Red Teasing The Dark 1 ✔

Chapter 11

Red Teasing The Dark
CHAPTER ELEVEN

Plan

•••

A very special day in my life. But I couldn't feel that it was my birthday today because I am being isolated, far from home. And the worst thing is— can't be able to be with them. Nakababaliw isipin na kaarawan ko ngayon ngunit hawak ako ng mga sindikato na kahit anong oras ay maaari nila akong kitilan ng buhay. What if I die exactly on my birthday? Is it possible to happen? 

Dapat hindi ko iniisip ang mga bagay na iyon. Hindi ko maaaring isuko nalang ang buhay ko ng basta-basta. Kung kailangan kong lumaban, lalaban ako kahit pa kapalit ni kamatayan. At least, I fought myself before I die. 

Buong maghapon akong nakakulong sa maliit na kwartong ito. Mukha yatang pinagpala ako at masuwerteng nilalang na nabubuhay sa ibabaw ng lupa. Sapagkat hindi ko inakala na may puso pala ang mga sindikatong dumukot sa akin. Kahit kailan ay hindi nila ako sinaktan simula kahapon. Kahit kurutin ni minsan ay hindi nila ginawa. Bakit hindi nila akong kayang saktan? 

Malaya akong nakakagalaw dahil hindi na nila inatupag na talian pa ang aking mga kamay at paa. Sa katunayan, parang na sa bahay lang ako at pinagsisilbihan. Pinapakain nila ako sa tamang oras at binibigyan ng damit para makaligo at makapagpalit. Ang inaakala ko ay mababangis silang tao. Bakit ganoon nalang ang trato nila sa akin? 

Natigil ako sa pag-iisip nang pumasok ang isang babae na nakasuot ng simpleng pula na dress. May binigay siya sa akin na isang malaking kahon. Napakunot-noo ako.

"What's this...po?" I added the word 'po' being polite. I just did whatever they want me to do. I was being quite silent the whole time. It wasn't a big–deal for me to behave because it's my nature. Easy-peasy. 

Hindi siya umimik sa halip ay kaagad siyang lumayas sa harapan ko at lumabas sa may pinto. Napatitig ako sa kahon at inilapag sa may kama. Nag-atubiling buksan dahil sa kuryosidad. Literal akong napanganga ng nakita ang nilalaman nito. 

"Wow!" I murmured in disbelief. 

Marahan akong napasampal sa aking pisngi sa kadahilanan na hindi makapaniwala sa nakikita. I think that goddamn dress is very expensive. Sa hitsura palang ay talagang mamahalin. It was an elegant red dress with a slit on its left thigh. Naagaw ng atensyon ko ang isang maliit na papel na nalaglag ng itinaas ko ang dress. Bahagya akong yumuko at kinuha ang papel sa may lapag. 

"Wear it," pagbasa ko sa nakasulat doon. 

Ano ba ang pakulo ng mga sindikatong ito? Bakit nila ako pagsusuotin ng mamahaling damit na kagaya nito? I had no choice. Kailangan ko silang sundin. At least, kung katapusan ko na ngayon, mamamatay akong may magandang kasuotan. 

Sa huli, hindi na ako nagmatigas pa dahil alam kong wala akong magagawa. Sinuot ko ang pulang dress na binigay sa akin. Hindi ako mapakali dahil bukod sa hindi ko alam ang gagawin nila sa akin ay hindi rin ako komportable sa suot ko. Dahil medyo revealing ang dibdib at may slit pa sa kaliwang hita nito. Sa totoo lang, parang walang silbi ang damit dahil pakiramdam ko tuloy wala akong saplot.

Mga ilang minuto ang lumipas ay bumalik ang babae para ayusan ako. She did a makeover for me. It's just light makeup that suits my angelic face. She puts a blush on my cheeks and a lip gloss on my lips. And she did my hair too. 

 Ang ganda ng serbisyo ng mga sindikatong ito. Una, kahit kailan ay hindi nila ako pinagbuhatan ng kamay. Pangalawa, they treated me just like a princess in my castle. Pangatlo, they also gave me an elegant red dress which is so very expensive. And then now, they even tend to make over me. This is abduction, right? Anong nangyayari sa kanila? Nasa talampakan na ba ang kanilang utak?