ភាគ៥ : ត្រឹមមិត្តភក្ដិ

Magsimula sa umpisa
                                        

     "ហ្យុង!...លែងខ្ញុំ"

     "ទេ!...បងមិនលែង"ថេយ៉ុងកាន់តែប្រឹងរើបម្រាស់ រាងក្រាស់កាន់តែមិនព្រលែង កាន់តែអោបណែនលើសដើម

     "ហ្យុងកុំព្យាយាមធ្វើអោយពួកយើងមើលមុខគ្នាមិនចំអី កុំព្យាយាមអោយរវាងពួកយើង មិនអាចសូម្បីតែធ្វើមិត្តនឹងគ្នាអី បានទេ?"ដោយរើលែងបាន ថេយ៉ុងក៏ឈប់រើបន្ត តែពាក្យសំដីដែលគេនិយាយ ធ្វើអោយអ្នកម្ខាងទៀតស្រងាកចិត្ត ទម្លាក់ដៃចេញពីការអោប បានឱកាសថេយ៉ុងក៏ចាកចេញទៅវិញទាំងមិនងាកក្រោយមើលរាងក្រាស់បន្ដិចណាសោះ ។ ស៊ូហ្គាដាល់ជញ្ជាំងក្នុងបន្ទប់ទឹកខ្លាំងៗរហូតដៃរបស់នាយដាច់រលាត់ស្បែកចេញឈាមចេញមក ខឹងខ្លួនឯងដែលព្យាយាមទាញចិត្តរបស់រាងតូចអោយមកស្រលាញ់គេវិញមិនបាន គេអាក្រក់ខ្លាំងណាស់ឬទើបបានជាថេយ៉ុងមិនព្រមស្រលាញ់នាយបែបនឹង?....
........

     ក្រោយបាត់ទៅយ៉ាងយូរគួរសមដែរ ពេលនេះថេយ៉ុងក៏បានត្រលប់មកថ្នាក់វិញ រាងតូចសុំគ្រូចូលហើយដើរមកអង្គុយតុក្បែរនឹងជុងហ្គុក ដោយមិននិយាយអីមួយម៉ាត់ ជុងហ្គុកក៏ដូចគ្នា នាយគិតតែអង្គុយស្ងៀម សម្លឹងមើលគូរពន្យល់មេរៀនមិននិយាយអីមួយម៉ាត់ គ្រប់យ៉ាងស្ងាត់ រហូតដល់ម៉ោងគ្រូសម្រាក

     "ទៅញាំអីជាមួយគ្នាទេ?" ក្រោយស្ងាត់មាត់មកជាយូរ ពេលនេះជុងហ្គុកក៏ដាច់ចិត្តសួររាងតូច ឃើញគេស្ងាត់ខុសពីរាល់ដងបែបនេះ មានអារម្មណ៍ថាថប់ៗខ្លួនឯងយ៉ាងមិចក៏មិនដឹង

     "អត់ទេ ឯងទៅចុះ"ថេយ៉ុងតបទាំងញញឹមស្ងួត ជុងហ្គុកមិនចង់សួរនាំច្រើន នាយក៏ចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីទៅរកអីផឹកបន្ដិច ព្រោះគេញាំបាយមកពីផ្ទះរួចហើយ

      ប្រហែលជា20នាទីក្រោយមក ជុងហ្គុកក៏ត្រលប់មកវិញ ក្នុងដៃមានកាន់ភេសជ្ជ:ពីរកំប៉ុង នឹងSandwichមួយមកជាមួយដែរ

      "ខ្ញុំទិញមកអោយឯង"ជុងហ្គុកដាក់កំប៉ុងទឹកក្រូចដែលថេយ៉ុងផឹកម្សិលមិញ និងនំដែលគេញាំម្សិលមិញដែរ មកហុចមកអោយរាងតូច ថេយ៉ុងក៏ព្រមទទួលវាយកមកទុកលើតុក្បែរខ្លួន

      "អរគុណឯងហើយ"

      "មិនអីទេ"ជុងហ្គុកញញឹមតបដូចធម្មតាហាក់គ្មានរឿងអីកើតឡើងទាល់តែសោះ

💔មិត្តភក្ដិ💔 [Completed ✅]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon