Taehyung ဟန်မြစ်ကပြန်လာပီးတဲ့နေ့တည်းက ပုလင်းထောင်ပီးသောက်နေတာ တစ်ရက်တစ်ပိုင်းပင်ရှိနေပီ....ရေချိုးဖို့နေနေသာသာ မျက်နှာတောင်သစ်ရဲ့လားမသိ...ကြာတော့ Hoseok လဲမနေနိုင်တော့ပဲ....
" ယောင်းငယ်....ဒီလိုပဲနေနေတော့မှာလား....ကြာရင်ကျန်းမာရေးတွေ ထိလိမ့်မယ်ကွ...."
" ကျနော်ရင်မဆိုင်ရဲဘူး....Hyung...."
" ရင်မဆိုင်လို့မှ မရတာကွာ....ဒီလိုပဲခံစားနေတော့မှာလား....မင်းအနာဂတ်တွေရှိသေးတယ်လေယောင်းငယ်ရယ်..."
" ကျနော့ကိုခဏလေးထားခဲ့ပေးပါဗျာ...ဒီတစ်လုံးပဲသောက်တော့မှာပါ...."
သောက်နေရင်း မိနစ်အနည်းငယ်အကြာ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်ထင်....
" Hyung..သိပ်မသောက်ထားဘူးမလား...Jimin hyung ကိုတွေ့ရင် ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်နဲ့ လူစိတ်ပျောက်သွားမှာစိုးလို့ ဘေးကနေထိန်းပေးပါ့လားHyung....ကျနော်ရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ်....ခဏပဲစောင့်ပေးနော်...."
" ယောင်းငယ်...Hyung လိုက်ပို့ရမလား....ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ကွာ...ဒီလောက်သောက်ထားတာ လေဖြတ်ကုန်မှ ယောင်းငယ်ရယ်...."
" ဟားဟား...ကောင်းတာပေါ့ဗျာ....ချစ်ခြင်းမုန်းခြင်းမသိတော့...."
ဒီလိုနဲ့ Hoseok လဲစိတ်မချ၍ ရေကူချိုးပေးလိုက်ပီး သူပါရွှဲသွားသဖြင့် ခပ်သုပ်သုပ်ချိုးပီး Jimin ရှိရာထွက်ခဲ့ကြသည်
Entertainment ရောက်တော့ Practice Room ထဲတွင် Background dancer များနှင့် အကကျင့်နေသော နတ်သားလေး....အချိုးအဆစ်တစ်ခုစီတိုင်းက သိပ်ကိုကဗျာဆန်သည်....
ထိုနူးနူးညံ့ညံ့ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဒီလောက်ရက်စက်လိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူထင်ရက်မလဲလေ....Taehyung ရောက်နေတာမြင်တော့ ချစ်ရသူနတ်သားလေး တစ်ချက်မျက်နှာပျက်သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်တော့ ရင်ထဲစူးခနဲအောင့်လာပြန်သည်
လေ့ကျင့်ရေးခဏရပ်လိုက်ပီး Jimin လဲ Taehyung ရှိရာရောက်လာတော့ အဝေးကပင်ထောင်းထောင်းထနေသည့် ယမကာအနံ့ကို ရလိုက်သည်....အကင်းပါးသူပီပီ သူနှင့် မောင့်အကြောင်းသိပီးပီဖြစ်ကြောင်း ရိပ်မိလိုက်ပေမယ့်....
" Taehyung ah...Hyung မအားသေးဘူးလေ...ဘာလို့Practice room ထဲထိ လိုက်လာရတာလဲ...ညနေမှတွေ့နေကျနေရာမှာတွေ့ကျမယ်လေ...."
" ကျနော့ကိုအရူးလုပ်ခံရဖို့ ညနေထိထိုင်စောင့်နေရအုံးမှာပေါ့Hyung...."
" မင်းမူးလာတယ်ထင်တယ်...ဘေးမှာလူတွေနဲ့လေ...ညနေမှ တွေ့ကြမယ်လေ Taehyung ah..."
" ကျနော်ဘာအမှားလုပ်ခဲ့မိလို့ အဲ့လောက်ရက်စက်ရတာလဲဗျာ....ကျနော့ကို နဲနဲလေးတောင် မချစ်ခဲ့ဘူးလား...နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ပြောခဲ့ပါဗျာ....Park Jimin ကို သိပ်ချစ်ခဲ့တဲ့ကျနော် ဘာတွေမှားခဲ့တာလဲဗျာ...."
" ချစ်ခဲ့တယ်....ဒါပေမယ့် ညီတစ်ယောက်ထက် ပိုလို့မရခဲ့ဘူး....Hyung တောင်းပန်ပါတယ် Taehyung nah...Hyung...Hyung Jungkookie နဲ့ ထပ်မခွဲပါရစေနဲ့တော့ ကောင်လေးရယ်....Hyung တို့ လမ်းခွဲဖို့အချိန်ကျပီထင်တယ်...."
" မပြောနဲ့....မကြားချင်ဘူး....ကျနော် Hyung ကိုသိပ်ချစ်တာလေဗျာ...လမ်းခွဲမပေးနိုင်ဘူးဗျ..."
Taehyung လေ့ကျင့်ရေးခန်းမထဲ လူရှိသည်မရှိသည် မသိတော့...Jimin နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲယူပီး တရှိုက်မက်မက် နမ်းပစ်လိုက်သည်....နောက်ဆုံးအနေနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ထိုနှုတ်ခမ်းလေးကို မလွှတ်ပေးချင်...ရင်ဘတ်ကဆောင့်တွန်းခြင်းခံလိုက်ရပီး ပါးပြင်ထက်သို့ ကျရောက်လာသော လက်သီးသေးသေးလေးက သိပ်ကိုအဆိပ်ပြင်းလှသည်လေ....
