Na een tijdje rustig in de zetel te zitten zag ik dat Zazou zich opnieuw even uitrekte. Hij wou duidelijk wat aandacht, dus duwde zijn neusje een paar keer tegen het gezicht van Draco aan die met een kleine zucht ook wakker werd. Ik besloot me nog even stil te houden en ik zag dat Draco Zazou zacht streelde.
"Kom eens hier jij onderkruipsel." Mompelde Draco moe.
Hij nam Zazou op en legde hem naast zich in de zetel neer waarna hij de kitten de nodige aandacht gaf. "Mag ik er ook bij?" Vroeg ik met een grinnik.
Draco schrok enorm. "Jeetje, Fara ik had je niet horen thuis komen."
"Ik ben blij dat jullie toch vrede hebben gesloten." Glimlachte ik tevreden.
"Vrede?" Herhaalde Draco. "Het is een klein mormel dat buiten hoort."
Ik trok een wenkbrauw op. "Zo zag het er niet naar uit toen ik binnen kwam."
Draco keek me wat verward aan en ik liet hem de foto zien. "Oké..." Zuchtte Draco. "Hij is best wel oké."
"Let er op. Straks zie je Zazou liever dan wat dan ook." Knipoogde ik.
Draco schudde onmiddellijk zijn hoofd. "Jou ga ik altijd liever zien."
"Slijmbal." Grinnikte ik hoofdschuddend.
Draco kreeg ook een glimlach op zijn gezicht en draaide zich vervolgens om. Nu lag hij met zijn hoofd op mijn schoot en automatisch speelde ik met zijn haren. Zazou kwam terug op Draco zijn borst liggen en hij streelde hem dan nog een beetje.
"Vertel eens over jouw dag." Stelde ik Draco zachtjes voor.
Draco begon te vertellen over zijn dag en ik luisterde aandachtig terwijl ik Zazou en uiteraard ook Draco de nodige aandacht gaf. Zo te horen had Draco inderdaad een vermoeiende dag gehad dus gelukkig was hij nu twee dagen thuis. Maandag had Zweinstein ook geen les en ik was erg blij dat we even konden uitrusten en wat tijd nemen voor elkaar. Toch was ik een beetje zenuwachtig over de test die ik morgenvroeg zou afnemen. Ik was vooral bang voor Draco zijn reactie moest de test echt positief zijn.
Na nog een hele tijd te babbelen besloten we om te gaan slapen. Ik poetste mijn tanden en deed mijn pyjama aan voor ik al met Zazou naar onze slaapkamer liep. Ook hier ging de kitten even op verkenning en onmiddellijk viel hij Draco zijn voeten aan toen hij kwam binnen gelopen.
"Moet dat beest echt hier slapen." Zuchtte hij toch wat geïrriteerd.
"Je gaat hem toch niet helemaal alleen beneden laten?" Vroeg ik vanzelfsprekend.
"En waarom niet?" Vroeg Draco die op bed kwam zitten.
"Het is zijn eerste dag hier. Hij is weg van zijn mama, broertjes en zusjes. Hij kent het hier helemaal nog niet. Zou jij het dan leuk vinden om helemaal alleen beneden in de kou te moeten slapen?" Verduidelijkte ik mijn actie.
Draco zuchtte opnieuw maar knikte toch begrijpend. "Jij hebt echt zo veel geluk dat ik van jou hou."
"Ik hou ook van jou." Glimlachte ik lief terug.
Ik trok Draco een beetje dichter en zoende hem. Draco kreeg een glimlach op zijn gezicht en kuste daarna zachtjes met me mee. Hij duwde me zachtjes een beetje achteruit maar toch stopte hij onze kus niet. Zijn hand liet hij onder mijn T-shirt glijden en het gaf me opnieuw wat kriebels. Zazou had het ook gezien en sprong op Draco zijn hand dat nog steeds onder mijn T-shirt zat.
