•
Gözlerim hiç olmadığı kadar duygusuz, dudaklarım hiç olmadığı kadar mıhlanmış şekilde karşımda duran adama bakıyordum.
Adam mı? Mahlukat o, mahlukat.
Baştan aşağı süzmeye başladım onu; ne söyleyeyim, giydiği siyah takım elbise sportif vücuduna tam oturmuştu. Firari olduğu yetmezmiş gibi özene bezene hazırlanmış buraya gelmişti.
Cık cık cık.
Hiç beğenmemiştim; çünkü hiçbir firari, bu kadar alçak ve yakışıklı olamazdı.
Asansörden bana doğru yürüdü. Annem arkadan sessizce, "Oğlum sen demedin mi Zafer mapusta diye? Nasıl burada, serbest mi kalmış?" dedi.
Başımı sağ omzuma yatırıp anneme baktım. "Kaçmış anne."
Dediğim şeyle gözleri irileşti, eliyle ağzını kapattı. Anneme hak veriyordum. Ben de Ilgaz'dan bu haberi direksiyondayken aldığımda şaşırmıştım. Hapisten kaçması yetmiyor bir de bana doğru yürüyordu. Cık cık cık. Yüzsüz herif, gerizekalı, beyinsel engelli, aptal, salak, sadakatsiz, mal...
İki elini cebine koyup tam karşımda iki adım uzağımda durdu. Nasıl kolunu sallaya sallaya hastaneye girebilmişti anlam veremiyordum. Yüzündeki sinir bozucu gülümsemeyle kolumdaki alçıya küçümseyici bir bakış attı.
Birazdan seni fena küçümseyeceğim, hiç merak etme.
"Seninle karşılaşmak ne hoş Hazar."
Iyyk! Ses tonunda bile insanı sinir eden bir alay vardı. Yüzümü buruşturmamak için büyük çaba sarfettim.
"Siz kimsiniz?"
Ne... Gerçekten numara mı yapacaksın Hazar? Püü.
"Beni kendinden daha iyi tanıdığına eminim."
Düşünüyormuş gibi yaptım, heyecanla yerimde kıpırdandım. Geniş geniş gülümseyerek konuştum.
"Üzgünüm, alçakları tanıyamama gibi bir huyum var maalesef, kusuruma bakma lütfen. Adın Zafer miydi neydi..."
Söylediğim yüzünü on zirilyon dokuz katrilyon milyar milyon kızarttı. Tabi canım, ne sandın? Şimdi artı bir fark atmış bulunuyordum ona.
"Ağzını topla!" Dişlerini birbirlerine sürttü, tıkırtıları kulaklarımı doldurdu. Daha çok büyüdü gülümsemem. Sağ elimi ağzıma götürdüm. Ağzım yerli yerindeydi.
"Ağzım burada ya, neyi toplayacağım?" Üzülmüş gibi yapıp dudaklarımı büzdüm.
"Neyse tarsiyerciğim, hastaneye gelmişken bir baktır istersen. Bu genç yaşında gözlerin baya bozulmuş çünkü," dedim.
"Seni..."
Kızgın boğa gibi görünüyordu. Aramızdaki mesafeyi kapatıyordu ki bir adım gerileyip elimle dur ihtarı verdim. Yüzüm ciddi bir hâl almaya, bense sinirlenmeye başladım.
"Sosyal mesafene dikkat etsene tarsiyer. Kuduz muduz bulaşır bana mazallah. Genç yaşımda ölmek istemiyorum senin aksine."
Arkadan kıkırtı duyunca, anneme dik dik baktım.
Bakışlarımdan ürkmüş olmalı ki kıpırdanıp genzini temizledi.
"Buraya seninle laubalilik yapmaya gelmedim."
Belli zaten tarsiyer.
"Seninle medeni medeni anlaşma yapmaya geldim."
"Bunu polisler tarafından aranan bir suçlu mu söylüyor?"
Sinirini zaptetmeye çalışır gibi gözlerini kapatıp nefes aldı.
"Suçsuz yere hapse girdiğimi benden daha iyi biliyorsundur."