" မင်းနဲ့ငါနဲ့ဇာတ်လမ်း ဒီမှာတင်ပီးပီ Kim Taehyung...ငါမင်းကိုမမြင်ချင်တော့ဘူး....ငါ့မျက်စိရှေ့ကထွက်သွား...."
" သွားမှာပါ....တသက်လုံးမမြင်ရအောင် ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်ကပါ ပျောက်ကွယ်သွားပေးမယ် Hyung....ဒါပေမယ့် Hyung ကိုသိပ်ချစ်ခဲ့တဲ့ကောင်တစ်ကောင် ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ Hyung သတိရပေးပါ...."
Taehyung ဒေါသနှင့် နာကျင်မှုတို့ရောထွေးသွားပီး စိတ်ထဲရှိရာ နာနာကျည်းကျည်းပြောပစ်ခဲ့သည်....ခြေလှမ်းကျဲတို့ကတော့ Entertainment အပြင်သို့လှမ်းလျက်ပေါ့...
" Jiminah...ရရဲ့လား...အဆင်ပြေရဲ့လား..."
" ရတယ် Hoseok...ငါအဆင်ပြေတယ်....Taehyung အရမ်းခံစားသွားရပီထင်တယ်....ငါမှားများသွားပီလားကွာ...."
" ဘယ်သူ့အမှားမှ မဟုတ်တဲ့ ကံကြမ္မာရဲ့ လှည့်စားမှုပါJimin ရာ...ငါနေပေးရမလားJimin...."
" ရတယ် Hoseok...ခဏနေ Jungkookie လာတော့မှာ...မင်းအတွက် Taehyung ကဘယ်လောက်အရေးပါလဲ ငါသတိထားမိပီးသားပါ သူငယ်ချင်းရာ...မင်းကိုလဲ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ...အမြန်လိုက်သွားလိုက်....ငါတို့နောက်နေ့မှ တွေ့ကြတာပေါ့..."
" မင်းကငါ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းလေကွာ....ငါအပစ်ပြောရက်ပါ့မလား...နောက်မှတွေ့မယ်သူငယ်ချင်း...ငါလိုက်သွားလိုက်အုံးမယ်..."
Hoseok ပြောပီး နောက်မှလိုက်လာတော့ အပေါက်ဝတွင် Jungkook ကိုတွေ့သည်နှင့် ရှင်းပြဖို့ ပြင်လိုက်တော့....
" ကျနော်အစဆုံးမြင်လိုက်တယ် Hyung....Taehyung ကိုသေချာဂရုစိုက်ပေးပါHyung....ကျနော်အားနာနာနဲ့ပဲ အတ္တကြီးပါရစေဗျာ...."
Jungkook ပခုံးကို တချက်ပုတ်လိုက်ပီး Hoseok နှစ်သိမ့်အပြုံးနှင့် ပြုံးပြလိုက်ပီး နေရာကပင် ထွက်လာခဲ့လေသည်....Taehyung နောက်အမှီလိုက်ခဲ့ပေမယ့် Driver ဆီမှကားသော့တောင်းပီး ထွက်သွားသည်ကြောင့် ငယ်ထိပ်မြွေပေါက်သည့်အလား စိတ်ပူရပြန်သည်....ကားသော့ပေးလိုက်သည့်Driver ကိုလဲ ဒေါသနှင့်ကြိမ်းမောင်းလိုက်ပီး တွေ့ရာမြင်ရာကားတစ်စီးတား၍အမှီလိုက်ရတော့သည်
-----------------
Practice Room ထဲတွင် နံရံကိုမှီထိုင်နေသော ချစ်ရသူလေးမှာ အားငယ်စိတ်ကြောင့်ပင် သေးကွေးသွားသလားထင်မိသည်....Jungkook ဒီအခြေနေကနေ ဆွဲထုတ်သွားရမည်
ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်မှာလဲ သူ့ကိုယ်သူ Idol တစ်ယောက်ဆိုတာပင် မေ့နေသည့်အလား...ဆွေးဆွေးငေးငေးပုံစံလေးက သိပ်ကိုမာယာများလွန်းလှသည်လေ....
မာနတရားနှင့် ညီလေးတစ်ယောက်လို ချစ်ရသောသူကို ချိန်ခွင်ခွက်ပေါ်တွင် ချိန်ထိုးကြည့်မိခဲ့သည့် မျက်လှည့်ဆရာလေးက သိပ်ကိုအားငယ်နေလေရဲ့....သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသလို နုနုနယ်နယ်နှလုံးသားလေးနှင့် ကျနော့ကမ္ဘာလေးကိုလဲ အပစ်မတင်ရက်...ကျနော် ဝင်လာတာမြင်တော့ မျက်ရည်တွေကို အမြန်သုတ်လိုက်သော ကမ္ဘာငယ်လေးက ကျနော့မျက်စိထဲတွင်တော့ သိပ်ကိုဖြူစင်အပစ်ကင်းလွန်းသည်....အနားထိကပ်သွားလိုက်ပီး....
" ကိုကို...အဆင်ပြေရဲ့လား...."
" မောင်...မောင်အကုန်မြင်လိုက်တာလား...Hyung..ရှင်းပြ...."
" အိမ်ရောက်မှရှင်းမယ် ကိုကို....ခုသူများတွေလဲ ရှိနေတယ်..."
Jungkook အသဲစားလူဆိုးလေးကို နဲနဲတော့စိတ်ဆိုးသည်...ထို့ကြောင့် အသံတို့က အနဲငယ်မာနေသယောင်....
" အားလုံးကို ကျနော်တောင်းပန်ပါတယ်....ကျနော့ကြောင့် အနှောက်ယှက်ဖြစ်ရပီ...တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ..."
အခန်းထဲရှိ staff များနှင့် Background dancer များကလည်း နားလည်ပေးကြသည်....သို့သော် နံရံတိုင်းရဲ့ နားများကိုတော့ ပိတ်လို့မရခဲ့...
