Ilang araw na akong nagduduwal at palaging nahihilo, hindi na din ako muna pumapasok sa organization dahil masama ang pakiramdam ko. Nandidito ako sa office ni Dr. Kitty dahil gusto ko ng malaman kung ano bang sakit ko.
"Ilang araw ka ng nagduduwal, zyra?" Tanong pa nito, kanina pa niya ako tinatanong ng kakaiba kaya mas lalo akong naguguluhan.
"It's been two weeks, doc" ngumiti siya sa akin at tumayo, nilahad niya ang kamay niya sakin kaya naguguluhan ko itong tinanggap.
"Congratulations, zyra. You're soon to be mommy" nagulat ako sa sinabi niya, buntis ako?! "Anyway, where's the father of your child?!"
"He's busy"
"Then, surprise him. I know, he will be happy"
"Thank you, doc" tumango siya at sinabi sakin kung kailan ang mga check up ko, kung anong bibilhin kong vitamins ko at marami pang iba, argh! It's hard to be pregnant!
Masaya akong nagdridrive papuntang company ni zyzeir dahil ibabalita ko na sa kaniya ang magandang balita! We're going to be parents soon! Hinawakan ko ang tiyan ko at hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko. Habang nagdridrive ako nakatanggap ako ng text mula sa kaniya.
From: Babe
Let's talk. I'm at the park.
Hindi ko na siya nireplyan dahil nagmanadali akong puntahan siya sa park. Excited na ako sa magiging reaksyon niya. Then, kapag nalaman na namin kung female or male ba ang anak namin, edi sabay kaming mamimili ng mga gamit ng anak namin.
Pinark ko na ang sasakyan ko at bumaba na ako sa kotse ko, habang naglalakad ako nakangiti akong nakahawak sa tiyan ko. Ngunit agad bumaba ang ngiti ko at agad nadurog ng paulit-ulit ang puso ko ng makita ko si zyzeir na may kahalikang babae, kita ang saya sa mukha niya at parang nanalo siya sa lotto.
"I'm going to be dad soon!" Sigaw niya kaya agad natawa ang babae at sinita siya dahil maingay si zyzeir. Natawa siya at niyakap niya si crish, yeah. It was crish, the girl na kasama nila noon sa restaurant. Sila pala! Pero bakit niya ito niloko! Bakit ako pa ang ginawang kabet niya.
Napaluha ako dahil hindi ko kinakaya ang sakit na nararamdaman ko, this is the most painful and I can't hold on anymore. He broke my heart again! I'm so stupid! Mabilis akong sumakay sa sasakyan ko at hinampas ang manibela! Sinaktan na naman niya ako, niloko na naman niya ako and worst he never love me again! It was a game again and I let him win again. Hinawakan ko ang tiyan ko at mas lalo akong napaluha. Wala siyang amang kikilalanin dahil yung ama niya, nagsasaya sa iba niyang anak. Yeah, they made a happy family. And me? He left us and he never love us. He's words are just like a fire, if you going to be with it then you may just hurt yourself.
"Mommy always love you, my baby" ngumiti ako habang patulo akong lumuluha dahil sa sakit.
Napatingin ako sa cellphone ko ng umilaw ito at nakatanggap ako ng unknown text, nang mabasa ko ito agad kong pinaandar ang sasakyan ko papunta sa rainter village. They want to see me.
Nasa tapat na ako ng mansion ng rainter family, napabuga ako ng hangin at nagdoorbell. Agad akong pinapasok ng maid kaya nagpasalamat ako, habang naglalakad ako sa kusina mas lalo akong kinakabahan. I don't know what am I going to feel again.
"Anak!" Agad akong niyakap ni mommy at daddy kaya agad akong napaluha. Those words! I miss them so much!
Kumalas sila sa yakap kaya niyakap din ako nila luck. Nasira nga ang relasyon namin ni zyzeir, naayos naman ang relasyon ko sa pamilya ko.
"Paano niyo po nalaman?" Tanong ko habang kumakain kami.
"Habang comatose ka, pina-dna test ka namin. And it was a positive. You are our daughter and You are my zyra"
"Sorry, sis sa lahat ng nagawa ko, ah. Ayoko lang kasi na may nanloloko samin" ngumiti at tumango ako. I'm still bless after all.
Makalipas ang limang taon...
"Zyrox, zylla!" Tawag ko sa kambal, kanina pa sila takbo ng takbo at kanina pa sila hinihingal ngunit ayaw nilang tumigil.
"Mom, let us play!" Nguso ng baby girl ko habang pinupunasan ko ang likod nila.
"No! The both of you are already tired!"
"We're not, mama!" Saad din ng baby boy ko.
"Kayo talaga! No na, ah! I made a cookies, do you want that, right?"
"Yes, mommy!" Tumakbo sila papunta sa kusina kaya napailing ako. Ang lalaki na nila kaya bangad na.
"Sis!!" Sigaw ni christine na kakadating lang, anong ginagawa niya dito?
"What?! You are so loud"
"Sorry naman! Anyway, malapit na ang birthday ng anak ko. Invite ko kayo, ah! Punta kayo, sis! 7th birthday niya yun kaya dapat andun kayo!"
"Hi, tita" bati ng kambal kay christine na agad silang hinalikan sa pisngi.
"Hello, my baby twins. I miss the both of you!"
"I miss you too, tita. Anyway, where's zyzy?"
"School, baby. Oh, about that! Malapit na kayong pumasok sa school. Are you both excited?"
"Yes/No" tumango si zylla at umiling naman si zyrox. Hays.
"Why, baby zyrox?"
"Because I heard is so boring there!"
"Yah, nagmana ka sa mama mo!"
"Of course, they are my kids!"
"Yeah, whatever. Anyway, I need to go! Sinabi ko lang talaga yun"
"Tsk, pwede mo naman akong itext!"
"Hindi ka papayag kapag tinext lang kita, kaya babush na!" Umalis na ito kaya napailing na lamang ako. Kahit kailan talaga.
"Go to shower now!" Utos ko sa dalawa na agad sumimangot at umakyat.
"Mom is so bossy" angal pa ni zylla kaya napangiwi ako.
"I heard it!"
"Sorry, mom!!" Napailing na lamang ako at niligpit ang kalat sa kusina.
Bukas na pala ang birthday ni zyzy kaya mas lalo akong napabuntong hininga. Nakakahiya naman at baka may masabi si christine pag nalaman niyang wala kaming regalo sa anak niya.
"Mommy, where are we going?" Tanong ni zylla.
"Mall"
"Why, mom?" Tanong din ni zyrox.
"We need to buy a gift"
"For ate zyzy?" Tumango ako, nagmadali na silang kumilos kaya napangiti ako.
Pumunta na kami sa mall dahil excited na ang dalawa, minsan lang kasi kami pumunta sa mall dahil maraming gawain sa condo. At dahil may kasama akong dalawang chikiting ang una naming pinuntahan ay ang arcade. Sumakay sila sa sasakyan na umuuga lang at nagbasketball sila sa pang-bata at naglaro pa ng kung ano-ano.
"Are you already tired?" Mabilis silang umiling.
"No, mom! I just hate here" sabay kunot noo ni zyrox kaya agad akong napaiwas ng tingin sa kaniya dahil kuhang-kuha niya ang feature ni zyzeir.
"Why? It's so nice here"
"No mom. There was a girl and she's annoying! She keeps saying nonsense, argh! And her mother are annoying too, mom!"
"Hays, just ignore them. Baby" tumingin ako kay zylla at nakatingin lang siya sa batang lalaki na naglalaro ng basketball. "How about my baby girl, hmm?"
"I hate that boy, mom! While I'm playing, he keeps annoying me too!" Napangiti ako at hinawakan ang pisngi nila.
"It's okay, it's just a game! Buti na lang at dalawa lang ang naka-away niyo!"
"No mom! They are so many, argh! I hate here" natawa na lang ako dahil ang cu-cute nila.
"Okay, okay. Let's get out of here" tumango na lamang sila sa akin.
Lumabas na kami sa arcade dahil busangot na ang dalawa kong anak. Pumunta kami sa department store at namili ng damit na ipangreregalo namin kay zyzy, syempre binilhan ko din ng damit ang dalawa dahil bakit daw si zyzy lang ang bibilhan ko, hays.
