita nyo ngayon, sobrang opposite din ng ugali ni shirley nuon. Nakilala namin syang napaka bait. Matulungin, maawain, palangiti, loveable, lahat na. Halos lahat na ng katangian na gusto ng mga lalaki nasa kanya na. Kaya nga na inlove sa kanya ang dalawang lalaki nun. Pero dahil mag bestfriend ang dalawang lalaking yun, nagparaya ang isa. Kaya lang, biglang umalis si shirley almost one year ago na ang nakakalipas which is nalaman namin na ang tunay na dahilan ay nagkaron sya ng malalang sakit. At ng dahil sa sakit na yun, naapektuhan ang ugali nya. She had a brain cancer. She suffered a lot but she survived. Ang alam naming lahat, dahil lang sa career kaya nya iniwan si Ice pero mali pala. Habang galit na galit sa kanya si Ice, nahihirapan at lumalaban na pala sya sa sakit nya dun sa malayong lugar." Mahabang sabi ni macky.
But Wait...
Parang ang gulo.
Ibig sabihin,...
Ngayon lang nila nalaman na may sakit pala si shirley? Well ako din, lately ko lang din naman nalaman. Pag alis nila stacy, at simula nung araw na nagkagulo sila Ian, engel at shirley sa classroom, simula din nun hindi ko na nakitang nagpansinan sila shirley at Ian. Si engel na ang madalas makitang kasama nya.
Parang bigla tuloy akong naawa kay shirley. Sa nangyari, alam kong naging mahirap para sa kanya ang bagay na yun. Sigurado ako na sobrang sakit para sa kanya yun.
"Ibig sabihin ba nun, nilihim nya ang sakit nya sa inyo??" Tanong ko. Bigla akong naging interesado sa kwento nya.
"Yes. Kailan lang namin nalaman at mismong mom ni shirley ang nagsabi kay Ice which is sobrang close nya. Nagpakita pa ito ng mga pictures and videos ni shirley nuong lumalaban pa sya sa sakit nya, kahit yung mga medical examination and medical reports nya ay hawak mismo ni Ice hanggang ngayon. Halos madurog nga ang puso nila ni engel ng malaman yun. Kahit kami naman, nagulat talaga. And Shirley's mom requested to Ice na mag stay sa tabi ni shirley. Hindi sa napilitan lang si Ice, kundi ginusto nya rin yun kaya nagulat nalang ang iba kung bakit bigla nalang silang nagkabalikan dalawa. Gusto nyang bumawi dito. Gusto nyang punan lahat ng naging pagkukulang nya kay shirley." Paliwanag ni macky. Halos hindi nako makakain sa sobrang gulat ko sa mga nalaman ko. Di maabsorb ng utak ko.
"So parang lumalabas, na kaya lang binalikan ni Ian si shirley, dahil sa pakiusap ng mommy ni shirley??? At dahil sa..... guilty, parang ganun diba??" Tanong ko kay macky.
"Yes. Parang ganun na nga." Sagot nya.
Napatakip ako ng bibig ko.
OMG.
O______O
So ganun pala yun.
Grabe. Akala ko naman sa teleserye lang nangyayari ang mga ganun. --__'-
"Ibig sabihin, sa loob isang taon lang nawala agad ang pagmamahal ni Ian kay shirley. Ganun kabilis? Kahit na nalaman nyang hindi talaga sya iniwan nito dahil lang sa career?" Tanong ko sabay subo ng pagkain ko.
"Yes. At kung alam mo lang kung gaano kamahal ni Ian si shirley nuon, at kung gaano sya nasaktan kahit ilang buwan na ang nakalipas simula ng iwan sya ni shirley, siguradong magugulat ka talaga kung bakit ganun kabilis ang ginawang pag mo-move on ni Ice. Kahit kami mismong mga kaibigan nya, hindi makapaniwala. Kilala namin si Ice. Alam namin na hindi sya ganun kabilis mag move on. Kaya alam namin na may dahilan. Sa kapatid nga nya hanggang ngayon alam naming masakit pa din sa kanya yung nangyaring pagkawala nito." Kwento ulit ni macky. Napatitig tuloy ako sa kanya.
Napaisip ako sandali.
Ano ba talaga? Madaldal ba talaga sya, oh sadyang may tiwala lang talaga sya sakin. ^____^
Geeezz.. ang landi ko! ^__^
"Uhmm" tipid na sagot ko.