Jimin အားလုံးကို ဦးညွှတ်တောင်းပန်လိုက်ပီးသည်နှင့် ရှေ့က ငေါက်ခနဲထထွက်သွားသော Jungkook ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနောက် မနဲအမှီလိုက်ခဲ့ရသည်....ကားပေါ်ရောက်တော့.....
" မောင် အိမ်တောင်ပြန်ရောက်တော့မယ်...Hyung ကိုစကားမပြောတော့ဘူးလား...."
" .............."
စကားမပြောပဲ သက်ပျင်းသာအကြိမ်ကြိမ်ချနေသော Jungkook ကြောင့် ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ...
" မောင်....အဲ့လိုစကားမပြောဘဲနေတာ Hyung စိတ်ကိုသတ်နေသလိုပဲ....Hyung တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ..."
Jungkook မပြောမဆိုလမ်းဘေးကားထိုးရပ်လိုက်တော့ ရုတ်တရက်မို့လန့်သွားသည့်အကောင်ပေါက်လေးက ပြူးပြူးလေးကြည့်နေပြန်သည်....
" မောင့်ကိုမတိုင်ပင်ပဲ တစ်ယောက်ထဲဖြေရှင်းနေတော့မှာလား.....မောင်က ကိုကို့အတွက်အရေးမပါဘူးပေါ့...."
" မဟုတ်ဘူးလေမောင်....မောင့်ကိုစိတ်မညစ်စေချင်လို့ပါ...ပီးတော့ ဒီကိစ္စတွေစဖြစ်ခဲ့တော့ မောင်က အဝေးမှာလေ...Hyung ကဘယ်လိုပြောပြရမှာလဲ...."
Jungkook အရစ်ပြုန်းသည်အထိ ရစ်ချင်လာ၍ ဆက်ရစ်နေပြန်သည်
" ဒါဆို ဘာလို့မဆက်သွယ်လဲ...မောင်မရှိတုန်း နောက်ထပ်ဘယ်သူတွေရှိသေးလဲ...မောင်နောက်မှသိရင် မလွယ်ဘူးနော်..."
" မောင်...Hyung ရဲ့အချစ်ဦးကလဲ မောင်ဖြစ်သလို အချစ်ဆုံးကလဲ မောင်ပဲ...."
" ဒါဆိုအချစ်အစတွေ အလယ်တွေ နောက်ပိတ်တွေရှိသေးတယ်ဆိုတဲ့သဘောပေါ့..."
Jungkook ပြောပီးသည်နှင့် နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပီး ကားမှန်ချ၍ ဘေးပြတင်းသို့သာ ငေးကြည့်နေသည်....Jimin ခေါ်နေလဲ ပြန်မထူးတော့....
" မောင်....မောင်လို့....အဟင့်...အဟင့်...မောင်...ခေါ်နေတယ်လေ...."
ချစ်ရသူကိုကို့ဆီမှ ငိုသံလေးရောစွက်လာတော့ တင်းထားသည့်စိတ်များအရည်ပျော်သွားသည်....သို့သော် ဒီအကောင်ပေါက်လေးသိပ်ဆိုးသည်မဟုတ်လား....ပြန်မထူးပဲ ဆက်တင်းထားလိုက်တော့ ချုံးပွဲချငိုလေတော့သည်
" အီးဟီးဟီး....Hyung က ကိုယ့်ဖာသာနေတာလေ...အဲ့မိန်းမကြီးက အိမ်ထိလာပီးရန်လာစတာလေ....ပီးတော့ ပါးပါအရိုက်ခံခဲ့ရတာ သိရဲ့လားမောင်ရဲ့....အီးဟီးဟီး...ပီးတော့...မောင်နဲ့ Hyung ကိုလဲ သေခွဲခွဲဖို့ ဟင့် ဟင့် ကြံနေတာကို Hyung ကဒီတိုင်းထားလိုက်ရမှာလား အီးဟီးဟီး.."
Jungkook ငယ်ထိပ်ကိုမိုးကြိုးပစ်ခံရသလို ဆံပင်တွေပါထောင်သွားသည်....ဒေါသကြောင့်မေးရိုးတို့ တင်းခနဲ....ဘေးနားတွင်ထိုမိန်းမရှိနေလျှင် နေရာမှာပင် ဈာပနပွဲကျင်းပနေရလောက်ပီ....
" အဲ့မိန်းမခုဘယ်မှာလဲ....မောင်ကိုယ်တိုင်သွားထိုးမယ်...
ဘယ်မှာလဲသိလားကိုကို...."
မျက်ရည်တွေကိုပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်နေပီး ကြည့်လာသည့်အကြည့်လေးနှင့်အတူ လက်တွေကိုဒေါသလျော့ပါဟုပြောနေသယောင် ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်လေးက စကားအများကြီးပြောတတ်လွန်းသည်ထင်သည်....
" ခုမှ ဆွဲမယ်ဖြဲမယ်လုပ်နေတာ...ခုဏကကျ စိတ်ဆိုးနေပီးတော့..."
" ဟီး....ခုဏက အဆိုးလေးကိုမှတ်လောက်အောင် အပစ်ပေးတာ...မောင်အမြတ်တနိုး ဥထားတဲ့ပါးလေးကိုများကွာ....အဲ့မိန်းမကြီးကတော့ မောင်နဲ့တွေ့ရင်မလွယ်ဘူး..."
" တော်ပါ...ခုစိတ်ဆိုးပြေပီပေါ့....အိမ်ပြန်ကြမယ်..."
" စိတ်ကမဆိုးရက်လို့ အစောထဲကမဆိုးတာ....နောက်ဆိုမောင့်ကို တစ်နေ့တာဘာဖြစ်ခဲ့လဲကအစ ပြောပြရမယ်နော်ကိုကို...."