Nagbayad na kami at lumabas na sa department store, sunod naming pinuntahan ang restaurant dahil gutom na daw sila. Habang hinihintay namin ang inorder namin, nakatingin lang sila sa labas kaya sinundan ko ang tinitignan nila. Isang buong pamilya na agad kinadurog ng puso ko.
"Mom, where's dad?" Sa kauna-unahang pagkakataon, itinanong nila ito sa akin. Ngayon hindi ako nakapaghanda sa pwede kong isagot.
"He's somewhere else"
"Why, mom? Why did he left us? Isn't he loves us?" Tanong ni zylla.
"Of course not, of course, maybe--"
"Mom, tell us. Where is he?" Tanong ni zyrox, napalunok ako at nakaramdam ng kaba.
"He's with someone else" hindi sila sumagot bagkus kumain na lang sa kakadating nilang pagkain. I'm sorry.
Uminom ako ng tubig at napatingin sa labas ng resto at agad akong naubo ng makita ko sila sa labas ng resto. They're here. I didn't know na may mga anak na din pala sila. But it's good to know, tahimik na ang buhay nila at tahimik din naman ang buhay namin sa condo. Yeah, it's good to be stranger.
"Mom, sila yung mga batang kaaway namin sa arcade! They are so rude!" Saad ni zylla habang nakatingin sa mga anak nila, napangiti na lamang ako. Kaaway ko ang mga magulang nila at kaaway din ng anak ko ang mga anak nila, hays.
"Then, finish your food so we can go"
"Yes, mom"
Napatingin ulit ako kila zyzeir at masaya silang nagtatawanan sa loob ng ice cream shop. Wala na akong paki sa kanila as long as hindi nila ako pinapakialaman.
"Mom, let's go" tawag sakin ng dalawa kaya uminom ako ng tubig at tumayo na.
Habang naglalakad kami sa parking lot ng mall, napatigil kami ng marinig namin ang pangalan ko. It was them! They're calling my name.
"Zyra?" Nasa likod na namin sila at hindi pa din kami humaharap sa kanila. Mas domouble ang kaba ko ngayon kaya hinawakan ko ng mahigpit ang dalawa kong anak.
Ngisi akong humarap sa kanila and there, lahat sila gulat sa akin. Napatingin sila sa mga anak ko.
"They're your kids?" Tanong ni lance, napataas ang kilay ko.
"Why do you think?"
"Mama, do you know them? They are the parents of our enemy!" Saad ni zyrox.
"Ow, they are" tumingin ako sa mga anak nila at napangiwi.
"But! They do it first, dad" sumbong ng anak nila kaya napailing ako.
"Okay, pagbibigyan ko sa ngayon ang mga anak niyo, but I hope hindi na ito mauulit"
"Who's the father of your child?" Tanong ni xylorh kaya mas lalo akong napangisi.
"Secret" tumingin ako sa mga anak ko. "Say goodbye to them, my babys" napairap ang mga anak ko at tumingin sa kanila.
"Goodbye"
"With manners!"
"Goodbye PO" tumango ako sa dalawa at tumingin sa kanila.
"I hope to not see you again" tatalikod na sana ako ng magsalita si zana.
"We need to talk politely, zyra!" Natawa ako sa sinabi niya.
"Are we not?"
"Please, zyra! We're not teenager anymore"
"So, what do you want to say? That I'm immature? Look, zana I know we're not teenager anymore but can you please quiet and leave us peace?"
"Gusto ko ng matapos ang gulo, zyra! Tama na, please!"
"Tapos na ang gulo, zana. Tahimik na nga ang buhay niyo diba? So, ano pa ang aayusin na gulo?"
"Ayaw ko ng ganito tayo, it's been a long time, zyra. We miss you"
"Sorry but, I don't miss you. Just leave us alone"
"No, we need to settle this argument now"
"Sa sobrang tagal na panahon na nakalipas ngayon mo lang naisip na makipag-ayos? What a bullshit, zana!" Inis akong tumingin sa kanila. "I don't wanna see you again, just leave us alone and never bother us again!" Tatalikod na sana ako sa kanila ng magsalita ulit siya.
