Vampire life..

24

Ik sta verbijsterd te kijken. Naar wat? Naar mijn muur die heel spectaculair is geworden. Mijn voordeur staat nog open van het bezoek van Fin. Eindelijk kom ik langzaam in beweging. Ik sla mijn deur met een klap dicht en het schilderij wat aan de muur hangt valt op de grond. Het mes wat ik in mijn handen heb gooi ik door de kamer. Het klettert tegen de grond aan en blijft liggen. Wat had ik anders gedacht, dat ie- gewoon rustig- op zou staan en weg zou lopen!? Nee natuurlijk niet! Ik haal een hand door mijn haar. Ik ga echt kapot van het verdriet. Ik heb de hele tijd lopen janken en nu nog steeds. Hij is verdomme mijn fucking hele leven al mijn beste vriend! En nu? Nu is het een hoopje as, verder niets. Misschien is dát er niet eens meer van hem over. Misschien ligt het verspreid over de grond en kan ik nooit meer iets van hem in mij hebben. Natuurlijk hebben zijn spullen een betekenis voor hen én mij. Maar hij zelf is toch het meest bijzondere van allemaal! Ik begraaf opnieuw mijn gezicht in mijn handen en zak machteloos langs de muur op de grond. Ik sta weer op en begin te flippen ik smijt alle spullen die ik kan zien weg en gooi mijn schoen hard tegen de tv aan, die valt. Ik geef er nog een trap tegen aan en begin te huilen. Ik loop terug waar ik net zat en zak weer terug op de grond.

Er word op de deur geklopt. Ik zucht, geen zin om dat ding nog open te doen. Weer word er geklopt. Ik maak geen beweging en blijf stil zitten. Dan word er geroepen;
"Lif ik weet dat je er bent!" Ik herken de stem niet gelijk. Maar dan komt het bekend voor. De stem van Silver! Ik had hem hier niet verwacht. En ook nooit meer gedacht dat ik hem ooit nog zou zien wat raar klinkt. Ik blijf gewoon stil zitten en wacht geduldig totdat hij weggaat. Ik bel hem wel een keer om alles uit te leggen.
Dan vliegt mijn deur net een klap open en kleine stukjes van mijn muur dwarrelen opnieuw naar beneden. Een fucking sexy Silver staat daar. Zijn haar door de war wat er lief maar stoer uit ziet.

Hij kijkt me vragen aan. Shit. Hij kan mijn gedachtenlezen! Fuck, ik kan me nu wel slaan. Hij begint te lachen en trekt me op en geeft me een knuffel. 'Alles goed?' Vraag hij. 'Nee' biecht ik eerlijk op. Hij kijkt me weer vragend aan maar ik gebaar dat ik het hem wel later vertel. Hij knikt en sluit de half kapotte deur. Ik lach zachtjes en loop naar de woonkamer waar alles door elkaar heen ligt. De bank op z'n kop, de salon tafel ligt gebroken op de grond, de stoelen van de eettafel liggen door de hele kamer. De tv is kapot door mijn schoen die ik er tegen aan heb gegooid. Silver komt aangelopen en blijft stil staan. 'Wat is hier gebeurd?' Vraagt hij. 'Eh.. N-nou. K-kijk.. I-i- Ik was een beetje boos' stotter is en kijk beschaamd naar de grond waar stukjes glas zich verspreid hebben. 'Waarom, was je boos?' Vraagt hij weer. 'Jazes, vraag niet zo veel!' Roep ik gefrustreerd. Hij zet uitdagend een stap naar voren en vraagt het nog een keer. Weer begin ik te flippen en wil een vaas naar hem toe hooien maar hij houd me vast. Stevig vast. Ik begin te huilen, Silver trekt me in er knuffel en ik begraaf mijn hoofd in zijn shirt. 'Leg eens uit wat er allemaal in je omgaat. Ik kan je echt niet zó zien.' Fluistert hij lief in mijn oor. Ik glimlach tegen zijn shirt aan en hef mijn hoofd op. Ik kijk recht in zijn bijzondere Zilveren ogen.

'Ron was ergens daar brak een brand uit. Hij wou vluchten maar het werd al snel een vlammenzee en toen is h-hij.. H-hij...' ik begin te snikken '...verbrand' maak ik mijn zin af. Silver slaat beschermd zijn armen om mij heen en fluistert lieve woordjes in mijn oor. 'Ik hou van je' zegt hij ineens. Ik kijk op en mijn mondhoeken krullen omhoog. 'Ik hou ook van jou' zeg ik terug. 'Zeg geen "ook" dan lijkt het net of je het moet..' Zegt hij droog. 'Hou van je' verbeter ik mijn zin. Hij glimlacht en begraaft zijn hoofd in mijn nekholte. Zijn armen nog steeds om mijn middel geslagen.

