Chapter 18
- ALLISANDRA'S POV -
"KUNIN mo kasi 'to!" pasigaw na sabi sakin ni Jasmine dahil sa pangalawang beses, tinanggihan ko ang pera na binibigay niy1a sakin.
"Jas, wag na. Madami na kaming utang. Hindi kita mababayaran." Honest kong sagot sa kanya. Umirap si Jasmine saka niya nilapag sa tabi ko ang pera.
"Alli, wag mong madaliin ang bayad sakin. Alam naman nating hindi talaga kasya yung allowance mo at kita mo sa part-time." Naka pamewang niyang sabi saakin.
Pagkatapos kasi ng isang linggo simula nung nalaman kong hindi ako makakapag exam at makakapag thesis defense dahil sa balanse ko sa tiution, isa na yata ako sa pinaka stress na studyante na nabubuhay. Hindi kasi ako pupwedeng ma-late ng bayad sa tuition dahil ayokong may binabalikan na subject, at saka gusto kong makasabay gumraduate si Jasmine, si Ray, at syempre ang team.
"Naiiyak tuloy ako!" Reklamo ko kay Jasmine.
"Gaga ka! Wag kang iiyak pati ako madadamay!" Sabi niya. Umupo siya sa tabi ko at umakbay. "Kaya mo yan, Alli." sabi niya. Hindi ko kinaya at sadyang bumagsak ang luha ko. Natatawa na lang kami ni Jasmine nang tumulo din kaagad ang luha niya. Para lang kaming mga tanga na mabilis umiyak at mahawa sa iyakan. I am so blessed that I have her beside me. Hanggang ngayon kasi hindi ko pa masabi kay Raymond. O.A kasi mag react yung lalaki na yun lately. At saka alam kong gagawa din siya ng paraan para matulungan ako financially, which again, hindi ko gusto. I would of course appreciate the thoughts, pero hindi ko kayang tumanggap ng pera sa kanya dahil boyfriend ko pa lang naman siya.
Habang natutulog ako, napapanaginipan ko yung notice galing sa admin office. Parang nag sasalita ito at pinag didiinan ang bawat nakasulat, yung presyo ng utang, yung kinahantungan ng utang, mga pwedeng mangyari kapag hindi na settle yung amount na kailangan para lang maka tawid ako sa susunod a school year. It almost feels like a nightmare and I don't like it.
Kina-umagahan sa school, pilit kong pinipigilang wag makatulog. Naka ilang tumba din ang ulo ko sa kapipigil wag makatulog, mabuti nalang at natapos ko ang klase.
"Sayo na to, mukhang mas kailangan mo to kaysa sakin eh?" Sabay abot sakin ni Leo ng energy drink.
"Thank you!" Hindi ko na tinanggihan ang alok niya at saka ininom ang inumin. Inaantay kong mag tanong saakin si Leo kung bakit ako antok na antok pero hindi naman siya nag tanong. Wala naman akong balak itago sa kanya na nag tatrabaho na din ako. I'm sure he would understand.
"Anong oras shift mo mamaya?" Bigla niyang tanong na halos maibuga ko na ang iniinom ko. Akala ko naman kasi hindi pa niya alam. Pero paano niya nga pala nalaman?
"Ayos ka lang?" Tanong niya sakin. "Wait lang, tatawagan kita mamaya. Five minutes please." Sabi niya sa cellphone.
"Ako ba yung tinatanong mo kung anong oras ang shift? Or yung kausap mo sa phone?" Tanong ko naman sa kanya and he seems confused.
"Uhm, I was not talking to you so, yeah... I was asking someone on the phone." He answered confused about what I've just asked him.
Napa tango na lang ako. "Yeah, of course." Sabi ko pa habang paatras na lumayo sa kanya hanggang sa nag madali akong umalis papalayo para makaligtas ako sa kahihiyan pero, nang makarating ako sa loob ng building naka bangga ko naman si AJ.
"I'm sorry, AJ." Aligaga kong sabi.
