ZACK'S POV
Hindi ko alam kung nasaan ako pero nagising na lang ako na mahapdi ang kaliwang pisngi ko. Napansin ko ring suot ko pa rin yung suot ko kanina sa prom namin.
Gagalaw na sana ako pero bigla kong napansin na nakatali ang kamay maski ang mga paa ko.
Nasaan ako?
Ano't nakatali ako dito?
Sisigaw na sana ako kaso isang boses ang agad na sumalubong sa akin.
"Gising ka na pala"...It's Sydney, puro pasa ang mukha nya at ang mas ikinagukat ko ang dumudugong oarte ng braso nya na nilalagyan nya ng gasa.
"Saan mo ako dinala?"...desperadong tanong ko. "I won't tell, besides, it'll just spoil the fun"
"Sabihin mo sa akin, nasaan ako?!"...muling sigaw ko at padabog naman nyang inilapag ang gunting na ginamit nya pang-putol ng kanyang gasa.
"Hindi kita gustong saktan pero you left me no choice Zack, hindi ka kasi nakinig sa akin"....sabi nya at dahan-dahang lumapit sa akin.
"Kung ako sana ng pinili mo, sa tingin mo masasaktan ka ng ganito?"
"Kung pinakinggan mo lang ako nung sinabi kong mahal pa rin kita, edi hindi mangyayari toh"...sigaw nya.
"You've lost your mind Sydney, you're pathetic, sa tingin mo, matagakot ako dahil sa ginagawa mong pag-hostage sa akin?"...matapang na tanong ko at napaiwas naman sya ng tingin sa akin.
"Sydney, I made it clear to you, hindi na kita mahal"...muling saad ko.
"Pero kailangan kita, I can't live without you, Can't you see, I'm going this far for you!"
"Walang nagsabing umabot ka dito, Syd"....tugon ko kaya naman nabaling muli ang tingin nya sa akin.
"You know the truth, so you should come back to me, Pinatay nya ang kapatid mo Zack, We share the same sorrow so we should fix each other right?"...desperadang saad ni Sydney.
Naalala ko tuloy yung nga nalaman ko kagabi.
Galit pa rin ako,
Nalulungkot at nagluluksa.
Akala ko mas mapapanatag na ako dahil nalaman ko na kung sino ang pumatay kay ate pero hindi.
Lalong bumigat.
"She killed your sister Zack"
"Arghhhh stop!"....sa sinabi nyang yun ay di ko mapigilang mapasigaw.
"Hate her, that's right, ksalanan nya ang lahat Zack"...dagdag nya kaya naman tila napupuno na naman ng galit at poot ang dibidib ko.
I definitely hate--no, I despise her.
She doesn't deserve to love.
I'm going to make you pay. Elle
Sa construction site.
"Nasaan ang kapatid mo, Kiel?"
"She went to find him"...sagot nya sa mommy nya.
"Wala ba syang back-up?"...sumabat naman ang daddy nila. "Susunod kami ni Klinton doon.
Habang nag-aalala sila ay isang sampal naman ang natanggap ni Macey mula kay Emily.
"Walanghiya ka, how could you do this?!"...bulyaw nya kay Maisey na ngayon ay nangingilid na rin ang luha.
"How could you! Kaibigan kita, pero ano, your daughter killed mine"...halos mapaluhod sa paghagulgol si Emily dahil sa sakit na nararamdaman.
Wala namang maisagot si Emily dahil alam nyang darating din naman ang araw na malalaman ng lahat ang totoo at ngayon iyon.
"Patawad, Emily"...tanging nasambit nya sa harap ni Emily. "Wag mo akong matawag tawag sa pangalan ko, is that how you raise your daughter?".....bwelta nya pero dahil sa hindi nasikmura ni Maisey ang panlalait na iyon ay nasampal nya rin si Emily.
"Hindi ko pinalaking ganun ang anak ko"...matalim na sabi nya. "Hurt me all you want, murahin mo ako hanggang sa gusto mo, kasalanan ko naman eh, I'm sorry, Emily"...tanging saad nya at akmang sasamtan pa ulit ito ni Emily ay pinigilan na ng asawa at lumayo na dito.