" အင်း..ဟုတ်ပါပီမောင်ရယ်...ဒီနေ့ အီအီးဘယ်နှစ်တုံးပါလဲကစ ပြောပြမယ်...ဟီး...."
" ဟား...ညစ်ပတ်အိုးလေး...အဲ့လောက်ထိပြောစရာလားကွ...လွယ်လွယ်ပြောထွက်တဲ့အဲ့ပါးစပ်ကို အပစ်ပေးရမယ်..."
ရုန်းသူကရုန်း အတင်းချုပ်နမ်းသူကနမ်းနှင့် ညနေနေဝင်ဆည်းဆာက သိပ်ကိုလှပနေသည်
ကောင်းကင်တစ်ခုထဲတွင်ပင် အကျည်းတန်သော နေဝင်ဆည်းဆာတစ်ဖက်ခြမ်းလဲ ရှိနေသေးသည်
Taehyung ပြသနာဖြစ်ပီး Driver ဆီမှ ကားသော့တောင်းပီး ထွက်လာသည်မှာပင် အတော်ကြာခဲ့ပီ....ကားကိုလဲရောက်တတ်ရာရာမောင်းရင်း အတွေးထဲဝင်ဝင်လာသော ပုံရိပ်တွေကို ဖျောက်ပစ်ရသည်.....အတွေးတို့ကဝင်လာလိုက် လှောင်ရီနေလိုက် ပျောက်သွားလိုက်နှင့် ထိန်းချုပ်မရခဲ့....
နေမကွဲတကွဲ ညနေဆည်းဆာချိန်က အသဲကွဲနေသူအဖို့သိပ်ကိုအကျည်းတန်လှသည်....သောက်လာသောအရှိန်တို့ကို တင်လိုက်သည့်အလား အာရုံတွင်ပေါ်လာသောမြင်ကွင်းများက တရိပ်ရိပ်မူးဝေစေသည်....တရွေ့ရွေ့ပြေးနေသော ကားလေးကလဲ တစ်ဖက်လမ်းကြောရောက်လိုက် ကိုယ့်လမ်းကြောကို ပြန်ဝင်လာလိုက်နှင့် ဒယိမ်းဒယိုင်.....
ဦးတည်ချက်မရှိပဲမောင်းနှင်လာသောကားလေးက မြို့ပြင်သို့ပင်ရောက်နေပီ....မောင်းနှင်သူမှာတော့ ဘယ်ရောက်ရောက်ဆီမကုန်မချင်းရပ်မည့်ပုံမပေါ်....မြို့ပြင်လယ်ကွင်းထဲမှ ပြေးဝင်လာသော နွားအုပ်ကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တော့ သတိမကပ်သည့်ရလာဒ်အနေဖြင့် လီဗာနှင့်ဘရိတ်မှားနင်းမိပြန်သည်....နွားအုပ်နှင့်တိုက်မိရန် လက်တကမ်းအလိုမှ ကားလေးကလမ်းဘေးကွေ့ချလိုက်ပီး ရေမြောင်းထဲရေသောက်ဆင်းသွားသည်....မောင်းနှင်လာသော ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူလေးမှာတော့ သတိရတချက်မရတစ်ချက်.....
Hoseok တစ်ယေက် Taxi ဖြင့် Taehyung နောက်အမှီလိုက်ခဲ့ပေမယ့် မြို့ပြင်တနေရာအရောက် လမ်းဘေးရေမြောင်းထဲသို့ ရေသောက်ဆင်းနေသော ကားလေးကိုမြင်တော့ ကမ္ဘာပျက်မတတ် ခြောက်ခြားသွားလေသည်....သတိရတချက်မရတချက်ဖြစ်နေသော Taehyung ကြောင့်လဲ ရင်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်သွားသည်
" ယောင်းငယ်....ဘာ..ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော်...Hyung ကိုစကားပြောပါအုံး...အိပ်ပျော်သွားလို့မဖြစ်ဘူးကလေးလေး...Hyungက မင်းကိုသိပ်ချစ်တာကွ...ဒီပုံစံကြီးနဲ့ Hyung ကို မကျီစားနဲ့လေ ယောင်းငယ်လေးရယ်....
Hyung ယောင်းငယ်လေးကို အရမ်းချစ်တဲ့အကြောင်းမပြောရသေးဘူးလေ....ကလေးလေး သတိထားအုံးလေ....ယောင်းငယ်လေးHyungရှိတယ်နော်....အားတင်းထားပါကွာ...."
Taehyung ကို ကားထဲကဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ကတ္တရာလမ်းပေါ်တွင် ဖက်ထား၍ Ambulance အလာစောင့်ရင်း သတိမေ့မသွားစေရန် စကားတဖွဖွပြောနေသည်....ဝတ်လာသော အင်္ကျီကိုလဲ ချွတ်ပီး သွေးထွက်သည့်နေရာကို ဖိထားပေးနေသေးသော မျှော်လင့်ချက်များစွာဖြင့် လူသားလေးတစ်ယောက် ကံကောင်းမည်လော ကံဆိုးမည်လော......
XXXXXXXXXXXXXXXXX
ယုတ်မာချက်သာသာရယ်....အဟဲအဲ့လိုပဲဖြစ်သွားတယ် 🙏🥴...ဖတ်ရတာ အများကြီးလိုနေမယ်ထင်တယ်....တိုးတက်နှုန်းနှေးတဲ့သာသာ့ကြောင့် ဖတ်ရတာပေါ့သွားရင် မီရမ်းပါရှင်💜💜💜💜💜💜💜
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ZAWGYI :
Taehyung ဟန္ျမစ္ကျပန္လာပီးတဲ့ေန႔တည္းက ပုလင္းေထာင္ပီးေသာက္ေနတာ တစ္ရက္တစ္ပိုင္းပင္ရွိေနပီ....ေရခ်ိဳးဖို႔ေနေနသာသာ မ်က္ႏွာေတာင္သစ္ရဲ့လားမသိ...ၾကာေတာ့ Hoseok လဲမေနနိုင္ေတာ့ပဲ....