"Allibabes! Okay lang yan, ikaw naman naka bangga sakin. Kung iba syempre alam mo na..." He said in a "manyakis" tone na akala mo naman nagets ko ang sinasabi niya. "Anyway, mamaya nasa Sunset Trio ako, gusto mo ba sumama sakin or sa Paradise ka lang?" Mahinahon lang ang boses ni AJ ng itanong niya yun saakin habang nag lalakad kaming naka-akbay siya.
"Sasama na lang ako sa'yo. Pero ikaw na bahala sakin dun ha!" Sabi ko sa kanya.
"Oo naman. Sa wholesome bar lang ako pupunta para sayo. And yes, you will need lots of that." Sabi niya sabay turo sa iniinom kong energy drink.
"Thank you, AJ."
"Anytime, Alli. Sige na una na ko!" And there I was left alone in the hallway. Sumabay na lang ako sa sa mga nag lakakad kahit hindi ko alam kung saan ako pupunta pero sinisiguro ko naman na hindi na ako makaka bunggo.
I owe AJ for helping me. He tags me along to his gigs so I could get extra income now that I would need to pay my tuition and freaking pursue dreams. Apart from going with AJ to bars at night every Tuesday, Thursday, and Saturday, I accepted commission works such as writing term papers from my schoolmates especially from the other school athletes who are so devoted to their chosen sports career. Ugh! The laziness of those people makes me roll my eyes whenever it crosses my mind. But thanks to their laziness, I could save up and pay for the debts.
***
I woke up in a lovely Sunday morning. The sun's heat is not that hot compared to yesterday's. I couldn't remember when I fell asleep last night but thank God I had a long sleep.
"Allisandra sana naman gising ka na?" Jasmine knocked.
"Oo gising na ko." Tumayo ako sa higaan ko at inayos ng mabuti ang kama. Pagkatapos, nag tali ako ng buhok at kinuha ko ang cellphone ko.
33 missed calls
Si Raymond lahat ang gumawa ng tawag. Bigla ko namang napansin ang kalendaryo.
Shit. Anniversary namin ngayon.
Dali dali kong tinawagan si Ray pero dahil hindi ko na halos nahahawakan ang cellphone ko, hindi ko din alam na wala na pala akong load. Bumaba ako sa sala at nakita kong nanonood si Jasmine ng TV.
"Bruha, good morning!" Sarkastikong sabi saakin ni Jas.
"Dumaan ba si Ray dito?" Tanong ko kaagad.
"Actually kaaalis niya lang. Kanina pa kita ginigising kasi sabi mo sakin kagabi may lakad kayong dalawa. Dumaan siya dito, sinabi ko nalang na malapit ka ng magising. Pero that was like two hours ago." Then she smacked her lips. That explains the thirty three missed calls.
Naligo na ko ng mabilis at hindi na nakapag ayos ng mukha. Sinuot ko na ang unang makukuha kong damit sa pag mamadali. Nag suklay ng kaunti, nag lagay ng mga importanteng gamit sa bag at saka patakbong umalis ng bahay.
Sa Tagaytay ang lakad namin ni Ray. Sabi noya sa huli niyang text, sumunod na lang daw ako doon kasi macacancel yung booking kapag late ka. Yun ang policy ng resort sa mga walang downpayment to cater others. Fair nga naman. Pero heto ako, nag aantay ng makakasabay sa UV Express.
"Mabilis lang po ba ang byahe?" Tanong ko da konduktor.
Lumingon siya sakin habang nag bibilang ng pera. "Medyo, pero linggo ngayon miss e? Mahirap sabihin." Paliwanag niya saakin at saka nag tawag ulit ng pasahero. Sakto namang tumawag si Ray.
"Bae," sabay naming bati sa isa't isa. Bakas sa tono niya ang inis, at ako naman sa hiya.
"Bae, napaka traffic sa SLEX!" Sabi niya. Napa kagat na lang ako ng labi dahil hindu ko alam ang isasagot ko sa kanya.
"Ganun ba," panimula ko habang nagkakamot ng batok. "Sana maka-abot tayo." Sabi ko na lang. Narinig ko siyang bumuntong hininga. Hindi ko din naman mabasa kung dahil ba sa, nag pipigil siya ng galit saakin, o baka dahil talagang sagad na ang pasensya niya.
Mga ilang minuto pa, sa wakas, napuno din ang van. Malakas naman ang aircon pero butil butil ang pawis ko. Para akong kinakabahan, natatakot, pero hindi ko alam ang rason kung bakit. I mean, si Ray naman ang kikitain ko eh? Hello, boyfriend ko yun! Kalma lang, Alli; sabi ko sa sarili ko buong byahe. Pero habang tumatagal, nawawala yung kakaunting confidence ko.
Traffic. Papa-buntong hininga ka nga naman sa haba. Ginagawa kasi yung extension ng expressway at Linggo pa ngayon. Nakatulog na ang mga kasama ko sa van pero ako hindi ko magawang makatulog dahil iniisip isip ko si Raymond.
Makalipas ang ilang oras, nakarating din ako sa Tagaytay. Sumakay pa ako sa jeep papunta sa resort kung saan kami nag book. Mula sa babaan ng jeep, nakita kong nakaparada ang sasakyan ni Raymond pero wala siya sa loob. Iniisip kong nakapasok siya sa loob ng resort, ayun pala hindi din. He looks haggard, tired, and her shirt is crumpled probably because of the long traffic.
"Ang tagal mo naman." He said pissed.
"Traffic, sobra." Sabi ko naman.
"I know. Kaya nga diba usapan natin maaga tayo kasi nga anticipated na natin, I mean KO ang traffic." Idiniin niya talaga ng sadya na siya na lang ang nakaka alala ng traffic and it made me feel more guilty.
"So, canceled na?" Tanong ko sa kanya, and it made him so angry. He glared to me and brushed his hair then he walks a bit far just to make a distance from me.
"Tatayo ba ko dito sa labas kung oo?" Pasigaw niyang tanong.
"Wag mo kong sigawan! Naririnig kita! Kasalanan ko na, okay? Happy ka na ba?" Sigaw ko din sa kanya.
"Tangina. Tara na nga, umuwi na tayo." At saka siya nag lakad at pumasok sa sasakyan. Sinundan ko siya sa loob ng sasakyan at hindi nag sasalita ang kahit sino samin. Nakatingin lang kami sa unahan, tulala, hindi alam kung anong gagawin.
"It supposed to be a great day. Bakit ba kasi ang hirap mong gisingin. Naka-lock pa yung pinto tapos nasayo yung susi!" Bago pa man ako makasagot nag ring ang phone ko. Natawag si AJ. Tinignan ako ni Raymond, waiting to see whether I'd pick up the phone or not. But I can't ignore AJ's call. It must be important. It must be something na pagkakakitaan.
"I have to get this." Sabi ko sa kanya and he wave his hands in the air, pissed off.
"I'll be there. Sige. Thank you."
"So AJ and you are a thing now?" Sabi kaagad ni Raymond.
Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "What?"
Sabay buhos ng ulan. I heard him cussed in so much annoyance, I don't know if it's because the rain or the fact that I'm late and our plans were canceled. I feel so bad. Pero tao lang din naman ako, napapagod din. Pero Raymond would not understand it kasi hindi niya naman dadanasin kahit kailan yung hirap sa pera. He could even afford to book us a hotel kahit na studyante palang naman kami.
Matagal tagal bago tumila ang ulan. Bago ang shift ko sa bar kung saan nandon si AJ, nakarating na kami ulit ng Manila. Wala ni isa saamin ang nag salita buhat noong nagkasigawan kami. Wala si Jasmine pagkarating ko kaya nakahinga ako ng kaunti dahil hindi niya ko tatantanan na mag kwento kung nagkataon.
Nang makapag ayos ako, dali dali akong bumaba at sumakay sa dumaang tricycle. Sinalubong naman ako ni AJ sa babaan at inakbayan ako. Siya na din ang nag bayad ng pamasahe ko kahit na sabi kong ako na. Pareho ng mga nakaraang gabi, puno ang bar dahil siya ang DJ. Karamihan ng nandito ay mga taga ibang school. May ilan ding taga school namin pero nasa kusina lang naman ako madalas kaya hindi nila ako nakikita.