"I'm sick, zyra! Huhu" napatigil ako ngunit agad ding tumango.
"Then, get well"
"How? My life is already counted! I'm leaving the world soon" umiwas ako ng tingin dahil sobrang sakit na ng nararamdaman ko.
"Okay, what should I do now, then? Begging you to not leave the world---"
"Zyra! Your too much!" Sigaw sakin ni wayne. "Ganiyan ka na ba talaga? Bakit parang naging bato naman yang puso mo?"
"Really? Then, thank you"
"Zyra, what happen to you? You're not the same zyra before" saad ni ashley na kinatango ko.
"Because the zyra you know before is already dead" napabuga ako ng hangin. "If you want to settle this argument, settle yourself first" tumingin ako sa mga anak ko. "Get inside the car, now"
"Yes mommy" tumalikod na sila samin kaya tumingin ulit ako sa kanila.
"I'm done to all of this! I'm tired of hiding! And i'm sick of this argument!
"Zyra, we need to talk in a calm way" saad ni thea, tinalikuran ko na lang sila at sumakay na ako sa kotse ko.
Mabilis kong pinaandar ang sasakyan ko at nang makarating kami sa condo agad ko silang pinapasok sa kanilang room. Pumunta ako sa kusina at agad uminom, binaba ko ang baso at hinawakan ito ng mahigpit dahilan kung bakit ito nabasag.
Kita ko ang pagdurugo ng kamay ko ngunit hindi ko maramdaman ang sakit para bang namanhid na ito sa sobrang dami kong pinagdaanan na paghihirap.
Hinugasan ko ang kamay ko at doon ko pa lamang naramdaman ang hapdi, habang tinititigan ko ang sugat ko napapaluha ako.
"Argh!!" Sigaw ko at napasandal sa lamesa.
"Mommy?" Pinunasan ko ang luha ko at humarap sa dalawa kong anak ngunit mas lalo akong napaluha ng yakapin nila ako.
"Sshh, mom. Stop crying" patahan sakin ni zylla ngunit pati siya ay naiiyak na din.
"O-Of course, mommy will never cry again" tumayo ako at ngumiti sa kanila. "Go to your room now"
"You'll be alright, right?"
"Of course, I love you both so much"
"I love you, mom" hinalikan ko sila sa pisngi at umakyat na ulit.
Kinabukasan, maaga akong nagprepared dahil pupunta kami sa mansion dahil ngayon na ang birthday ni zyzy.
"Mom, I want to be a princess just like ate zyzy" saad ng baby girl ko.
"Of course, you're always be my princess" pinakita ko sa kaniya ang dalawang dress. "Which one do you like?"
"Purple, mommy! Just like the Rapunzel dress"
"Okay" tumingin ako sa baby boy ko. "How about you, my prince?"
"I want be her court, mom"
"Ow, sure. You will" binihisan ko na sila dahil malapit ng mag-ala sais. Night party ang napili ni zyzy dahil para daw makita ang nagglo-glow niyang gown. "Let's go now, my babys" naka-dress din ako at kulay sky blue ito, tenernuhan ko ito ng white sandal.
Pinasakay ko na sila sa kotse dahil malapit ng mag-start ang party, hindi naman ako takot malate sa party, eh. Ang akin lang ay excited ang mga anak ko. Pinaandar ko na ang sasakyan ko papunta sa mansion dahil kanina pa tawag ng tawag si luck, akala mo naman anak niya ang magbi-birthday.
Pagkadating namin sa mansion, bumaba na kami at inayos ko ang nagusot nilang suot. Nang tumingin ako sa mansion agad akong kinabahan, tumingin ako sa mga anak ko at mas lalo akong kinabahan, what is this feeling?
"Let's go, mom" hinawakan nila ang kamay ko kaya hinawakan ko din sila ng mahigpit.
Pumasok na kami sa mansion at marami ng bisita dito, lahat sila dumeretso sa garden at kami naman ay dumeretso sa loob ng mansion. Minsan bumibisita kami dito o di kaya sila ang bumibisita sa condo.
"Mom, dad" tawag ko kila mommy, napatingin sila sa amin at mas lalong napangiti ng makita nila kami.