" ေယာင္းငယ္....ဒီလိုပဲေနေနေတာ့မွာလား....ၾကာရင္က်န္းမာေရးေတြ ထိလိမ့္မယ္ကြ...."
" က်ေနာ္ရင္မဆိုင္ရဲဘူး....Hyung...."
" ရင္မဆိုင္လို႔မွ မရတာကြာ....ဒီလိုပဲခံစားေနေတာ့မွာလား....မင္းအနာဂတ္ေတြရွိေသးတယ္ေလေယာင္းငယ္ရယ္..."
" က်ေနာ့ကိုခဏေလးထားခဲ့ေပးပါဗ်ာ...ဒီတစ္လုံးပဲေသာက္ေတာ့မွာပါ...."
ေသာက္ေနရင္း မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာ စိတ္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ထင္....
" Hyung..သိပ္မေသာက္ထားဘူးမလား...Jimin hyung ကိုေတြ႕ရင္ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္နဲ႔ လူစိတ္ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔ ေဘးကေနထိန္းေပးပါ့လားHyung....က်ေနာ္ေရသြားခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္....ခဏပဲေစာင့္ေပးေနာ္...."
" ေယာင္းငယ္...Hyung လိုက္ပို႔ရမလား....ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ကြာ...ဒီေလာက္ေသာက္ထားတာ ေလျဖတ္ကုန္မွ ေယာင္းငယ္ရယ္...."
" ဟားဟား...ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ....ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းမသိေတာ့...."
ဒီလိုနဲ႔ Hoseok လဲစိတ္မခ်၍ ေရကူခ်ိဳးေပးလိုက္ပီး သူပါရႊဲသြားသျဖင့္ ခပ္သုပ္သုပ္ခ်ိဳးပီး Jimin ရွိရာထြက္ခဲ့ၾကသည္
Entertainment ေရာက္ေတာ့ Practice Room ထဲတြင္ Background dancer မ်ားႏွင့္ အကက်င့္ေနေသာ နတ္သားေလး....အခ်ိဳးအဆစ္တစ္ခုစီတိုင္းက သိပ္ကိုကဗ်ာဆန္သည္....
ထိုႏူးႏူးညံ့ညံ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ဒီေလာက္ရက္စက္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူထင္ရက္မလဲေလ....Taehyung ေရာက္ေနတာျမင္ေတာ့ ခ်စ္ရသူနတ္သားေလး တစ္ခ်က္မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ ရင္ထဲစူးခနဲေအာင့္လာျပန္သည္
ေလ့က်င့္ေရးခဏရပ္လိုက္ပီး Jimin လဲ Taehyung ရွိရာေရာက္လာေတာ့ အေဝးကပင္ေထာင္းေထာင္းထေနသည့္ ယမကာအနံ့ကို ရလိုက္သည္....အကင္းပါးသူပီပီ သူႏွင့္ ေမာင့္အေၾကာင္းသိပီးပီျဖစ္ေၾကာင္း ရိပ္မိလိုက္ေပမယ့္....
" Taehyung ah...Hyung မအားေသးဘူးေလ...ဘာလို႔Practice room ထဲထိ လိုက္လာရတာလဲ...ညေနမွေတြ႕ေနက်ေနရာမွာေတြ႕က်မယ္ေလ...."
" က်ေနာ့ကိုအ႐ူးလုပ္ခံရဖို႔ ညေနထိထိုင္ေစာင့္ေနရအုံးမွာေပါ့Hyung...."
" မင္းမူးလာတယ္ထင္တယ္...ေဘးမွာလူေတြနဲ႔ေလ...ညေနမွ ေတြ႕ၾကမယ္ေလ Taehyung ah..."
" က်ေနာ္ဘာအမွားလုပ္ခဲ့မိလို႔ အဲ့ေလာက္ရက္စက္ရတာလဲဗ်ာ....က်ေနာ့ကို နဲနဲေလးေတာင္ မခ်စ္ခဲ့ဘူးလား...ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေျပာခဲ့ပါဗ်ာ....Park Jimin ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့က်ေနာ္ ဘာေတြမွားခဲ့တာလဲဗ်ာ...."
" ခ်စ္ခဲ့တယ္....ဒါေပမယ့္ ညီတစ္ေယာက္ထက္ ပိုလို႔မရခဲ့ဘူး....Hyung ေတာင္းပန္ပါတယ္ Taehyung nah...Hyung...Hyung Jungkookie နဲ႔ ထပ္မခြဲပါရေစနဲ႔ေတာ့ ေကာင္ေလးရယ္....Hyung တို႔ လမ္းခြဲဖို႔အခ်ိန္က်ပီထင္တယ္...."
" မေျပာနဲ႔....မၾကားခ်င္ဘူး....က်ေနာ္ Hyung ကိုသိပ္ခ်စ္တာေလဗ်ာ...လမ္းခြဲမေပးနိုင္ဘူးဗ်..."
Taehyung ေလ့က်င့္ေရးခန္းမထဲ လူရွိသည္မရွိသည္ မသိေတာ့...Jimin ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲယူပီး တရွိုက္မက္မက္ နမ္းပစ္လိုက္သည္....ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို မလႊတ္ေပးခ်င္...ရင္ဘတ္ကေဆာင့္တြန္းျခင္းခံလိုက္ရပီး ပါးျပင္ထက္သို႔ က်ေရာက္လာေသာ လက္သီးေသးေသးေလးက သိပ္ကိုအဆိပ္ျပင္းလွသည္ေလ....
" မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ဇာတ္လမ္း ဒီမွာတင္ပီးပီ Kim Taehyung...ငါမင္းကိုမျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး....ငါ့မ်က္စိေရွ႕ကထြက္သြား...."