Tanging iyak lamang ang naghahari sa buong paligid ngayon. Nakatumba na lahat ng mga kalaban at sumunod na rin sila Klinton at Kiel kay Elle.
Patuloy namang pinapatahan ng kani-kaniyang asawa ang dalawa.
Magkahalong sakit at galit, yan ang nararamdaman ng bawat damdamin.
Na kung saan pareho lang ang dahilan kung bakit nasasaktan.
ELLE'S POV
Sa wakas narating ko na ang lugar. Madalang kang ang mga bantay kaya madaki ko lang silang napatumba ng walang nakakapansin.
Ngayon ay nasa loob na ako.
Kailangan ko na lang hanapin si Zack.
Habang naghahanap ako ay biglang nagsalita si Klinton. Suot ko pa rin ang earpods kaya, ka-contact ko pa rin sila.
"Nasaan ka?"...ba't pa sumunod yong mga toh? "Bumalik na kayo"
"What, have you kost your mind? Gusto mo hayaan ka lang namin"....bwelta nya kaya naman napabuntong hininga na lang ako.
"Bunso! Anong pinagsasabi mo? Do you want to die?"....galit na bulyaw ni kuya kaya naman natanggal ko bigla yung earpods sa tenga ko pero binalik ko rin naman agad.
"Sa ayaw at sa gusto mo, we're going there so, stop being idiot and be rational. Leader ka pa man din ng gang"...pangaral nya hindi bilang kakampi pero bilang kapatid ko. Tama naman sya eh.
"Don't worry we got Thalia on board"...ano? Pati naman si Thalia.
Pagkatapos non ay nagpatuloy muli akong maghanap.
"Zack!"....sigaw ko at patuloy na sinusuyod ang buong paligid.
"Zack! Nasan ka?!"
"Hinahanap mo ba ako?"...habang naghahanap ako sa dilim ay isang malamig ang bumungad sa akin.
It's him.
"Z-zack?"...utal na saad ko at patuloy na lumilinga dahil hindi ko sya makita at madilim ang buong paligid.
"Ano pang ginagawa mo dito, Saving me? What a hero"....halakhak nya kaya naman nanatili akong tahimik.
"Ililigtas nga ba o papatayin mo rin ako kagaya ng ginawa mo kay ate?"...patuloy nya kaya lalong hindi ako makagalawa sa kinatatayuan ko.
"Say something, Elle, bakit hindi ka makapagsalita?"...ngayon ay medyo tunaas na ang boses nya.
Kahit anong gawin ko hindi ko magawang makapagsalita.
Tanging luha lang ang lumalabas sa mga mata ko. Habang sinasabi nya yun ay parang lahat bumabalik mula sa umpisa.
"Elle, Why?"...ano bang dapat kong isagot. Ano bang dapat kong idahilan mabawasan lang ang sakit na nararamdaman mo?
"Why?".....sigaw nya at maya-maya pa ay narinig ko ang pagkasa ng baril kaya naman agad akong naalerto kahit madilim.
"Zack?"...tawag ko, pilit na inaaninag ang kaniyang kabuo-an kahit pa madilim.
Hindi nya pa ipinuputok ang kanyang baril kaya naman dahan dahan kong inihakbang aking mga paa pauna.
Hawak ko rin ang baril ko kung sakali. Hindi ko alam kung saan na ako patutungo pero patuloy pa rin ako sa paglalakad.
"Za--"...magsasalita pa sana ako ng bigla nya akong unahan.
"Wag kang lalapit, kung hindi, ipuputok ko ang baril na ito"...saad nya. Halatang nanginginig ang boses nya.
"Zack, makinig ka sa akin, ibaba mo yang baril na hawak mo"....saad ko at patuloy pa ring lumalapit patungo sa kanya.
Pinakiramdaman ko pa ang paligid ngunit pagkahakbang ko ay sumindi na naman ang mga ilaw sa buong paligid.
Kaya naman agad kong nilibot ang buong paligid.
Si Zack?
May hawak syang baril at....