May bigla kasi akong naalala. Napangiti ako sa naisip ko.
Alam ko na kung bakit.
Dahil may mahal na syang iba.
^_____^
"Kumain kana." Napatigil ako sa pagiisip at pagngiti ngiti ko mag isa ng marinig ko ang boses ni macky. Pagtingin ko, nakangiti sya sakin.
"Ahm.. ikaw, kaibigan mo si Ian diba? Alam mo naman siguro kung sino ang mga babaeng nagugustuhan nya. Malamang nagsasabi sya sa inyo" sabi ko pa.
Nag isip muna sya tapos ngumiti.
"Yes. Pero hindi sa paraang sinasabi nya samin. Sinasarili lang nya ang mga ganung bagay. Pero nararamdaman namin. Nalalaman namin kahit na hindi sya nagsasalita. Katulad
ng babaeng isang buwan nyang binalik balikan sa bar nuon,.. si stacy na hindi nya ene-expect na si nerd pala."
Napatingin ako sa kanya.
Oo nga. Naalala ko yun. Yun yung araw na may kumalat na mga pictures ni Ian at stacy na naghahalikan.
Kinilig nga ako dun eh! ^_^
"Ah.. ganun pala.." Nasabi ko nalang at ipinagpatuloy na ang pagkain ko.
"Sila stacy nga pala, kamusta na sila?" Tanong nya.
Nagulat naman ako sa tanong nya pero hindi ako nag pahalata. Patawarin mo ako pero kailangan kong magsinungaling.
"Hindi ko nga alam eh. Hanggang ngayon hindi pa din sila tumatawag sakin"
Lier.
I'm sorry. Macky. Not now.
"Uhm.. hayaan na muna natin sila. Baka one of these days, tatawag din yun sayo." He said smiling. Bigla akong na guilty.
Ayokong magsinungaling sa kanya pero kailangan.
:(
Maya maya lang napatingin ako sa gilid ng katabi kong upuan.
I.C.E
Mga initials ni Ian. Pero nagtaka ako bigla. Napatingin ako sa bakanteng upuan ni Ian. Sa pagkakaalam ko, yun ang upuan ni Ian pero bakit dito sa pang limang upuan nakalagay yung mga initials nya?
"Mac, diba pangalan ni Ian ang nakaukit dun? Pero bakit ganun? Hindi naman yan ang upuan nya diba?" Tanong ko kay macky sabay turo sa upuan na may nakasulat na ICE.
"Ahh yan ba? Yes. Initials din ni Ice yan pero hindi sa kanya yan. Sa kapatid nya yan. Kay Ian Charles Edmonds ang pangalan na yan."-macky
O______O
Ian Charles? Parang sobrang lapit naman ng pangalan nila??
"Tignan mo, (sabay turo ni macky sa initials ni Ian. I.C.E din ang nakalagay sa upuan nito.) Pareho sila hindi ba? Tignan mo yung samin meron din." Sabi nya at isa isang pinakita sakin ang mga initials na nakasulat sa mga upuan nilang apat.
"Bakit pareho sila???" Yung Charles lang yata ang naiba?" Tanong ko.
"Yes. Because they are twins" sabi nya.
Wow.
Really???
May kakambal pala si Ian? Kambal nya pala yung kapatid nyang namatay????
Omg.
Ang dami ko talagang nalaman ngayong araw..
O_____O
____
..Flashback..
( Wang!!! Wang!!! May PULIS!!! Pink alert! Pink alert!!! Takpan ang mga mata--- este... bawal pala sa minor below 18 years old ang mga susunod na mababasa.. ^__^ SORRY PO. PART PO ITO NG STORY. PEACE. )
~ Unknown
I can't resist his kisses.
Nalalasing ako sa bawat paghalik na ginagawa nya. Alam kong wala na sya sa sarili nya sa sobrang kalasingan nya kaya nya nagagawa ang bagay na ito.
At ako.. matino ako pero yung katawan at nararamdaman ko ngayon, parang hindi na. At sa tingin ko, malabo ng makaalis pako sa nagbabadyang panganib na kahaharapin ko.
He is now kissing me so hard. Para bang sabik na sabik at uhaw na uhaw kaming pareho.
