Next Door

35

Calum ayağa kalktığımı görünce bana baktı. "Nereye?"

Sinirle konuştum. "Açım ben! Restoranda doğru düzgün yemek yiyemedik be."

Calum kafasını kaşıdı. "Ah, doğru."

Arabaya doğru giderken Calum mırıldandı. "O zaman ben de sana gerçekleri anlatırım."

Asık suratımla konuştum. "Anlatsan iyi edersin."

Arabaya bindiğimizde Calum şarkı açtı. Sevdiğimiz şarkılardan oluşan bir liste hazırlamıştı. Onlardan birini dinliyorduk. "Yolumdan çıktım, sadece seni sevmek için."

Calum şarkıya eşlik etmeye başladı. "Tam tepede, hayır, senin üstünde."

Ben onu izlemeye devam ettim. "En baştan, sana güvendiğimi biliyorum."

Birkaç saniyeliğine bana baktı. "Hazır ya da değil, işte geliyorum."

Birden bağırmaya başladı. "Ve bebeğim sen de ateşlisin, güneş gibi."

Gaza bastı ve hızlandık. "Benim için çok sıcak değil, hayır güneşe dayanıklıyım."

Calum şarkının sesini kısıp konuştu. "Sana şarkı söylemeyi seviyorum."

Histerik bir gülüş yaptım. "Yalan söylemeyi de seviyor musun?"

Calum'un gülen yüzü soldu. "Her şeyi açıklayacağımı söylemiştim. Ayrıca sana yalan söylemedim."

"Sakladın. Ne fark eder?"

Calum arabayı durdurduğunda etrafa bakındım. Yine hiç bilmediğim bir yere gelmiştik. "İn."

"Çok kibarsın!"

Calum bana bakış atıp kafasını çevirdi ve arabadan indi. Ben de peşimden gittim. Geldiğimiz yer pizzacıydı. Saat biraz geç olmuştu. Açık olmasına şaşırmıştım.

İçeri girdiğimizde hızlıca masalardan birine geçip oturdum. Calum da karşıma oturdu. "Pizza söylüyorum." dediğinde kafamı salladım.

Yanımıza biri geldiğinde Calum gülümsedi. Adam neşeyle konuştu. "N'aber dostum?"

Calum adamın uzattığı eli sıktı. "Açız ve acilen bir şeyler yememiz gerek."

Adam gülerek bize baktı. "Gecenin bu saatinde bu kıyafetlerle nereden geliyorsunuz?"

Kollarımı kenetleyip Calum'u izledim. Calum bana baktıktan sonra cevap verdi. "Bugün randevuya çıkmıştık."

Adam güldü. "Anlaşılan berbat geçiyor. Hatunun yüzü gülmüyor. Aynı şekilde senin de."

Kaşlarımı çatıp adama baktığımda adam ciddileşti. "Neyse, gidip pizza getireyim."

Calum kafasını salladıktan sonra bana döndü. "Suratını asıp duracak mısın?"

Gözlerimi büyüttüm. "Ne yapmamı bekliyorsun? En başından beri benden bir şeyleri gizlediğini varsayarsak gayet normal bir tepki veriyorum."

Calum derin nefes verdi. "Haklısın. Ama bunu yapmam gerekiyordu. En uygun zamanı beklemeliydim."

"Yani en uygun zaman şimdi mi? Bir dakika, yoksa bana-"

Calum kaşlarını çattı. "Saçmalama! Sakın o cümleyi kurma."

Yüzümü cama çevirip dışarıyı izledim. Calum çenemden tutup ona bakmamı istedi. Kendimi geri çektim. "Ne anlatacaksan anlat."

Az önceki adam gülerek yanımıza geldi. "Pizzalar şimdi fırından çıktı. Moralinizi yerine getirir."