" သြားမွာပါ....တသက္လုံးမျမင္ရေအာင္ ဒီကမၻာႀကီးေပၚကပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးမယ္ Hyung....ဒါေပမယ့္ Hyung ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့ေကာင္တစ္ေကာင္ ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ Hyung သတိရေပးပါ...."
Taehyung ေဒါသႏွင့္ နာက်င္မႈတို႔ေရာေထြးသြားပီး စိတ္ထဲရွိရာ နာနာက်ည္းက်ည္းေျပာပစ္ခဲ့သည္....ေျခလွမ္းက်ဲတို႔ကေတာ့ Entertainment အျပင္သို႔လွမ္းလ်က္ေပါ့...
" Jiminah...ရရဲ့လား...အဆင္ေျပရဲ့လား..."
" ရတယ္ Hoseok...ငါအဆင္ေျပတယ္....Taehyung အရမ္းခံစားသြားရပီထင္တယ္....ငါမွားမ်ားသြားပီလားကြာ...."
" ဘယ္သူ႔အမွားမွ မဟုတ္တဲ့ ကံၾကမၼာရဲ့ လွည့္စားမႈပါJimin ရာ...ငါေနေပးရမလားJimin...."
" ရတယ္ Hoseok...ခဏေန Jungkookie လာေတာ့မွာ...မင္းအတြက္ Taehyung ကဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲ ငါသတိထားမိပီးသားပါ သူငယ္ခ်င္းရာ...မင္းကိုလဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ...အျမန္လိုက္သြားလိုက္....ငါတို႔ေနာက္ေန႔မွ ေတြ႕ၾကတာေပါ့..."
" မင္းကငါ့အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေလကြာ....ငါအပစ္ေျပာရက္ပါ့မလား...ေနာက္မွေတြ႕မယ္သူငယ္ခ်င္း...ငါလိုက္သြားလိုက္အုံးမယ္..."
Hoseok ေျပာပီး ေနာက္မွလိုက္လာေတာ့ အေပါက္ဝတြင္ Jungkook ကိုေတြ႕သည္ႏွင့္ ရွင္းျပဖို႔ ျပင္လိုက္ေတာ့....
" က်ေနာ္အစဆုံးျမင္လိုက္တယ္ Hyung....Taehyung ကိုေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးပါHyung....က်ေနာ္အားနာနာနဲ႔ပဲ အတၱႀကီးပါရေစဗ်ာ...."
Jungkook ပခုံးကို တခ်က္ပုတ္လိုက္ပီး Hoseok ႏွစ္သိမ့္အျပဳံးႏွင့္ ျပဳံးျပလိုက္ပီး ေနရာကပင္ ထြက္လာခဲ့ေလသည္....Taehyung ေနာက္အမွီလိုက္ခဲ့ေပမယ့္ Driver ဆီမွကားေသာ့ေတာင္းပီး ထြက္သြားသည္ေၾကာင့္ ငယ္ထိပ္ေႁမြေပါက္သည့္အလား စိတ္ပူရျပန္သည္....ကားေသာ့ေပးလိုက္သည့္Driver ကိုလဲ ေဒါသႏွင့္ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ပီး ေတြ႕ရာျမင္ရာကားတစ္စီးတား၍အမွီလိုက္ရေတာ့သည္
-----------------
Practice Room ထဲတြင္ နံရံကိုမွီထိုင္ေနေသာ ခ်စ္ရသူေလးမွာ အားငယ္စိတ္ေၾကာင့္ပင္ ေသးေကြးသြားသလားထင္မိသည္....Jungkook ဒီအေျခေနကေန ဆြဲထုတ္သြားရမည္
ေခါင္းကိုငုံ႔ထားသည္မွာလဲ သူ႔ကိုယ္သူ Idol တစ္ေယာက္ဆိုတာပင္ ေမ့ေနသည့္အလား...ေဆြးေဆြးေငးေငးပုံစံေလးက သိပ္ကိုမာယာမ်ားလြန္းလွသည္ေလ....
မာနတရားႏွင့္ ညီေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ရေသာသူကို ခ်ိန္ခြင္ခြက္ေပၚတြင္ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္မိခဲ့သည့္ မ်က္လွည့္ဆရာေလးက သိပ္ကိုအားငယ္ေနေလရဲ့....သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလို ႏုႏုနယ္နယ္ႏွလုံးသားေလးႏွင့္ က်ေနာ့ကမၻာေလးကိုလဲ အပစ္မတင္ရက္...က်ေနာ္ ဝင္လာတာျမင္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကို အျမန္သုတ္လိုက္ေသာ ကမၻာငယ္ေလးက က်ေနာ့မ်က္စိထဲတြင္ေတာ့ သိပ္ကိုျဖဴစင္အပစ္ကင္းလြန္းသည္....အနားထိကပ္သြားလိုက္ပီး....
" ကိုကို...အဆင္ေျပရဲ့လား...."
" ေမာင္...ေမာင္အကုန္ျမင္လိုက္တာလား...Hyung..ရွင္းျပ...."
" အိမ္ေရာက္မွရွင္းမယ္ ကိုကို....ခုသူမ်ားေတြလဲ ရွိေနတယ္..."
Jungkook အသဲစားလူဆိုးေလးကို နဲနဲေတာ့စိတ္ဆိုးသည္...ထို႔ေၾကာင့္ အသံတို႔က အနဲငယ္မာေနသေယာင္....
" အားလုံးကို က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္....က်ေနာ့ေၾကာင့္ အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္ရပီ...ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..."
အခန္းထဲရွိ staff မ်ားႏွင့္ Background dancer မ်ားကလည္း နားလည္ေပးၾကသည္....သို႔ေသာ္ နံရံတိုင္းရဲ့ နားမ်ားကိုေတာ့ ပိတ္လို႔မရခဲ့...