......at nakatutok sa akin.
"Wag na wag mong ibaba ang baril na yan Zack"....narinig ko bigla ang boses ni Sydney na umalingawngaw sa taas.
Kaya naman agad kong nilabas ang baril ko at tinutok kay Sydney.
"Anong ginawa mo sa kanya?"....tanong ko habang sinusundan ng tingin ang bawat hakbang nya papunta sa kinatatayuan ni Zack.
"Ikaw ang may gawa nito sa kanya,"
Matapos kong marinig yun ay muking nagtama ang paningin naming dalawa ni Zack. Yung mga mata nyang nakatitig sa akin, nakikita ko ang magkahalong emosyong galit at sakit na nararamdaman nya.
"What are you waiting Zack? Shoot her"....pasigaw na utos ni Sydney perp bago yun ay isa na namang boses ang nangibabaw sa buong paligid.
"What an exciting timing? Gala mo namang may kahinaan pala ang apo mo Dela Cruz"....pagkasabi nya noon ay inilabas ng mga armadong tauhan nila si Lolo.
Nakapulupot ng mahigpit ang lubid sa katawan ni lolo habang marahas na inaakay ito ng dalawang tauhan na may hawak ng isang pamilyar na baril.
Browning Hi-power.
Madalas ko rin itong gamitin dati sa mga laban.
Pero di na importante yun. Dalawang importanteng tao ang nakasalalay ang buhay ngayon.
"Hayyy....kay hirap naman pumili ng taong ililigtas mo, Elleana"...mayabang na banggit nya at gamit ang tungkod ay naglakad papalapit sa akin.
"Nakakatawa nga namang isipin na magkakaroon ka rin pala ng kahinaan"...saad nya ngunit agad na napalingon sa sigaw ni lolo.
"Get your hands off of my grand-daughter. Wala kang karapatan, hawakan maski isang pirasong buhok ng apo ko"...at nagoumiglas pa si lolo ngunit isang suntok ang natanggap ni lolo kaya naman mas lalong gusto kong sumugod.
"Talaga ba? Bagsak ka na Dela Cruz, wala ka ng posisyon, kaya ano pang karapatan mo para utusan ako..hahahaha"...halakhak nya kaya napahigpit na lang ang kapit ko sa hwaka kong baril.
Hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko inaasahang paabutin nila sa ganito ang lahat.
Mga hayop talaga kayong mag-lolo!
Napatingin na lang ako sa paligid kaya muling nagtagpo ang mga paningin namin ni Zack.
Pero ngayon sigurado na ako.
Kung gaano kahigpit nyang hawakan ang baril na nakatutok sa akin ay ganun din ang tindi ng galit na nakikita ko sa mga mata nya.
At si lolo. Medyo may katandaan na ito kaya hindi na kakayanin ng katawan nya ang mabugbog o mahampas ng kahit anong bagay na malakas ang impact sa katawan.
Ano ng gagawin ko?
Alam ko hindi dapat ako mamili, dahil pareho silang importante sa akin.
Muli kong inilibot ang paningin ko at tanging mga ngisi nila ang nakabantay sa bawat sulok na mahagip ng mata ko.
"Nahihirapan ka na ba?"...mayabang na tanong ni Sydney at naglakad paoalapit sa akin ngunit tiningnan ko lang sya ng masama.
"Ito ba? Masaya ka ba ha?!"...imbes na sagutin ay tumawa lang sya sa harap ko. "You're nothing Sydney, You're nothing".....matalang na sambit ko at mabilis na pinutok ang baril ko sa kanya at dumaplis naman ito sa kaliwang balikat nya.
Kaya naman naalerto ang lahat kaya agad din akong nagtago.
Muli kong nilibot ang paningin ko para hanapin si Zack pero wala akong makita kaya naman nanatili akong tago.
"We're coming in"...rinig ko sa kabilang linya kaya naman hindi na ako nagsayang ng oras at lumabas na sa pinagtataguan ko.
Isa isa ko silang pinaputukan minsa'y ginagamitan ko rin sila ng kamao ko pero malapit na akong maubusan ng bala at iisa na lang ang baril na hawak ko at ito yun.
