The Devin's Inn(completed)

DI#25

"BITAWAN MO SIYA!!" Galit niyang utos ngunit ngumisi lamang ito ng nakakaloko.

Isang  matapang  at punong puno na galit  na mukha ang bumungad sa kanila. Kristin gritted her teeth and gave a sharp look to the woman trying to choke Mara.

Kitang kita nito kung paano nahihirapang huminga si Mara. Lalong nanlisik ang mga mata ni Kristin sa galit.

"K-Kristin!!??"nanghihinang sambit ni Mikee ng makita ang kaibigan. Kunot ang noo at hindi gaanong naniwala sa nakikita niya kaya sinundan ng tingin ang dalaga at pinagmamasdan ang kaganapan kahit hirap na hirap ito sa kanyang kalagayan.

Agad na lumapit si  Kristin sa kaluluwang si Samira at pilit na hinahablot Si Mara ngunit mahigpit ang pagkakahawak sa kanya ng nasabing nilalang.

"Let her go you bitch!"

"Sa tingin mo, matatalo mo ako? Hahahaha! Lahat kayo mga inutil! Lalong lalo ka na! Bakit? anong kaya mong gawin ha? Hahahaha!"

"Sa tingin mo, wala?! Let Mara go!!!"

"NOOOOO!!!" malakas niyang sigaw sabay tulak kay Kristin dahilan upang tumilapon ito. Si Mara hirap na hirap na at habol habol ang paghinga. Pinilit na bumangon ni Kristin at galit na galit sa nasabing demonyo.

"Hindi mo ako matatalo Samira. Ibabalik kita sa lugar na nararapat ka!"bulong niya sa sarili. Buong tapang siyang tumayo at hinarap ang babae.

Inilabas ang  isang aklat mula sa bulsa ng kanyang suot na jacket, hinugot  nya din ang isang kakaibang kutsilyo pinagawa niya  sa isang  manggagamot. Isang kilalang manggamot sa Samar na kumakalaban  din sa  mga espiritu.

"Samira!! Tatapusin ko na ang kalupitan mo!!!"sigaw ng dalaga. At paglingon ni Samira sa kanya, mabilis na siyang nagdasal. "Sa ngalan ng ama, anak  at spirito santo, iniaalay ko ang diary ng  iyong pagiging tao, lahat ng  lihim at alaala mo ay naririto, itinataas  ko sa poong may kapal na  diyos ng langit at lupa ang aklat ng alaala ni  Samira na mawala na at  tuluyan ng maglaho!! Sa ngalan ni Hesus..Amen!!" Malakas na dasal ni  Kristin sabay tarak ng  mahiwagang kutsilyo sa diary nyang dala.

Makikitang nanlaki ang mata ng kaluluwa at akmang aagawin ang diary nang magsimula na syang masunog unti unti,..

"H-Hinddiiiiii!!!!!!!  AHHHHH!! Hindi niyo ako matatalo!  Aahhhhhhh! Hindi!!! Mara tulonggggg!! Maraaaaa!!!!!"huling sigaw ni Samira  hanggang sya ay unti unting nagiging  abo na lamang.

"(Insert coughing)Ughhh hwuaraaakkkk ahhhh ahhhh.."Mara.

"Mara okay kalang? Kaya mo pa ba?" nag alalang tanong ni Kristin at inalalayang makaupo muna ang dalaga. Hinaplos haplos ang likuran nito hanggang sa nanumbalik ang kanyang normal na paghinga.

"Kr-K-Kristin? Aahhh Oh God...."sambit ni Mara at inakap ang dalaga. "Hindi ko inakalang makikita pa kita. Akala ko, tuluyan mo na kaming iniwan.."Nang mahismasmasan saka pa lang siya kumalas sa pagkakayakap kay Kristin.

"No... Hindi mangyayari yung iwanan kita o kayo na hindi niyo malalaman. Dahil kung sakaling namatay man ako, sigurado akong gagawa ako ng paraan para ipaalam sa inyo ang kalagayan ko. Anyway, I'm happy you're okay  Mara. Okay na ba ang paghinga mo? Hindi ka na ba nahihirapan? May masakit ba sayo?"sunod sunod na tanong ni Kristin. Napatango  lamang si Mara at hindi  naiintindihan ang mabilis na pagtibok ng kanyang  puso ng magtama ang  kanilang mga mata.

"I-I'm okay Kris and masaya akong makita kang buhay na buhay."nauutal na sagot ni Mara sa dalaga.

"Ako din. Ang saya saya ko na nakita kita ulit.."