LADY ELAFRIS HALE
My head was pounding with pain. Napangiwi ako sa pagkahilo at dahan-dahang minulat ang mga mata ko. Naalala ko agad ang nangyari kahapon at napunta ang mga kamay ko sa aking leeg.
I hissed at the pain at mabilis na tumakbo palapit sa salamin, napasimangot ako ng makita ang pasa na naghuhugis ng dalawang kamay pero hindi na ito masyadong halata.
Thank Vindea for Healers.
Nakaramdam agad ako ng takot at tumakbo pababa, I saw them talking to each other with serious looks at bago paman nila ako makita ay tumago muna ako sa may hagdanan.
"Hindi pa sila nakuntento sa mga Fiarae na napatay nila at patuloy parin silang naghahasik ng lagim"
"Ano nanaman kaya ang pakay nila? Hindi pa talaga sila makapag move on?! I mean, mag isa na ang Vindora at Zaldea bakit kailangan pang mag away-away?!"
"I don't know pero kailangan tong malaman nina tita"
"Tyler and Blake are on their way"
Dahan-dahan na akong lumabas, at nakita ako ni Kaylie na mabilis na lumapit saakin, She cupped my face and checked my neck. She had worry all over her face.
"Okay ka na ba? Sorry talaga I wish I didn't leave you there" yinakap niya ako ng mahigpit at niyakap ko din siya, I told her that it's not her fault.
"Okay lang ako, ano ka ba" ngumiti ako sa kanya at lumapit sa iba naming kasamahan.
"Are you sure you're okay? Bakit namumutla ka?" tanong saakin ni Jayden, lahat naman ng atensyon napunta saakin.
"Tanga ka ba?! Siyempre namumutla kasi natatakot!" sagot naman ni Logan kay Jayden kaya tiningnan siya nito ng masama.
"Ano ba yung nangyari sa halimaw na nakacloak?" tanong ko, Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari dahil nawalan ako ng malay. I just hope everything went smoothly at wala nang nasaktan.
"I killed it" simpleng sagot ni Aiden pero kinabahan ako bigla, bakit ba ang dali-dali lang para sa kanya na sabihin ang I killed it.
"S-so sino ba sa inyo ang makakapagsabi kung ano yun?" utal kong tanong, hindi ako mapakali dahil sa sinabi ni Aiden.
"Years ago, War broke between Zaldea and Vindora. Queen Lisanna was the one who was brave enough to kill Doyle, yung psychotic na kapatid ng lolo ni Aiden" sabi Blake at napalingon kay Aiden, agad siyang lumingon sa amin at tumikhim. "Zaldea was under a dark reign for a very long time. And some of them still couldn't get over their behavior. They attack Fiaraes randomly kaya palaging may mga nakapatrol sa lugar."
I've learned that in one of the history classes na tinuturo ni professor Alycia. I didn't know why I was unlucky enough para mabiktima ng ganun.
"Why didn't they just choose to accept it?" tanong ko. Napatawa at napailing si Ash.
"You can't just choose your fate Elafris," sabi niya "Sometimes, we just have to accept that our future is like that. Planned, permanent."
Kumunot ang noo ko, how can someone's fate be permanent. You can change it if you really want to.
"It's fun anyway" I gawked at Jayden, mukhang mahilig talaga sila sa mga laban at patayan. umiling nalang ako at napaisip, I felt so weak ni hindi ko naman lang naipagtanggol ang sarili ko sa halimaw na yun.
Water manipulator pa more.
Tumayo ako at pinagpagan ang damit ko, napatingin ako sa labas ng bintana.
"Uhhh, Guys magpapahangin lang ako ha" paalam ko at lumabas ng bahay. malamig ang simoy ng hangin dito sa garden, umaga pa lang.
Tiningnan ko ang relo ko, it's 5:30 in the morning. bakit kaya gising na sila? o baka naman hindi sila natulog?
Nah. hindi naman ako importante para hindi sila makatulog. tumingin ako sa langit, medyo madilim at parang uulan pero pilit paring sumisilip ang mga bituin. Umupo ako sa damo pero agad na tumayo dahil tumutusok sa pwet ko yung matutulis na dahon.
Napalingon ako nang biglang may gumalaw sa mga halaman. Naningkit ang mga mata ko at dahan-dahang lumapit. Lumakas naman ang tibok ng puso ko dahil sa kaba, baka rogue nanaman 'to.
Gumalaw ulit ang halaman ngunit gumalaw ang mga kamay kong nanginginig at hinawi ang mga halaman.
Nakita ko ang isang maliit na tao na may malalaking pakpak sa likod. Kulay pink ang kutis at pakpak nito at mukhang nahihirapan dahil nasangit ang pakpak nito sa mga halaman.
"Teka" bulong ko at dahan-dahang tinanggal ang kanyang mga pakpak mula sa mga halaman.
"U-uhm, okay ka l-lang ba?" nanginginig ang kamay ko na hahawakan na sana siya pero bigla siyang lumingon at tumawa ng malakas kaya napatalon ako sa gulat.