Sa dami ng tauhan nila ay medyo nahihilo na din ako dahil doble dobleng tama ang natatamo ko kesa sa tamang natatamo nila mula sa akin.
Pero ng maaninag ko sila kuya ay tila nabigyan muli ako ng pag-asa at pinilit na lumaban.
"Elle"...tawag ni kuya at nilapitan ako. Napatumba ko na lahat ng mga tauhan nya ngayon sila na lang ang kailangan kong kalabanin para mabawi ang dalawang importanteng tao sa akin.
"Kuya"
"Si lolo?"
"Hostage nila si lolo at si Zack"
"What, those scums!"
"Kaya kailangan ko silang mabawi"...saad ko at patakbo na sana ako ng muli nya akong pigilan.
"Mag-iingat ka, I love you bunso"...saad nya at tanging tango na lang itinugon ko.
Pagod na ako. Masyadong duwag ang nga kalaban at nakakairita na.
Kailangan kong ipanalo toh. Kailangan ko silang bawiin kahit anong mangyari.
"Sydney, tama na ang habulan, harapin mo ako!"...sigaw ko at kumabas naman sya.
"Akalain mong nakalusot ka doon"..sabi nya at inambahan ako ng suntok ngunit agad akong naka-iwas at mabilis ko syang sinipa sa tiyan kaya naman napaatras sya.
Dumurugo pati ang kanang balikat nya kaya palagay ko nanghihina na toh ngayon.
"Hahhaah, yun lang ba kaya mo"...pagkasabi nya noong ay mabilis nya akong tinadyakan at kung minamalas nga naman doon pa sa nadaplisan ng bala kanina.
Nanghihina din naman na ako pero hindi ko maramdaman yun ngayon dahil isa lang ang layunin ko.
Gusto ko ng tapusin ang sakit na dinulot ko sa lahat. Lalo na sa lalaking mahal at minamahal ko.
Sinuntok ko sya pero binabalik nya rin yun kaoag nakakatiyempo kaya lalong humahapdi ang labi ko.
Isang sipa pa at napaluhod na lang si Sydney, nanghihina. Hindisya nagsasalita kaya naman kinuha ko na ang oras na ito para muking suntukin sya ng isang outok ng baril ang tumama sa braso kaya naman agad akong napahawak dito dahil sa sakit.
"Zack?"...nagulat na lang ako ng kumabas bigla sya. Umuusok pa ang dilo ng baril nya kaya alam kong sya ang bumaril sa akin.
"Papatayin mo rin ba sya? Hindi ka man lang naawa"....napatingin naman ako kay Sydney na nakangisi sa mga nangyayari ngayon. So she planned this.
"Makikinig ka na lang ba sa sinasabi ng babaeng toh?"..tanong ko.
"Gusto mo bang makinig ako sayo pagkatapos ng lahat?!"...sigaw nya at nakita kong unti-unting tumulo ang luha sa kanyang mga mata.
Sa oras na yun ay tumayo na si Sydney. Hinayaan ang mga kinikilos ni Zack na wari ko ay pinlano nya.
"Oo kasalanan ko, I killed her, hate me all you want pero, she's dangerous, don't trust her"....sabi ko kay Zack at nakita kong nag-iba naman ang timpla ni Sydney.
"Anong sinasabi mo?"
"Hindi ko pinatay ang kapatid nya, maniwala ka sa akin, she's trying to kill you Zack"....sabi ko habang patuloy na tumutulo ang dugo sa braso ko.
"Zack please.....sasaktan ka lang nya, she's trying to kill you"...alam ko naguguluhan si Zack pero kailangan ko ayang mailayo sa babaeng yun.
"Anong pinagsasabi mo Elle?"...sabi nya at napalingon naman sya kay Sydney bago sa akin.
"Zack, wag kang magpadala sa mga sinasabi nya"...patuloy na pagsusumamo ko.
Ngunit sa pagpatak ng mga luha sa pisngi ko ay syang nahagip ng nga mata ko ang isang tauhan nyang may hawak na baril at..