"Suçun neydi?" Elimi şıklattım.
"Uyuşturucu ticaretiydi."
"O uyuşturucu cebime nasıl girdi bilmiyorum a..."
Sözünü kestim.
"Ilgaz'ın söylemiş olduğunu biliyorum. Yani... Salağa yatmana gerek yok."
Gözlerinden ateş fışkırsa şayet; beni yakabilirdi sanırım. Çok kötü bakıyordu ama aldırmadım korkunç ifadesine. Sinekkaydı tıraşını da olmuş Tarsiyer Müsveddesi, köşeli çenesi de her an üzerime atlayıp kanımı pipetle höpürdeterek içmeye hazır vampire benzemesine neden oluyordu.
Kalbimi acıtacak olsa da gerçekleri yüzüme bir de ben vurmak istedim..
"O zaman cebine o uyuşturucuları koyanın karım Selin olduğunu da az çok biliyorsundur."
Dudakları kıvrıldı.
"İnanacağımı mı sanıyorsun?"
"Kendi gözlerimle görmesem, ben de karımın böyle bir işe kalkışacağına inanmam."
Yalan söyledim.
Tarsiyer de yüzünü sıkıntıyla sıvazladı. "Diyelim ki yaptı, onun yüzünden... tutuklandım. Tamam, öyle olsun. Peki neden böyle bir şey yapsın?"
Ben de bu soruyu kendime sormadım değil. Selin'in şu son zamanlarda üstüme düşmesi, ilgimi istemesi gözümden kaçacak bir şey gibi değildi. Bu oyunbaz karının ne yapmaya çalıştığını ben kocası olarak hâla anlamış değildim.
"Belki aldattığı kocasını senden daha çok seviyordur. Hmm... Aynen aynen. Kesinlikle öyle."
Bir anda yüzüme gelen yumrukla şavkımın kaydığını hissettim, kıt diye bir ses geldi. Ağzımdan dökülen iniltiyle yere sırt üstü düştüm. Kolumda ağır bir acı hissetmemle annemin haykırışının sessiz sakin koridoru doldurdu. Gözlerimin acıdan sulandı.
'Koppek' desem köpekçiklere hakaret olacağını düşündüğümden ses etmedim. Güzel burnumu aç mahlukata feda etmiştim. Ühühühüh.
Gözlerimin önündeki buğulu görüntü gözlerimi kırpıştırdığımda netleşince yerimden yavaş yavaş doğruldum. Ayhh, ha gayret Hazar, o Tarsiyer Müsveddesi beni bir yumruğuyla yere sermiş olabilir ama bende psikolojik üstünlük bâkiydi. Gözlerinden küçük beynini kontrol altına alabilirdim.
Acıyan burnumu tutup kahkaha atarak koridoru inlettim.
"Selin'in seni sevdiğini düşünüyorsun ama büyük bir yanlış yapıyorsun Zafer."
İçime derin nefes çekip burnumun acısını düşünmemeye çalışarak konuşmaya devam ettim.
"Selin, sevseydi seni... Benden boşanmaz mıydı hemen? Dava konusu açılmadı bile. Hem sen silah kaçakçılığından hapiste farelerin seninle yemeğini paylaştığını hayal ediyorum da... Çok iyi lan! Düşünsene farelerden biri sana aşık oluyor ve yemeğini seninle paylaşıyor. Acayip fantezi heah!"
Dediğim şeyleri zihninde canlandırdığına yüz ifadesinden emin olabilirsiniz. Zira yüzü tiksinç bir hâl almıştı.
"Ilgaz'la boşandıktan sonra Selin'le evlenmeyi düşünüyordum. Hem..."
Yüzünü bana doğru eğdi.
"Selin benden hamile."
Küfür yok Hazar... Küfür yok Hazar... Error verip küfür etme Hazar. Ne demişti Yekta, 'Böyle durumlarda içinden şarkı söyle. Rahatlayacağını hissedecekesin.'
