YXAN's POV
"Magwatak-watak tayo! Mas mapapabilis ang pagkaubos natin kung nasa iisang lugar lang tayong lahat!" Sigaw ko.
Hingal na hingal na rin ako sa pakikipaglaban. Just imagine, 2 packs versus 3 packs. Dehado kaming mga taga Moonlight Pack at Dark Sky Pack.
Hindi ko alam kung anong kalagayan ng Vaughn Village ngayon. Sana lang hindi pinapabayaan ni Alpha Tyler ang kapatid ko lalo na at anytime pwede nang manganak si Lexa.
Shit! Dapat talaga nasa tabi ako ng kapatid ko ngayon pero hindi ko rin pwede iwanan si Beta Thaddeus.
Si tito Andreighus at tita Herisha ay magkasamang nakikipaglaban sa kabilang bahagi ng pack. Kami naman ni Beta Thaddeus ang magkasama at ibang pack members.
Parang binagyo na ang village, halos magiba na lahat ng tahanan. Nasusunog ang iba at marami nang namatay na nagkalat maski mga bata o matanda, seeing those weakness werewolf dying makes my entire body into fire.
Marami na kaming pinalikas upang magtago, sana hindi sila matunton. Kasama na roon ang mga dati kong kaibigan, kahit ganoon ang ginawa nila sa amin ay cargo pa rin namin sila dahil nasa poder namin sila at dala na rin ng konsensya sa nangyari sa mga pamilya nila dahil sa amin ni Lexa.
"Y-yxan." Hinihingal na tawag sa akin ni Beta Thaddeus.
Sa tagal naming magkasama palagi ay naging bestfriend na kami, natanggal na rin ang 'Sir' sa bawat tawag niya sa akin.
"Ano iyon?" Sagot ko naman.
".........." Magsasalita pa lang sana siya ng makarinig nanaman kaming muli ng takbuhan.
Pagharap namin sa likuran ay isang batallion ng lobo ang paparating sa kinaroroonan namin.
"Shit!" Tanging naiusal ko.
"PREPARE YOURSELF!" Ubod ng lakas na sigaw ko.
"YES SIR!" Sigaw naman nilang lahat pabalik.
And with that, I shift again and I don't know how many times did I shifted this time. This is HELL!
"ROOOAAARR!"
"ROOAAR!"
Puro ungol at angil na lamang ang maririnig sa buong paligid.
Hinarap namin ang mga kalaban, as a Primordial Wolf I will do my best as I can just to make sure all of the enemies right now will DIE! I won't let our pack members to die.
Black Shadow Pack, Sunray Pack, and Silver Stone Pack member's number will decrease NOT US.
*****
TYLER's POV
Wasak na ang kabahayan, wasak na ang kagubatan, nagkalat na katawang walang buhay, at dugo sa buong paligid.
Disaster. Ganyan ko mailalarawan ang aking pack sa mga oras na ito.
"Ibang klase talaga ang mga Bertram. Napakahilig nila mag surprise." Rinig kong sabi ni Gamma Vernon.
Paglingon ko sa kaniya ay halatang pagod na siya dahil sa bilis ng paghinga niya at nakahawak ang dalawang kamay niya sa magkabilang tuhod niya.
Wala aiyang saplot dala nang ilang ulit na pagahishift. Ako? Hindi pa ako nagshift, lumalaban ako bilang isang tao. Hindi pa ito oras upang magshift dahil once na magshift ako ay mas mapapabilis ang pagkapagod ko kapag bumalik ako sa pagiging tao.
Ayokong sayangin ang lakas ko, dahil alam ko at ramdam kong nagsisimula pa lamang sila sa pag atake. Siguro nga ay na-trigger sila sa pag atake dahil sa ginawa namin sa kanila na kahit na sino naman ay hindi aasahan iyon.
Bigla akong napangisi dahil sa aking naisip. Wala pa iyon sa kalahati nang kabayaran sa ginawa nilang hindi na mabilang na kasalanan sa aking pamilya at pamilya ng aking asawa.
Napapangiti na lamang ako sa aking isipan sa tuwing dadaan sa aking isip ang mga mukha nilang nagmamakaawa. Wala akong pakialam, kung walang puso si Gordon e mas wala akong puso para sa mga lobong sakim at ubod ng sama.
"Ano nang plano, Alpha?" Tanong sa akin nang sugatan na Gamma.
"Ano pa ba, edi ang lumaban." Simpleng sagot ko.
"Sabi ko nga. Hays." Sagot naman niya at napakamot sa ulo.
Injured na ang kanang paa ni Gamma Vernon kung kaya't iika ika na siyang maglakad. Siguradong sobra na siyang nahihirapan lalo na kapag nagshift pa siya.
"Gamma." Seryosong tawag ko.
"Yes, Alpha?" Tanong naman niya sa akin pabalik.
"Don't shift." Seryosong utos ko.
Alam kong mas lalala ang injury niya kapag nagshift siya, dahil mabibinat ang buto niya at mag iiba ang ayos dahil iba ang itsura ng paa ng tao sa paa ng hayop.
"H-ha?" Parang hindi na-gets agad ni Gamma Vernon ang punto ko.
Naiiling na lamang ako. Buti at wala pang sumusugod sa parte namin kaya nakakapag pahinga kami ng konti. Nakahiwalay si Beta Horace sa amin kasama ang ibang sentinels at scouts upang makipaglaban din.