...At nakatutok kay Zack.
No.
Hindi ka pwedeng mamatay Zack.
You can't.
Sakto nama't sumenyas si Sydney kaya kahit iika-ika ay patakbo akong pumunta kay Zack.
"ZACKKKKKK!!!!!!!".....pagkayakap ko sa kanya ay parang nag-slow motion ang lahat bago tuluyang tumama sa katawan ko ang bala ng baril.
BAAAANG!
Hindi ko nasabi pero alam kong may nakatanim na bomba dito.
The countdown is still on at na kay Sydney yun. It goes by 1 minute right now, I think.
"E-elle"...naginginig na sambit ni Zack habang hawak ako sa mga bisig nya.
Ang mga luhang kumakawala sa kanyang mga nata ay pilit na inaabot ng kamay ko para punasan.
"Shhh...shh, wag...hik..kang..hik..u..hik...miyak"....sambit ko at napabagsak na lang kami sa lupa.
"Elle"..
"Wag kang umiyak...wala kang kasalanan...cough* cough*"
"I'm s-sor...ry, patawad"
"No, elle, don't say anything, wag ka munang magpaalam"....tarantang sambit nya at patuloy na tinitingnan ang umaagos na dugo mula sa likod ko.
Kahit nanghihina ay pilit kong inabot ng palad ko ang kanyang mga mata at tinabunan ito.
"Wag mong tingnan, Shh..I'm not dying"...nakuluhang sambit ko.
"Gusto ko pang makipag-date sayo, Sinagot na nga kita eh, ibig sabihin tayo na"...sabi ko, ngayon ramdam kl na talaga ang panghihina ko.
"Elle,"...kaya ko rin tinabunan ang kanyang mukha ay dahil ayokong makita na nasasaktan sya ng dahil sa akin ngayon.
Sa kalagitnaan ng kanyang paghagulgol ay tila unti-unting kumalakas ang tunog ng bobang maya-maya lang aya sasabog na.
"Zack, kailangan mo ng umalis"....saad ko. "Ano?! Hindi ako aalis, hindi kita iiwan dito ng ganito!"...tarantang sigaw nya pero hinawakan ko lang kangang mukha.
Unti-unti ko itong inilapit sa akin at hinalikan sya sa kanyang labi kasabay non ay ang mabilis na pagpatak ng luha mula sa mga mata ko.
Ng magkalas ang aming mga labi ay niyakap ko sya ng mahigpit.
"Kailangan mo ng umalis! Zack, please"....pagtutulak ko sa kanya.
"No! Hindi ako aalis"...muling saad nya.
"Zack, sige na!".....at naaninag ko na ang segi dong natitira sa timer ng bomba.
"Zack! Please, umalis ka na"....30 seconds na lamang ang natitira.
20 seconds..
Halos itulak ko na si Zack palabas ng buding mapaalis lang sya.
Malapit na.....Kahit hirap ako ay pinilit ko pa ring gamitin ang natitira kong pwersa para ipagtulukan sa labas si Zack.
"Elle! No!"...makaawa nya pero kahit masakit ay hindi ko yun pinansin at itinulak pa sya.
Ng magawa ko ay nasa labas na sya.
10 seconds.
9
Habang tanaw ko sya mula sa labas ay iyak lang ang tanging sagot na naitutugon ko sa kanya.
8
7
6
5
Ito na siguro yun. It's exact midnight.
Nakikta kong pilit na bumabalik si Zack sa akin pero naaninag ko si Klinton.
Pinipigilan nya ito papunta sa akin.
I'm sorry Zack,
3
2
Nakatanaw pa rin ako sa kanya hanggang ngayon. Masakit na nakikita kong nahihirapan sya.
Sobrang sakit.
But,
1
Kasabay non ay ang pagsabog ng buong building.
BOOOOOOOOOOOOOOOOOM!
"ELLLE!!"....malabo man ay yun na ang kahuli-hulihang tinig na narinig ko hanggang sa unti-unti ng pumikit ang mga mata ko.
I'm sorry Zack, I love you
To be continued...