"Alli, urgent daw sabi ng ninong ko. Buntis kasi yung isang taga serve baka pwedeng ikaw na muna. Double na lang daw niya yung bayad. Plus sayo na yung tip." Sabi sakin ni AJ habang nag pupunas ako ng mga plato at baso. Napatigil ako sa pag iisip kung tatanggapin ko ba. Alam ni AJ na ayokong makita akong nagtatrabaho dito dahil baka kung anong isipin ng mga makakakita saakin.
"Don't worry, you'll be in disguise. I got you some wigs here and we could ask Nora to put some makeup on you." And there I said yes. Sayang naman yung kikitain ko.
Tinanggal ko na yung apron na suot ko at sinamahan akong umakyat sa dressing room ni AJ but then, police cars started to pour in the bar. Someone called them to raid the place. Honestly, the bar is not clean at all. Sa mga pag payag palang nila na puro minor ang bisita and the party drugs circulating the dance floor is massive. Hindi naman na to bago sabi saakin ni AJ noon.
"Shit. Delikado tayo dito Allibabes. Can you jump?" Tanong niya sakin sabay tingin sa malaking bintana. Mejo may kataasan yun kaso basurahan ang landing.
"Babe, no need. Sundan niyo ko." Sabi ni Nora na kakapasok pa lang sa dressing room. Dumaan kami sa basement na papuntang parking ng isang fastfood resto na malapit sa bar. Nang makalabas kami, umakto kaming parang wala lang.
"Wait. Pinsan ba ni Raymond yon?" Sabi ko.
"Shit. That's him." Sabi naman ni AJ kaya tumakbo kami papalayo. He will definitely question us if he see us around the area. Pulis kasi yung pinsan ni Raymond at hindi lang basta bastang pulis. Siya yung tipo ng pulis na kahit kamag anak at ultimo pinaka malapit niya na kaibigan ay huhulihin niya kahit na relationship pa ang kapalit. I'd say he really understands the assignment and the job he signed up for.
"Sayang naman tong gabing to." I said to AJ while we were both catching our breath from running some miles away from Ray's cousin.
"Allibabes, I think you should tell Ray what's going on. He can help you. I can't risk your safety like this. Sige ka mapipilitan akong mag macho dancer para may maitulong sayo." AJ tried to joke. I scoffed and shook my head. I really don't want Ray to know about my problems, especially that it is about money.
"No, I can't." I said while we walk slowly, "i guess this would be our last night. Thank you, Aj." At saka ako naunang mag lakad sa kanya.
Halos hindi ako nakatulog nang gabing yon. Natakot din ako ng kahit papaano sa nangyari. Sayang talaga at nawala ang part time job ko kasama si AJ. Mas malaki ang kikitain ko sa mga bar dahil si AJ ang nag demand ng sahod ko. Mga kaibigan na kasi ni AJ ang mga may ari ng bar kaya nakahirit ng malaking sahod si AJ para saakin. Ngayong wala na ang part time job ko sa mga bar, kailangan kong maghanap ng bago.
Ang hirap pagsabayin lahat ng bagay. From being a part-time student, a P.A, a daughter, a girlfriend. Speaking of, hindi pa rin kami nag uusap ni Raymond tungkol sa nangyari. Maybe everyone is right, I should tell what's going on with me right now. He has to know. But I'm not sure if I am ready to see his reaction, what will he do once he knew, and so on. I don't want to drag him in this mess and I don't want him to pity me. I would hate it.
"Alli!" Malakas na katok ni Jasmine sa kwarto ko na parang nagmamadali pa siya kaya bigla akong tumayo.
"Sandali lang!" Sigaw ko dahil patuloy pa rin siya sa pag katok. Pag bukas ko ng pinto, agad niyang pinakita saakin ang cellphone niya. It was a picture of me and AJ entering the bar. He was holding my hand in the picture but not romantically at least for me, but the picture surely looks like it.
"San mo naman nakuha yan?" Tanong ko, pero bago pa man din siya sumagot ako na ang nag scroll ng screen para makita kung saan. It was posted on the famous unofficial school page where gossip and all are posted. It gathered a massive amount of likes and comments.
And I saw that Ray has liked the picture. He already saw it.