"Huwag kana magshift." Pag-ulit ko.
"P-pero paano ko kayo matutulungan sa pakikipaglaban???" Hindi makapaniwalang sabi ni Gamma Vernon.
Napakunot ang aking noo dahil sa kaniyang katanungan.
"Sinabi kong huwag ka magshift, pero hindi ko sinabing huwag kang lumaban." Seryosong sabi ko.
Nakatingin lang siya sa akin na parang lutang at hindi naintindihan ang sinabi ko. Lintik! Kung hindi lang kita tinuturing na kaibigan Gamma Vernon e kanina ka pa hindi na humihinga diyan. Tsk.
"Gamma Vernon, you can fight without shifting just like what I am doing." Naiiritang sabi ko.
"Ahh. Get it. Sorry Alpha." Nakangiwing sagot niya.
Tumango na lamang ako bilang sagot. Sinulyapan ko ang mansion kung nasaan ang mag-ina ko, sana maayos lang sila. Huwag sana siyang pababayaan ni Loisa, hindi ko alam kung buhay pa ba ang mga ipinadala kong mga sentinels sa mansion upang magbantay.
Wala naman akong naririnig na ingay, pero kinakabahan pa rin ako. Pati ang tatlong Alpha ay walang paramdam, kailan nila balak lumabas at magpakita? Anong plano nila?? Pambihira.
"Let's go." Aya ko sa kanilang lahat na kasama ko.
"Roar." Sagot naman nila.
Tanging kami na lamang ni Gamma Vernon ang nasa katawang tao. Inabutan ko siya ng short na napulot ko na malapit sa pwesto ko.
Naglakad na kami papunta sa ibang parte ng pack upang maghanap nang mga outsiders.
*****
LEXA's POV
Habang pinapakalma ang sarili ay pinipilit ko ring makausap si Klaude gamit ang telepathy. Kanina ko pa siya gustong makausap pero parang ayaw niyang sumagot.
"Dadaan muna siya sa akin bago ka niya mahawakan." Seryosong sabi ni Mama Loisa pero sa itaas ang kaniyang tingin.
Natatakot na ako. Nanginginig. Hindi ko alam ang mangyayari once na matagpuan kami ng kaaway dito.
Ilang minuto ang lumipas at nasira na nang tuluyan ang lagusan, pati sa hagdan ay nasira rin ito ng kaunti sa bandang itaas. Mas lalong umakyat sa katawan ko ang labis na takot. Hinawakan ko ang tiyan ko upang protektahan ang anak ko.
Mabilis na nagshift si Mama Loisa sa pagiging lobo at hinarang ang katawan nito sa akin upang protektahan ako. Umatras kami hanggang sa lumapat ang likuran ko sa malamig na pader.
Sobrang hina ko, hindi ko magawang magshift kahit gustuhin ko. Ayokong mapahamak ang anak ko dahil sa maling pagshift lang.
Napapikit ako nang magiba ang kisame, medyo napaubo pa ako dahil sa usok na nagmula roon.
"Well, well, well. Look who's here! Hahaha."
Napamulat ako ng mata dahil sa hindi pamilyar na boses. Mas naging alerto naman si Mama Loisa sa harapan ko at inaangilan ang mga bagong dating.
"Argh. May extra pa pala dito, why didn't you tell me Garrett?" Sabi nung babae habang nakatingin kay Mama Loisa na may ekspresyon sa mukha na nandidiri.
Aba! Sino ba siya? Bakit ganiyan nila itrato si Mama Loisa? Parang hindi nila ginamit minsan ah. Mga walang puso talaga. At nandito rin pala si Garrett. Tsk.
Pero wait, bakit sila hawig? Parang girl version ni Garrett iyong babae, parehas silang hati ang kulay sa buhok na black at white. Pero pagdating sa awra, mas nangingibabaw ang kasamaan ng isang ito.
"S-sino ka?" Lakas loob na tanong ko.
Mukha siyang si Joker nung humarap siya sa akin, sobrang lapad ng ngiti at hindi nakakatuwa ang mukha niya. Bigla siyang tumawa kahit wala namang nakakatawa.
Napakunot tuloy ang aking noo dahil sa biglaan niyang pagtawa.
"Oh hi! Are you Alexandrite? The one that my twin brother had a crush on? Well, like what he said you are really have a goddess beauty." Sabi nito at sinipat ako mula ulo hanggang paa.
Crush? Anong pinagsasabi nito.
"But........ I am more beautiful than you. Right twinny?" Dagdag niya at inangat ang mukha upang makita si Garrett na nasa tabi niya lang, mas matangkad kasi si Garrett nang kaunti.
"Of course!" Sagot naman ni Garrett .
Nanlaki ang aking mata sa sunod kong nasaksihan. What is this?????
D-did they j-just K-KISSED??!!!! sa labi pa talaga? I thought they were twins??
"By the way.... I am Harriet Mallory Bertram. Twin sister of Garrett Bertram, daughter of Gordon Bertram and............" Pagputol nito sa sinasabi niya.
Pumikit ito sandali at sa muling pagmulat ay naging itim na ang mga mata nito at halatang galit na galit ang awra.
"........Daughter of Ingrid Mallory, my deceased mother. The woman that your husband killed!!!!" Sigaw niya.
Nanlaki ang aking mata at hindi agad nakagalaw sa aking kinatatayuan nang bigla siyang sumugod sa amin..