He lowered his kiss down my neck and to my shoulder. Mabilis nyang nahubad ang dress ko. Nakatingin lang sya sa hubad kong katawan. Kumikislap ang mga mata nya na para bang nakakita sya ng isang mamahaling ginto.
Shit. Bakit ako pumapayag sa ginagawa nya? Bakit wala man lang tutol galing sakin?
Halos underwear ko nalang sa baba ang suot ko ngayon. Hindi rin nagtagal ang pagtitig nyang iyon, at agad nya akong hinalikan ulit habang malayang gumagala ang mga kamay nya sa buong katawan ko.
Bumaba ulit ang halik nya sa leeg ko, sa balikat, sa likod hanggang sa...
"Ahhh..." I moan.
Wala ng atrasan to. Para bang pagsisisihan ko ng matagal kung pipigilan ko pa ang nangyayari.
There's no way out. I'm fucking under his spell..
Isinandal nya ako sa bintana ng kotse. He's kissing my one boob while he caressing the other one.
"Ahh..ohh" wala akong ginawa kundi ang umungol ng mahina.
Sobrang sarap sa pakiramdam ang ginagawa nya at pakiramdam ko, basang basa na ang ilalim ko.
Bumababa na ang halik nya sa tiyan ko, pababa ng pababa pero hindi nya pa din
binibitawan ang dalawang boobs ko.
Bawat hawak nya, feeling ko nakukuryente ako.
"Can i?" Mapungay ang matang sabi nya sakin gamit ang nakakaakit nyang boses habang tinutukoy nya ang natitirang saplot sa katawan ko.
Hindi ko alam kung bakit kusa nalang akong napatango sa kanya.
Agad nya itong natanggal at wlang ano, ano.. naramdaman ko ang mainit nyang labi sa ibaba ko. Napataas ang balakang ko.
"Ahhhhhhhh" kasabay ng mahaba ngunit mahinang ungol ko habang napasabunot ang dalawang kamay ko sa buhok nya.
Basang basa na ang pakiramdam ko sa ilalim ko at anu mang oras, feeling ko may mainit na likidong lalabas galing sakin. No way!
Panay ang igtad ng katawan ko sa ginagawa nya.
Tumigil sya sandali, pero sandali lang yun... coz now, he's totally naked too.
And damn! He is too hot and it's fucking hard to resist. Kahit na medyo madilim ay kitang kita ko ang sobrang ganda ng katawan nya.
Lalo na yung....
Napalunok ako sandali.
Wait. Kaya ko kaya to?
Nagulat ako sa biglang pagibabaw nya sakin.
O____O
"Can i come in?" Pagpapaalam nya na kinaiinis ko. Bakit ba sya panay paalam? Gawin nya na ang dapat gawin. Simulan na ang dapat simulan dahil pakiramdam ko, ayaw kong matapos ang gabing ito na hindi nya ginagawa sakin ang dapat nyang gawin.
Sunod sunod na pagtango ang ginawa ko.
"AHHHHHHHHH....MMMMMMM" impit na ungol ko ng bigla nyang ipasok ang sandata nya sa loob ko.
"Oooooohhh.." i can't help it. Hindi ko mapigilan ang sarili ko.
This is my first time kaya sa una, pakiramdam ko parang may napunit sa loob ko. Pero habang tumatagal, lalo kong nagugustuhan ang paglabas masok nya sakin. Sobrang sarap sa pakiramdam.
He is thrusting faster and faster hanggang sa yung init na nararamdaman ko ay parang lalabas na lahat.
"Ahhhhhhhhhhhhh!!......mmmmmmmm!!!!" I moaned in pleasure habang nakabaon na ang mga kuko ko sa likod nya.
"Ohhhh" rinig kong ungol nya at kusa nalang syang bumagsak sa katawan ko. Hinihingal sya at pawis na pawis.
Hanggang ngayon, ramdam ko pa din ang malaking sandata nya sa loob ko.
Pakiramdam ko, pagod na pagod ako
Hinihingal din akong yumakap sa hubad nyang katawan kasabay ng mga luhang sunod sunod na kusang tumutulo sa mga mata ko....
. . . . . . .
*
Itutuloy..
Abangan.. Flashback next chapter 😉
Kung paano nangyari ang Pink Alert? At kung sino sila? Abangan.. 😘