"Moet hij echt elke avond bij ons slapen?" Grinnikte Draco.
"Misschien niet elke avond." Lachte ik zacht.
Draco haalde zijn hand weer weg en gaf me nog een lieve warme zoen voor hij de dekens over ons heen trok. Zazou trippelde even over het deken en zocht een warm plekje om zich te installeren. Uiteindelijk lag hij tussen Draco en mij maar aangezien Draco naar de kat glimlachte was ik er van overtuigd dat het geen probleem was.
Het had een hele tijd geduurd voor ik effectief inslaap was gevallen. Ik was dan ook nog een beetje me toen ik wakker werd van de ochtendzon dat door de gordijnen scheen. Toen ik mijn ogen opende schrok ik eventjes aangezien Zazou me van veel te dichtbij zat te bekijken, toch verscheen er een glimlach op mijn gezicht.
"Goedemorgen kleintje." Fluisterde ik zodat ik Draco niet zou wakker maken.
Aangezien Draco nog lekker lag te slapen leek het mij ideaal om nu de test af te nemen. Voorzichtig en zo stil mogelijk stapte ik uit het bed. Zazou trippelde achter me aan en het was snoezig om te zien hoe hij de trap trede voor trede afdaalde. Hij was dan ook nog zo klein.
Eenmaal in de badkamer kreeg ik een enorm zenuwachtig gevoel. Zazou was ongegeneerd mee binnen gewandeld en hij snuffelde wat rond terwijl ik de test van tussen de maandverbanden haalde. Door mijn haast had ik een tampon laten vallen maar de tijd om hem op te rapen had ik niet. Zazou raasde er de badkamer mee rond en ik lachte even om zijn strijdlust. Ik liet hem voorlopig doen en besloot me te focussen op de test.
Nadat ik de test gedaan had verfriste ik mezelf gelijk wat en vervolgens trok ik mijn kleren aan. Ik moest toch nog een aantal minuten wachten voor ik het resultaat zou weten. De tampon had ik toch maar afgenomen van Zazou en ik jaagde hem de badkamer mee uit. Ondertussen mocht ik de test al bekijken maar ik durfde niet zo goed, daarom dekte ik eerst de ontbijttafel.
"Kom op Fara, ooit zal je toch moeten kijken." Mompelde ik geïrriteerd tegen mezelf.
Met klamme handjes nam ik de test vast. Het leek alsof mijn hart uit mijn borstkas ging spingen. Het benauwde gevoel kroop over me heen en ik voelde mijn handen tintelen. Mijn hart leek dan ook even stil te staan toen ik twee streepjes op de test zag staan. Mijn ogen kon ik niet van de test afhalen. Ben ik nu echt zwanger? Draco gaat zo boos zijn. Of zou het toch mee vallen zoals Mattheo en Sierra zeiden?
Boven hoorde ik Draco op de trap en snel stak ik de test in de lade van een kast dat in de woonkamer stond. Uiteraard kon ik het Draco onmiddellijk vertellen maar ik durfde niet. Ik wou ook eerst even nadenken over hoe ik het hem het beste vertelde.
"Goede morgen lieverd." Glimlachte Draco lief toen hij de woonkamer in kwam gelopen.
Hij sloeg zijn armen om me heen, trok me dichter en gaf me een liefdevolle zoen op mijn lippen. Ik wreef even langs zijn wang voor ik hem ook een goede morgen wenste.
"Heb je zin om vandaag samen iets te doen?" Vroeg Draco terwijl we naar de ontbijttafel liepen.
Even dacht ik na. "Waar heb jij zin in?"
"Jou." Knipoogde hij.
Ik schudde even lachend mijn hoofd en gaf hem daarna de cornflakes aan. "Zullen we er een gezellige dag van maken?" Stelde ik voor. "Spelletjes spelen, filmpje kijken, misschien een wandelingetje maken."
"Dat lijkt me gezellig." Knikte Draco.