"Hey don't come near-"
Lumingon ako at nakita si Aiden na papalapit pero huli na ang lahat, bigla akong nahilo at nahimatay pero bago ako mawalan ng diwa ay nakita ko si Aiden bumabagsak din katulad ko.
What happened?
--
AIDEN KNIGHT RYKER
My head was aching when I woke up, I slowly sat up. I was lying on the grass? wait. The pixie! That damn creature! I looked across the garden to see my body curled up and sleeping soundly. Other than that, there was no trace of the pixie.
"Hell no"
I looked at my hands, they were small and heck I almost jumped when I saw hair fall in my shoulders. I quickly grabbed my phone, wait this is not my phone!
I didn't have time to complain so I quickly used the screen of the phone and used it as a mirror, hell it was absurd.
I ran to my sleeping body and shook, ugh. why is this body so small! it can't even lift my own arm!
"Ugghhh" I groaned. it was weird to say when that girl, Elafris was trapped inside my body. she began to open her eyes and when she saw me she jumped away
"A-ano to?! aaahhhh! bakit ang lalim ng boses ko?!" then she looked at me again "aaahhh! why are there two of us?! wait, bakit ang laki ko?!"
She was shouting hysterically and I asked her to calm down. I stood up then she followed, I sighed. This girl is pretty stupid.
"T-teka, bakit ba ganito?! di ko maintindihan!" She started tearing up and was being hysterical. I cringed, I couldn't look at myself being so disgusting. I can't believe I'm actually seeing myself tearing up and being scared.
I want to claw my eyes out with this sight.
"C'mon, crying won't help us get our bodies back. let's go inside and I'll tell you what is happening"
She nodded and we went inside
LADY ELAFRIS HALE
Hindi ko alam ang nangyayari, naiiyak ako at naguguluhan. Ang weird kasi ng set up! nasa katawan ako ni Aiden at nasa katawan ko naman siya and it's really weird! Hindi ko maintindihan ang nangyayari sa amin. Hindi ko rin mahanap ang maliit na nilalang na tinulungan ko kanina.
Umupo ako sa sofa at umupo naman siya sa upuan na nasa harapan ko. Maya-maya't may iniabot siya saakin na sticky note na kinuha niya mula sa mesa.
"They already went to school since it's 8 in the morning" kalma niyang sabi at nag-isip ng malalim. Ha?! Iniwan nila kami at hindi naman lang ginising?
Nagpanic agad ako, hindi ako pwedeng mag absent! hindi na nga ako makakabawi sa examinations na paparating tapos ganito pa ang mangyayari.
"Kailangan kong pumasok kundi hindi aabot ang grades ko na nakakota and if that happens my mom will be really disappointed!" sabi ko sa kanya pero umiling lang siya, I started to sob, disappoint my mom is one of my biggest fears. Not to mention baka bumaba yung class ko. Malalayo ako kay Kaylie.
"Would you just listen to me first?" galit niyang sabi sa akin, I could see that he was really annoyed so I zipped my mouth
"Why don't you just us your head and think rather than panicking and shouting nonsense?"
"We are spell bounded-" pagpapatuloy niya. Ngunit hindi ko napigilan ang bibig ko.
"Teka, delikado ba yun? forever na ba tayong ganito? ha? ha?" tiningnan niya ako ng masama kaya natahimik ako. ngayon ko lang napansin nakakatakot pala ako pag magalit.
"Let me talk first Elafris" tumango ako kaya nagpatuloy siya
"You encountered a mischievous pixie, those kind of pixies like to play games and put spells on people and unfortunately we were spell bounded but in order for us to get our bodies back, we need to look for that pixie and ask to reverse the spell"
Hindi ako nagsalita, grabe magaenglish tong si Aiden, so far yun ang pinakamahabang nasabi niya since day one. I like his English though ang ganda, ang ganda ko pala pag nag E-English? akalain mo yun?
"You didn't understand a single thing I said, did you?" tanong niya sa akin habang pinanliliitan ako ng mga mata. Ngumiti ako ng alanganin, he massaged his temple out of frustration at bumuntong hininga.
"Let's just solve this after school, Get ready" pagkatapos niyang sabihin yun ay pumunta na siya sa taas.
Ako naman pumunta sa kwarto ko, naghanap ako ng pwedeng suotin and then I realized na Aiden pala ako ngayon. Binuksan ko ang pinto dahil lalabas sana ako at hihiram ng damit niya pero laking gulat ko na nasa harapan ko na siya sa labas ng pinto at naghihintay.
"Here, wear this." tapos tinapon niya saakin yung damit na susuotin ko. huminga ako ng malalim
"I think I have a better idea" nasabi ko nalang bigla
--------------------------------------------------------------------------------
END
Facebook Acct: Daybreakue
Fb page: Daybreakue WP
Fb Art page and Art Shop: Daybreakue
Twitter: Daybreakue