Red Teasing The Dark 1 ✔

Chapter 14

Red Teasing The Dark
CHAPTER 14

Bookmark

•••

I fix myself to turn back my presence at the party. Nakapagpalit na ako ng simpleng dress. Kinalma ang sarili galing sa pag-iyak at lininis ang nagkalat na make-up sa aking mukha. Lahat ng atensyon ng mga tao ay na sa projector screen watching my videos. 

"Ama, kayo din po may pakana?" I asked when I was about to go to my sit. Pilit na hindi papansinin si Scott. I pretend nothing has happened. Scott quietly watched me sit beside him and I convince myself to avoid his gaze. 

Ama nodded his head and turned back his attention to the screen. Kaya naman pala, ganoon na lamang magbangayan ang dalawang babae noong time na nakalimutan nila ang camera sa loob ng van. 

"Mukha kang tanga riyan," Kua Neo spoke up, referring to me, while his eyes were on the screen. That was the time na wala akong kasama sa maliit na kwarto kung saan nila ako dinala. Mukha akong tanga na palinga-linga sa paligid. 

I was about to open my mouth to speak ngunit walang pasabing inakbay ni Scott ang kaniyang bisig sa likod ng aking kinauupuan. Taimtim akong nagmasid sa aking paligid. Mabuti na lamang at tutok na tutok sina Ina at Tita-ninang ganoon na rin si Ama at si Kua sa panonood ng video ko. Bahagya akong umusog palayo ng kaunti ngunit parang sinadya niya ang paglapit sa akin.

Scott leaned closer to my ears. "Keep doing that or else hihilain kita pabalik," he whispered as my stomach churned dahil ginugutom na ako pero wala akong ganang kumain. Nagbuntong-hininga pa siya ngunit ang paningin ay na sa screen, nag-abalang inusog ang upuan papalapit sa akin. 

Hindi ko nalang siya pinansin at nakinood na lamang. May mga time na napapatawa ang mga tao sa kung anong ginagawa ko sa video lalo na sa facial expression ko. Napapa-facepalm nalang ako. 

Kung patuloy kong pinupuna ang mga motibo na pinapakita niya sa akin ay maaaring hindi mawawala ang kung ano man ang nararamdaman ko kay Scott. Kung kaya't dapat lamang na siya'y aking iwasan. Bagaman hindi niya pa ako binabati, wala yatang balak o sadyang wala lang sa kaniya. Siguro nga at ganoon talaga siya at maaaring nag-assume lang ako sa mga kinikilos niya. 

The video ended. Detalyado lahat, mula sa kung paano nila ako dinukot sa bahay at kinulong ako sa isang maliit na kwarto, binigyan ng damit na mamahalin.  Kitang-kita roon kung gaano ako namangha at hanggang sa aking pagdating. Bawat galaw at kibot, lahat ng sinasabi at maging ang ekspresyon ko ay malinaw na malinaw na nakikita sa video, sa akin talaga ang pokus.

Sa totoo lang ay bahagya akong nahiya ng mapanood ang aking sarili sa screen at lalo akong nahiya ng sumagi sa aking isipan na napanood din ng ibang tao kung anong pinaggagawa ko sa video na iyon. Why naman kasi ganoon, Ama? Bakit naman kailangan 

pang ipanood, mga kalokohan ni Ama. 

After the party ended several guests greeted me once again and compliments me. I thanked them and I gave them the sweetest smile that they deserve. I have been waiting for him to greet me at least once but it came out na muli akong nabigo. Si Scott lang naman ang hinihintay ko sa lahat na bumati. Bakit parang ang hirap sa kaniya na bigkasin ang mga katagang 'Happy Birthday, Blair'. 

"Hurry up, sweetie!" Ina shouted from downstairs. 

It had been two months since when I experienced once-a-lifetime being a debutant. It had been so long since not seeing Scott. Sana lang talaga tuloy-tuloy na. Sana lang talaga. 

I grabbed my book. "Opo, lalabas na," I yelled back as I open my bedroom door. As usual, naka-simpleng dress ako at flat sandals. 

Mabilis kaming nakarating sa clinic ng Doktor ko for my appointment. Nagbasa lang ako ng libro sa loob ng sasakyan at umidlip ng bahagya. Every time na may appointment ako ay si Ina ang laging kasa-kasama ko I do understand Ama naman because of his work, he is a busy person.