"My princess" niyakap ko sila at hinalikan sa pisngi. "And of course, my grandchildrens" niyakap din nila ang mga anak ko.
"Grandpa, grandma" saad ng kambal at hinalikan nila ito sa pisngi.
"Good to see you, my grandchildrens"
"We too, grandma, grandpa"
"Anyway, where are they?" Tanong ko at luminga-linga.
"Nasa garden na sila, ikaw na lang ang inaantay nila" sambit ni daddy kaya tumango ako.
"We're late again?"
"Yes, of course" natawa na lang din sila sa akin, napailing ako at tumango.
"We're going there, then" tumango sila sa akin kaya inaya ko na ang dalawa.
Unang bumungad sa amin sila luck ng makarating kami sa garden, ang mukha nila ay hindi na agad maipinta.
"Tita, tito!" Tawag ng kambal at nagpabuhat sa kanila.
"Hello, our cuties babys"
"Tito, where's ate zyzy?" Tanong ni zylla kay luck.
"She's coming out soon"
"Hi twins!!" Saad ni allison at hinalikan ang dalawa kong anak.
"Tita ganda!!"
"Of course"
"Yuck!" Singhal ni tin sabay irap. "Who's beautiful, zylla? Hmm?"
"Of course, my mommy!" Ngumisi ako ng sumama ang mukha nila.
"Tita tin's isn't beautiful?"
"You too, tita tin. But mommy is so gorgeous that you can't explain her beauty"
"Yah! How about you, zyrox? Who's---"
"My mommy" saad agad ni zyrox kaya napanganga si tin kaya napailing ako.
"See? You're ugly, tin" natatawang saad ni rick, inaasar na naman si tin na nakanguso na. She's just like me before.
"Shut up and back off, kuya rick"
"Just accept it, tintin"
"Argh! Stop calling me that!" Iritang saad ni tin. "They're calling me that way in the school! And I hate it!"
"Okay, TINTIN!"
"Argh!" Irap niya sabay inom ng wine.
"Yah! Why are you drinking that wine?" Sita ko.
"Ate, this is just like a juice!"
"Juice mo mukha mo, stop drinking it!"
"Yeah, fine" napailing na lamang ako at uminom ng tubig.
Nagsimula na ang event at tinawag na nila ang birthday girl, todo cheer naman ang anak kong si zylla dahil ang ganda daw ng gown ni zyzy. Kulay red kasi ito at glo-glow in the dark, tuwang-tuwa siya at kapag birthday niya daw ay gusto niyang ganun ang gown niya. Syempre, palagi siyang kinokontra ni zyrox dahil hindi daw bagay sa kaniya mag-gown. Kaya palagi silang nagtatalo at ako naman ang taga-awat nila, hays.
"We're sorry, we're late" parang tumigil ang mundo ko sa narinig ko. Nandito din sila. Hindi ako lumilingon sa kanila at nagkunwari akong hindi sila napapansin.
"It's okay, come on. Let's seat" pina-upo sila ni luck sa table namin kaya mas domouble ang kaba ko.
"Mommy, I want that chocolate!" Turo ni zylla sa chocolate na hawak ng anak ni zyzeir. Ngumiti ako kay zylla.
"What the doctor said?"
"Mom---"
"What did the doctor said, baby girl?"
"Don't eat sweet to much"
"Very good, now eat your food"
"But, mommy"
"Go on, zylla. Eat your food" ngumuso siya. "I'll buy you chocolate next time, is that okay?"
"Okay---"
"Take it" sabay lahad ni zyzeir ng chocolate sa anak ko kaya agad akong napakunot noo.
"Is this for me?"
"Yes---"
"No!"
"Yes, take it"
"I said no!" Inis kong hinarap si zyzeir. "Go away, zyzeir"
"This kid want this chocolate, just give it"
"No!"
"But, mommy--"
"Zylla, no! What did I said before?"
"Don't accept food from stranger" ngumuso ito at parang naiiyak na, inis na inis kong tinignan si zyzeir.
"This is your fault" tinitigan ko siya sa mata. "I wish, I never met you before" nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mata niya ngunit hindi ko na iyon pinansin.