Jimin အားလုံးကို ဦးညႊတ္ေတာင္းပန္လိုက္ပီးသည္ႏွင့္ ေရွ႕က ေငါက္ခနဲထထြက္သြားေသာ Jungkook ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြေနာက္ မနဲအမွီလိုက္ခဲ့ရသည္....ကားေပၚေရာက္ေတာ့.....
" ေမာင္ အိမ္ေတာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္...Hyung ကိုစကားမေျပာေတာ့ဘူးလား...."
" .............."
စကားမေျပာပဲ သက္ပ်င္းသာအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနေသာ Jungkook ေၾကာင့္ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ...
" ေမာင္....အဲ့လိုစကားမေျပာဘဲေနတာ Hyung စိတ္ကိုသတ္ေနသလိုပဲ....Hyung ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ..."
Jungkook မေျပာမဆိုလမ္းေဘးကားထိုးရပ္လိုက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္မို႔လန႔္သြားသည့္အေကာင္ေပါက္ေလးက ျပဴးျပဴးေလးၾကည့္ေနျပန္သည္....
" ေမာင့္ကိုမတိုင္ပင္ပဲ တစ္ေယာက္ထဲေျဖရွင္းေနေတာ့မွာလား.....ေမာင္က ကိုကို႔အတြက္အေရးမပါဘူးေပါ့...."
" မဟုတ္ဘူးေလေမာင္....ေမာင့္ကိုစိတ္မညစ္ေစခ်င္လို႔ပါ...ပီးေတာ့ ဒီကိစၥေတြစျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ေမာင္က အေဝးမွာေလ...Hyung ကဘယ္လိုေျပာျပရမွာလဲ...."
Jungkook အရစ္ျပဳန္းသည္အထိ ရစ္ခ်င္လာ၍ ဆက္ရစ္ေနျပန္သည္
" ဒါဆို ဘာလို႔မဆက္သြယ္လဲ...ေမာင္မရွိတုန္း ေနာက္ထပ္ဘယ္သူေတြရွိေသးလဲ...ေမာင္ေနာက္မွသိရင္ မလြယ္ဘူးေနာ္..."
" ေမာင္...Hyung ရဲ့အခ်စ္ဦးကလဲ ေမာင္ျဖစ္သလို အခ်စ္ဆုံးကလဲ ေမာင္ပဲ...."
" ဒါဆိုအခ်စ္အစေတြ အလယ္ေတြ ေနာက္ပိတ္ေတြရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့..."
Jungkook ေျပာပီးသည္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူပီး ကားမွန္ခ်၍ ေဘးျပတင္းသို႔သာ ေငးၾကည့္ေနသည္....Jimin ေခၚေနလဲ ျပန္မထူးေတာ့....
" ေမာင္....ေမာင္လို႔....အဟင့္...အဟင့္...ေမာင္...ေခၚေနတယ္ေလ...."
ခ်စ္ရသူကိုကို႔ဆီမွ ငိုသံေလးေရာစြက္လာေတာ့ တင္းထားသည့္စိတ္မ်ားအရည္ေပ်ာ္သြားသည္....သို႔ေသာ္ ဒီအေကာင္ေပါက္ေလးသိပ္ဆိုးသည္မဟုတ္လား....ျပန္မထူးပဲ ဆက္တင္းထားလိုက္ေတာ့ ခ်ဳံးပြဲခ်ငိုေလေတာ့သည္
" အီးဟီးဟီး....Hyung က ကိုယ့္ဖာသာေနတာေလ...အဲ့မိန္းမႀကီးက အိမ္ထိလာပီးရန္လာစတာေလ....ပီးေတာ့ ပါးပါအရိုက္ခံခဲ့ရတာ သိရဲ့လားေမာင္ရဲ့....အီးဟီးဟီး...ပီးေတာ့...ေမာင္နဲ႔ Hyung ကိုလဲ ေသခြဲခြဲဖို႔ ဟင့္ ဟင့္ ႀကံေနတာကို Hyung ကဒီတိုင္းထားလိုက္ရမွာလား အီးဟီးဟီး.."
Jungkook ငယ္ထိပ္ကိုမိုးႀကိဳးပစ္ခံရသလို ဆံပင္ေတြပါေထာင္သြားသည္....ေဒါသေၾကာင့္ေမးရိုးတို႔ တင္းခနဲ....ေဘးနားတြင္ထိုမိန္းမရွိေနလၽွင္ ေနရာမွာပင္ ဈာပနပြဲက်င္းပေနရေလာက္ပီ....
" အဲ့မိန္းမခုဘယ္မွာလဲ....ေမာင္ကိုယ္တိုင္သြားထိုးမယ္...
ဘယ္မွာလဲသိလားကိုကို...."
မ်က္ရည္ေတြကိုပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ေနပီး ၾကည့္လာသည့္အၾကည့္ေလးႏွင့္အတူ လက္ေတြကိုေဒါသေလ်ာ့ပါဟုေျပာေနသေယာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ေလးက စကားအမ်ားႀကီးေျပာတတ္လြန္းသည္ထင္သည္....
" ခုမွ ဆြဲမယ္ျဖဲမယ္လုပ္ေနတာ...ခုဏကက် စိတ္ဆိုးေနပီးေတာ့..."
" ဟီး....ခုဏက အဆိုးေလးကိုမွတ္ေလာက္ေအာင္ အပစ္ေပးတာ...ေမာင္အျမတ္တနိုး ဥထားတဲ့ပါးေလးကိုမ်ားကြာ....အဲ့မိန္းမႀကီးကေတာ့ ေမာင္နဲ႔ေတြ႕ရင္မလြယ္ဘူး..."
" ေတာ္ပါ...ခုစိတ္ဆိုးေျပပီေပါ့....အိမ္ျပန္ၾကမယ္..."
" စိတ္ကမဆိုးရက္လို႔ အေစာထဲကမဆိုးတာ....ေနာက္ဆိုေမာင့္ကို တစ္ေန႔တာဘာျဖစ္ခဲ့လဲကအစ ေျပာျပရမယ္ေနာ္ကိုကို...."