"Dan doen we dat." Glimlachte ik tevreden.
Draco gaf me nog een lieve glimlach voor we ons ontbijt verder op aten. Mijn gedachten bleven maar op volle toeren draaien. Ik was zo bang dat Draco boos ging zijn. Ik was zo bang dat ik hem zou kwijt raken door dit voorval.
"Is alles in orde?" Vroeg Draco toen hij merkte dat ik maar wat voor me uit zat te staren.
"Ja hoor." Glimlachte ik zacht. "Ik ben alleen een beetje moe." Loog ik ergens niet.
Draco knikte begrijpend. "Al een geluk dat jij ook thuis bent morgen, dan kan je wat uitrusten."
"Ja, dat is waar." Knikte ik.
"Ik kan me al niet inbeelden dat ik voor één kind zou zorgen, laat staan voor een hele klas. Je hebt jouw extra dagje rust wel verdiend als je het mij vraagt." Voegde Draco aan het gesprek toe.
Ik verslikte me in mijn water en Draco keek me bezorgd aan. "Ben je zeker dat alles wel goed gaat?"
"Ja hoor, alles gaat prima. Ik ben gewoon weer eens mijn eigen onhandige zelf." Grinnikte ik om de aandacht te verleggen.
Draco zocht er gelukkig niets achter. Hij hielp na het ontbijt met het opruimen van de tafel en daarna zochten we een aantal gezelschapspelletjes uit om samen te spelen. We hadden ons gezellig aan het salontafeltje geïnstalleerd en Zazou kwam af en toe eens nieuwsgierig kijken. Het duurde dan ook absoluut niet lang voor we even met Zazou aan het spelen waren.
"Vind je hem echt zo verschrikkelijk?" Vroeg ik aan Draco over de kitten die een pluimpje van zijn speelgoed aan viel.
Draco schudde zijn hoofd. "Ik geef het niet graag toe, maar het is wel leuk om hem in huis te hebben."
Ik kreeg een kleine glimlach op mijn gezicht, misschien reageerde Draco ook wel zo op het nieuws dat ik zwanger was. "Ook al is hij best druk." Grinnikte Draco toen Zazou de woonkamer door spurtte.
"Hij is inderdaad erg enthousiast." Lachte ik met Draco mee.
Het werd even stil en we keken de kleine pluizenbol een tijdje aan. Ik vroeg me af wat er allemaal in Zazou's hoofd omging. Hij viel zijn speelgoedjes opnieuw aan en stoof daarna weer verder. Mattheo had niet gelogen dat deze spruit de vinnigste was. Draco had al een tijdje een glimlach op zijn gezicht staan. Hij leek erg goed gezind te zijn dus misschien is het de moment wel om het hem te vertellen? Aan de andere kant wou ik zijn goed humeur ook niet verpesten, daarom besloot ik om nog even te wachten.
"Is er nog iets in huis om te eten vanavond of moeten we nog naar de winkel?" Verbrak ik de stilte opnieuw.
Draco schudde zijn hoofd. "Ik denk niet dat er nog veel in huis is."
"Dan kan ik beter eerst naar de winkel." Stelde ik vast voor het te laat was.
"We kunnen ook altijd iets bestellen." Stelde Draco voor.
"Dan hebben we meer tijd voor ons tweetjes, of drietjes als je dat mormel mee telt." Grinnikte Draco toen Zazou op mijn schoot gekropen kwam.
'Met z'n viertjes.' Dacht ik in mezelf. Toch zei ik het niet luid op. Ik wou het Draco echt vertellen vandaag, anders zou het alleen maar moeilijker worden. "Dat lijkt me een goed idee." Glimlachte ik dan toch als antwoord.
We besloten nog een spelletje Rummikub te doen voor we iets zouden bestellen om te eten. Het was een aantal keer erg spannend maar uiteindelijk had Draco toch gewonnen. "Krijg ik nu een kus?" Grijnsde hij triomfantelijk.
