herkese merhaba!
Nasılsınız?
Güzel günler göreceğiz, güneşli günler...
Arkadaşlar ufak bir hata olmuş, altı ay olarak yazmışım aslında dört ay olacak... Umarım yanlışlığı gidermişizdir. Sevgilerimle!
Elis x'in yanında dört ay kalacak.
bölüm şarkısı: sakiler, dünyadan uzak
**
Hızla üzerinden kalkıp koşmaya yeltendiğimde benden daha hızlıydı belimden kavrayıp beni sımsıkı tuttuğunda kollarını tırnaklarımla çizerek bağırdım: "Bırak beni! İmdat! Yardım edin! Kimse yok mu!" bağırarak tepiniyordum, o ise bundan zevk alırmış gibi kahkahalar atıyordu. Ayağına bastığımda boşluğuna gelmiş olmalı ki belimi sıkan ellerinin gücü hafiflediğinde onu iterek ondan kurtuldum, kaçarsam yakalayacaktı bende şaşkınlığından faydalanıp yüzüne okkalı bir tokat atıp koşmaya başladım.
"Gel buraya! Gerizekalı! Bu ormandan çıkabileceğini mi sanıyorsun! Çıksan bile buranın dilini bile bilmiyorsun! Nereye gittiğini sanıyorsun!" deyip kolumdan yakaladığında şokla kalakaldım.
"Neredeyiz?" dedim korkuyla, uzun zamandan beri korktuğumu hissetmiyordum ama şimdi korkmuştum.
"Hiç bilmediğin bir yerde." dedi kahkahayla beni koşumdan sürükleyerek.
"Yeter artık!" diye bağırıp yere çöktüğümde benimle birlikte çöktü. "İstemiyorum bilmek! Gitmek istiyorum!" diye bağırıp göğsünü yumrukladım.
"Evime sevgilime köpeklerime dönmek istiyorum!" dedim hıçkırarak ağlayarak, sinir boşalması yaşıyordum.
"Kimsin ya sen!" diye bağırdım ona vurarak. Aynı zamanda hıçkırarak ağlıyordum. "Dayanamıyorum artık! Yeter!" diye bağırıyordum. O ise öylece kalakalmış beni dinliyordu.
"Niye hiçbir şey yapmıyormuş gibi şokla bakıyorsun bana!" diye bağırdım çıldırmak üzereydim, çıldırma eşiğine gelen bağırış sesim onu daldığı saçma dünyasından çıkarmıştı.
"Sana hiçbir şey yapmadım zaten," dedi buz gibi bir sesle, kahkahalarla güldüm.
"Bana hiçbir şey yapmadıysan ben niye bu haldeyim!" diye bağırdım onu iterek. "Bak bana! İlk kaçırdığın halimde miyim ben! Bitirdin lan beni!" diye bağırıyordum ağlayarak, sinir krizi geçiriyordum. "Allah belanı versin!"
"Allah belanı versin senin! Şerefsiz pislik!" Diye bağırıp saçımı yoluyordum, kendimi kaybetmiştim sonra o pislik bana sarıldı. İtmeye çalışıyordum.
"Bırak!" diye bağırdım, "Kimsin sen bırak beni bırak artık!" diye bağırınıyordum. Canım çok acıyordu.
"Senin annen," dedi ve sustu, hafif hafif sakinleşmeye başladığımda onu güçlü bir şekilde ittim.
"Benim annem ne!" diye bağırdım.
"Benim ailemi öldürttü." dediğinde dona kaldım. "Ben Alparslan Karakuyu, sende benim çocukluğumun gençliğimin hayatımın katilinin kızısın."
**
Bölüm sonu.
Alparslan Karakuyu ile tanıştık sonunda... Ne diyorsunuz Alparslan için?
Bir sonraki bölümde neler olur kuzularım?