" အင္း..ဟုတ္ပါပီေမာင္ရယ္...ဒီေန႔ အီအီးဘယ္ႏွစ္တုံးပါလဲကစ ေျပာျပမယ္...ဟီး...."
" ဟား...ညစ္ပတ္အိုးေလး...အဲ့ေလာက္ထိေျပာစရာလားကြ...လြယ္လြယ္ေျပာထြက္တဲ့အဲ့ပါးစပ္ကို အပစ္ေပးရမယ္..."
႐ုန္းသူက႐ုန္း အတင္းခ်ဳပ္နမ္းသူကနမ္းႏွင့္ ညေနေနဝင္ဆည္းဆာက သိပ္ကိုလွပေနသည္
ေကာင္းကင္တစ္ခုထဲတြင္ပင္ အက်ည္းတန္ေသာ ေနဝင္ဆည္းဆာတစ္ဖက္ျခမ္းလဲ ရွိေနေသးသည္
Taehyung ျပသနာျဖစ္ပီး Driver ဆီမွ ကားေသာ့ေတာင္းပီး ထြက္လာသည္မွာပင္ အေတာ္ၾကာခဲ့ပီ....ကားကိုလဲေရာက္တတ္ရာရာေမာင္းရင္း အေတြးထဲဝင္ဝင္လာေသာ ပုံရိပ္ေတြကို ေဖ်ာက္ပစ္ရသည္.....အေတြးတို႔ကဝင္လာလိုက္ ေလွာင္ရီေနလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မရခဲ့....
ေနမကြဲတကြဲ ညေနဆည္းဆာခ်ိန္က အသဲကြဲေနသူအဖို႔သိပ္ကိုအက်ည္းတန္လွသည္....ေသာက္လာေသာအရွိန္တို႔ကို တင္လိုက္သည့္အလား အာ႐ုံတြင္ေပၚလာေသာျမင္ကြင္းမ်ားက တရိပ္ရိပ္မူးေဝေစသည္....တေရြ႕ေရြ႕ေျပးေနေသာ ကားေလးကလဲ တစ္ဖက္လမ္းေၾကာေရာက္လိုက္ ကိုယ့္လမ္းေၾကာကို ျပန္ဝင္လာလိုက္ႏွင့္ ဒယိမ္းဒယိုင္.....
ဦးတည္ခ်က္မရွိပဲေမာင္းႏွင္လာေသာကားေလးက ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ပင္ေရာက္ေနပီ....ေမာင္းႏွင္သူမွာေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ဆီမကုန္မခ်င္းရပ္မည့္ပုံမေပၚ....ၿမိဳ႕ျပင္လယ္ကြင္းထဲမွ ေျပးဝင္လာေသာ ႏြားအုပ္ကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ေတာ့ သတိမကပ္သည့္ရလာဒ္အေနျဖင့္ လီဗာႏွင့္ဘရိတ္မွားနင္းမိျပန္သည္....ႏြားအုပ္ႏွင့္တိုက္မိရန္ လက္တကမ္းအလိုမွ ကားေလးကလမ္းေဘးေကြ႕ခ်လိုက္ပီး ေရေျမာင္းထဲေရေသာက္ဆင္းသြားသည္....ေမာင္းႏွင္လာေသာ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူေလးမွာေတာ့ သတိရတခ်က္မရတစ္ခ်က္.....
Hoseok တစ္ေယက္ Taxi ျဖင့္ Taehyung ေနာက္အမွီလိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ျပင္တေနရာအေရာက္ လမ္းေဘးေရေျမာင္းထဲသို႔ ေရေသာက္ဆင္းေနေသာ ကားေလးကိုျမင္ေတာ့ ကမၻာပ်က္မတတ္ ေျခာက္ျခားသြားေလသည္....သတိရတခ်က္မရတခ်က္ျဖစ္ေနေသာ Taehyung ေၾကာင့္လဲ ရင္တစ္ခုလုံး စုတ္ျပတ္သတ္သြားသည္
" ေယာင္းငယ္....ဘာ..ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္...Hyung ကိုစကားေျပာပါအုံး...အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔မျဖစ္ဘူးကေလးေလး...Hyungက မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တာကြ...ဒီပုံစံႀကီးနဲ႔ Hyung ကို မက်ီစားနဲ႔ေလ ေယာင္းငယ္ေလးရယ္....
Hyung ေယာင္းငယ္ေလးကို အရမ္းခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းမေျပာရေသးဘူးေလ....ကေလးေလး သတိထားအုံးေလ....ေယာင္းငယ္ေလးHyungရွိတယ္ေနာ္....အားတင္းထားပါကြာ...."
Taehyung ကို ကားထဲကဆြဲထုတ္လိုက္ပီး ကတၱရာလမ္းေပၚတြင္ ဖက္ထား၍ Ambulance အလာေစာင့္ရင္း သတိေမ့မသြားေစရန္ စကားတဖြဖြေျပာေနသည္....ဝတ္လာေသာ အကၤ်ီကိုလဲ ခၽြတ္ပီး ေသြးထြက္သည့္ေနရာကို ဖိထားေပးေနေသးေသာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ လူသားေလးတစ္ေယာက္ ကံေကာင္းမည္ေလာ ကံဆိုးမည္ေလာ......
XXXXXXXXXXXXXXXXX
ယုတ္မာခ်က္သာသာရယ္....အဟဲအဲ့လိုပဲျဖစ္သြားတယ္ 🙏🥴...ဖတ္ရတာ အမ်ားႀကီးလိုေနမယ္ထင္တယ္....တိုးတက္ႏႈန္းေႏွးတဲ့သာသာ့ေၾကာင့္ ဖတ္ရတာေပါ့သြားရင္ မီရမ္းပါရွင္💜💜💜💜💜💜💜