Ik draaide even met mijn ogen. "Neen."
"Waarom niet?" Vroeg Draco niet begrijpend.
"Waarom wel?" Grinnikte ik.
"Omdat ik gewonnen ben." Grijnsde Draco terwijl hij dichter kwam.
"Wil jij echt alleen nog maar kusjes als je wint met iets?" Grijnsde ik terug met opgetrokken wenkbrauwen.
"Nee!" Reageerde hij snel. "Meestal win ik niet en dan ga ik jou kusjes te vele missen."
"Dat dacht ik al." Glimlachte ik breed.
Draco was tijdens ons gesprekje heel de tijd dichterbij gekomen Hij drukte eindelijk zijn lippen tegen de mijne en blij zoende ik met hem mee. Mijn armen sloeg ik om zijn nek heen en hij duwde me zachtjes achteruit tot ik op de grond lag, met hem over me heen. Draco beet speels op mijn onderlip en vrijwel meteen verscheen er terug een glimlach op mijn gezicht.
"We kunnen beter wat bestellen om te eten voor ik jou nog op eet." Mompelde Draco tegen mijn lippen aan.
"Dat kunnen we dan wel beter doen." Grinnikte ik zacht.
Draco gaf me nog een laatste zoen voor hij rechtstond en me recht hielp. Zacht wreef hij even door mijn haren voor hij naar de kast toe liep voor de menulijst van het restaurant waar we meestal bestelden te nemen. Ik wou net spel dat nog op de salontafel stond opruimen toen het me inviel dat de test in diezelfde lade zat.
"Wacht!" Riep ik onmiddellijk.
Draco liet de lade terug los en keek me bedenkelijk aan. "Wat is er?"
"Je... Euhm... Wel ik... Nee, het is..." Begon ik te stotteren.
"Lieverd, wat is er aan de hand?" Vroeg Draco rustig terwijl ik bij hem kwam staan.
"Ik moet je wat vertellen." Gaf ik toe.
"Moet ik mij zorgen maken?" Vroeg Draco toch een beetje bang voor mijn antwoord.
Ik hief mijn schouders aarzelend op. "I-Ik... Ik weet het zelf pas van deze morgen maar... Ik durfde het niet eerder vertellen."
"Wat durf je niet vertellen?" Draco begon wat ongeduldig te worden maar hij bleef wel rustig afwachten.
Ik probeerde de juiste woorden te vinden maar nu bracht ik maar wat woorden uit dat niet eens een deftige zin vormden. Draco had een bezorgde frons op zijn gezicht gekregen en ik ademde even diep in en uit. Ik kan het beter recht uit zeggen.
"De reden waarom ik me de laatste dagen niet zo top voel is omdat... O-Omdat ik zwanger ben." Vertelde ik terwijl ik hem dan toch.
Draco bleef even stil. "Wat?" Vroeg hij verward.
"Ik ben zwanger." Herhaalde ik aan de stille kant terwijl ik hem de test liet zien.
Draco nam de test niet aan maar zijn blik ruste er wel even op. Ik kon hem niet aflezen en dat zorgde er voor dat ik super onzeker werd. "Dit is geen stomme grap?" Vroeg Draco vrij emotieloos. Ik schudde mijn hoofd als antwoord en mijn ogen begonnen stil aan te prikken.
"I-Ik... Dit..." Leek Draco nu de juiste woorden niet te vinden.
Draco bleef gefocust op de test dat ik in mijn handen had. Het gaf me een vreemd gevoel omdat hij me niet meer in mijn ogen keek. Draco wreef wat gefrustreerd door zijn haren voor hij de gang in liep. "Draco wacht even." Probeerde ik terwijl ik achter hem aan liep. Hij stapte in zijn schoenen en voor ik hem kon tegenhouden liep hij de deur uit. Was ik hem kwijt?