Şiki şiki babaaa
Hayni hayni yabaaa
Alik bulik duniii
Kel fakiri yabaa
Ooooooo ooooooooo ooooooooooooooo
Hohhh, rahatladım ha! Doğru söylemedim ama olsun.
"Anlaşma dediğin nedir?"
Yüzünde iğrenç gülümseme belirdi. "Ha şöyle... Şimdi aynı dilden konuşuyoruz işte."
"Tabi ya, sen Tarsiyerce konuşuyordun."
"Ne?"
"Yok bir şey, seni dinliyorum."
"Selin'den boşan."
"Was?" *Ne?*
"Ben Ilgaz'dan boşanacağım zaten. Aradaki tek engel sensin."
Kaşlarımı çatınca düzeltti cümlesini.
"Selin'den boşanmanı istiyorum."
Dediğine verdiğim tek tepki yüzümdeki düz ifadeydi. Hiçbir şey demediğimden hızlıca devam etti.
"Ben Ilgaz'dan boşanırım, sen de Selin'den. İstersen Ilgaz'la sen evl-"
"KES SESİNİ!"
Put kesildi. Haysiyetsiz!
"Sen karını başka bir adama pazarlayacak kadar pislik birisin! Ilgaz'ı hak etmeyecek kadar alçak, Selin'le yani karımla bebek yapacak kadar da iğrenç bir mahlukatsın! Ama merak etme, herkes hak ettiğini elbet bir gün bulacak!"
Kanlı yüzümü donuklaşmış yüzüne daha da yakınlaştırdım. Göz bebekleri titriyor, gözlerini kaçırmamak için çaba sarf ettiğini anladım.
"Hapislerde çürüyecek, farelerle aşk yaşayacaksın. Selin melin hepsi palavra hayaller. Ama ümidini yitirme, belki sana aşık olan farenin adını Selin koyarsın da bol bol zaman geçirsiniz. Belki kaldığın hücreyi bile bir ev gibi döşersiniz, kim bilir..."
Daha devam edecektim ki,
"Kaldır ellerini! Polis! Kaldır kaldır kaldır! Teslim ol. Yat yere! Yat yat yat!"
Zafer şok.
Karşımda gram beyni olmayan Tarsiyer bunu hesaba katmamıştı demek ki. Bozguna uğramıştı. Ters kelepçelenirken zerre şikayet etmedi, tam götürülürken başını benim bulunduğum tarafa çevirdi. Dudaklarını kıpırdatarak fısıltıyla söylediğini sadece ben anladım.
"Tekrar görüşeceğiz." dedi ve götürüldü.
Koridor kargaşa içindeydi. Annem omzuma dokunup, "Ben haber verdim oğluşum. Şu yüzünün haline bak."
Ağlamaya başladı.
"Ühühühüh, sanat eserim mahvolmuş. Ühühühühühü."
Ona dik dik baktım.
Bildirim sesi geldi çantasından. Telefona baktı, sonra bana.
"Biz şey yapalım Hazar... Acil bölümüne bi görünelim de baksınlar burnuna."
Kaşlarım havalandı.
"Ilgaz burada tek mi kalsın anne?"
Müzip gülücüğünü gösterdi.
"Merak etme, sen burada Zafer'i pataklarken Sema'ya haber verdim ben. Yoldalardır şimdi."
Daha fazla oyalanmadan acile gittik. Aklım şu an o kadar doluydu ki, kolumun sızladığını anca fark ettim. Kolumu da bi' göstermem gerek...
•
Bölümü beğendiyseniz OY vermeyi unutmayalım bitte☆
Biliyor musunuz?
"Hınzır eti (domuz eti) yiyen insanlarda utanma duygusu yoktur. Domuz eti sadece dışkı yedikleri için değil, utanma duygusu olmadıkları için yemek haramdır. Erkek domuzun çiftleştiği dişi domuz bir başkasıyla çiftleştiğinde erkek domuz bundan rahatsız olmaz, dişi domuz da utanmaz.
Eğer bir kimsenin utanma duygusu azalıyorsa yediği yiyeceklerde hınzır eti var demektir."
Şaşırdım valla