'Laten we opruimen' zeg ik.
'We?' Vraagt hij.
'Ja. We. Anders moet ik het alleen doen en daar heb ik geen zin in' zeg ik en geef hem een glimlach.
'Nou vooruit dan maar' en hij geeft mij een knipoog.

Ik pak mijn muziek installatie en plug mijn Witte iPhone in de docking-station van Apple. Ik hou van Apple. Natuurlijk ook échte appels! Ik speel de muziek af en begin mee te zingen met het liedje;
Flares van The Script. Het is z'n geweldig nummer! Daarna speelt het andere nummer van The Script af: Hail Rain or Sunshine. Daarna: 'Young Again van Hardwell.
Ping-Pong van Armin van Buuren
Hunger van Marc.
Virus van Martin Garrix.
En tot slot nog wat nummers van HeadHunterz.

Ja ik hou van Hardstyle/Wildstyle/pop/Pop-Rock en sons ook wel Rock. ( AC/DC bijvoorbeeld) (Dit is ook in mijn Real Life!)

Na alles opnieuw en anders in te hebben gericht en mijn mooie muziek geluisterd heb ik onwijs veel zin in Koffie. Starbucks! Ik mis Engeland. Ik ga terug naar Engeland mijn familie te zien en om gewoon tot rust te komen; Lekker feesten, bier zuipen, kut roepen en op de grond kitsen. Zeg ik dan maar.

'Silver, ik ga terug naar Engeland' zeg ik vastbesloten.
Hij kijkt op van de iPad waar hij druk het spelletje 'The Sims 4' aan het spelen was. 'Waarom?' Vraagt hij met een pruillip. 'Omdat ik mijn familie weer ga opzoeken en tot rust ga komen.' Ik lach bij de gedachten die ik net in mijn hoofd zei: "bier zuipen, kut roepen, op de grond kitsen en lekker feesten"
'Je gaat niet "tot rust komen" je gaat feestten en helemaal los. Dan krijg je een "vriendje" en word je daar oud mee inplaats van met mij' zegt hij met een zielig stemmetje. 'Ohw Silver..' Ik sla mijn arme om hem heen en geef hem kusjes op zijn kaaklijn. Hij slaat ook zijn arme om me heen en zo staan we een tijdje. Uiteindelijk geeft hij mij kusjes en eindigt hij bij mijn mond. Daar doen we natuurlijk wat langer over. Ik glimlach door onze spectaculaire kus heen en verbreek hem uiteindelijk omdat ik naar de wc moet.

Hij kijkt mij teleurgesteld aan en trekt weer een pruillip. Ik werp snel een handkus naar hem toe en hij doet net alsof hij hem vangt en hem op zijn lippen plakt. Ik begin te grinniken en loop in snelle passen naar het toilet. Als ik klaar ben was ik netjes-zoals mijn ouders mij zo hebben opgevoed- mijn handen- met zeep- en louw water. Ik droog mijn handen af en gooi de handdoek in de wasmand en pak er een nieuwe schone uit het kastje onder de wastafel. Ik heb een rode handdoek. Die van net was zwart. Ik loop terug naar de kamer waar Silver alweer druk aan het spelen is met de iPad. Hij is "Real Racing 3" aan het doen. Ik pak de Samsung tablet en ga op;
"The SimsFreeplay" zo zijn we allebei druk bezig met onze tablet. De huistelefoon rinkelt door de stille woonkamer. Ik sta op en neem de telefoon op
( L= Lif. B= Beller)

L: Hallo met Lif
B: hallo Lif met Gwen
L: Gwen? Waarom bel je, je weet toch dat je altijd langs kan komen?
B: Ja maar ik had nu geen zin dus bel ik maar even.
Ik val even stil en begin daarna te praten
L: wat is er dan?
B: o niks, ik dacht misschien kunnen we vandaag iets gaan doden of zo..
L: sorry dat gaat niet. Ik heb iemand op bezoek..
B: o-Oké. Dan zie ik je wel weer een keer.
L: alright see ya!
B: doeii!!

Ik hang op en leg de telefoon terug op z'n standaard. Dat is gek. Gwen die om half acht in de morgen belt om
"iets te gaan doden"